آنچه باید در مورد سرطان پستان بدانید

همه چیز در مورد سرطان پستان با پلاس وی...

سرطان سینه، رشد بدخیم سلول های سرطانی در بافت پستان است.سرطان پستان یکی از سرطان های شایع در بین زنان می باشد، اما این سرطان در بین مردان نیز دیده می شود.هر چقدر سرطان پستان زودتر تشخیص داده شود، درمان آن آسان تر و موفقیت آمیز تر است. به همین دلیل لازم است بانوان جهت حفظ سلامت خود، حقایقی را در مورد این بیماری بدانند.

سلول های سرطانی در صورت انتشار، معمولاً در غدد لنفاوی نزدیک پستان یافت می شوند. سرطان پستان هم تقریباً به تمام نقاط دیگر بدن منتشر می شود. رایج ترین نقاط عبارت اند از استخوان ها، کبد، ریه ها، و مغز. تومور جدید هم همان سلول های غیرعادی و همان نام تومور اولیه را دارد. مثلاً اگر سرطان پستان به استخوان ها سرایت کند، سلول های سرطانی داخل استخوان در واقع سلول های سرطان پستان هستند. نام بیماری هم سرطان متاستاتیک پستان است، نه سرطان استخوان؛ به همین دلیل درمان آن هم مانند درمان سرطان پستان است، نه سرطان استخوان. پزشکان این نوع سرطان جدید را تومور «دوردست» یا بیماری متاستاتیک می نامند.

اگر درد سینه دارید ...

در مراحل اولیه سرطان سینه ممکن است هیچ دردی و یا ناراحتی نداشته باشید. توسط ماموگرافی و آزمایشات منظم سینه، می توانید تغییرات سینه خود را متوجه شوید. خودتان نیز می توانید هر ماه، پستان خود را معاینه کنید و تغییرات را بفهمید.

به یاد داشته باشید، بسیاری از برآمدگی ها و جوش ها، خوش خیم می باشند و سرطانی نیستند و به خوبی با درمان مناسب بهبود می یابند.

اگر شما هر نشانه غیرطبیعی را در سینه خود مشاهده کردید، به پزشک مراجعه کنید. تشخیص و درمان به موقع سرطان سینه، شانس زندگی فرد را بیشتر می کند.

عوامل خطرزا درسرطان پستان

کسی علت دقیق سرطان پستان را نمی داند. پزشک ها هم معمولاً نمی توانند توضیح دهند که چرا زنی به سرطان پستان مبتلا می شود و زن دیگری نمی شود. آنها فقط می دانند که ضربه خوردن، کبود شدن، یا لمس پستان باعث بروز سرطان پستان نمی شود، و دیگر اینکه سرطان پستان مُـسری نیست یعنی کسی از کسی سرطان پستان نمی گیرد.

بنا بر تحقیقات، احتمال ابتلا به سرطان پستان در زنانی که بعضی عوامل خطرزا را دارند، بیش تر از زنان دیگر است. 

سن:

احتمال ابتلا به سرطان پستان با بالا رفتن سن زن بیش تر می شود. بیش تر موارد ابتلا به سرطان پستان در زنان بالای 60 سال پیش می آید. این بیماری قبل از یائسگی رایج نیست.

سابقهٔ فردیِ ابتلا به سرطان پستان:

زنی که پیش از این در یک پستان سرطان داشته، برای ابتلا به سرطان در پستان دیگر خطر بیش تری او را تهدید می کند.

سابقهٔ خانوادگی:

اگر مادر، خواهر، و یا دختر زنی در گذشته سرطان پستان داشته باشد، خطر ابتلای وی به سرطان پستان بیش تر است. این خطر در صورتی که آن عضو خانواده پیش از چهل سالگی به سرطان  پستان مبتلا شده باشد بیش تر است. سابقهٔ سرطان پستان در سایر افراد فامیل (چه خانواده مادری و چه خانواده پدری) هم، خطر ابتلای زن را بالا می برد.

تغییرات ویژه در پستان:

بعضی از زنان سلول هایی در پستان خود دارند که زیر میکروسکوپ غیرعادی به نظر می آیند. داشتن انواع خاصی از این موارد غیرعادی هایپرپلازی آتیپیک (Atypical Hyperplasia) و کارسینوم درجای لوبولار (Lobular Carcinoma In Situ:LCIS) خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش می دهند.

تغییرات در ژن:

تغییرات در بعضی ژن های خاص خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش می دهد. این ژن ها عبارت اند از BRCA1، BRCA2، و چند ژن دیگر. در برخی موارد آزمایش ها تغییرات ژن های خاصی را، در خانواده هایی که سابقهٔ ابتلا به سرطان پستان دارند، مشخص می کنند. ارائه دهندگان خدمات پزشکی معمولاً برای کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان و یا برای شناسایی این بیماری، در زنانی که این تغییرات در ژن های آنها مشاهده شده است، راه هایی را پیشنهاد می دهند.

سابقهٔ باروری و یائسگی:

 هر چقدر سن زن هنگام زایمان اول بالاتر باشد، احتمال ابتلای وی به سرطان پستان هم بیش تر است.

 زنانی که اولین بار قبل از دوازده سالگی قاعده شده باشند برای ابتلا به سرطان پستان در معرض خطر بیش تری هستند.

زنانی که بالاتر از سن 55 سالگی یائسه می شوند خطر ابتلا به سرطان پستان بیش تر است.

در زنانی که هرگز بچه دار نشده اند خطر ابتلا به سرطان پستان بیش تر است.

 زنانی که پس از یائسگی تحت هورمون درمانی یائسگی با استروژن به علاوه پروژستین باشند، در معرض خطر بیش تری هستند.

بنا بر مطالعات گسترده، هیچ ارتباطی بین سقط جنین یا حاملگی ناموفق با سرطان پستان وجود ندارد.

نژاد:

بروز سرطان پستان در زنان سفیدپوست بیش تر از زنان لاتین تبار، آسیایی، یا آفریقایی است.

پرتودرمانی قفسهٔ سینه:

زنانی که زیر سی سالگی در قفسهٔ سینه پرتودرمانی شده اند (از جمله خود پستان ها) در معرض خطر بیش تری هستند. این مورد شامل زنانی هم می شود که جهت لنفوم هوچکین پرتو درمانی شده اند.

تراکم پستان:

بافت پستان گاه متراکم و یا پرچربی است. زنان مسن تری که ماموگرام آنها تراکم بیش تری را نشان دهد، در معرض خطر بیش تری هستند.

اضافه وزن یا چاقی مفرط پس از یائسگی، کم تحرکی و مصرف الکل از دیگر عوامل خطرزا می باشند.

علائم سرطان پستان

علائم رایج سرطان پستان عبارت اند از:

تغییر در حس (لمس کردن) پستان یا نوک پستان

برآمدگی یا سفت شدن پستان یا نزدیک پستان و یا ناحیهٔ زیر بغل

حساسیت نوک پستان در لمس یا لطافت نوک پستان

تغییر در ظاهر پستان یا نوک پستان

تغییر در اندازه یا شکل پستان

فرو رفتگی نوک پستان به داخل

پوست پستان، هاله پستان، یا نوک پستان ممکن است متورم یا قرمز و یا پوسته پوسته شود. ممکن است مانند پوست پرتقال خلل و فرج پیدا کند.

ترشح (مایع) از نوک پستان

روش های تشخیص زودرس سرطان پستان

اگر علائمی دارید و یا نتیجهٔ آزمایش های غربالگری حاکی از سرطان است، پزشک باید بفهمد که این نتایج و علائم از سرطان است و یا از مشکلات دیگر ناشی می شود. پزشک شاید از شما دربارهٔ سابقهٔ پزشکی خود و خانواده تان بپرسد. یا معاینهٔ فیزیکی شوید. پزشک ممکن است شما را برای ماموگرام یا سایر عکس برداری ها بفرستد. در این آزمایش ها از بافت های داخل پستان عکس تهیه می کنند. پس از این آزمایش ها، پزشک شاید به این نتیجه برسد که نیازی به آزمایش های بیش تر نیست. پزشک شاید هم به این نتیجه برسد که باید معاینات بیش تری از شما بشود. یا شاید برای یافتن سلول های سرطانی نیاز به نمونه برداری داشته باشید.

معاینهٔ شخصی پستان

برای بررسی هرگونه تغییرات در پستان ها بهتر است خودتان پستان ها را به طور ماهیانه معاینه کنید. لازم به ذکر است که با بالا رفتن سن، عادت ماهانه، حاملگی، یائسگی، یا استفاده از قرص ضد حاملگی یا سایر هورمون ها هم بعید نیست تغییراتی به وجود آید. احساس کمی برآمدگی یا غیر هموار بودن طبیعی است. همچنین تورم و حساسیت به لمس درست پیش از شروع و در طول عادت ماهانه هم رایج است.

در صورت مشاهده هرگونه تغییر در پستان ها باید با ارائه دهندهٔ خدمات پزشکی تماس بگیرید

معاینهٔ بالینی پستان

ارائه دهندهٔ خدمات پزشکی پستان ها را لمس می کند و به دنبال سایر علائم می گردد. اگر برآمدگی وجود داشته باشد، پزشک اندازه، شکل، و جنس آن را حس (لمس) می کند. وی همچنین باید ببیند که این توده به آسانی حرکت می کند یا خیر. توده های خوش خیم معمولاً حس متفاوتی از توده های سرطانی دارند. توده های نرم، گرد، و متحرک احتمالاً خوش خیم هستند. توده های سفت با شکل عجیب که به نظر می آید به داخل پستان چسبیده اند بیش تر احتمال دارد که سرطان باشند.

ماموگرافی

ماموگرافی، عکس برداری از پستان به وسیله اشعه ایکس است. در صورتی که خانمی مشکلی در پستان نداشته باشد، جهت تشخیص زودرس اولین ماموگرافی در سنین 39-35 سالگی انجام می شود. هر چند در کشورهای غربی با توجه به شیوع بیماری و امکانات موجود، در 49-40 سالگی هر 2-1 سال و پس از آن تا سن 65 سالگی و بسته به نظر پزشک بهتر است هر سال ماموگرافی انجام شود.

سونوگرافی

دستگاه سونوگرافی امواج صوتی ارسال می کند که انسان نمی شنود. این امواج به بافت ها می خورند و برمی گردند. کامپیوتر هم با استفاده از پژواک این امواج، عکسی را تهیه می کند. پزشک این عکس ها را در مانیتور می بیند. این عکس ها نشان می دهند که توده توپر یا پر از مایع یا ترکیبی از هردوست. به محفظهٔ کیسه مانندی که پر از مایع باشد کیست می گویند. کیست سرطان نیست. اما تودهٔ توپر شاید سرطان باشد. پزشک پس از آزمایش عکس ها را روی نوار ویدیویی ضبط می کند و یا آن ها را چاپ می کند. سونوگرافی را می توان به همراه ماموگرام انجام داد.

تصویربرداری با تشدید مغناطیسی (ام.آر.آی)

در تصویربرداری با تشدید مغناطیسی (ام.آر.آی - MRI) از مغناطیس قوی استفاده می کنند که به کامپیوتر متصل است. ام.آر.آی تصاویر دقیق و با جزئیاتی از بافت پستان تهیه می کند. پزشک این تصاویر را روی مانیتور مشاهده می کند و یا آنها را روی فیلم چاپ می کند. از ام.آر.آی. می توان به همراه ماموگرام استفاده کرد.

نمونه برداری (بیوپسی)

پزشک شما را برای نمونه برداری به جراح و یا متخصص بیماری های پستان ارجاع می دهد. برای تشخیص سرطان، نمونه ای از مایع و یا بافت از پستان را برمی دارند.

بعضی از نقاط مشکوک معمولاً در ماموگرام دیده می شوند که در معاینهٔ بالینی پستان لمس نشده اند. پزشک می تواند با استفاده از عکس برداری این نواحی را ببیند و بافت مربوطه را بردارد. بعضی از این عکس برداری ها عبارت اند از سونوگرافی، عکس برداری نقطه گذاری شده با سوزن و یا نمونه برداری استریوتاکتیک.