به گزارش ",ورزش"، فردین معصومی سالها بعد از خداحافظی خود از دنیای قهرمانی کشتی، پسر جوانش را به کشتی ایران معرفی کرده و به دنبال این است رویاهایی که خودش در دوران قهرمانی نتوانسته تعبیرشان کند، توسط پسرش به واقعیت تبدیل شود.
امیررضا معصومی که در ردههای پایه درخشیده و امسال نیز در مسابقات قهرمانی امیدهای کشتی آزاد جهان به مدال طلا رسید، توانست در جام جهانی 2022 آمریکا دوبنده تیم ملی بزرگسالان را هم بر تن کند.
این آزادکار 18 ساله و باانگیزه مثل پدرش در سنگین وزن کشتی میگیرد و حالا رویاهای بزرگی در سر دارد. با اینکه او رقیب قدرتمندی همچون امیرحسین زارع را پیش روی خود میبیند، اما به دنبال این است که در 20سالگی در المپیک روی تشک برود و یک مدال خوشرنگ به نام خود ثبت کند.
به بهانه درخشش امیررضا معصومی دقایقی با این کشتیگیر جوان همکلام شدیم که در ادامه مشروح صحبتهای او در گفتوگو با ",ورزش" را میخوانید.
* فقط به پوشیدن دوبنده تیم ملی فکر میکنم
خدا را شکر من سال خوبی را سپری کردم و توانستم به اهدافی که داشتم برسم. امیدوارم در سال جدید نیز بتوانم استارت خوبی از مسابقات کشوری بزنم. من برای رسیدن به دوبنده تیم ملی تلاش می کنم و باید عملکرد خوبی از همین مرحله اول چرخه انتخابی داشته باشم. من سالهای قبل در مسابقات ردههای سنی پایینتر شرکت میکردم و امسال برای اولین بار میخواهم در مسابقات کشوری بزرگسالان کشتی بگیرم. با اینکه در جام جهانی کشتی گرفتم، کادرفنی سوادکوهی و آذرپیرا را از آن تیم برای سفر به کرواسی انتخاب کرد و از کشوری معاف شدند. من باید در کشوری حتما کشتی بگیرم و هدفم فقط قهرمانی است. خیلی به مسائل حاشیهای فکر نمیکنم و میخواهم خودم را ثابت کنم.
* جواب کریخوانی آمریکاییها را دادم
آخرین تورنمنت من جام جهانی آمریکا بود که خدا را شکر سه کشتی گرفتم و در هر سه پیروز شدم. البته تیم ما میتوانست قهرمان شود، اما در فینال کادر فنی ریسکی کرد که جواب نداد و نایبقهرمان شدیم. آمریکا هم انصافا میزبانی خوبی داشت و در کل تورنمنت مفیدی برای ما بود. در مسابقه فینال هم با اینکه باخت تیم قطعی شده بود، من با تمام توان در کشتی آخر روی تشک رفتم. این کشتی برایم حیثیتی شده بود، چون آمریکاییها در فضای مجازی کریخوانی کرده بودند و میخواستم هر طور شده در این مبارزه برنده شوم. البته من خیلی به کریخوانیای که صورت گرفته بود، دامن نزدم، اما نشان دادم که سنگینوزنهای ایران از آمریکاییها بهترند.
* مبارزه من و زارع این بار متفاوت خواهد بود
در حال حاضر 18ساله هستم و قطعا به حضور در مسابقات جهانی 2023 و المپیک 2024 فکر میکنم. امیدوارم بتوانم مستحق دوبنده تیم ملی باشم و قطعا برای رسیدن به این جایگاه باید رقبای داخلیام را شکست دهم. برای من حضور در این رویدادهای بزرگ دور از دسترس نیست. برخی میگویند رقابت بین من و امیرحسین زارع است، اما من معتقدم باید قدم به قدم جلو بروم. اول باید در مسابقات کشوری و احتمالا بعد از آن آسیایی خودم را نشان دهم. مقابل زارع هم یک بار کشتی گرفتم که تجربهام نسبت به الان کمتر بود. قطعا این بار مبارزه بین من و زارع متفاوت خواهد بود.
* مدال المپیک را به خاطر پدرم به دست میآورم
پدر من مشوق اصلی من بوده و یادم میآید زمانی که خودش در تیم ملی بود و من خیلی کوچک بودم، من را سر اردوی تیم ملی میبرد. من با کشتی بزرگ شدم و به همین خاطر است که خیلی زود توانستم به این جایگاه برسم. تنها فکر و ذکرم این است که امسال را خوب شروع کنم تا جلوی پدرم سربلند شوم. او خیلی برای من زحمت کشیده و حتی بیشتر از خودم سختی کشیده است. با داشتن پدری مثل او با قدرت جلو میروم و سعی میکنم بهترین باشم. امیدوارم همانطور که پدرم میگوید، مدال المپیک را به دست بیاورم تا دیگر جای این مدال در کارنامه خانواده ما خالی نباشد.
* حمله از ثانیه اول شگردم است
اینکه اول مبارزهها حمله میکنم، یک شگرد است. می خواهم از همان ثانیه اول حمله کنم تا آخر کشتی دیگر افسوس نخورم که چرا کم گذاشتم. برخی به این موضوع پرداختند، اما دیگر الان همه میدانند که من از ثانیه اول حمله میکنم. حتی در تمرینات، رقبای من قبل از اینکه داور سوت را بزند، آماده هستند. هر کشتیگیری یک شگرد دارد و حمله از ثانیه اول هم شگرد من است که شاید رقبا را هم غافلگیر کند.