عمل جراحی که با خواندن آن شگفت زده خواهید شد!!!
دکتر سرجیو کاناورو، عصب شناس ایتالیایی با انتشار مقاله ای، مدعی امکان انجام عمل جراحی پیوند سر شد.بر خلاف پیوند مغز که شامل برداشتن مغز یک موجود و پیوند زدن آن به بدن موجود دیگر است، در پیوند سر، کل مجموعه سر به همراه نخاع بر روی بدن جدید پیوند زده می شود.
از لحاظ تئوریک، یک جوان مبتلا به نارسایی پیشرفته اندام مختلف بدن، مبتلا به دیستروفی عضلانی ، تتراپلژیک با نقص عضو یا مجروحی که در اثر یک سانحه بیشتر بدن خود را از دست داده و شانسی برای ادامه حیات ندارد، می تواند کاندیدای مناسب اهدای سر به یک بیمار با بدن سالم اما دچار مشکل حاد مغزی باشد.
نحوه انجام این عمل باور نکردنی
نمونه ای از عمل جراحی پیوند سر در دهه 1970 میلادی بر روی دو میمون رزوس انجام شد، اما حیوان گیرنده پیوند به دلیل ناتوانی پزشکان در پیوند زدن نخاع قدیمی و جدید چند روز پس از عمل مرد.
دکتر سرجیو کاناورو جراحی است که ادعا می کند می تواند با یک عمل جراحی عجیب، سر «والری اسپریدونوف» را قطع و به بدن دیگری پیوند بزند. والری از یک بیماری ژنتیکی سخت رنج می برد که متاسفانه هر روز نیز بدتر می شود. رشد عضلانی والری در دوران کودکی متوقف می شود. از آنجا که رشد عضلانی و استخوانی والری با هم هماهنگ نیست؛ عضلات والری تحمل نگهداری و پشتیبانی از اسکلتش را ندارند.
داوطلب انجام پیوند سر
والری می گوید که 30 سال است با این وضعیت زندگی می کند و از این طرز زندگی که هر لحظه باید از دیگران کمک بگیرد خسته شده است و دلش می خواهد با قبول تمام خطرات احتمالی ریسک این عمل جراحی را بپذیرد.من واقعا از این موضوع می ترسم چون این موضوع بسیار ترسناک است اما باید درک کنید که من چاره دیگری ندارم و وضعیت من در این حالت هرسال بدتر خواهد شد و فضای بسیار غمگینی خواهم داشت.»
او در این باره می گوید:"من فکر می کنم که چنین جراحی ممکن است شانس بسیاری خوبی باشد تا من بتوانم زندگی طولانی تری داشته باشم.اما اگر بدشانسی بیاورم این گونه نخواهد شد. من می دانم که پس از عمل جراحی اطلاعات زیادی حاصل خواهد شد که ممکن است برای موفقیت پزشکان در آینده مفید باشد."
علت داوطلب شدن این جوان از زبان خودش
دکتر کاناوارو در این باره می گوید:«علم مدرن در حال حاضر دارای تمام تکنیک های مورد نیاز برای پیوند سر به بدن اهدا کننده است. این شامل قطع سر هر دو فرد دهنده و بیمار است که باید به طور همزمان با استفاده از تیغه های فوق العاده تیز برای یک برش تمیز انجام شود. سپس سر بیمار را در بدن فرد دهنده قرار می گیرد و باید با شکل سحرآمیزی آن ها را به هم متصل کرد. شاید بتوان از یک ماده چسب به نام «پلی اتیلن گلیکول» این دو سر طناب نخاعی را به هم متصل کرد. در این حالت احتمالا بیمار تا التیام زخمهای این دو ناحیه به مدت 4هفته در کما قرار دارد و بعد از بیدار شدن باید بتواند بدن و صورت خود را حرکت دهد و حتی بتواند با صدای خودش صحبت کند.»
او می گوید این کار را با تیغهای بسیار پیشرفته تر و برنده تر جراحی کنونی انجام خواهد داد و خواهد توانست بین سی تا شصت درصد فیبر ها را که برای کشش لازم است احیا کند.
هزینه این عملیات 36 ساعته بیش از 10 میلیون دلار تخمین زده شده است و بدن جدید از یک دهنده مرده اما سالم تامین می شود. اما بسیاری از پزشکان افکار دکتر کاناوارو در این مورد را یک فانتزی محض می دانند و همین موضوع باعث شده آقای دکتر نتواند برای انجام این عمل جراحی تیم پزشکان خود را پیدا کند چون همه این کار را یک عملیات از پیش شکست خورده می دانند.
برخی دیگر نیز این کار را غیراخلاقی می دانند اما برخی پزشکان نیز این حرکت را در راستای مراحل درمان بیمار مانند پیوند قلب تلقی می کنند.
