ازدواج لیلی و مجنون آمریکایی
شکستهای عشقی و انتظارهای طولانی مدت و گاهی بی سرانجام نیز بخشی از این دست اتفاقات عشقی زندگی افرادند . اما انتظار 70 ساله برای رسیدن به عشقی که به خاطر سوء تفاهم به سرانجام نرسیده بود ، وقتی به دیدار و ازدواج منتهی بشود شیرین است .حال در این مطلب از ایران ناز ماجرای واقعی عاشقی پیرمرد 93 را میخوانید که به طرز باورنکردنی پس از 70 سال به معشوقه اش رسید !
ماجرا ازین قرار است که یک سرباز بازنشسته93 ساله آمریکایی بازمانده از جنگ جهانی دوم ، پس از 70 سال برای دیدار محبوب انگلیسی خود عازم استرالیا شد. یک سرباز بازنشسته آمریکایی بازمانده از جنگ جهانی دوم به نام نوروود توماس، 93 ساله، پس از 70 سال و آخرین خداحافظی برای دیدار محبوب انگلیسی خود، جویس موریس، عازم استرالیا شد.
توماس که به عنوان یک چترباز در ارتش خدمت می کرد، در سن 21 سالگی و پیش از پیاده شدن قوای نظامی در نرماندی با موریسِ 17 ساله آشنا شد. چند ماه پیش از آنکه جنگ بینشان جدایی بیندازد و توماس به نرماندی اعزام شود، آن ها بارها باهم ملاقات کردند.
پس از پایان جنگ توماس به زادگاه خود آمریکا بازگشت اما نامه نگاری شان متوقف نشد و حتی نوروود از محبوبش درخواست کرد به آمریکا بیاید و باهم ازدواج کنند؛ اما موریس به گونه ای درست متوجه منظور توماس نشد و تصور کرد او عاشق زن دیگری شده است؛ بنابراین دیگر به او نامه ننوشت و سرانجام هر دو با افراد دیگری ازدواج کردند.
همسر آقای توماس سال 2001 از دنیا رفت. خانم موریس هم به همراه همسرش به استرالیا نقل مکان کرد اما ازدواجشان پس از 30 سال به بن بست رسید و طلاق گرفتند. علی رغم گذشت زمان خانم موریس هنوز توماس را فراموش نکرده بود و سال گذشته از یکی از فرزندانش خواست او را از طریق اینترنت پیدا کند. سرانجام پس ازآنکه نام توماس را در یکی از مقالات مربوط به نبرد نرماندی در روزنامه ای ویرجینیایی پیدا کرد، برای نخستین بار به کمک فرزندانشان از طریق «اسکایپ» باهم صحبت کردند.
به دنبال این ماجرا و مطلع شدن یکی از روزنامه های محلی ویرجینیا ((The Virginian-Pilot از داستانشان، یکی از خوانندگان روزنامه کمپینی را برای فرستادن توماس از «ویرجینیا بیچ» به استرالیا و دیدار مجدد محبوبش راه اندازی کرد. کمک های خیریه سرازیر شدند و خطوط هوایی «ایر نیوزیلند» یکی از بلیت های فرست کلاس خود را به آقای توماس و پسرش استیو که در کنارش زندگی و از او پرستاری می کند، اهدا کرد.
پیش از شروع این پرواز 16898 کیلومتری، توماس به «ویرجینیا پایلوت» گفت:ترجیح می دهم در مسیر استرالیا بمیرم تا با فکر «اگر می شد» در خانه بنشینم. منتظر دیدن لبخند موریس هستم.آن ها ساعت ها بعد در آدلاید باهم ملاقاتت کردند. ناگفته نماند خانم موریسِ 88 ساله به دلیل بیماری کم کم بینایی اش را از دست می دهد.
