بی‌فایده‌ترین ویژگی‌هایی که تاکنون به گوشی‌های سامسونگ راه یافته‌اند!

سامسونگ یکی از بهترین سازنده‌های تلفن همراه در سراسر جهان به‌حساب می‌آید و بر کسی پوشیده نیست که در تولید گوشی‌های هوشمند عملکرد فوق‌العاده‌ای داشته است. از عرضه‌ی جدیدترین پرچمدار این غول فناوری یعنی سری اس ۲۳ زمان زیادی نمی‌گذرد و بدون هیچگونه اغراقی در دسته‌ی بهترین پرچمداران دنیای فناوری قرار گرفته است؛‌ اما اگر صادق باشیم، حتی شرکتی مانند سامسونگ نیز ممکن است گاهی اشتباهاتی مرتکب شود و فناوری‌هایی را ارائه دهد که چندان کاربردی نیستند و آنطور که باید مورداستقبال کاربران قرار نمی‌گیرند. سامسونگ هم این را می‌داند و به‌همین‌دلیل است که برخی از این ویژگی‌ها را در گوشی‌های جدید این برند نمی‌بینیم و خبری از آن‌ها نیست.

در این مطلب می‌خواهیم درمورد بی‌فایده‌ترین ویژگی‌هایی که در پرچمداران سری اس دیده‌ایم صحبت کنیم. بسیاری از این قابلیت‌ها در پرچمداران قدیمی سامسونگ بودند و ممکن است برخی از آن‌ها را به‌خاطر نداشته باشید؛ اما اگر از طرفداران همیشگی محصولات این شرکت باشید، حتما می‌دانید در مورد کدام ویژگی‌ها صحبت می‌کنیم. با پلاس وی همراه باشید.

Air View در گلکسی اس ۴

اگر یکی از کاربران گوشی گلکسی نوت ۲ (۲۰۱۲) یا گلکسی اس ۴ (۲۰۱۳) سامسونگ بوده باشید، احتمالا قابلیت Air View را به یاد دارید؛ ویژگی جدیدی که ابتدا در نوت ۲ رونمایی شد و سامسونگ با توسعه‌ی آن در اس ۴ قصد داشت نحوه‌ی تعامل کاربران با گوشی هوشمند را بهبود دهد. Air View در ابتدا این امکان را فراهم می‌کرد که با قراردادن قلم S در نزدیکی صفحه‌نمایش بتوانید پیش‌نمایشی از محتوای برخی از برنامه‌ها را ببینید؛ به‌عنوان مثال، قلم را نزدیک یکی از پیام‌ها قرار می‌دادید و پیش‌نمایش پیام موردنظر را مشاهده می‌کردید و دیگر نیازی نبود آن را باز کنید. تا اینجا همه‌چیز منطقی به‌نظر می‌رسید و بسیاری از کاربران با چنین ویژگی کنار آمده بودند و از آن استفاده می‌کردند. تا اینکه سامسونگ تصمیم گرفت در گلکسی اس ۴ پشتیبانی ایر ویو از قلم را حذف کند تا کاربران بتوانند تنها با نگه‌داشتن انگشت نزدیک صفحه‌نمایش محتوای موردنظرشان را ببینید.

این ویژگی روی کاغذ ایده‌ی جالبی به‌نظر می‌رسید؛ اما فقط روی کاغذ! درواقع استفاده‌از آن برای بسیاری از افراد دشوار بود. به‌این‌دلیل که استفاده‌از قلم برای انجام این کار به‌دلیل نازک‌بودن و دقت بیشتر بسیار ساده‌تر بود؛ اما وقتی قلم جای خودش را به انگشت داد، ایر ویو دیگر مانند گذشته عمل نمی‌کرد و دقت پایین‌تری داشت. همین امر موجب شد آنطور که باید مورد استقبال کاربران قرار نگیرد و به فهرست بی‌فایده‌ترین ویژگی‌های سامسونگ بپیوندد.

Air Gestures در گلکسی اس ۴

Air Gestures عملکردی مشابه Air View دارد و در نگاه اول جذاب به‌نظر می‌رسد؛ بااین‌حال، برخی معتقدند که روشی پیچیده برای انجام کارهایی است که بدون این ویژگی راحت‌تر می‌توان انجامشان داد. بااستفاده‌از این قابلیت، کاربران می‌توانستند با تکان‌دادن دستشان صفحه‌ی مرورگر وب را بالا و پایین کنند یا گالری تصاویر را ورق بزنند. اگر اولین‌باری است که در مورد این ویژگی می‌خوانید، احتمالا از نظرتان جالب به‌نظر برسد؛ اما این ویژگی برخلاف Air View بسیار حساس بود و این حساسیت مشکلاتی را به‌همراه داشت؛ برای مثال، وقتی می‌خواستید تصویر یا پیامی را به کسی نشان دهید،‌ ممکن بود دستتان تکان بخورد و به صفحه‌ی دیگری منتقل شوید.

Smart Scroll در گلکسی اس ۴

حتی اگر بخواهیم از ویژگی Air Gestures چشم‌پوشی کنیم‌، ویژگی Smart Scroll را نمی‌توان نادیده گرفت. برای استفاده‌از این قابلیت به دست یا انگشت نیازی نبود و تنها با چشمانتان می‌توانستید در صفحه‌نمایش بچرخید و بدون لمس صفحه به بخش‌های مختلف بروید؛‌ به‌بیان ساده‌تر، وقتی دوربین سلفی گوشی تشخیص می‌داد که در حال نگاه‌کردن به صفحه هستید و برنامه‌ای مانند ایمیل یا مرورگر اینترنت باز است،‌ می‌توانید با حرکت‌دادن چشم‌ها در صفحه اسکرول کنید. اسمارت اسکرول نیز مانند سایر ویژگی‌هایی که گفتیم، روی کاغذ جذاب به‌نظر می‌رسید؛ درحالی‌که به‌خوبی کار نمی‌کرد و با تعداد محدودی از برنامه‌ها سازگار بود.

Swipe fingerprint sensor در گلکسی اس ۵

گلکسی اس ۵ (۲۰۱۴) یکی از اولین پرچمداران گلکسی بود که با حسگر اثرانگشت بیومتریک ارائه شد تا کاربران بتوانند قفل گوشی را بااستفاده‌از اثرانگشت باز کنند. بدون شک این ویژگی در آن زمان و در مقایسه‌با رقبای دنیای اندروید، ویژگی جذاب و برتری بود؛ اما بهترین و مطمئن‌ترین راه برای بازکردن گوشی محسوب نمی‌شد. برخلاف حسگرهای اثرانگشت مدرن که تنها با ضربه‌ای کوتاه کار می‌کنند، در Galaxy S5 باید انگشتتان را با دقت، سرعت و زاویه‌ی خاصی روی دکمه‌ی هوم به‌طرف پایین می‌کشیدید تا حسگر بتواند گوشی را باز کند؛‌ ازاین‌رو از نظر بسیاری از کاربران گلکسی اس ۵ فرآیند پیچیده‌ای داشت و ترجیح می‌دادند برای بازکردن قفل گوشی از روش‌های سنتی دیگر استفاده کنند.

Bixby در گلکسی اس ۸

Bixby پاسخ سامسونگ به دستیارصوتی‌های محبوب از جمله آمازون، گوگل و اپل است. این دستیار صوتی هوشمند درست مانند گوگل یا سایر دستیارهای صوتی طوری طراحی شده است که درون تلفن کاربر زندگی کند و درصورت‌نیاز اطلاعات مفیدی را به او ارائه دهد. Bixby از ویژگی‌های برجسته‌ی گلکسی اس ۸ (۲۰۱۷) بود اما درحقیقت با آنچه گوگل در دستیار صوتی‌اش ارائه داده بود، تفاوتی نداشت. شاید اگر قابلیت‌های بهتر یا جذاب‌تری نسبت‌به دستیاری مانند گوگل ارائه می‌داد، کاربران به‌استفاده‌از آن تمایل بیشتری نشان می‌دادند.

اگر صادق باشیم، بیکسبی در آن زمان چندان قابلیت مفیدی نبود و حتی ممکن است هنوزهم از نظر برخی افراد مفید نباشد. البته واضح است که هر قابلیتی می‌تواند برای برخی افراد مفید باشد و برای برخی دیگر کاربرد چندانی نداشته باشد. این قابلیت هنوز هم در گوشی‌های سامسونگ وجود دارد؛ اما حالا تاحدی تکامل یافته است و به‌نظر می‌رسد تمرکز کمتری بر رقابت‌با دستیار صوتی گوگل یا آمازون دارد. بااین‌حال، روشی کاملا قدرتمند برای انجام دستورهای صوتی کاربر است و شاید دراین‌زمینه از بسیاری از رقبا هم بهتر باشد.

Face Unlock در گلکسی اس ۳

شاید برایتان جالب باشد که Face Unlock برای اولین‌بار در گوشی Galaxy S III در دسترس کاربران قرار گرفت؛ گوشی هوشمندی که بیش از ۶ سال از عمر آن می‌گذرد. احتمالا به‌خاطر دارید که در آن زمان حتی حسگرهای اثرانگشت نیز دقت و امنیت کافی را نداشتند و در چنین شرایطی سامسونگ از حسگر تشخیص چهره رونمایی کرد که درمیان قفل‌های امنیتی موجود مانند Pattern یا Pin از امنیت کمتری برخوردار بود.

البته فناوری تشخیص چهره در گلکسی اس ۳ (۲۰۱۲) دقت قابل‌قبولی داشت و همانطور که سامسونگ گفته بود کاربران می‌توانستند از این طریق به‌سرعت گوشی خود را باز کنند؛ اما متاسفانه امنیت آن پایین بود و گاهی اوقات حتی با تصویری از چهره‌ی کاربر نیز قادر به باز کردن قفل صفحه‌نمایش بود. درنهایت همین مسئله کافی بود تا سامسونگ ویژگی فیس آنلاک را هنگام عرضه‌ی گلکسی S5 کنار بگذارد.

قابلیت زوم در گلکسی اس ۲

شاید بی‌فایده‌ترین قابلیتی که سامسونگ تاکنون ارائه کرده است، قابلیت زوم در گلکسی اس ۲ (۲۰۱۱) باشد. درحال‌حاضر، بهترین راه زوم کردن روی صفحه‌نمایش برای کاربران استفاده از دو انگشت است؛‌ درحالی‌که در گلکسی اس ۲ ژست‌های حرکتی مبتنی‌بر حسگر پیاده‌سازی شدند تا کاربر بتواند با روش جدیدی این کار را انجام دهد. برای درک ساده‌تر، باید دو انگشت را روی بخشی از صفحه‌نمایش نگه‌دارید و به‌جای اینکه انگشت‌ها را به کناره‌ها بکشید، باید گوشی را جابجا کنید! فکرش را بکنید، کسی حاضر است برای زوم‌کردن روی صفحه از چنین قابلیتی استفاده کند و به‌خودش سختی بدهد؟ طبیعتا نه. برای همین می‌گوییم این کار یکی از بی‌فایده‌ترین ویژگی‌ها در گوشی سامسونگ از گذشته تاکنون است؛‌ قابلیتی که تا زمان عرضه‌ی گلکسی S5 ماندگاری داشت و پس از آن از گوشی‌های سامسونگ حذف شد.

قابلیت Smart Pause در گلکسی اس ۴

قابلیت دیگری که در گلکسی اس ۴ به‌چشم می‌خورد و تاحدودی جای بحث دارد، قابلیت Smart Pause است که امکان کنترل ویدئو را تنها با نگاه‌کردن فراهم می‌کند. فرض کنید درحال تماشای ویدئو به‌طرف شخصی برمی‌گردید و او را نگاه می‌کنید، توقف هوشمند با ردیابی نگاهتان متوجه می‌شود که درحال نگاه‌کردن به نقطه‌ی دیگری هستید و فیلم را متوقف می‌کند. این قابلیت به‌طورکلی می‌تواند برای افرادی که حوصله‌ی توقف ویدئو را ندارند، جالب و مفید باشد؛ اما با ایراداتی همراه است؛ برای مثال، ممکن است چندین‌بار بخواهید حین تماشا آنطرف را نگاه کنید یا همزمان با شخص دیگری حرف بزنید، دراین‌صورت هربار باید روی صفحه ضربه بزنید تا ویدئو ادامه پیدا کند و این می‌تواند برای بسیاری از کاربران آزاردهنده باشد.

دریچه دیافراگم متغیر در گلکسی اس ۹

سامسونگ پیش از عرضه‌ی گلکسی اس ۹ (۲۰۱۸) از ویژگی جدیدی موسوم‌به دریچه‌ی دیافراگم متغیر خبر داده بود. این ویژگی از سال ۱۸۰۰ در برخی از دوربین‌های عکاسی وجود داشته است و با تغییر خودکار دیافراگم به بهبود کیفیت عکسبرداری در محیط‌های تاریک و روشن کمک می‌کند. از آنجایی‌که گوشی‌های هوشمند از دیافراگم ثابت برای کنترل نوردهی استفاده می‌کنند، فناوری دیافراگم متغیر زمان عرضه‌ای اس ۹ سروصدای زیادی به پا کرد. دوربین این گوشی دارای دو نوع دریچه‌ی دیافراگم بود و در محیط‌های روشن و تاریک به‌طور خودکار بین آن‌ها جابجا می‌شد.

بااین‌همه، سروصداهای موجود تنها تا قبل از عرضه‌ای گلکسی اس ۹ در جریان بود و پس از رونمایی و تست دوربین این گوشی، بسیاری از کاربران به این نتیجه رسیدند که با همان دیافراگم ثابت و ویژگی‌های دیگر نیز می‌توان عکس‌های حرفه‌ای را به ثبت رساند. جالب است بدانید که سامسونگ در گوشی‌های جدیدتر به همان دیافراگم ثابت بسنده کرد و شکست فناوری مذکور را پذیرفت.

Edge Lighting در گلکسی اج ۶

سامسونگ در سال ۲۰۱۵ ایده‌ی اطلاع رسانی بصری را از طریق ویژگی Edge Lighting مطرح کرد؛ قابلیتی جذاب برای گوشی‌های دارای صفحه‌نمایش اج که موجب می‌شد هنگام تماس دریافتی کناره‌های نمایشگر با رنگ‌های مختلف روشن شوند. اج لایتینگ به‌طورکلی قابلیتی کاربردی و منحصربه‌فرد است که امروزه حتی اگر تلفن‌همراهتان قابلیت پشتیبانی از آن را نداشته باشد، می‌توانید با برنامه‌های جانبی به آن دست پیدا کنید.

با همه‌ی این‌ها، زمانی‌که برای اولین‌بار در گلکسی اج ۶ از چنین ویژگی رونمایی شد، فارغ‌از استقبال کاربران، ایرادهایی داشت که باعث می‌شد افراد بسیاری از آن استفاده نکنند. حقیقت این بود که باید گوشی را با صفحه‌نمایش رو به پایین روی سطحی صاف قرار می‌دادید تا اج لایتینگ کار کند. این ایده که صفحه‌نمایش گوشی روی سطوح مختلف قرار بگیرد، فقط برای اینکه قابلیت اج لایتینگ فعال شود، چندان منطقی و قابل‌قبول نبود. همانطور که گفتیم، این ویژگی هنوزهم در بسیاری از دستگاه‌های جدید مانند نوت ۹ وجود دارد؛ اما توسعه یافته است و بدون نگرانی درمورد نحوه‌ی قراردادن گوشی می‌توانید از آن استفاده کنید. افزون‌براین، تنها به تماس‌های دریافتی وابسته نیست و برای تمامی اعلان‌ها می‌توانید از آن بهره ببرید.

پروژکتور Galaxy Beam

در سال ۲۰۱۲ سامسونگ از گوشی جدیدی به نام Galaxy Beam رونمایی کرد که دارای پروژکتور بود. درواقع بااستفاده‌از آن می‌توانستید محتوای گوشی را روی دیوار یا سطوح مناسب انداخته و تماشا کنید. این ویژگی در سری قدیمی‌تر گلکسی بیم نیز موجود بود و بااینکه چندان مورداستقبال قرار نگرفت، سامسونگ تلاش کرد با توسعه‌دادن آن در I8530 Galaxy Beam نظر کاربرانش را به این فناوری جلب کند.

اما متاسفانه این‌بار هم آنطور که باید موردتوجه قرار نگرفت و درنهایت ناچار شد ویژگی مذکور را برای همیشه از گوشی‌های سامسونگ حذف کند. به‌همراه داشتن پروژکتور برای برخی از افراد ممکن است کاربردی باشد، اما کسی که به چنین وسیله‌ای برای انجام کارهای مهم و همیشگی نیاز دارد، احتمالا ترجیح می‌دهد پروژکتوری خریداری کند که کیفیت لازم را به او بدهد. احتمالا سامسونگ هم این موضوع را دریافت که حداقل آن زمان کاربران نیازی به چنین قابلیتی نداشتند. امروزه اکثر گوشی‌های هوشمند قابلیت اتصال به تلویزیون و نمایشگرهای سازگار را دارند و برخلاف پروژکتور گلکسی اس بیم، مورد استقبال کاربران زیادی قرار گرفته است.

بسیاری از ویژگی‌هایی که گفتیم، به‌عنوان ویژگی‌های برجسته‌ی سری اس سامسونگ معرفی شده‌اند؛ اما بسیاری از ما کمتر کسی را دیده‌ایم که درحال پیمایش صفحه‌نمایش با ویژگی‌هایی مانند Air Gestures یا Air View باشد یا از آن‌ها به‌عنوان بهترین فناوری‌ها یاد کند؛ درواقع آن دسته از فناوری‌هایی که توانستند پیشرفت کنند، ماندگار شدند و حالا از بهترین قابلیت‌ها به‌شمار می‌روند؛ درست مانند حسگراثرانگشت که هنوزهم یکی از بهترین روش‌های قفل صفحه به‌شمار می‌رود. دراین‌میان، برخی دیگر هم بودند که در همان سطح باقی ماندند و پیشرفتی به‌همراه نداشتند. نظر شما درمورد ویژگی‌هایی که عنوان کردیم چیست؟ آیا ویژگی دیگری وجود دارد که بخواهید به این فهرست اضافه کنید؟