به گزارش ",ورزش"، برای یک مدافع بلند قامت و 197 سانتی متری که با فولاد و استقلال به ترتیب قهرمان لیگ و حذفی شده (فینال حذفی چند روز پس از مصدومیت او برگزار شد)، هیچ چیزی دردآورتر از این نیست که بر اثر یک برخورد فوتبالی، در 35 سالگی مجبور شود ادامه زندگی خود را روی ویلچر سپری کند و رویای بازگشت به مستطیل سبز را برای همیشه فراموش کند. اما این سرگذشت تلخی است که گریبان لئاندرو پادوانی را گرفت.
بازیکن خوش اخلاق و مأخوذ به حیایی که در سال 90، از تیم گوآراتینگوئتا در سری بی برزیل به ایران آمد. تیمی که پس از جدایی پادوانی، مسیر سقوط را در پیش گرفت و به سری C و لیگ های محلات سقوط کرد و اکنون هیچ اثری از آن در فوتبال حرفه ای برزیل دیده نمی شود.
حضور پادوانی بلند قامت در ترکیب فولاد، خیلی زود توجهات را به خود جلب کرد. بازیکنی که سد دفاعی محکمی را در ترکیب قرمزهای اهوازی به وجود آورد و این تیم توانست عنوان قهرمانی لیگ برتر را نیز به خود اختصاص دهد. پس از آن بود که پادو حضور ناموفقی در ترکیب الریان داشت و دوباره به فولاد بازگشت.
پادو یک فصل بسیار خوب را نیز در نفت تهران سپری کرد. او توانست ضمن حضور در لیگ قهرمانان آسیا، 10 بار برای این تیم گلزنی کند و آنها در روز آخر لیگ و دیدار جنجالی برابر تراکتور بود که قهرمانی را به سپاهان واگذار کردند. فصل پس از آن و پیوستن به سپاهان اصلا برای مدافع برزیلی خوب پیش نرفت و او پس از یک سال، به استقلال پیوست.
مهمترین اتفاقات زندگی پادوانی طی یک فصل و نیم حضور او در استقلال رخ داد. مدافعی که در زمان منصوریان یکی از مهرههای اصلی تیم بود، اما با حضور شفر چندان به میدان نمی رفت و در همین حضور کوتاه مدت، او در دیدار تلخ برابر فولاد، دچار آسیب دیدگی شدید از ناحیه نخاع شد.
آن برخورد تلخ و سخت با آرمین سهرابیان و افتادن روی زمین، برای همیشه به عمر فوتبالی پادوانی پایان داد. ۵ اسفند ۱۳۹۶ و در دقیقه 42 بود که پرونده پادو در زمین فوتبال بسته شد. بازیکنی که به دلیل ضایعه نخاعی، نزدیک به پنج سال است که زندگی خود را با استفاده از ویلچر ادامه می دهد و در این میان نیز با مشکلات بزرگ فراوانی دست و پنجه نرم کرده است.
البته پادوانی در این میان نیز باشگاه استقلال را مقصر اتفاقات پیش آمده معرفی کرد و با طرح شکایتی در دادگاه CAS، خواستار دریافت غرامت سنگین 9 میلیون دلاری شد که البته دادگاه این درخواست را نپذیرفت. با این حال، مدافع برزیلی برای بازگشت به عرصه ورزش نکشیده هرگز دست از تلاش نکشیده و با حضور در رشته شنا، می خواهد رویای حضور در پارالمپیک را تعبیر کند.
یک سال پیش بود که پادوانی با انتشار تصاویری از کسب عنوان قهرمانی در رشته شنای معلولین، از چالش جدید ورزشی خود خبر داد و اینکه اگر او قرار نیست در مستطیل سبز به میدان برود، اما می تواند توانایی هایش را در رشته دیگری و در زیر آب به رخ همگان بکشد.
بازیکنی که روزگاری با درخشش در ترکیب فولاد، نفت و استقلال در استادیوم های ایران و دیگر کشورهای آسیایی گلزنی می کرد، این روزها از تمرینات خود برای کسب رویای حضور در پاریس می گوید. او در گفتگویی و در این خصوص اعلام کرد: میخواهم از افسردگی خلاص شوم، بنابراین به عنوان یک شناگر پارالمپیک تمرین میکنم. یک مربی دارم و سه روز در هفته در استخر تمرین میکنم و دو روز در باشگاه تمرینات وزنهبرداری انجام میدهم. رویای من این است که در بازیهای پارالمپیک 2024 پاریس شرکت کنم. در حال حاضر جزء سه شناگر برتر پارالمپیک برزیل هستم، اما در سطح جهانی همچنان باید پیشرفت کنم. در حال حاضر، این فقط یک رویاست.
پادوانی برای حضور در پارالمپیک پاریس کار سختی را در پیش دارد. در دوره گذشته این پیکارها در ژاپن، برزیل توانست 23 مدال از جمله 8 طلا، 5 نقره و 10 برنز را کسب کند. این بدان معناست که رقبای قدرتمندی پیش روی مدافع اسبق استقلال هستند و او باید برای رسیدن به رویایش، سخت تلاش کند تا در مسابقات انتخابی، به عنوان نماینده کشورش در فرانسه حضور یابد.
در روزهایی که استقلالی ها مدعی شده اند تلاش می کنند تا بخشی از مشکلات پادوانی را حل کنند، او در رشته جدیدی مشغول فعالیت شده و باید دید تا چه اندازه می تواند به اهدافش دست پیدا کند. آبیها قول داده اند که به وضعیت بازیکن سابقشان رسیدگی کنند و حتی شب گذشته نیز علی فتحاللهزاده مدعی شد که در تلاش است تا مدافع اسبق تیمش را راضی کند تا با استخدام در باشگاه، به ایران آمده و در اینجا زندگی کند. باید دید در آستانه پنجمین سالگرد آن حادثه شوم، چه سرنوشتی در انتظار پادوانی خواهد بود.