روشی ساده برای تقویت سطح انسولین و جلوگیری از دیابت
دیابت به حالتی اطلاق می شود که در آن بدن نسبت به انسولین مقاوم می شود یا پانکراس انسولین کافی یا اصلا تولید نمی کند. هنگامی که فرد کربوهیدرات یا قندهای ساده مصرف می کند، به گلوکز تجزیه می شود و سطح قند خون را افزایش می دهد. برای مقابله با این، پانکراس انسولین ترشح می کند و سطح قند خون را به سطح ایمن تری تنظیم می کند. دیابت به حالتی اطلاق می شود که در آن بدن نسبت به انسولین مقاوم می شود یا پانکراس انسولین کافی یا اصلا تولید نمی کند.
روش های رایج جلوگیری از ابتلا به دیابت را در بخش های قبلی بهداشت و سلامت نمناک بارها گفته ایم و اینجا قصد داریم 2 مورد ساده که پزشکان در مورد خود با حساسیت رعایت می کنند را برایتان بازگو کنیم.
چگونه می توان ترشح انسولین را به طور طبیعی افزایش داد؟
بر اساس نظر متخصصان، میزان انسولین را می توان با رژیم غذایی و تمرین بهبود بخشید. یک روش معمول در مدیریت دیابت نشان می دهد که راه های دیگری نیز وجود دارد که می تواند به افزایش حساسیت به انسولین کمک کند.
1 - خواب کافی
اولین راه حل داشتن خواب کافی است، برخی مطالعات همچنین نشان داده اند که کم خوابی حتی برای یک شب می تواند حساسیت به انسولین را کاهش دهد و خبر خوب در اینجا این است که فقط با رسیدن به خواب از دست رفته می توان همان اثر را معکوس کرد.
2- کاهش استرس
دومین راه حل کاهش استرس است، علاوه بر داشتن خواب کافی همچنین مدیریت سطح استرس را برای حساسیت بهتر به انسولین توصیه می کند. احساس استرس باعث ترشح کورتیزول و گلوکاگون در بدن می شود که گلیکوژن - شکلی از قند - را به گلوکز تجزیه می کند و برای افزایش سطح قند وارد جریان خون می شود.
با گذشت زمان، این می تواند خطر تغییرات در قند خون را به شدت افزایش دهد، همچنین به دلیل آسیب های وارد شده به عروق می تواند برای سلامت قلب مضر باشد.
انسولین چیست و کافی نبودن آن چه عوارضی دارد؟
انسولین هورمونی است که به بدن و سلول های آن کمک می کند تا گلوکز را جذب کرده و از آن به عنوان انرژی استفاده کنند. هنگام مصرف قند یا کربوهیدرات ساده، گلوکز وارد جریان خون می شود و انسولین به جذب در سلول ها کمک می کند. یک بیمار دیابتی نوع 2 که به انسولین مقاوم است یا به اندازه کافی از این هورمون در بدنش ترشح نمیشود، اغلب نیاز به مصرف داروهای انسولین دارد. هنگامی که انسولین در بدن کاهش می یابد، علائم زیر ظاهر می شود:
- تشنگی مکرر
- ادرار بیشتر از حد معمول، معمولاً در شب
- کاهش وزن بدون دلیل
- خستگی مکرر
- بریدگی ها و زخم هایی که به راحتی بهبود نمی یابند
- خارش در ناحیه تناسلی
- تاری دید
