امیرعلی نبویان پرسپولیسی یا استقلالی
امیرعلی نبویان با قصه ها و کتاب هایش طرفدارهای خاص خود را پیدا کرد و با حضور در مسابقه لباهنگ خندوانه به شهرت زیادی دست یافت. با او هم صحبت شدیم و او از ارادتش به مهران مدیری گفت، متن این گفت و گو را در ادامه می خوانید:
آرزویت در زندگی چیست؟
دوست داشتم در یک دوره ای منوچهر نوذری شوم!
امیر علی نبویان از مهران مدیری تقلید می کند؟
شاید نگاه توی دوربین را برای اولین بار از آقای مهران مدیری در تلویزیون دیدیم که یک نگاه قوی و با نمکی داشتند اما مسئله این است که ایشان مخترع این نوع نگاه که موجب فاصله گذاری می شود و به بینند استراحت می دهد نیست. اما در هر صورت این سبک نگاه را ما ابتدا از ایشان دیدیم اما در مورد من مسئله تقلید در کار نیست بلکه موضوع انتخاب است. مهران مدیری آدم معتبری در تلویزیون ایران است و اصلا بد نیست آدم از همچین فردی تقلید کند.
مهران مدیری جزو افراد اخلاق در سینمای کشور است؟
بله قطعا همین طور است یاد می آید که اجرا مراسم اختتامیه فجر ایشان با یک سبک اجرای متفاوت از سایرین حال و هوای برنامه را تغییر داد و توانست شادابی و نشاط را به سالن برگرداند من نمی گویم که ایشان بدون اشکال است اما قطعا یکی از بهترین و متفاوت ترین چهره های سینمایی است.
روحیه طنازی شما از کودکی به همراه شما بوده است؟
بله من از پنجم ابتدایی و در انشاهایم این روحیه را داشتم و همیشه به زبان طنز می نوشتم و روحیه ای متفاوت با سایر هم دوره ای هایم داشتم.
در برنامه هایی که اجرا می کردی مرتب اسم پرسپولیس را می آوردی آیا تو پرسپولیس هستی؟
نه بابا من استقلالی ام! هر وقت که پنج گل برتر را عادل در نود نشان می داد بیشترین رای را گلی که پرسپولیس و یا استقلال زده بود انتخاب می شد حتی اگر آن گل نسبت به سایر گل ها زیبا نبود. ما هم این شوخی را در برنامه کردیم که شروع بقیه ماجرا ها شد و آن این بود که سوالی به نظرسنجی گذاشته می شد تحت عنوان اینکه هوا چه طور است؟ گزینه ها هم خوب ، بد و پرسپولیس و در نتیجه نظرسنجی با اختلاف به برتری می رسید.
خانواده در رسیدن به موفقیت چه میزان تو را همراهی کردند؟
پدر من به من می گفت که آخرش می خواهی بهرام رادان شوی نمی خواهد! ولی من با علاقه و پشتکار خودم جلو رفتم و الان پدرم یکی از طرفداران من است و تمام برنامه های مرا ضبط می کند. اصولام پدرم کم فیلم می بیند و هنرمندان را نمی شناسد و بهرام رادان را از روی جدول هایی که حل می کرد و اسم ایشان رمز آن جدول ها بود می شناخت.
