به گزارش ",ورزش"، پس از درگذشت میروسلاو بلاژویچ، سرمربی سابق تیم ملی، صحبت‌های زیادی درباره تاثیر این سرمربی کروات روی فوتبال ایران و تحولاتی که با حضور او در ایران رخ داد، مطرح شد اما بلاژویچ، چه در دوره حضور در ایران و چه همین حالا، همواره یک منتقد جدی داشته است: ناصر ابراهیمی.
او مربی سابق تیم ملی فوتبال ایران است که همیشه یکی از منتقدان جدی بلاژویچ و البته سایر سرمربی‌های خارجی فوتبال ایران بوده است. امروز به بهانه درگذشت چیرو، به سراغ ناصر ابراهیمی رفتیم و از او درباره دلیل تاثیر بلاژویچ روی فوتبال ایران و همچنین دلیل انتقادش از این سرمربی سؤال کردیم.
ابراهیمی در ابتدای این مصاحبه، خیلی سریع، صحبت خبرنگار ما را قطع کرد و ضمن اشاره به نتایج تیم ملی در ادوار مختلف، درباره حضور بلاژویچ در ایران صحبت کرد که این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانیم:
* همان‌طور که می‌دانید بلاژویچ چند روز قبل درگذشت. شما در دوران حضور این سرمربی در ایران، یکی از منتقدان جدی او بودید؛ دلیل...
بیش از ۴۰ سال است که فوتبال ایران جای انتقاد دارد و حتی به من هم انتقاد وارد است. در یک بازی شاهین بیانی گل به خودی زد؛ من بهترین تیم تاریخ فوتبال ایران را در اختیار داشتم و در دقیقه ۸۸ در سنگاپور سانتر کردند و می‌توانست توپ را بیرون بزند و بازی هم تمام می‌شد، اما ایشان می‌خواست به گلر پاس بدهد و به خودمان گل زد. بعد پنالتی شد و بهروز سلطانی را عوض کردیم و همه انتقاد کردند که سلطانی را عوض کردی... پس از آن در بازی چهارم پنالتی شد و بهروز سلطانی را عوض نکردیم و او هم همه پنالتی‌ها را خورد. انتقاد همیشه هست. اما گاهی اوقات به مربی ایرانی بها نمی‌دهند. مثلا ما در پکن قهرمان شدیم، اما در جام جهانی قطر عملکرد خوبی نداشتیم؛ این انتقاد دارد دیگر. من از بلاژویچ انتقاد می‌کردم، اما می‌دانستم که ایشان هم نمی‌تواند نتیجه بگیرد. این شرایط فوتبال ایران است. دیدید که در جام جهانی همه کشورها صعود کردند، اما ایران صعود نکرد. چندین سال است که اوضاع همین است اما یک‌باره کی‌روش را می‌آوردند و می‌گویند بفرما، این تیم را بردار و به جام جهانی برو. این جای انتقاد ندارد؟ آن زمان هم که بلاژویچ آمد من می‌دانستم همان دردسرهایی که ما داریم، به سر ایشان هم می‌آید و همین‌طور هم شد. اما تفاوت بین مستر و آقاست؛ به مستر ميلياردی پول می‌دهند اما به آقا ۵۰-۶۰ میلیون می‌دهند. فوتبال ایران الان احتیاج به مربی خارجی ندارد، چون ما اصلا فوتبال نمی‌بینیم. اینها بازی است که انجام می‌دهند؟ کدام بازیکنان پدیده هستند؟ کدام بازیکنان ستاره فوتبال هستند؟ بنابراین به فوتبال ایران انتقاد وارد است.
* در واقع شما در آن دوره هم نسبت به شخص بلاژویچ انتقاد نداشتید و انتقادتان نسبت به حضور سرمربی خارجی بود؟
بله. من گفتم مربی خارجی هم بیاورید در آسیا قهرمان نمی‌شوید. بعد از مربی ایرانی بلاژویچ را آوردند و فکر کردند او ما را در آسیا قهرمان می‌کند و به جام جهانی می‌برد. در بازی با استرالیا در مقدماتی جام جهانی ما اصلا مربی نداشتیم و یک آقایی که اسمش هم یادم نیست آمد و ارنج کرد و گفت بروید هر چیزی که دارید، در زمین بگذارید، انشالله پیروز شوید. یازده ستاره در زمین بودند و استرالیا را شکست دادند. الان هم فوتبال ایران نیاز به مربی ایرانی دارد، اما آقای تاج رفت کی‌روش را آورد که نه در مصر و نه در تیم دیگری موفق نبود و در جام جهانی هم آن نتایج رقم خورد. اگر یک مربی ایرانی شکست می‌خورد، می‌‌گفتند آی نگذاشتند کی‌روش را بیاوریم و این کار را کنیم. اما چرا الان کسی انتقاد نمی‌کند؟ آقای تاج و آقای کفاشیان چند سال بودند و فوتبال ایران را به هیچ جا نرساندند؛ تاج چه تاجی بر سر فوتبال ایران گذاشت که الان رییس فدراسیون است؟ او موفقیت داشته است؟ ما را در آسیا قهرمان کرده است؟ ما در دوره‌های قبل در جام جهانی صعود کردیم؟ اینها ورزش را نمی‌خواهند. بازی دیشب رئال مادرید و الهلال را دیدید؟ هشت گل رد و بدل شد و تیم عربستانی توانست سه گل به رئال بزند، اما فوتبال ما به کجا رسیده است؟ برای فوتبال ایران متاسفیم.
* با وجود این صحبت‌ها نمی‌توان از تاثیرگذاری برخی از مربیان خارجی غافل شد. برای مثال هنوز درباره تحولاتی که همین بلاژویچ در فوتبال ایران ایجاد کرد صحبت می‌شود و اینکه او تیم ملی را از قبضه سرخابی‌ها خارج کرد. این کاری بود که مربیان ایرانی انجام نمی‌دادند.
اصلا این‌طور نیست. طبیعتا معمولا بازیکنان خوب ایران به استقلال و پرسپولیس می‌روند و آرزویشان این است. ما در پکن قهرمان شدیم؛ شش استقلالی در زمین بودند و چهار پرسپولیسی و یک نفر هم از وحدت. بقیه بازیکنان هم از این تیم و آن تیم بودند. مشخص است که هر بازیکنی که می‌خواهد خودش را نشان بدهد به استقلال به پرسپولیس می‌آید. مدام می‌گویند بلاژویچ فلان کرد، اما این‌طور نیست. البته الان شرایط عوض شده و تهران بازیکن ندارد. در تیم پرسپولیس چند بازیکن تهرانی هستند؟ فوتبال تهران مُرد و همه استعدادها از بین رفتند. تهران الان دیگر فوتبالیست ندارد.
* شما فکر می‌کنید این اقدام بلاژویچ، کار مهمی نبوده است؟
من بعد از انقلاب و در جنگ، شش سال مربی تیم ملی بودم و تیم ملی را به همه شهرستان‌ها بردم؛ زاهدان، چابهار، کرمان، بندرعباس، بستان، اهواز کرمانشاه، اهواز و... . در آن زمان هم همه ستاره بودند. مگر بلاژویچ چه کار کرد؟ خدا او را بیامرزد؛ من هم چند روز بعد بمیرم باید بگویید خدا بیامرزد؛ اما او کار مثبتی انجام نداد. الان تیم ملی مدام به اردوهای خارجی می‌رود. در این سال‌ها همیشه رییس فدراسیون‌ها ضعیف بودند. ما در ۴۴ سال، ۱۸ رییس فدراسیون عوض کردیم؛ این فوتبال است؟ رئال مادرید یا منچستریونایتد در ۶۰ سال، ۴ نفر عوض کرده‌اند. یا برای مثال در این سال‌ها کدام مدیرعامل چهار سال متوالی در باشگاه پرسپولیس کار کرده است؟ هیچ‌کدام.
* یعنی از نظر شما دستاورد مربی‌های ایرانی و خارجی مشابه هم بوده است؟
هر کسی کاری انجام می‌دهد. دهداری چه کار کرد؟ مگر در المپیک شکست نخورد؟ اما استاد فوتبال ایران بود. شما دنبال این بروید که چند سال است در آسیا قهرمان نشده‌ایم. بلاژویچ ما را قهرمان کرد؟ برانکو ما را قهرمان کرد؟ دهداری یا من یا پروین یا مایلی کهن قهرمان کردیم؟ نه. فوتبال ایران روز به روز ضعیف‌تر می‌شود. الان من سرمربی تیم ملی بشوم، به زور می‌توانم ده بازیکن انتخاب کنم. اینها فوتبالیست نیستند؛ نه در استقلال، نه پرسپولیس، نه سپاهان و... هیچکس نیست که بگوییم شبیه علی دایی، ناصر محمدخانی و پنجعلی، شاهین و شاهرخ بیانی، قلعه‌نویی، علیدوستی، پیوس، چنگیز و... است. ما دیگر نداریم. کدام بازیکن الان شبیه قدیمی‌هاست؟
* بین صحبت‌هایتان به اسم برانکو هم اشاره کردید. از نظر شما او هم دستاوردی در فوتبال ایران نداشته است؟!
برانکو پرسپولیس را چند سال قهرمان کرد، اما من به حضور او در تیم ملی انتقاد داشتم، نه پرسپولیس. من در مورد برانکو هم می‌گفتم او نمی‌تواند ایران را در آسیا قهرمان کند؛ همان‌طور که خودم نکردم، همان‌طور که دهداری نکرد. مگر ما مربی‌ها می‌توانیم این تیم را قهرمان کنیم؟ فرض کنید بهترین مربی دنیا را هم بیاوریم و بگوییم ایران را قهرمان کن. می‌تواند؟ باید بازیکن و مهره داشته باشید. یک مربی به تنهایی نمی‌تواند تیمی را قهرمان کند و اگر بهترین مربی دنیا را هم به ایران بیاورید، این تیم در آسیا قهرمان نمی‌شود.
* از نظر شما مشکل کار دقیقا کجاست که طبق گفته خودتان، بازیکنان ضعیف شده‌اند و مهره نداریم؟
سازندگی از بین رفته و مدیران به سرعت تغییر می‌کنند و فقط به فکر قهرمانی هستند و به پایه‌های فوتبال اهمیت نمی‌دهند. تهران فوتبالیست ندارد و شما می‌گویید چه کار کنیم؟ شما می‌توانید یک بازیکن از تهران برای تیم ملی انتخاب کنید؟ تهران ۱۵ میلیون زمین خاکی و زمین فوتبال داشته، اما الان ندارد. اردشیر لارودی ۳۰۰ بازیکن تحویل داده، آقا وحدت، رجب فرامرزی، ایرج قلیچ‌خانی، سلطانی و... بازیکن تحویل داده‌اند اما الان همه کنار هستند، چون فوتبال دست دلال‌هاست.
