به گزارش ,ورزش، رحمان رضایی برای اولین بار در دوره سرمربیگری چیرو بلاژویچ در تیم ملی فوتبال ایران، به جمع ملی‌پوشان راه یافت تا تیم ملی از قبضه سرخابی‌ها خارج شود. او که یکی از بازیکنان محبوب بلاژویچ بود و از سوی این سرمربی کروات، لقب "پرنده آسمانی" را گرفت، به واسطه درخشش در تیم ملی، به سری‌آ ایتالیا رسید و توانست سال‌هایی طولانی در اوج باشد.
در شرایطی که بلاژویچ پس از پشت سر گذاشتن یک دوره سخت بیماری، صبح امروز درگذشت تا این خبر تلخ، جامعه فوتبال ایران را هم تحت تاثیر قرار بدهد، به سراغ رحمان رضایی رفتیم و با او درباره سرمربی سابق تیم ملی صحبت کردیم.
رضایی که خود را مدیون بلاژویچ می‌داد، در این گفت‌وگو درباره خصوصیات اخلاقی و فنی این سرمربی و همچنین تاثیر او روی فوتبال ایران صحبت کرد و خاطراتی را در مورد او بازگو کرد.
گفت‌وگو با رحمان رضایی را در ادامه می‌خوانیم:
* بلاژویچ به من فرصت پیشرفت داد
رضایی در ابتدا عنوان کرد: به جامعه ورزش، به خصوص کسانی که در دوره حضور ایشان در ایران در کنار او حضور داشتند، تسلیت می‌گویم. برای هر کسی فرصت‌هایی در زندگی پیش می‌آید و برخی آدم‌ها واسطه این فرصت‌ها می‌شوند تا بتوانند خودشان را از شرایطی که در آن قرار دارند جدا کنند و بالا بروند. در مورد من، جدا از اینکه آقای ناصر حجازی تاثیر زیادی روی من داشتند، یک شخص دیگر هم در زندگی‌ام خیلی تاثیرگذار بود و آن شخص هم کسی نبود جز بلاژویچ که توانست فرصتی را برای من فراهم کند که بتوانم پیشرفت کنم.
* آن تیم در جام ملت‌ها و جام جهانی موفق بود
او ادامه داد: بلاژویچ، جدا از اینکه روی موفقیت من تاثیرگذار بود، واقعا مرد بزرگ و فوق‌العاده‌ای بود. او یک استاد واقعی در کار مربیگری بود و ما خاطرات زیادی کنار این مرد بزرگ داریم. درست است که در آن دوره نتوانستیم در راهیابی به جام جهانی موفق باشیم اما با آن تیم بازی‌های فوق‌العاده‌ای داشتیم و بعدها همان تیم توانست در جام ملت‌های ۲۰۰۴ چین و جام جهانی ۲۰۰۶ موفق باشد. در این شرایط، نمی‌توان صحبت زیادی کرد اما آرزو می‌کنم که روح او در آرامش باشد؛ در حال حاضر این بزرگترین آرزوی من برای او است. من همیشه از او بابت زحمات و محبت‌ها و مهربانی و لطفی که به من داشته، متشکرم.
* این بزرگترین هنر بلاژویچ بود...
رضایی که اولین بار توسط بلاژویچ به تیم ملی دعوت شده بود، در این باره گفت: پیش از حضور بلاژویچ، مربیان این جسارت و شهامت را نداشتند که از تیم‌هایی جز استقلال و پرسپولیس، برای تیم ملی بازیکن انتخاب کنند اما ایشان همه مرزها را جابجا کرد و از خیلی از تیم‌ها، از جمله فولاد و ذوب آهن، بازیکن دعوت کرد. از طرفی او یک روانشناس فوق‌العاده بود و زمانی که یک بازیکن را دعوت می‌کرد، خیلی استادانه و خوب عمل می‌کرد و او را تبدیل به یک بازیکن بزرگ می‌کرد. بلاژویچ از لحاظ روحی، بازیکنان را به خودباوری می‌رساند و به ما اعتماد به نفس می‌داد تا بتوانیم در بازی‌های بزرگ بین‌المللی خودمان را موثر و کارآمد نشان بدهیم. این بزرگترین هنر بلاژویچ در آن برهه بود.
* بزرگترین دستاورد بلاژویچ، برانکو بود!
بازیکن سابق تیم ملی سپس تاکید کرد: در مربیگری، جدا از مسائل فنی، بحث روانشناسی هم فوق‌العاده تاثیرگذار است. این مسئله بعدها توسط برانکو هم ثابت شد؛ برانکو شاگرد بلاژویچ بود و این موضوع را به خوبی یاد گرفته بود. من فکر می‌کنم دستاورد بزرگ بلاژویچ، برانکو بود که او هم در فوتبال ایران خیلی تاثیرگذار بود؛ چه به لحاظ باشگاهی و سه قهرمانی با پرسپولیس و چه در بحث ملی که فوق‌العاده کار کرد. از هر کسی که سوال کنید می‌گوید که یکی از شاخصه‌های مهم برانکو، روانشناسی او بود و این سرمربی جدا از بحث فنی، یک روانشناس بزرگ بود و می‌توانست در هر شرایطی روحیه بازیکنان را درک کند و بهترین استفاده را از آنها ببرد. فکر می‌کنم این مسائل متاثر از رفتار بلاژویچ بود و توانست تاثیر عمیقی روی برانکو بگذارد تا او هم بعدها بتواند به فوتبال ایران خدمت کند؛ او نتایجی را با پرسپولیس رقم زده که بی سابقه بوده است.
* او با ۶۳ سال سن، پا به پای بازیکنان گرم می‌کرد
وی درباره ارتباط بلاژویچ با بازیکنان تیم ملی توضیح داد: او از لحاظ ارتباطی، فوق‌العاده بود. من به جرات می‌توانم بگویم که کمتر مربی‌ای، چنین ارتباطی با بازیکنان دارد. نکته جالب در مورد بلاژویچ این بود که با وجود اینکه در آن زمان ۶۲-۶۳ ساله بود، در تمرینات فعال بود و همیشه حین گرم کردن، خودش هم با بچه‌ها گرم می‌کرد. او می‌توانست سریع با بچه‌ها، ارتباطی صمیمی برقرار کند و از لحاظ روانی به سرعت کاراکتر خودش را در تک تک بازیکنان نهادینه کند. از هرکدام از بازیکنان آن دوره سوال کنید، این مسئله را یادآوری می‌کنند که او از لحاظ ارتباط با بازیکن، رسانه‌ها، مردم، فدراسیون و تمام عوامل فوق‌العاده بود و به همین دلیل با وجود اینکه فضای مجازی هم به این شکل وجود نداشت، مردم علاقه زیادی به او داشتند.
* بلاژویچ روی فرهنگ و تاریخ ایران مطالعه می‌کرد
رضایی در ادامه عنوان کرد: بلاژویچ بسیار احساساتی بود و از طرفی به خوبی روی تاریخ و فرهنگ و اتفاقات ایران مسلط بود. او حتی روی دین هم مطالعه کرده بود و دقیقا احساس یک ایرانی را داشت. او کاملا متمایز بود و بر خلاف سایر مربی‌های خارجی حاضر در ایران عمل می‌کرد و همین مسئله نشان می‌داد که او عمیقا فرهنگ ایران را مطالعه می‌کند تا بتواند با یک ایرانی برخورد داشته باشد. خیلی از مربیان نه حوصله دارند و نه وقت می‌گذارند که وارد این مسائل شوند اما این یک رمز موفقیت برای بلاژویچ و حتی برانکو محسوب می‌شد تا بتواند عمیقا با یک ایرانی برخورد داشته باشد و بازیکن را به سمت خودش بکشاند و سپس مسائل مدنظرش را در تفکرات بازیکن جای بدهد. او به صورت دقیق با اخلاق و رفتار و فرهنگ ایرانی‌ها آشنا بود و همه اینها ناشی از این بود که خوب مطالعه کرده بود و زمان گذاشته بود. این هم از شاخصه‌های مهم بلاژویچ بود.
* شرایط فعلی نتیجه شجاعت بلاژویچ است
او در پاسخ به اینکه از نظر او بزرگترین اثری که بلاژویچ در فوتبال ایران بر جای گذاشت چه بود، بیان کرد: فکر می‌کنم بزرگترین تحولی که در سال ۲۰۰۰ در فوتبال ایران رخ داد، جوانگرایی و استفاده از بازیکنان گمنام و استفاده از پتانسیل تمام تیم‌های لیگ برتر بود. اتفاقی که الان رخ می‌دهد و از اکثر تیم‌ها بازیکن به تیم ملی دعوت می‌شود، از آنجا استارت خورد. بلاژویچ شهامت بازی دادن به بازیکنان گمنام را داشت؛ این کار مهمی است که هر مربی‌ای انجام نمی‌دهد. اگر به یک دهه گذشته نگاه کنید، هیچکس به بازیکنان جوان و گمنام در تیم ملی بازی نمی‌دهد، در حالی که در آن شرایط حساس بلاژویچ این کار را می‌کرد. او بازیکنان جوان را دعوت می‌کرد و مصرانه به انتخاب‌های خودش اعتقاد داشت و با وجود انتقادات، به او بازی می‌داد و همه هواداران هم راضی بودند.
* برای همیشه در قلب من ماندگار است
رضایی در واکنش به این سوال که آیا بلاژویچ تاثیرگذارترین فرد در دوران فوتبال او بوده است، گفت: قطعا. فکر می‌کنم بعد از ناصر حجازی که در فوتبال باشگاهی، تاثیرگذارترین فرد برای من بوده، ایشان در بازی‌های ملی من، تأثیرگذارترین بوده است. با وجود اینکه بعد از ترک ایران توسط او، ارتباط چندانی با همدیگر نداشتیم اما این مرد برای همیشه در وجود من ماندگار شده و هیچوقت محبت‌های او را فراموش نمی‌کنم.
* او برای اولین بار به من گفت: پرنده آسمانی
او در پایان گفت: بسیاری از حرکات عملی بلاژویچ در تمرینات، به یاد ماندنی بود و ملکه ذهن همه بازیکنان شده است. از هر بازیکنی بپرسید که بلاژویچ در تمرینات چه حرکاتی انجام می‌داد، به خوبی می‌تواند تکرار کند و حتی صحبت‌های او، بعد از بیشتر ۲۰ سال همچنان در ذهن من هست. لقب "پرنده آسمانی" را هم بلاژویچ به من داد که همچنان در ذهن‌ها باقی مانده است.
