به گزارش ",ورزش"، کریستیانو رونالدو فوتبالیستی بی‌نظیر است، ولی او الآن در عربستان سعودی حضور دارد. برای شخصیتی مثل او حتی پول هم نمی‌تواند از چنین درد و رنجی کم کند، حتی اگر او را با پول محصور کنند. این غرور رونالدو بود که مثل یک آدرنالین او را از موانع عبور می‌داد. غرور موتور حرکتی رونالدو در فوتبال بود. همیشه گفته‌اند که مسی نابغه متولد شده، ولی رونالدو تبدیل به نابغه شد. رونالدو به هر افتخاری که یک فوتبالیست می‌توانست به آن دست یابد، رسید و به شکلی مثال‌زدنی نیز آن‌ها را فتح کرد.
تکنیک رونالدو به مرور زمان پیشرفت کرد. از لحاظ بدنی، او سال‌به‌سال شرایط بهتری پیدا کرد. فرم بدنی‌ای که کمک کرد در بالاترین سطح فوتبال گل‌های فراوانی بزند. او شم و غریزه ذاتی گلزنی هم داشت، ولی غرور که در فوتبال به او کمک زیادی کرد، در نهایت او را به سمت اشتباهی سوق داد. رونالدو در 38سالگی همچنان فرم بدنی رشک‌برانگیزی دارد، اما نه به اندازه‌ای که او را در رهبری یک تیم بزرگ یاری برساند. نه در تیم باشگاهی و در تیم ملی و نه در دوئل بزرگش با لیونل مسی.
زمان؛ چه می‌توان در موردش گفت؟
طبیعی است که کریستیانو علیه این شواهد عصیان کند. او از دوران نوجوانی بدون توجه به اندازه و تعدد موانع، آن‌ها را به چالش کشیده و همیشه خود را برنده می‌داند، اما تنها یک دشمن وجود دارد که هیچ رقیبی را نمی‌پذیرد و آن زمان است. حداقل یک بار همه را و فوتبالیست‌ها را دو بار زمین‌گیر می‌کند. اگر آن را نپذیریم، واقعیت غیرقابل‌تحمل می‌شود. یووه با ظرافت این را به او گفت، منچستر آن را در صورتش فریاد زد و حتی تیم ملی پرتغال در جام جهانی 2022 خدمات دو دهه رونالدو را به راحتی فراموش کرد.
از آنجایی که شانس هرگز در تیره‌روزی‌ها کسی را یاد نمی‌کند، مسی به طرز تحقیرآمیزی از رونالدو در آخرین راند مسابقه سبقت گرفت (قهرمانی جام جهانی). مسی هرگز فرم بدنی رونالدو را نداشته و نخواهد داشت ولی برای رسیدن به قهرمانی جهان از نهایت نبوغ و استعدادش کمک گرفت. همه می‌دانیم که هر کدام در دوئل فوق‌العاده‌ای که در تمام این سال‌ها داشتند، از چه ابزاری برای پیروزی استفاده کردند.
فوتبال فراموش‌کار امروز
در فوتبال همیشه آخرین نتیجه معیار است و تمام افتخارات و موفقیت‌های قبلی را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. مهم نیست رونالدو چه سابقه درخشانی دارد. حالا همه او را با ناکامی در جام جهانی و منچستریونایتد یاد می‌کنند. رونالدو از بزرگترین‌های تاریخ فوتبال است و به همین دلیل، برایم این خیانت افکار عمومی قابل‌قبول نیست. در یکی از نظرسنجی‌های اخیر یک رسانه معتبر، مشخص شد که 70درصد پرتغالی‌ها خواهان نیمکت‌نشین شدن او در مرحله حذفی جام جهانی بودند. نمی‌دانم آن نظرسنجی چقدر معتبر بود، اما بسیاری از آن بی‌تفاوت عبور کردند تا سقوط دردناک و شاید زودتر از انتظار رونالدو شروع شود، اما همان‌طور که اغلب اتفاق می‌افتد، پول برای نجات رونالدو از غم و اندوه وارد شد. مهم نیست از کجا می‌آید، پول وقتی بزرگ و زیاد است، مورد پرسش قرار نمی‌گیرد. مسی حالا در نبرد محبوبیت مردمی نیز پیروز شده و این روزها از کریستیانو بیشتر قدردانی می‌شود و او کمتر مورد تحسین قرار می‌گیرد.
خاطره فردا
قدردانی عظیم عربستان سعودی از رونالدو به خاطر علاقه‌شان به فوتبال و به این دلیل است که ورود یک الگوی جهانی هویت و ارزش‌های این کشور را تقویت می‌کند. فوتبال جریان‌های عمیقی از احساسات را به حرکت درمی‌آورد و امیدوارم کریستیانو بداند که چگونه از آن لذت ببرد. در مورد زمان، که اکنون دشمن رونالدو است، او بالاخره به صلح خواهد رسید. این کسی که از در اشتباهی در حال رفتن از فوتبال است، اسطوره‌ای است که بسیار دوستش داریم. مردی که نام و اثرش را در فوتبال قرن جدید گذاشت و توانست نابغه‌ای مانند مسی را در هر توپ طلا رخ به رخ به چالش بکشد. همان‌طور که توانست در مهم‌ترین و باشکوه‌ترین باشگاه جهان، قهرمانی مانند آلفردو دی‌استفانو را به چالش بکشد. شاید رونالدو حالا فقط در عربستان سعودی یک فوتبالیست بی‌نظیر باشد، اما او در تاریخ فوتبال و به صورت مطلق، بی‌نظیر است و بی‌نظیر خواهد ماند.
خورخه والدانو: ال‌پائیس
