به گزارش “ورزش” رقابت، واژه‌ای که هواداران فوتبالی در این فصل از رقابت‌های لیگ برتر، آن را با پوست و گوشت خود احساس می‌کنند. مهم‌ترین اصل در فوتبال، هیجان است. دقیقا حسی که با دیدن بالای جدول این فصل از رقابت‌ها به راحتی به وجود می‌آید.
با بررسی سه فصل اخیر لیگ برتر، نکته‌ای جالب توجه نمایان می‌شود و آن این است که از لیگ بیستم تا حالا که لیگ بیست و دوم در حال برگزاری است، رتبه‌های اول تا سوم در اختیار سه تیم پرسپولیس، استقلال و سپاهان بوده است. نکته‌ای که با توجه به فاصله‌ای که این سه تیم با سایر تیم‌ها ایجاد کرده‌اند، به نظر می‌رسد امسال هم قطعا صورت پذیرد.
اما مهم‌ترین تفاوت لیگ امسال با دو لیگ گذشته، فاصله کم امتیازی بین سپاهان، پرسپولیس و استقلال است. به طوری که با لغزش یک تیم، دیگری با کسب نتیجه به‌سرعت جای آن یکی را در جدول تصاحب می‌کند.
بررسی رقابت فشرده بین این سه تیم را باید از لیگ بیستم شروع کنیم. جایی که هدایت پرسپولیس بر عهده یحیی گل‌محمدی بود و محرم نویدکیا با قبول سرمربی‌گری سپاهان برای اولین مرتبه در قامت جدیدی ظاهر شد. هم‌چنین سکان هدایت استقلال نیز بر عهده محمود فکری قرار گرفت. دقیقا در آن فصل از لیگ نیز، رقابت فشرده‌ای میان سه تیم بزرگ فوتبال ایران شکل گرفت.
یحیی گل‌محمدی با تغییراتی که در لیست تیمش داشت به دنبال کسب پنجمین قهرمانی پیاپی بود. سپاهان نیز طبق خواسته هوادارانش با آوردن محرم نویدکیا، یک فوتبال زیبا و هجومی را ارائه کرد و به دنبال پایان دادن به سلطه سرخ‌های پایتخت بر لیگ برتر بود. استقلال فکری هم با کسب بردهای مهم و اقتصادی خود را در بالای جدول نگه داشت. اما یک اتفاق مهم باعث شد تا یکی از مدعیان از دور خارج شود.
حواشی فراوانی که گریبان استقلال را گرفت و در نهایت پس از چند نتیجه دور از انتظار، فرهاد مجیدی جای محمود فکری را روی نیمکت استقلال گرفت. دقیقا همان چند نتیجه بد باعث شد تا استقلال از کورس قهرمانی شکل‌گرفته بین پرسپولیس و سپاهان جا بماند. اما رقابت بین این دو تیم تا انتها باقی ماند.
جایی که شاگردان یحیی گل‌محمدی تا سه هفته مانده به پایان لیگ دوش به دوش سپاهان در صدر جدول حرکت می‌کردند و فقط یک لغزش از سوی محرم نویدکیا و بازیکنانش در دو هفته مانده به پایان مسابقات باعث شد تا پرسپولیس با ۶۷ امتیاز و دو امتیاز بیشتر از سپاهان، برای پنجمین مرتبه متوالی جام قهرمانی را بالای سر ببرد.
اما یک نکته قابل تامل وجود دارد، سپاهان در آن فصل با ۵۳ گل زده، عنوان بهترین خط حمله لیگ را به دست آورد و پرسپولیس با ۴۷ گل دوم شد. اما این سرخ‌های تهرانی بودند که به علت دریافت تنها ۱۴ گل در ۳۰ مسابقه و با کسب عنوان بهترین خط دفاع، به مقام قهرمانی رسیدند. موضوعی مهم که در ادامه بیشتر به آن توجه می‌شود.
با شروع لیگ بیست و یکم، نیمکت هیچ یک از این سه تیم دچار تغییر نشد و ثبات در دستور کار قرار گرفت. فرهاد مجیدی استقلال را با تفکرات خودش شکل داد. محرم نویدکیا به دنبال پایان دادن به ماموریت نیمه‌کاره خود یعنی قهرمانی بود و یحیی گل‌محمدی نیز هدفی جز تاریخ‌سازی با کسب ششمین عنوان قهرمانی پیاپی نداشت.
با شروع فصل، باز هم این سه تیم بزرگ فوتبال ایران تا انتهای نیم فصل اول، با رقابت تنگانگ رده‌های اول، دوم و سوم را بین خود دست به دست می‌کردند. اما با شروع نیم فصل و انجام چند بازی، این استقلال بود که اوج گرفت و از لغزش پرسپولیس و سپاهان و عدم کسب نتیجه این دو تیم استفاده کرد و در سه هفته مانده به پایان لیگ برتر، قهرمانی خود را در اهواز و با شکست فولاد قطعی نمود.
بدون شک آن فصل از مسابقات هیچگاه از ذهن هواداران بیرون نمی‌رود. چرا که استقلال بدون شکست جام قهرمانی را بالای سر برد. بگذارید به نکته‌ای تکراری اشاره کنیم. در پایان فصل بیست و یکم، بهترین خط حمله با ۴۴ گل در اختیار پرسپولیس قرار گرفت. حتی رتبه دوم نیز با ۴۳ گل به نام سپاهان زده شد و استقلال با ثبت ۳۹ گل سوم شد. اما تنها موضوعی که آبی‌پوشان را به قهرمانی تاریخی رساند، دریافت تنها ۱۰ گل و کسب عنوان برترین خط دفاع بود.
اما حالا در لیگ بیست و دوم قرار داریم. یکی از تفاوت‌های عمده در این فصل تغییراتی است که صورت گرفته است. برای اولین بار در سه فصل اخیر، تنها نیمکت پرسپولیس دست‌نخورده باقی ماند، اما هدایت سپاهان و استقلال به ترتیب بر عهده مربیان پرتغالی، یعنی ژوزه مورایس و ریکاردو ساپینتو قرار گرفت تا حالا شاهد آن رقابت هیجان‌انگیز در بالای جدول باشیم که تا به حال بی‌سابقه بوده است.
شاید این دوره شباهت‌هایی با لیگ بیستم از نظر فشردگی امتیازی داشته باشد، اما یک تفاوت عمده دارد. حالا استقلال پا پس نکشیده است و نفس‌هایش پشت سر پرسپولیس و سپاهان خیلی جدی حس می‌شود.
سپاهان ۴۶ امتیازی، پرسپولیس ۴۵ امتیازی و استقلال ۴۳ امتیازی. جدولی که احتمالا تا پایان فصل همین روال را طی کند و قهرمان فوتبال ایران بعد از مدت‌ها در روز آخر مشخص شود.
اما اگر بخواهیم از نظر آماری به این رقابت نگاه کنیم، سپاهان، صدرنشین فعلی، لیگ با ۳۵ گل زده، عنوان برترین خط حمله را در اختیار دارد و استقلال با ۳۱ گل دوم است. اما در بین سه تیم مدعی، این پرسپولیس است که با دریافت ۱۱ گل، بهترین خط دفاع را در بین مدعیان دارد (بهترین خط دفاع فعلی لیگ، مس رفسنجان با دریافت ۹ گل است).
اگر شرایط به مانند سال‌های گذشته پیش برود، پس با ادامه این روند پرسپولیس شانس بالاتری برای کسب عنوان قهرمانی دارد. اما این را نباید فراموش کرد که استقلال و سپاهان هر دو نمایشی هجومی ارائه می‌کنند و با آمار خوب گلزنی، به دنبال برد هستند و شاید همین موضوع باعث افزایش آمار گل‌های خورده شده است.
هم‌چنین یکی از نکته‌های بسیار مهم در راه کسب قهرمانی، بازی‌های رو در رو است. تا انتهای فصل دو بازی پرسپولیس و سپاهان و پرسپولیس و استقلال باقی مانده است که پیروزی هر کدام بر آن یکی، راه قهرمانی را برای تیم برنده هموار می‌کند. مخصوصا جدال این هفته تیم اول و دوم جدول در ورزشگاه آزادی که با توجه به اتفاقات و نتیجه رخ داده در جام حذفی، احتمالا جذاب و پر موقعیت دنبال شود.
رقابت سه ساله بین ابر قدرت‌های فوتبال ایران در حالی روز به روز حساس‌تر دنبال می‌شود که پرسپولیسی‌ها در این مدت هیچگاه رتبه‌ای پایین‌تر از دومی را در کورس تجربه نکرده‌اند. شاگردان یحیی گل‌محمدی در نیم فصل امسال نیز به عنوان قهرمان شناخته شدند، اما لغزش بدموقع در شروع نیم فصل دوم باعث شد تا استقلال و سپاهان با کسب بردهای پیاپی خود را به بالای جدول برسانند.
در این بین پرسپولیس و استقلال در دو فصل گذشته به ترتیب با ۶۷ و ۶۸ امتیاز به عنوان قهرمانی رسیده‌اند. اما حالا شرایط متفاوت است. استقلال ۴۳ امتیازی حتی اگر هر هشت بازی باقی‌مانده را با برد پشت سر بگذارد، باز هم نمی‌تواند رکورد سال گذشته خود را تکرار کند. اما سپاهان و پرسپولیس در صورت کسب هر ۲۴ امتیاز ممکن، به امتیار ۷۰ و ۶۹ می‌رسند. رکوردی بسیار سخت که درصد نرسیدن به آن، بیشتر از رسیدن است. پس می‌توان احتمال داد که قهرمان این دوره، با امتیاز کمتری نسبت به دو سال گذشته کاپ طلایی را بالای سر می‌برد که این خود نشان‌دهنده رقابت فشرده و بالاست.
حالا نگاهی به بازی‌های آینده این سه تیم بیندازیم:
سپاهان: پرسپولیس، صنعت نفت آبادان، تراکتور، مس رفسنجان، ملوان، نفت مسجدسلیمان، پیکان و مس کرمان (۴ بازی داخل خانه و ۴ بازی خارج از خانه)
به طور قطع بازی با پرسپولیس در آزادی یکی از جدال‌های تعیین‌کننده سپاهان در راه قهرمانی است. بعد از آن دو حریف قدرتمند مثل تراکتور و مس رفسنجان مقابل شاگردان مورایس قرار می‌گیرند. شاید بزرگترین شانس آن‌ها این است که در هفته‌های پایانی لیگ با تیم‌های پایین جدولی دیدار می‌کنند که خود نکته‌ای بسیار مهم است.
پرسپولیس: سپاهان، مس رفسنجان، ملوان، مس کرمان، استقلال، پیکان، گل‌گهر سیرجان و نساجی مازندران (۴ بازی خانگی و ۴ بازی خارج از خانه)
پرسپولیس به مراتب مسابقات سخت‌تری نسبت به سپاهان در ادامه لیگ دارد. دو دیدار با سپاهان و استقلال به عنوان حریفان مستقیم در جدول و مصاف با تیم‌های گل‌گهر سیرجان و مس رفسنجان که برای هر تیمی دردسرساز هستند.
استقلال: فولاد، ذوب‌آهن، آلومینیوم اراک، هوادار، پرسپولیس، صنعت نفت آبادان، مس رفسنجان و تراکتور (۴ بازی خانگی و ۴ بازی خارج از خانه)
شاید مهم‌ترین مسابقه استقلال در ادامه فصل، جدال با پرسپولیس به عنوان جدی‌ترین رقیب قهرمانی باشد. شاگردان ساپینتو هم‌چنین در انتهای فصل دو بازی حیاتی با مس رفسنجان و تراکتور خواهند داشت تا مثل پرسپولیس و به نسبت سپاهان، مسیر دشوارتری برای رسیدن به دومین قهرمانی پیاپی داشته باشند.
چنین رقابت جذابی برای رسیدن به عنوان قهرمانی، هیچگاه بین سه قدرت فوتبال ایران، جاری نبوده است. اینکه پرسپولیس، سپاهان و استقلال هر سه با فاصله کم در کورس کسب عنوان قهرمانی قرار گرفته‌اند، به طور قطع فصلی بی‌سابقه و تاریخی را برای فوتبال ایران رقم زده است که سال‌های بعد هم از آن صحبت خواهد بود. رقابتی جذاب بین سه تیمی که پرافتخار هستند؛ پرسپولیس با ۷ قهرمانی، سپاهان با ۵ قهرمانی و استقلال با ۴ قهرمانی در لیگ برتر، خود را از باقی تیم‌های لیگ برتری جدا کرده‌اند و حالا در رقابتی قرار دارند که یک لغزش به منزله دور شدن از رسیدن به کاپ قهرمانی است. کاپی که هیچ‌وقت چنین جدال میلی‌متری و حساسی را برای رسیدن به خود نمی‌دید.
