منشا ناکامی های دوران کودکی در رابطه با همسر
عوامل درونی همه ما بی شک روی اندیشه ها و رفتارهایمان تاثیر دارد. چیزهایی که دنیای درونی ما را ساخته اند تجربه هایی است که در خانواده و یا روابط اجتماع دیگری که در طول زندگی مان داشته ایم به دست آورده ایم .
چیزی در درون همه ما هست که روی باور ها و رفتارهایمان تاثیر می گذارد. باورها و رفتارهای درونی شده ما تجربه هایی است که در روند رشد، در خانواده و در روابط تاثیر گذار دیگر زندگی به دست آورده ایم آنچه ما دریافت کرده ایم فقط در ناخودآگاه ما ثبت نمی شود. آنها به شکل های مختلف ظاهر می شوند. آنچه ما احساس می کنیم، رفتار می کنیم و به دیگران پاسخ می دهیم همگی برآمده از باورهای درونی شده ای است که با تربیت و تجربه های روزمره آنها را دریافته ایم.به طور ویژه چیزی که از کودکی با خود به دنیای بزرگسالی می آوریم روی روابط مان تاثیر می گذارد و هر رابطه ای شامل روابط دوستانه، رابطه عاشقانه و عاطفی و روابط کاری و اجتماعی دیگر از آن متاثر خواهد بود.
ازدواج کرده اید؟ اصلا بعید نیست تجربه ها و باورهای درونی شده کودکی تان را وارد زندگی تان کنید.
آیا در رابطه زناشویی و در کنار همسرت احساس امنیت و آرامش می کنی؟
آیا در کنار همسرتان احساس تعلق شدید عاطفی و فیزیکی دارید؟ این حالت ممکن است باعث احساس نیاز و وابستگی، اضطراب و ترس از طرد شدن در شما بشود. اگر فکر می کنید کسی که خیلی دوستش دارید ممکن است روزی رهایتان بکند خوب است به چند مساله توجه کنید ابتدا به این پرسش فکر کنید که آیا در گذشته مورد آزار و خشونت فیزیکی، عاطفی و روحی قرار گرفته اید؟ یا اگر احساس شرم و خجالت دارید ویا دچار سو ظن و بدگمانی یا ترس های شدید هستید شاید به این دلیل است که گمان می کنید کسی که دوستش دارید حتما به شما آسیب خواهد زد. حساسیت های شما درباره شریک زندگی تان و تلاش هایتان برای اینکه او را کنترل کنید یا به خودتان وابسته نگه دارید بیشتر از اینکه نتیجه رابطه زناشویی تان باشند نشان دهنده تاثیر باورهای نهادینه شده یا تجربه های تلخ اجباری گذشته تان هستند. رفتارهای شما در رابطه با همسرتان در واقع تلاش و نیاز شما برای محافظت از خودتان را نشان می دهد.
آیا آدمی مستقل و متکی به خودت هستی؟
آیا در کودکی به پدرو مادر وابسته بودید و ناتوان در حل مشکلات شخصی تان؟ آیا پدر و مادر همیشه در امور زندگی فردی تان دخالت می کردند و یا احساس ناامنی نسبت به توانایی های فردی شما ایجاد می کردند؟ آیا همیشه احساس می کردید بدون وجود پدرومادر و کمک و همراهی آنها شانسی برای موفقیت ندارید؟ اگر اوضاع شما اینطور بوده است بخاطر همه محدودیت های ایجاد شده شما هرگز فرصت رشد یک شخصیت مستقل و متکی به خود را نداشته اید و آسیب پذیر و وابسته به دیگران رشد کرده اید. احتمالا به این دلیل است که در رابطه زناشویی تحت سلطه همسرتان قرار دارید و آدمی منفعل و کنترل شده هستید.
دوران کودکی
این باعث می شود شما از بیان خودتان و اظهار نظر درباره مسائل زندگی عاجز باشید و به جای یک ارتباط موثر و مستقیم با او همیشه راه هایی یواشکی را انتخاب کنید چون شما از ابراز وجود می ترسید و نگران اشتباهات احتمالی هستید بنابراین اجازه می دهید همسرتان نظرهایش را اعمال کند و در رابطه فعال و مقتدر باشد. این وضعیت حتی اگر همسرتان نخواهد باعث می شود او فردی سلطه گر به نظر برسد.
آیا می توانی به راحتی ابراز احساسات کنی؟
آیا وقتی کودک بودید در محیطی سرد، بدون همدلی و محبت و عشق ورزی زندگی و رشد کرده اید؟ آیا خودتان را آدمی تنها بدون همراه،بی عشق و کسی که همیشه به او بی توجه بوده اند توصیف می کنید. این تجربه ها باعث می شود که اکنون نتوانید احساسات خودتان را آنگونه که واقعا هستند ابراز کنید. شما راه کارها و شیوه های ابراز احساسات را یاد نگرفته اید و آنقدر اعتماد به نفس ندارید که باور کنید یک نفر درکنار شما است که دوستتان دارد، از بودن با شما خوشحال است و یک زندگی عاشقانه می خواهد. خیلی از اوقات نمی توانید به موقع احساسات تان را نشان بدهید و یا واکنش مناسبی در برابر ابراز احساسات شریک زندگی تان نشان نمی دهید. برای شما بسیار سخت است که عاشقانه رفتار کنید چون این مهارت را یاد نگرفته اید و پرورش نداده اید. همین باعث می شود همسرتان هم نتواند احساسات شما را دریابد و به آنها پاسخ بدهد. این ضعف ارتباطی در رابطه زناشویی باعث می شود کل ارتباط مشترک شما تحت تاثیر قرار بگیرد و آسیب ببیند.
آیا برای خودت ارزش قائل هستی؟
آیا روزهایی را در گذشته به یاد می آورید که هیچ کس شما را در هیچ جمعی به حساب نمی آورد؟ آیا در گذشته دائما مورد انتقاد تند دیگران قرار می گرفتید؟ اگر کسی از شما تقدیر نکرده یا هرگز برای بهتر شدن، خوب ماندن و تلاش های موثرتان تحسین و تشویق نشده اید بعید نیست که امروز خیلی برای خودتان ارزش قائل نباشید. شما احساس می کنید که هرگز به قدر کفایت خوب نبوده اید و برای هر اشتباهی فورا خودتان را مقصر می دانید. آدمی حساس هستید و نمی توانید گاهی به خودتان بخندید چون احساس ناخوشایندی دارید. شاید به همین دلیل است که دائما از همسرتان تقاضا می کنید که بگوید دوستتان دارد، تحسینتان کند و قدردان شما باشد چون این چیزی است که شما در همه زندگی تان کم داشته اید.
آیا می توانی ابراز وجود کنی؟
آیا هرگز پدرومادر به شما اجازه اظهار نظر و ابراز وجود داده اند؟ اگر اینطور نبوده اکنون ممکن است به این فکر کنید که به اندازه کافی مورد توجه قرار نمی گیرید گاهی احساس می کنید نیازهایتان مورد توجه هیچ کس نیست و کسی صدای شما را نمی شنود. شما در یک بحث ساده زناشویی فورا از کوره در می روید، فریاد می زنید و تلاش می کنید تا بیشتر شنیده شوید چون هر طور شده باید به چشم بیایید.
احساس اینکه قربانی شرایط هستید و خودتان را فدای دیگران کرده اید و مورد بی مهری وبی توجهی قرار گرفته اید نتیجه همه بی توجهی ها و کمبودهایی است که در گذشته تجربه کرده اید.
آیا زندگی را به خودت و همسرت سخت می گیری؟
آیا در محیطی پر استرس بزرگ شده اید و یا والدین شما را تحت قوانین سخت تربیتی یا مذهبی و عقیدتی پرورش داده اند؟ سخت گیری والدین در کودکی می تواند در بزرگسالی شما را تبدیل به آدمی ایده آل گرا و بیش از اندازه مقرراتی کند و حالا این همان انتظاری است که شما از همسر و فرزندتان هم دارید. چیزی در درونتان می گوید « هیچ کس بهتر از من از پس کارها بر نمی آید و من باید خودم انجامش بدهم». این باور ذهنی باعث می شود همسرتان را آدمی تنبل، بی عرضه و ضعیف بدانید چون با معیارها و استانداردهای بالای ذهنی شما همخوانی ندارد. از نظر ذهنی حتی ممکن است شما در ابراز احساسات، شوخ طبعی و صمیمیت هم دچار مشکل باشید.
آیا قدرت پذیرش و تحمل محدودیت ها را داری؟
آیا در کودکی همیشه حق با شما بوده، پدرومادر کارها را انجام می دادند و رفاه و آرامش و راحتی شما اولویت شان بوده به شیوه ای که شما هرگز احساس ناراحتی و محدودیت نکرده اید و یا توانسته اید به راحتی محدودیت هایی را بردارید و به شیوه دلخواه خودتان رفتار کنید؟ در این صورت برای شما سخت خواهد بود که در یک چار چوب قرار بگیرید و محدودیت هایی که یک رابطه ایجاد می کند را بپذیرید چون اینطور یاد گرفته اید که هر زمان که چیزی اذیت تان کرد و قانونی را دست و پا گیر می دانسته اید به شیوه خودتان آنها را زیر پا بگذارید و راحت و بی دردسر زندگی کنید.
آیا پاسخ شما به این پرسش ها منفی است؟ ادامه این روند در زندگی زناشویی تان نتیجه مثبتی نخواهد داشت. فکر می کنید بسیاری از مشکلات روابط عاشقانه، دوستانه و زناشویی با چه چیزهایی شروع می شوند؟ نارضایتی ها، ناکامی ها و ناتوانی در برقراری رابطه می توانند ریشه در باورها و رفتارهایی داشته باشند که شما آنها را در گذشته تجربه کرده اید و پذیرفته اید. با خودتان صادق باشید و افکار و رفتارهایتان را بررسی کنید. خیلی از مسائل شما با دیگران ناشی از تجربه های بد زندگی تان بوده است. درک و پذیرش این مساله آغاز تلاش برای تغییر آنها است. اگر احساس می کنید نیاز به کمک، همراهی و مشاوره دارید فرصت را از دست ندهید و به دنبال کمک های جانبی بروید.
