درمان بیماری صرع با انواع داروی ضد تشنج + عوارض

صرع چیست؟ با چه دارویی درمان می شود؟

صرع یک اختلال سیستم عصبی مرکزی (اختلال نورولوژیکی) است که در آن فعالیت سلول های عصبی در مغز مختل شده و منجر به تشنج می گردد که طی آن رفتار، علائم و احساسات غیرطبیعی از جمله از دست رفتن هوشیاری رخ می دهد.

علائم صرع مختلف است. برخی افراد مبتلا به صرع ساده، طی تشنج به مدت چند ثانیه خیره می مانند، در حالیکه برخی دیگر دچار حرکات تنشی در دستها و پاها می گردند.

داروی درمان بیماری صرع و تشنج

درمان دارویی صرع

تشنج در بیشتر مبتلایان به صرع با مصرف داروهای ضد تشنج که داروهای ضد صرع هم نامیده می شوند، درمان می شود. مصرف دارو در برخی بیماران سبب کاهش تکرر و شدت تشنجات می گردد.

پزشک درباره زمان مناسب قطع دارو توصیه هایی برای شما ارائه خواهد کرد. بیش از نیمی از کودکان مبتلا به صرع که حتی با قطع دارو دیگر علائم صرع را تجربه نمی کنند، می توانند مابقی عمر خود را بدون دارو و بدون تشنج سپری کنند. همچنین بسیاری از بزرگسالان پس از دو یا چند سال زندگی بدون تشنج می توانند دارو را قطع کنند.

پیدا کردن دارو و دوز مناسب آن کار پیچیده ای است. پزشک در زمان انتخاب نوع دارو شرایط شما، تکرر تشنجات، سن و سایر فاکتورها را در نظر می گیرد. همچنین ممکن است سایر داروهای مصرفی شما را نیز بررسی نماید تا از عدم تداخل با داروهای ضد صرع اطمینان حاصل نماید. ابتدا پزشک یک دارو در دوز پایین را تجویز کرده و تا زمان کنترل مناسب تشنجات، دوز دارو را به تدریج افزایش می دهد.

صرع با چه دارویی درمان می شود؟

قرص ها و داروهای ضد تشنج و صرع دارای عوارض جانبی هستند. عوارض جانبی خفیف این داروها عبارتست از:

• خستگی
•  سرگیجه
•  افزایش وزن
•  کاهش تراکم توده استخوان
•  راش های پوستی
•  فقدان هماهنگی در حرکات
•  مشکل در صحبت کردن
•  مشکلات حافظه و تفکر

عوارض داروی ضد صرع چیست؟

در ادامه برخی از داروهای صرع را معرفی می کنیم:

لیست داروی درمانی صرع

اتوسوکزوماید:

صرع کوچک ، نوعی از صرع است که به طور عمده در کودکان و افراد جوان رخ می دهد. در این بیماری ، فرد برای چند ثانیه ، هوشیاری اش را از دست می دهد و حالتی مثل خیال بافی به فرد دست می دهد.

اگر چه هیچ علت زمینه ای برای این نوع از صرع ؛ نمی توان یافت، تصور بر این است که مغز دچار یک فعالیت الکتریکی غیر طبیعی می شود. اتوسوکزوماید یکی از داروهای معمول است که برای این نوع صرع تجویز می شود. این دارو با متعادل کردن فعالیت های الکتریکی مغز ، به کاهش تشنج کمک می کند. گاهی اوقات اتوسوکزوماید برای برخی از انواع دیگر تشنج و صرع نیز تجویز می شود.

داروی صرع کوچک مناسب کودکان

عوارض جانبی احتمالی داروی اتوسوکزوماید:

همه داروها ممکن است عوارض جانبی ایجاد کنند. اما بسیاری از مصرف کنندگان نیز هیچ نوع عارضه ای بروز نمی دهند. در صورت بروز مستمر هریک از عوارض می بایست به پزشک اطلاع داده شود:

احساس بیماری ، درد شکمی ، سردرد ، سرگیجه ، خستگی و خواب آلودگی ، اسهال ، فقدان اشتها، احساس بی قراری ، بثورات خارش دار پوستی، تغییرات خلق و خوی

نکته مهم:مصرف اتوسوکزوماید ممکن است باعث اختلالات خونی شود.اگر چه این عارضه بسیار نادر است ، اما اگر دچار علائم زیر شدید ، سریعاً به پزشک مراجعه کنید:

تب، زخم های دهانی، کبودی یا خونریزی غیر قابل توضیح

عوارض احتمالی داروی صرع

توپیرامات از داروهای صرع:

قرص توپیرامات (Topiramate) یکی از انواع داروهای ضد صرع است که برای کنترل تشنج و میگرن تجویز می گردد. تشنج یک حمله عصبی ناشی از اختلال در فعالیت الکتریکی مغز می باشد.

توپیرامات با کاهش جریان الکتریکی غیر طبیعی سلول های مغزی به کنترل این حملات کمک می نماید. این دارو پس از مصرف خوراکی به راحتی جذب می شود.توپیرامات به صورت قرص های 25، 50 و 100 میلی گرمی موجود می باشد.

داروی صرع برای کنترل تشنج

موارد مصرف:

درمان تشنج و صرع.در تشنجات پارشیال ، تشنجات تونیک، کلونیک ژنرالیزهٔ اولیه در بزرگسالان و کودکان با سن بالاتر از 2 سال، انواع سندرم های صرعی، پیشگیری از حملات میگرن و درمان اختلالات دو قطبی، افسردگی، اسکیزوفرنی،PTSD و اختلالات مربوط به خورانش eating disorder مصرف می شود.

عوارض جانبی توپیرامات:

تهوع و استفراغ، یبوست، اسهال، پارستزی، اختلالات شناختی، سردرد، سرگیجه، آتاکسی، خواب آلودگی، ضعف، تاری دید، دوبینی، نیستاگموس، کاهش اشتها، کاهش وزن، سنگ های کلیه، استئومالاسی.

از عوارض نادر دارو می توان به اسیدوز متابولیک، هیپرترمی، گلوکوم حاد، الیگوهیدروز و تضعیف مغز استخوان اشاره کرد.

استفراغ با مصرف داروی صرع

دیازپام داروی صرع:

دیازپام دارویی مسکن و خواب آور است که در رده درمانی بنزودیازپین های طولانی اثر قرار می گیرد و متابولیتهای کبدی آن نیز فعال هستند. دیازپام برای تسکین اضطراب، اختلالات خواب و اختلالات هراس تجویز می شود. این دارو همچنین به عنوان ضد تشنج و شل کننده ماهیچه اسکلتی، درمان انقباض عضلانی و تشنج (تب و تشنج در کودکان یا حمله صرع) نیز استفاده می شود.

این دارو برای اضطراب ، سندرم قطع مصرف الکل ، اختلالات تشنجی ، درمان اضافه صرع میوکلونیک ، درمان وحشت و ترس بیش از حد ، اسپاسم عضلات اسکلتی ، سردرد ، تکانهای غیر ارادی یا لرزش توصیه می شود .

عوارض دیازپام:

عوارض افت قوای ذهنی، خواب آلودگی، تکلم نامفهوم، ضربان قلب کند، تنگی نفس، عدم تعادل، بثورات جلدی، گلودرد، تب و لرز، کبودی یا خونریزی غیرعادی، زخم های دهانی، زردی پوست یا چشمان، از دست رفتن حافظه، بی خوابی، اضطراب یا تحریک پذیری

دیازپام داروی درمانی بیماری صرع

داروی صرع کاربامازپین:

قرص کاربامازپین برای درمان بیماری های خاصی مانند دردهای عصبی (نورالژی عصب سه قول، نوروپاتی دیابتی)، صرع (جزئی، تونیک کلونیک و مخلوط) و اختلالات دوقطبی تجویز می شود. قرص کاربامازپین ضد تشنج است و باعث کاهش تیک های عصبی که باعث درد و تشنج می شوند، می شود.

کاربامازپین جزو قرص های ضد صرع می باشد. قرص کاربامازپین برای ناهنجاری های رفتاری و اختلالات استرس زا استفاده می شود. قرص کاربامازپین در سال 1953 کشف شد و برای درمان نورالژی عصب سه قلو وارد بازار شد. در سال 1960، پزشکان این قرص را به عنوان ضد صرع تجویز می کردند.

عوارض جانبی قرص کاربامازپین:

• سرگیجه
• بی حالی
• مشکل حفظ تعادل و مشکل راه رفتن
• حالت تهوع
• استفراغ
• ضربان قلب نامنظم
• تنگی نفس
• مشکل کبد
• غش

سرگیجه و بیحالی از عوارض داروی صرع

کلونازپام داروی ضد صرع:

کلونازپام دارویی از دسته ی بنزودیازپین ها است که در درمان انواع صرع و تشنج در کودکان و بزرگسالان تجویز می شود. در صورتی که مبتلا به صرع باشید، حتما تاکنون بیهوشی یا ازحال رفتن ناگهانی و یا تشنج را تجربه نموده اید.

تشنج یک حمله ی عصبی ناشی از اختلال در فعالیت الکتریکی مغز است.سدیم والپروات با کاهش فعالیت های الکتریکی غیرطبیعی مغز حملات تشنجی را کنترل می نماید. عارضه ی تشنج با توجه به اینکه سلول های کدام قسمت از مغز دچار اختلال الکتریکی شده باشد، انواع مختلفی دارد.

علائمی که در مدت تشنج رخ می دهد، می تواند برروی ماهیچه ها، حواس، خلق و خو، احساسات ،تمرکز، هوشیاری و یا ترکیبی از آنها تآثیرگذار باشد.به همین دلیل در درمان بیماری صرع در درجه ی اول پیشگیری و کاهش تعداد دفعات حملات تشنج هدف اصلی می باشد.

کلونازپام با کنترل علائم تشنج، فعالیت الکتریکی سلول های مغز را کنترل می کند و از وقوع تشنج پیشگیری می نماید.این دارو همچنین با شل کردن عضلات منقبض شده در زمان تشنج، کمک به کاهش شدت تشنج نیز می کند.

نحوه اثرگذاری داروی صرع 

عوارض شایع کلونازپام:

• احساس خواب آلودگی، ضعف و گیجی از عوارض شایع این دارو می باشد.
• احساس عدم تمرکز، حرکات غیرطبیعی چشم ها و فراموشکاری نیز می تواند با مصرف این دارو بروز کند که می توانید در مورد آنها با پزشک خود مشورت نمایید.
• در کودکان افزایش ترشح بزاق ممکن است سبب سرفه یا احساس ناخوشایند شود.در صورت بروز این عارضه پزشک خود را مطلع نمایید.

تاثیرات داروی صرع چیست؟

خواب آلودگی با داروی صرع فنوباربیتال:

داروی فنوباربیتال یکی از قدیمی ترین داروهایی است که در درمان صرع بکار می رود که در سال 1912 میلادی کشف شده است. این دارو ارزان بوده و در درمان اکثر انواع صرع مؤثر می باشد، اما در سالهای اخیر، بخاطر عوارض جانبی آن، کمترل مورد استفاده قرار می گیرد.

در ابتدا از داروی فنوباربیتال بعنوان یک قرص خواب آور استفاده می شد. بنابراین تعجبی ندارد که بیمارانی که از این دارو مصرف می کنند، خواب آلوده می شوند، گرچه این خواب آلودگی بعد از مدتی و با گذشت زمان معمولاً کاهش پیدا می کند. برعکس در کودکان ممکن است داروی فنوباربیتال باعث فعالیت بیشتر آنها شده و حتی آنها را پرخاشگر و تهاجمی کند.

عوارض فنوباربیتال:

در تعداد کمی از افراد، ممکن است فنوباربیتال باعث قرمز شدن پوست و بروز تاول ها بشود. مصرف مقادیر زیاد این دارو می تواند باعث خواب آلودگی، ناتوانی جنسی، افسردگی و ضعیف شدن حافظه گردد. مصرف طولانی مدت داروی فنوباربیتال می تواند باعث کاهش ذخیره بعضی از ویتامین ها در بدن گردد ویتامین د (D) و اسید فولیک.

مکانیسم اثر داروی صرع

فنی توئین داروی مورد استفاده در درمان صرع:

فنی توئین در کنترل تمام انواع صرع به غیر از حملات صرع کوچک، درد عصب سه قلو، حمله مداوم صرعی، آریتمی قلبی و نیز برای تسریع در التیام زخمها(بصورت موضعی) به کار می رود.

این دارو در غلظت های درمانی با انسداد کانالهای سدیم و مهار ایجاد پتانسیل های عمل تکراری اثر ضد تشنج خود اعمال می کند. فنی توئین همچنین آزادشدن سروتونین و نوراپی نفرین را مهار کرده و بر غلظت سایر واسطه های عصبی تأثیر می گذارد.

عوارض جانبی فنی توئین:

تهوع ، استفراغ ، اغتشاش شعور، سرگیجه، سردرد، رعشه، عصبانیت، بی خوابی، ندرتاً دیسکینزی، نوروپاتی محیطی، عدم تعادل، اختلال در تکلم، حرکات مداوم و غیر ارادی چشم به عقب و جلو، تاری دید، بثورات جلدی، بزرگ شدن ترکیب صورت، پرمویی، آکنه، تب و هپاتیت، آریتم مولتی فرم، نکروز پوست، لنفادنوپاتی و هیپرتروفی لثه ها از عوارض جانبی دارو هستند.

درمان صرع با مصرف داروی ضد تشنج

داروی کنترل کننده صرع پریمیدون:

پریمیدون به عنوان یک داروی مضعف CNS غیر اختصاصی به تنهایی یا همراه با سایر داروهای ضد تشنج برای کنترل حملات تشنجی صرع بزرگ مقاوم و درمان تشنجات کانونی یا سایکوموتور به کار می رود. مکانیسم اثر دارو مشخص نیست. بخشی از فعالیت دارو ممکن است ناشی از فنوباربیتال (متابولیت فعال آن) باشد.

عوارض جانبی پریمیدون:

خواب آلودگی، عدم تعادل، تهوع، نیستاگموس، اختلالات بینایی و بثورات جلدی، بخصوص در شروع درمان بروز می کند و معمولاً با ادامه درمان برگشت پذیر هستند. سایر عوارض دارو شامل افسردگی، تحرک پذیری، بیقراری و اغتشاش شعور در سالمندان، هیجانات و فعالیت زیاد و غیر عادی در کودکان و آنمی مگالوبلاستیک هستند.

افسردگی در درمان دارویی صرع

داروی درمان کننده صرع سدیم والپروات:

داروی سدیم والپروات در دهه 1960 میلدی در فرانسه بصورت اتفاقی مشخص شد که برای درمان صرع مفید می باشد. امروزه از این دارو در درمان صرعهای حساس به نور، حملات میوکلونیک و صرع کوچک استفاده می شود. با این حال این دارو در تمام انواع صرع مؤثر می باشد.

در کودکان کوچکتر از سه سال، لازم است که این دارو با احتیاط مصرف شود زیراگاهی اوقات باعث صدمات شدید کبدی در آنها می شود. بعضی از افراد با مصرف این دارو دچار کم شدن پلاکتهای خون می شوند (پلاکتها برای لخته شدن خون ضروری می باشند).

عوارض سدیم والپروات:

شایعترین عوارض جانبی داروی سدیم والپروات عبارتند از:تحریک گوارشی، ریزش مو، لرزش، ورم کردن مچ پاها، افزایش وزن و خواب آلودگی (بخصوص اگر همراه فنوباربیتال مصرف شود).

خواب آلودگی از عوارض داروی صرع

گاباپنتین داروی ضد تشنج و صرع:

گاباپنتین یک داروی ضد صرع یا ضد تشنج است که بر مواد شیمیایی و عصب هایی که باعث ایجاد تشنج و بعضی از دردها می شوند، تاثیر می گذارد. این دارو در بزرگسلان برای بهبود دردهای عصبی، که توسط ویروس تبخال یا ویروس زونا ایجاد می گردد، استفاده می شود.

این دارو به نام های دیگری همچون Gralise, Horizant, Neurontin, Gabarone نیز معروف است. برند Horizant برای درمان سندرم پاهای بی قرار نیز استفاده می شود و برند Neurontin از گاباپنتین، برای درمان تشنج در بزرگسالان و کودکان بالای سه سال به کار می رود. توجه شود که از نوعی از برند گاباپنتین که دکتر برای شما تجویز کرده است استفاده کنید.

در هر زمانی که به داروخانه مراجعه می کنید تا بسته ی دیگری از این قرص را بخرید، حتما نوع آن را با نسخه ی تجویزی دکتر خود مطابقت دهید تا مطمئن شوید که نوع درست این دارو را که برای درمان بیماری فعلی شما تجویز شده، مصرف می کنید.

مبارزه با صرع با داروی صرع گاباپنتین 

عوارض جانبی گاباپنتین:

اگر علائم مربوط به آلرژی داشتن به گاباپنتین (شامل کهیر، تنفس دشوار، التهاب یا ورم صورت، لب ها، زبان یا گلو) را مشاهده کردید، به دکتر خود اطلاع دهید. در صورتی که جوش های پوستی، با نشانه هایی از یک واکنش آلرژیکی شدید که می تواند بر سایر قسمت های بدن نیز تأثیر داشته باشد، داشتید به پزشک اطلاع دهید.

مثلاً:تب، ادرار تیره رنگ، ادرار خونی، تورم غدد، گلو درد، خستگی یا ضعف شدید، کبودی یا خونریزی غیرعادی، دردهای عضلانی، زرد شدن چشم ها یا پوست (یرقان).

هر گونه علامت یا بدتر شدن علائم قبلی خود را به دکتر اطلاع دهید. مثلاً:تغییرات خلق و خو یا رفتار، اضطراب، افسردگی، احساس تلاطم و آشوب، احساس بی قراری، خشونت، به بیش فعالی (جسمی یا روحی)، داشتن افکار خودکشی یا صدمه زدن به خود.

لیست کامل داروهای ضد صرع

با داروی لاموتریژین صرع را کنترل کنید:

یک داروی ضدصرع یا ضدتشنج است. این دارو به تنهایی و گاهی همراه با داروهای دیگر برای درمان حملات صرع در افراد بالغ و کودکان بزرگتر از 2 سال استفاده می شود. این دارو همچنین برای کاهش حملات روانی در افراد بزرگسالی که دارای اختلال دوقطبی هستند به کار می رود.

لاموتریژین ممکن است برای اهداف دیگری غیر از آنچه که در این موارد استفاده می شود به کار رود. موارد مصرف:از این دارو برای درمان حملات تشنجی نسبی اولیه و حملات تشنجی متعاقب تشنج فراگیر تونیک ـ کلونیک،استفاده می شود.

داروها چه کمکی به بیماران صرع می کنند؟

عوارض جانبی لاموتریژین:

این دارو ممکن است عوارضی مانند سرگیجه،گیجی،خواب آلودگی،تهوع،تاری دید،کاهش وزن،ضعف و…داشته باشد که خیلی خطرناک نیستند و احتمالا بتدریج نسبت به آنها عادت ایجاد می شود.

اما عوارض پوستی این دارو با آنکه کمیاب است می تواند بسیار خطرناک باشد و لازم است که نسبت به آن هوشیار و مراقب باشید .و در صورت شک نسبت به وقوع این عارضه فورا به پزشک خود مراجعه کنید و اگر پزشک شما در دسترس نیست فورا و فورا دارو را قطع کنید چرا که در صورت تاخیر در قطع دارو،احتمال دارد عوارض آن به حد کشندگی برسند.

این عارضه که به نام سندرم استیونس جانسون معروف است خود را به صورت لکه ها و بثورات پوستی ،تب ،گلودرد و علایم سرماخوردگی نشان میدهد و بسرعت پیشرفت کرده و تمام نواحی پوستی را درگیر می کند.