تفسیر غزل شماره 230 حافظ: اگر به باده مشکین دلم کشد شاید

فال حافظ پلاس وی و غزل شماره 230 حافظ :اگر به باده مشکین دلم کشد شاید

درصورتیکه پاسخ فال حافظ آنلاین شما، غزل شماره 230 یا همان شعر "اگر به باده مشکین دلم کشد شاید" است، تعبیر و تفسیر کامل غزل 230 حافظ را در این بخش از فال حافظ پلاس وی خواهید خواند.

متن شعر و غزل اگر به باده مشکین دلم کشد شاید

اگر به باده مشکین دلم کشد شاید

که بوی خیر ز زهد ریا نمی‌آید

****

جهانیان همه گر منع من کنند از عشق

من آن کنم که خداوندگار فرماید

****

طمع ز فیض کرامت مبر که خلق کریم

گنه ببخشد و بر عاشقان ببخشاید

****

مقیم حلقه ذکر است دل بدان امید

که حلقه‌ای ز سر زلف یار بگشاید

****

تو را که حسن خداداده هست و حجله بخت

چه حاجت است که مشاطه‌ات بیاراید

****

چمن خوش است و هوا دلکش است و می بی‌غش

کنون به جز دل خوش هیچ در نمی‌باید

****

جمیله‌ایست عروس جهان ولی هش دار

که این مخدره در عقد کس نمی‌آید

****

به لابه گفتمش ای ماه رخ چه باشد اگر

به یک شکر ز تو دلخسته‌ای بیاساید

****

به خنده گفت که حافظ خدای را مپسند

که بوسه تو رخ ماه را بیالاید

معنی و تفسیر غزل شماره 230 حافظ در فال شما

تو یک انسان پاکدل و بی ریا هستی، همیشه از ریاکاری و خودنمایی دوری می‌کنی. این خصوصیت نیکو باعث شده که ارتباط خوبی با خداوند داشته باشی. سعی کرده‌ای که نظرات دیگران برایت مهم نباشد و فقط به خداوند توجه کنی، چون میدانی که اگر از دستورات خدا پیروی کنی و با بندگان او با مکر و حیله رفتار نکنی، به همه چیز خواهی رسید.

هرچند که مال دنیا به سختی به دست می‌آید اما وفایی ندارد و تو هم از وابستگی به آن نتیجه خوبی نخواهی گرفت، پس فریب و حیله در جذب مال دیگران را کنار بگذار که نگاه طمع به دارایی‌های مردم و زیاده‌خواهی عاقبت خوبی ندارد و خداوند از حق‌الناس هرگز به راحتی نمیگذرد.

خوشبختی به تو نزدیک و در کنار توست، پس از فرصت‌هایی که در اختیارت قرار گرفته، استفاده کن.

به خداوند نزدیک شو و به درگاهش دعا کن تا از بلاها رهایی یابی و دل خسته‌ات آرام گیرد.