یک روانشناس با بیان اینکه برخی جوان‌ها پیش از ازدواج تب تند عشق را تجربه می‌کنند و این در حالی است که «تب عشق» به خودی خود مفهوم مثبتی نیست، گفت: عشق سالم شاخص‌ها و ویژگی‌هایی دارد و «تب عشق» به معنای شیدا شدن فرد عاشق، حتی می‌تواند در مواردی بیمارگون و آسیب زننده نیز باشد.
به نقل از ایسنا، دکتر محمد ابراهیم تکلو، با بیان اینکه «تب عشق» همانطور که از نامش پیداست، پس از مدتی فروکش کرده و از بین می‌رود و به همین دلیل مفهومی مثبت نیست، اظهار کرد: تب عشق به معنای شیدا شدن فرد عاشق بر حسب هیجانات و احساسات و نه شناخت و آگاهی ایجاد می شود و معمولا یک دوره اوج شش تا ۹ ماهه دارد و پس از این مدت فروکش کرده و سیر نزولی پیدا می‌کند.
به گفته وی، «تب عشق» نشان از هیجانات کاذب و رابطه نا سالمی دارد که باید طرفین در آن تجدید نظر کنند چراکه چنین رابطه‌ای از پایه غلط بوده و پس از مدتی فروکش می‌کند.
این روانشناس توصیه کرد: زوجین باید آگاه باشند تا چه اندازه تصمیم آنها درست بوده و رابطه با آگاهی کامل پیش می‌رود. زمانی که تب عشق می خوابد، دیگر هیچ نکته جذابی در رابطه برای زوجین به چشم نمی‌خورد و اختلاف‌ها خود را نشان می‌دهند.
این روانشناس شناخت نسبتا کامل و آگاهی زوجین از یکدیگر را لازمه عشق سالم دانست و در عین حال این را هم گفت که فروکش کردن محبت زوجین به یکدیگر پس از ازدواج و در قیاس با اوایل آشنایی، در عشق‌های سالم طبیعی است و می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد.
تکلو در ادامه درباره چرایی فروکش کردن عشق در رابطه‌های سالم توضیح داد: قرار نیست زن و شوهر در سراسر رابطه به یک شکل عمل کنند. در ابتدای رابطه، هیجانات و احساسات و میل و رغبت دختر و پسر بیشتر است و پس از اینکه افراد ازدواج می‌کنند و یا یک تا دو سال از رابطه آنها می‌گذرد، به دلیل اینکه رابطه به یک ثبات و قراری می‌رسد اعتماد و اطمینان افراد زیاد شده و آرام می‌شوند. در واقع موضوعات دیگری جایگزین آن عشق آتشین برای زوجین می‌شود که در راستای پیشبرد برنامه‌های مشترک زندگی نظیر خرید خانه، ماشین و یا پیشرفت شغلی و اجتماعی و... است.
وی ادامه داد: پس از ازدواج زوجین نسبت به عشقی که مدت‌ها وقت و زمان و انرژی برای آن صرف کرده بودند به آرامش و قراری می‌رسند که در تمام رابطه‌ها نیز این اتفاق دیده می‌شود. به نوعی می‌توان گفت فرآیند مغزی و روانی افراد پس از گذشت مدتی از زمان ازدواج علت این امر است. به طوری که آن هیجانات کاسته شده و نگاه منطقی تری به رابطه حاکم می‌شود که نه تنها جنبه بد و منفی ندارد بلکه می‌تواند جنبه مثبتی هم داشته باشد چراکه زوجین به فکر پیشرفت رابطه مشترک هستند. در این شرایط کیفیت رابطه زن و شوهر همچنان خوب است، زوجین به یکدیگر تعلق خاطر دارند و یکدیگر را به معنای واقعی دوست دارند اما از جنبه‌های ظاهری این دوست داشتن کاسته شده و به جنبه‌های دیگری اضافه شده است.
