آنچه حتما باید درمورد بزرگ شدن سینه در پسران بدانید
بزرگ شدن سینه در پسران؛ وضعیتی است که حدوداً در اوایل ده سالگی اتفاق می افتد و ممکن است بعد از چند ماه یا چند سال خود به خود برطرف شود. بزرگ شدن سینه در پسران یک اتفاق نسبتا رایج است و زمانی رخ می دهد که هورمون ها تعادل خود را از دست بدهند و بافت سینه رشد کند.
همه این ها ممکن است باعث شود که فرد از لحاظ فیزیولوژیکی به هم بریزد. برای بعضی از افراد این وضعیت رایج تر است و به خاطر همین، تراپی هایی را در پیش می گیرند. البته بعضی از وضعیت های پزشکی هم ممکن است باعث ورم سینه در مردان شود. برای اینکه علت تغییر وضعیت را بفهمید، باید این قسمت از پلاس وی را تا انتها مطالعه کنید.
بزرگ شدن سینه در پسران چقدر رواج دارد؟
همان طور که بالاتر هم اشاره کردیم، این اتفاق در 10 سالگی به بعد رخ می دهد؛ تقریباً نیمی از همه نوجوانانِ پسرِ بین 10 تا 16 سال به این وضعیت دچار می شوند که ممکن است بعد از چند سال بهبود پیدا کنند. فقط 10 درصد از پسران نوجوانی که این مشکل برایشان اتفاق می افتد، ممکن است به طور دائم به این وضعیت دچار بمانند.
علل
نوسانات موجود در استروژن و پروژسترون از اصلی ترین علت این وضعیت می باشد. در موارد نادر بعضی از دارو های خاص بیماری تیروئید یا سندروم کلاین فلتر نیز می تواند باعث ایجاد این مشکل شود که بستگی به علت و وضعیت فرد دارد.
علائم بزرگ شدن سینه در پسران چیست؟
هیچ چیز بدتر از این نیست که به عنوان یک پسر ببینید یکی از سینه ها یا هر دوتا سینه هایتان بزرگ شده اند که معمولاً یک توده یا یک جوش روی آن ها به وجود می آید که سوزش سینه هم با آن همراه است. این وضعیت علت های هورمونی دارد.
تشخیص
معاینه می تواند یک روش تشخیص بسیار عالی باشد که در آن سابقه پزشکی را بررسی می کنند؛ سپس آزمایش هایی را می گیرند و تایید می کنند که به این وضعیت دچار شده اند یا خیر.
درمان
هورمون درمانی، کاهش وزن یا جراحی کاهش سایز سینه این وضعیت را بهبود می بخشد.
اگر این اتفاق به خاطر بلوغ پسران باشد، هیچ درمانی پیشنهاد نمی شود، زیرا بعد از مدتی وضعیت به حالت طبیعی برمی گردد. زمانی که می خواهند درمان را انجام دهند، اول باید علت را بررسی کنند و در طول این شرایط ممکن است پزشک دارو هم تجویز کند.
از آن جایی که پسرانی که به این وضعیت دچار می شوند از لحاظ ذهنی و روحی هم به هم می ریزند، باید یک تراپی و مشاوره ذهنی هم برای آن ها انجام شود.
گاهی اوقات اگر مورد خیلی شدید باشد و با هیچ دارو و روان درمانی وضعیت بهبود پیدا نکند، ممکن است جراحی را پیشنهاد کنند.
