امروزه، فرکانس اکثر پردازندههای x86 بازار از یک گیگاهرتز بالاتر است و پردازندههای معمولی دسکتاپی از فرکانس پایه ۲ گیگاهرتز و حتی ۳ گیگاهرتز بهره میبرند. بااینحال، استفاده از پردازندههایی با فرکانس چند مگاهرتز در دههی ۱۹۸۰ تا ۱۹۹۰ میلادی بسیار رایج بود، و بهعنوان مثال اولین رایانههای شخصی IBM به پردازندههایی با فرکانس ۴٫۷۷ مگاهرتز مجهز شده بودند.
آیا میتوان یکی از نسخههای مدرن ویندوز را روی سیستمی که از پردازندهای با فرکانس بسیار پایین بهره میبرد، اجرا کرد؟ توسعهدهنده و یوتیوبر معروف NTDEV با انتشار ویدیویی جدید ثابت کرد میتوان ویندوز ۷ را روی پردازندهی پنتیوم S با فرکانس ۵ مگاهرتز بوت کرد. البته فرکانس این پردازنده داونکلاک شده است تا به ۵ مگاهرتز برسد. درواقع با چنین مشخصاتی، فرکانس پنتیوم S ۹۹۵ مگاهرتز کمتر از حداقل پیشنیاز برای نصب و اجرای ویندوز ۷ است. سیستم آزمایشی NTDEV همچنین فقط ۱۲۸ مگابایت رم داشت که از پیشنیاز یک گیگابایت رم سیستمعامل مذکور بسیار کمتر است.
NTDEV با اشتراکگذاری ویدیویی در یوتیوب سیستمی را نشان میدهد که درواقع یک ماشین مجازی است و با شبیهساز 86Box اجرا میشود. این سیستم نسخهی Ultimate ویندوز ۷ را اجرا میکند. ویدیو مذکور نشان میدهد فرکانس پردازندهی دستگاه ۵ مگاهرتز است و حتی نوتپد را روی آن اجرا میکند. اگر تایمر ویدیو را دنبال کنید، بوتشدن این سیستم به محیط ویندوز بیشاز ۲۸ دقیقه طول میکشد.
شما میتوانید در ویدیو فوق، قدرت سیستم NTDEV را روی ماشین مجازی مشاهده کنید. این سیستم از پردازندهی پنتیوم S با فرکانس ۵۰ مگاهرتز و ۱۲۸ مگابایت رم بهره میبرد اما فرکانس پردازنده به ۵ مگاهرتز کاهش داده شده است. این توسعهدهنده میگوید با ویرایش کد منبع 86Box موفق به انجام اینکار شده است.
NTDEV سیستم را بوت و از میان حالت استاندارد و ایمن، حالت استاندارد را انتخاب میکند، اما درنهایت سیستم درحالت Safe راهاندازی میشود و همهی فایلهای dll، sys و exe هنگام بارگذاری قابل مشاهده هستند. NTDEV همچنین اشاره میکند BCD (دادههای پیکربندی اولیه) را برای نصب ویندوز ۷ روی سیستم ضعیف خود ویرایش کرده است و بنابراین حتی انتخاب حالت استاندارد، آن را در حالت ایمن راهاندازی خواهد کرد.
NTDEV برای اینکه ویندوز ۷ با پردازندهی ضعیف ۵ مگاهرتزی بوت و اجرا شود، تعداد زیادی از منابع سیستمی را غیرفعال کرده است. این توسعهدهنده با استفاده از Safe Mode و غیرفعال کردن اکثر درایورها و سرویسها، امکان اجرای سیستمعامل مذکور را فراهم کرده است. علاوهبراین هنگام بوت مجبور شد مشکلی که در LogonUI رخ داد را برطرف سازد.
NTDEV در گفتوگو با وبسایت TomsHardware اعلام کرد:
OOBE همان چیزی است که هنگام اجرای نصبکنندهی ویندوز مشاهده میکنید و منوی استارت یا Windows Explorer ندارد. بااینحال، خطفرمان معمولاً درحالت OOBE دردسترس است و میتوان با فشردن کلیدهای ترکیبی Shift+F10 آن را اجرا کرد.
محیط دسکتاپی که NTDEV در ویدیو خود نمایش میدهد، منوی استارت ندارد و هیچ تصویر زمینهای نیز روی آن بهچشم نمیخورد. علاوهبراین پنجرهها و تم سیستمعامل بسیار ساده است. هیچ روشی برای استفاده از ظاهر Aero در این حالت وجود ندارد. این توسعهدهنده برای اجرای برنامهها باید نام میانبر آنها را در ابزار خطفرمان، فراخوانی میکرد. وی همینکار را برای راهاندازی نوتپد نیز انجام داد.
نکتهی جالب درمورد ویدیو NTDEV این است که وی موفق میشود چهار برنامه را بهطور همزمان اجرا کند که شامل ابزار خطفرمان، Winver، WCPUID و نوتپد میشود و بنابراین بهنظر میرسد محیط سیستمعامل تقریباً پایدار است.
NTDEV اعلام کرده است او درواقع ویندوز ۷ را با فرکانس ۳ مگاهرتز نیز اجرا کرده است اما شرایط آن پروژه بهاندازهی کافی برای ساخت یک ویدیو مناسب نبود. وی میگوید در گذشته موفق شده است ویندوز ۷ را با ۳۶ مگابایت رم نیز اجرا کند، اما استفاده از ۱۲۸ مگابایت رم باعث شد تا سیستم بدون مشکل بوت شود. درواقع ویندوز ۷ در نمونهی نمایشی این توسعهدهنده حدود ۷۰ مگابایت رم اشغال کرده است.
ماشین مجازی همچنین فضای ذخیرهسازی بسیار کمتری نسبت به ۱۶ گیگابایت اعلامشده برای پیشنیاز نصب ویندوز ۷ استفاده کرده است. براساس اعلام NTDEV نصب این سیستمعامل کمتر از یک گیگابایت حافظهی ذخیرهسازی نیاز داشته که استفاده از فایل ایمیج آن با پسوند wim حجم را به ۳۵۰ مگابایت کاهش داده است.
اکنون NTDEV ویندوز ۷ را برای سیستمی با پردازندهی ۵ مگاهرتزی آماده کرده است. او میگوید بهدنبال راهکارهایی است تا ویندوز ۱۰ یا حتی ویندوز ۱۱ را روی پردازندهای با فرکانس کمتر از یک گیگاهرتز اجرا کند. وی قبلاً موفق شده است ویندوز XP را روی سیستمی با پردازندهای یک مگاهرتزی اجرا کند.
NTDEV توضیح میدهد بوت شدن ویندوز ۷ روی سیستمی با پردازندهی ۵ مگاهرتزی ۲۸ دقیقه طول کشیده است درحالیکه اجرای ویندوز XP رو کامپیوتر مجهز به پردازندهی یک مگاهرتزی، حدود سه ساعت زمان میبرد.