به گزارش “ورزش” درست یک روز قبل از بازی با تیم ملی روسیه، امیر قلعه‌نویی طی تصمیمی جالب توجه، آندرانیک تیموریان را به عنوان دستیار خود در تیم ملی ایران انتخاب کرد.
هافبک سابق تیم ملی حالا در مهم‌ترین چالش خود در کسوت جدیدی که در آن فعالیت می‌کند، قرار گرفته است. او با کوله‌باری از تجربه که از بازی کردن در لیگ جزیره و همچنین ایران به دست آورده، مأموریت مهمی کنار امیر قلعه‌نویی در جام ملت‌های آسیا خواهد داشت. در همین راستا، سعید زارعیان، سردبیر سابق ایران ورزشی طی یادداشتی در مورد آندرانیک تیموریان نوشته است:
آندو تیموریان را عمیقا دوست دارم؛ او برای من تنها یک فوتبالیست نیست. او کهنه رفیقی‌ست که دوستی ما به دورانی بازمی‌گردد که هنوز پای آندو به لیگ برتر ایران باز نشده بود چه برسد به تیم‌ملی یا لیگ جزیره.
سوای اینکه او بازیکن ممتازی شد و در لیگ انگلیس برابر آرسنال، چلسی، یونایتد، لیورپول و ستاره‌هایی مثل بالاک، اسین، لمپارد، رونالدو، گیگز و… بازی کرد یا هم‌بازی آنلکا، ایوان کمپو، الحاجی دیوف، کیهیل و … در بولتون و فولام بود، در تیم‌ملی هم آن‌قدر قدرتمند و کم‌نوسان بازی کرد که توانست بیش از ۱۰ سال پیراهن تیم ملی را از آن خود کند و به باشگاه ۱۰۰ تایی‌ها برسد.
پیش از هر چیز بگویم که آندو را به صرف موفقیت‌هایش در فوتبال دوست ندارم؛ او پسری شاد، پر انرژی با خصوصیات اخلاقی منحصر به خود است با پرنسیب و پرستیژ خاص. با او سال‌ها باید رفاقت کرد تا گفته‌هایم بلکه ملموس شود.
برخلاف خشونت ذاتی که در بازی آندو وجود داشت، خارج از زمین پسری خوش‌قلب، بامعرفت، خوش‌مشرب و مهربان است که همواره کوشیده تا دغدغه دیگران را درک کند و شریک غم و شادی‌شان باشد.
انتخاب او به عنوان مربی در تیم ملی، حداقل حق آندو در عالم مربیگری بود و برای این انتخاب، باید به امیر قلعه‌نویی دست مریزاد گفت که نشان داد با تمام اتفاقات گذشته، نگرشی حرفه‌ای و ملی به جایگاه‌اش (سرمربیگری تیم‌ملی ایران) دارد و سراغ گزینه‌ای رفته که اگر تا دیروز به هر یک از اهالی فوتبال می‌گفتیم، با رجوع به گذشته، این انتخاب را محال می‌پنداشتند.
آندو با دستیاری در تیم ملی ایران (تیمی که برایش با دست شکسته بازی کرد و از تمام توان مایه گذاشت) عالم مربیگری را تجربه خواهد کرد اما بی‌شک او شایسته بیش از این‌هاست؛ البته اگر مثل روزهای بازی، جنگجو، دونده، پرتلاش برای رشد و ترقی جاه‌طلب باشد.
در شغل جدید، برای آندو بهترین‌ها را آرزو می‌کنم؛ امیدوارم سال جدید، عکسی از آندو در صفحه‌ام منتشر شود که مهم‌ترین جام فوتبال ملی را در آغوش کشیده. جامی که نزدیک به نیم قرن در حسرت آنیم.
