دانشمندان و مهندسان از دهه‌ها پیش در مورد استفاده از سطح غبارآلود ماه برای تولید پنل‌های خورشیدی صحبت کرده‌اند. تمام اجزای مهم سلول‌های خورشیدی مانند سیلیکون، آهن، منیزیم، آلومینیوم و ... در رگولیت قمری یافت می‌شود.
از زمان آوردن خاک ماه به زمین درجریان برنامه‌ی آپولو و کشف فراوانی مواد یادشده، دانشمندان در صدها مقاله‌ی پژوهشی، تولید پنل‌های خورشیدی را با استفاده از آن‌ها بررسی کرده‌اند. اما پیشرفت مهندسی در این زمینه نسبتا کند بوده است. به عبارت دیگر، ما نمی‌دانیم آیا پوشاندن ماه با پنل‌های خورشیدی صرفا ایده‌ای علمی تخیلی است یا واقعا جواب می‌دهد.
اما اکنون ممکن است پاسخی برای این پرسش داشته باشیم. به‌گزارش ارز تکنیکا، روز جمعه، بلو ارجین، شرکت فضایی متعلق به جف بروس، بی‌سروصدا و بدون ایجاد هیاهوی خبری در یک پست وبلاگی اعلام کرد که در دو سال گذشته در قالب برنامه‌ای به نام «کیمیاگر آبی» (Blue Alchemist) مشغول کار روی همین ایده بوده است. این شرکت با استفاده از خاک شبیه‌سازی‌شده‌ی ماه یا موادی که از نظر شیمیایی و کانی‌شناسی با رگولیت قمری یکسان هستند، هم سلول‌های خورشیدی و هم سیم‌های انتقال برق ساخته است.
روش مهندسی به‌کاررفته، براساس فرآیندی به نام «الکترولیز رگولیت مذاب» است و بلو ارجین آن را برای تولید سلول‌های خورشیدی ارتقا داده است. در این فرایند، جریان الکتریکی مستقیم در دمای بالای ۱۶۰۰ درجه سانتی‌گراد روی رگولیت شبیه‌سازی‌شده اعمال می‌شود و از طریق آن می‌توان آهن، سیلیکون و آلومینیوم را از خاک ماه استخراج کرد. بلو ارجین می گوید از طریق روش الکترولیز رگولیت مذاب، سیلیکون را با خلوص بیش از ۹۹٫۹۹۹ درصد تولید کرده است.
پیشرفت مهم حاصل‌شده به‌وسیله‌ی کیمیاگر آبی این است که مهندسان و دانشمندان از فرآورده‌های جانبی واکنش به تنهایی برای ساخت سلول‌های خورشیدی و همچنین پوشش شیشه‌ای محافظی استفاده کرده‌اند که به سلول‌ها اجازه می‌دهد تا یک دهه یا بیشتر روی سطح ماه دوام آورند.
بلو ارجین تلاش خواهد کرد تا فناوری خود برای استفاده در برنامه آرتمیس به ناسا بفروشد. سازمان فضایی آمریکا با این برنامه می‌خواهد انسان را به صورت پایدار به ماه بازگرداند و درنتیجه، فناوری بلو ارجین قطعا برای آن‌ها بسیار کاربردی خواهد بود. ناسا و همکاران بین المللی‌اش با اقامت طولانی‌تر در ماه و برپایی زیرساخت‌هایی مانند سامانه‌های برق، به دنبال تمایز آرتمیس از برنامه‌ی آپولو هستند.
بلو ارجین در پست وبلاگی خود نوشته: «هرچند چشم‌انداز ما از نظر فنی جاه‌طلبانه است، فناوری‌مان اکنون واقعی است. هدف بلو ارجین از تولید انرژی خورشیدی تنها با استفاده از منابع ماه، با تلاش ناسا برای ایجاد زیرساخت ماه به مریخ مطابقت دارد.»
ساخت سلول خورشیدی از خاک ماه، پیشرفت پژوهشی چشمگیری محسوب می‌شود؛ زیرا می‌توان از همان فرایند الکترولیز به‌منظور تولید فلزات برای ساختن سکونتگاه‌ها و سایر سازه‌ها و همچنین اکسیژن استفاده کرد. تمام این پیشرفت‌ها برای «زندگی خارج از زمین» مهم هستند و به انسان اجازه می‌دهند تا از هزینه‌های لازم برای آوردن همه چیز از زمین برای زندگی و کار در فضا اجتناب کند. هرچند تا تولید پایدار مواد روی ماه هنوز راه درازی در پیش است، این آزمایش‌ها نخستین گام حیاتی محسوب می‌شوند.
بلو ارجین به‌تازگی واحد تجاری «برنامه‌های توسعه پیشرفته» خود را به دو بخش تقسیم کرده که یکی از آن‌ها روی سامانه‌های فضایی مانند ایستگاه فضایی اوربیتال ریف تمرکز دارد و توجه دیگری صرفا به فعالیت‌های قمری معطوف است. دیدن اینکه بلو ارجین به‌صورت علنی درباره‌ی برنامه‌های خود برای پیشبرد ساخت‌وساز پایدار روی ماه صحبت می‌کند، هیجان‌انگیز است. این شرکت از سال‌ها پیش در این زمینه فعالیت کرده و برنامه‌های جالب زیادی مانند کیمیاگر آبی را در پشت صحنه به پیش برده است.
