ساعتهای هوشمند سالها پیش معرفی و به مرور زمان مدلهای جدیدی از آنها توسط شرکتهای مختلف عرضه شد. اکنون نیز، درست مانند گوشیهای هوشمند، این گجتهای پوشیدنی پرکاربرد به یکی از ابزارهای ضروری زندگی بعضی کاربران تبدیل شدهاند.
بررسی ضربان قلب، شمارش کالریهای سوزانده شده و ارائه اطلاعات در مورد آبوهوا تنها بخش کوچکی از قابلیتهای بیشمار آنها است. اکنون که برندهای زیادی ساعت هوشمند تولید میکنند گزینههای زیادی وجود دارند که میتوانید براساس بودجهی خود از میان آنها انتخاب کنید.
طرحهای ساعتهای هوشمند به قدری زیاد است که تقریبا تمام افراد با هر سلیقهای میتوانند مدل مورد نظر خود را انتخاب کرده و به دست کنند. علاوهبر کاربردی بودن این گجت، ظاهر زیبای آن نیز باعث شده ساعتهای هوشمند تبدیل به اکسسوریهای بهروزی شوند که بسیاری به استفاده از آنها علاقه دارند.
وقتی به ساعتهای هوشمند نگاه میکنیم تقریبا همه چیز عالی به نظر میرسد، اما یک مورد وجود دارد که سازندگان این گجت جذاب به آن فکر نکردهاند؛ خالکوبی!
ارتباط ساعت هوشمند و خالکوبی
شاید با خود فکر کنید اصلا تتو چه ربطی به ساعت هوشمند دارند؟ پاسخ پیچیدهتر از آن است که به نظر میرسد. این دستگاهها با حسگرهای پوستی کار میکنند تا بتوانند وظیفهی خود را به درستی انجام دهند، اما اگر آن سنسورها این کار را نکنند چه اتفاقی میافتد؟
اکثر وسایل پوشیدنیای که روی مچ قرار میگیرند به حسگرهای فتوپلتیسموگرافی (PPG) متکی هستند. این حسگرها با تابش نور به پوست شما و تعیین دادههای بیومتریک مختلف بر اساس میزان بازتاب نور کار می کنند. این روشی منظم و غیرتهاجمی برای پیگیری معیارهای سلامتی شما است اما مشکلاتی نیز دارد.
اگر به کلاس علوم دبستان فکر کنید، به یاد میآورید که به ما یاد داده شده بود رنگهای روشنتر نور بیشتری منعکس میکنند، در حالی که جذب نور در رنگهای تیره بیشتر است. دقیقا به همین دلیل بعضی اوقات سنسورهای PPG هنگام بررسی دست افرادی با رنگ پوست تیرهتر یا جوهر خالکوبی زیاد دچار مشکل میشوند.
گزارشهای بسیاری از مشکلات اپل واچ در این حوزه منتشر شده است. این ساعتهای هوشمند از فوتوپلتیسموگرافی استفاده میکنند که طبق تحقیقات مرکز ملی اطلاعات بیوتکنولوژی، تکنیک نوری ساده و کمهزینهای است که میتواند برای تشخیص تغییرات حجم خون در بستر میکروواسکولار بافت استفاده شود.
به لطف این فناوری، ساعتهای اپل میتوانند وضعیت قلب شما را با استفاده از نور به درستی ردیابی کنند. اما اگر سنسور با مانعی مانند جوهر خالکوبی برخورد کند نمیتواند کار خود را به درستی انجام دهد و مشکل از همین جا شروع میشود. در نتیجه دو اتفاق رخ میدهد؛ یا با دادهها اشتباه مواجه خواهیم شد یا کلا هیچ چیزی به نمایش در نمیآید.
آیا راه حلی وجود دارد
حال اگر شما یا یکی از دوستانتان روی مچ دست خود تتویی دارید باید چه کار کنید؟ آیا راهی هست که بتوان از گجتهای هوشمند بررسیکننده سلامت بدن استفاده کرد؟ نگران نباشید زیرا همیشه راهی هست.
البته باید بدانید که در حال حاضر، تنها راه تضمین درست کار کردن ساعت هوشمند این است که آن را روی تتو قرار ندهید. حالا اگر دقیقا روی مچ دست خود خالکوبی داشتید چه باید کرد؟ چند روش در ادامه گفته میشود که میتوان به کمک آنها با این مشکل مواجه شد.
برچسبهای اپوکسی
یکی از روشهای رفع مشکل ساعتهای هوشمند روی تتو استفاده از برچسبهای گرد، چک و بیرنگ اپوکسی است که قیمت زیادی نیز ندارد و به راحتی میتوان به آن دسترسی پیدا کرد. میتوانید آنها را روی سنسور ساعت خود بچسبایند.
طبق گزارشهای منتشر شده توسط کاربران ردیت، این امر میتواند مشکلات مربوط به تشخیص مچ دست و حتی گاهی پایش ضربان قلب و ردیابی تمرین را برطرف کند. البته احتمال دارد اطلاعات مربوط به مسافت پیموده شده صحیح نباشد. به عنوان مثال، در گلکسی واچ ۴ و گلکسی واچ ۵ استفاده از برچسب میتواند از تجزیه و تحلیل ترکیب بدن جلوگیری کند.
از آنجایی که این راهحلی آسان است میتوانید حداقل امتحانش کنید.
بند قفسه سینه هوشمند
اگر تمرکز اصلی شما روی دادههای ضربان قلب در حین ورزش است میتوانید از بندهای دور قفسه سینه مانند Polar H10 یا Garmin HRM-Dual که جایگزینی عالی و مقرونبهصرفه هستند، استفاده کنید.
برخلاف ساعتهای هوشمند و ردیابهای تناسب اندام، بندهای دور قفسه سینه از سنسورهای نوری استفاده نکرده و در عوض الکتروکاردیوگرافی در آنها به کار رفته است. این تسمهها دارای الکترودهایی برای خواندن فعالیت الکتریکی قلب شما به منظور تعیین ضربان قلب هستند.
تنها کاری که باید انجام دهید این است که الکترود را از قبل کمی مرطوب کنید تا بتواند جریان الکتریسیته را هدایت کند و مطمئن شوید که بند قفسه سینه، معمولا نوار الاستیک قابل تنظیم، در جای خود محکم است.
از نظر فنی، بندهای قفسه سینه از همتایان ساعت هوشمند خود دقیقتر هستند. این امر بدین دلیل است که الکتروکاردیوگرافی ضربان قلب واقعی شما را اندازه گیری میکند، در حالی که سنسورهای PPG نبض شما را به عنوان نمایندهای برای ضربان قلب اندازهگیری میکنند. امروزه، شرکتها حسگرهای PPG و الگوریتمهای ضربان قلب را در ساعتهای هوشمند و ردیابهای تناسب اندام بهطور چشمگیری بهبود بخشیدهاند، اما تسمههای سینه هنوز خطای کمتری در ارائه اطلاعات دارند.
بسیاری از بندهای هوشمند دارای اتصال بلوتوث و ANT Plus هستند، بنابراین میتوانند بهراحتی با تجهیزات بدنسازی و برنامههای تناسب اندام گوشیهای هوشمند ارتباط برقرار کنند. حتی میتوانید برای اطلاعات ضربان قلب، آنها را با ساعتهای هوشمند جفت کنید.
مشکل بندهای هوشمند این است که استفاده از آنها مانند ساعتهای هوشمند یا دیگر گجتهای پوشیدنی آسان نیست. همچنین نمیتوان از آنها برای نظارت ۲۴ ساعته ضربان قلب استفاده کرد.
حلقههای هوشمند
اگر روی انگشتان خود تتو ندارید، حلقه هوشمند نیز گزینه خوبی برای بررسی سلامت جسمی محسوب میشود. آنها به اندازه ساعتهای هوشمند محبوب نیستند، اما چند مزیت دارند که در ادامه اشاره میکنیم.
پوشیدن حلقههای هوشمند آسانتر است و کلا جای کمتری روی دست اشغال میکنند. همچنین حسگرهای PPG آنها نور را به سمت پایین انگشت شما میتابانند. درواقع، انگشت برای پایش ضربان قلب به مچ دست ترجیح داده میشود زیرا دادههای مزاحم کمتری برای فیلتر کردن وجود دارد. به علاوه، پوست زیر انگشت دارای ملانین (و احتمالاً جوهر) کمتری است و حسگرهای PPG کمتر گیج میشوند.
Oura Ring موفقترین و شناختهشدهترین حلقه هوشمند است. اگرچه این محصول در درجه اول ردیاب خواب و ریکاوری محسوب میشود، اما از زمان عرضه موارد دیگری مانند بررسی ضربان قلب هنگام تمرین، نظارت بر اکسیژن خون و ردیابی پریود نیز به آن اضافه شده است. همچنین ویژگیهای پایهایتر مانند ردیابی گام، ضربان قلب در حالت استراحت و یادآوری برای حرکت در هر ساعت نیز توسط این حلقه ارائه میشود.
همچنین در Oura Ring قابلیتهایی مانند تشخیص دمای بدن خواب، تعداد تنفس و تغییر ضربان قلب وجود دارد که ساعتهای هوشمند و ردیابهای تناسب اندام اخیرا ارائه میدهند.
اما مشکل این است که حلقهی هوشمند ۳۰۰ دلاری با اشتراک ماهانه ۶ دلاری گزینه ارزانی به حساب نمیآید. همچنین برخی از ویژگیهای سلامتی که در ساعتهای هوشمند پیشرفته مانند هشدار ضربان قلب غیرعادی و تشخیص فیبریلاسیون دهلیزی ارائه میشود، در Oura Ring وجود ندارد.
این بخش از دنیای فناوری احتیاج به پیشرفت بیشتری دارد اما میتوان به آن امید داشت. اکنون Movano Health روی Evie، حلقه هوشمندی که در حال حاضر در انتظار تایید FDA است، کار میکند. اگر Evie موفق شده و به بازار عرضه شود، دستگاهی با امکانات پزشکی خواهد بود که تعداد زیادی از معیارهای ضربان قلب و اکسیژن خون را ردیابی میکند.
استفاده از گجتهای دیگر
اگر علاقهای به بند هوشمند قفسه سینه ندارید و هنوز قسمتی از بازو یا ساعدتان به جوهر آغشته نشده، گجتهای دیگری نیز وجود دارند که میتوان از آنها برای بررسی وضعیت بدن استفاده کرد. این دستگاهها که روی ساعد متصل میشوند، از حسگرهای نوری استفاده میکنند و کار با آنها به مراتب راحتتر از بند قفسه سینه است. همچنین میتوانید به راحتی وضعیت ضربان قلب خود را مشاهده کنید.
یا اگر در حین ورزش به موسیقی یا پادکست گوش میدهید، هدفونهایی با قابلیت پایش ضربان قلب مانند Amazfit Powerbuds Pro و Anker Soundcore Liberty 4 وجود دارند. از نظر فنی، گوش میتواند اطلاعات دقیقتری نسبت به مچ دست درباره بدن ارائه دهد.
کلام آخر
هیچ کدام از مواردی که گفته شد ۱۰۰ درصد کامل نیستند، اما همانطور که گفته شد، حسگرهای PPG موجود در ساعتهای هوشمند و ردیابهای تناسب اندام ذاتا نقص دارند. مهم نیست که چقدر الگوریتم اصلاح شود، این واقعیت تغییر نمیکند که رنگهای تیرهتر نور را به خوبی منعکس نمیکنند.
حال اگر هنوز روی بدنتان تتویی وجود ندارد و دوست دارید از ساعتهای هوشمند استفاده کنید، بهتر است مکانی غیر از مچ دست را به جوهر آغشته کنید.