رازهای بسیار جالب از حافظه نوزاد و فراموشی دوران کودکی

آیا انسان می تواند به دنیا آمدنش را به یاد بیاورد ؟

به خاطرات اولیه خود فکر کنید شاید تصاویری از جشن تولد و یا صحنه هایی از تعطیلات خانوادگی به ذهن برسد حالا به سن و سال تان فکر کنید که آن رویداد رخ داده است این احتمال وجود دارد که اولین یادآوری بیشتر از سومین سالگرد تولد باشد در حقیقت، احتمالا می توانید تعداد انگشت شماری از خاطرات بین سنین 3 تا 7 را داشته باشید اگرچه آلبوم های عکس خانوادگی یا دیگر نشانه ها ممکن است بیشتر شما را تحریک کنند.

روانشناسان به این ناتوانی بیشتر بزرگسالان برای به یاد آوردن وقایع اوایل زندگی، از جمله به دنیا آمدن آن ها، به عنوان فراموشی دوران کودکی اشاره می کنند.

حافظه نوزاد چگونه است؟

بررسی حافظه نوزاد و خاطرات او

"زیگموند فروید" اولین بار واژه فراموشی کودکانه را ابداع کرد، که در حال حاضر به طور گسترده به عنوان فراموشی دوران کودکی اشاره می شود سال 1899 کمبود خاطرات دوران کودکی اش را توضیح داد او اظهار داشت که مردم از آن به عنوان وسیله ای برای سرکوب ضربه روحی و گاهی جنسی استفاده می کنند و برای مسدود کردن این درایوهای ناخودآگاه از نهاد، ادعا کرد که انسان ها از خاطرات یا نسخه های وقایع، برای محافظت از ضمیر خودآگاه تصویر می گیرند. 

بیش از یک قرن بعد، محققان هنوز یک توضیح دقیق برای این که چرا فراموشی دوران کودکی رخ می دهد، یادداشت کردند. تنها در 20 سال گذشته، افراد به جای بزرگسالان، توانایی های حافظه کودکان را مورد بررسی قرار داده اند این تحقیق، مجموعه جدیدی از سوالات در مورد نکات جزئی حافظه کودکان را به همراه آورده است.

مدتی طولانی، منطق پشت فراموشی دوران کودکی بر این فرض استوار بود که بخش هایی از مغز نوزادان توسعه نیافته هستند و سپس، در حدود 3 سالگی، توانایی های حافظه کودکان به سرعت به سطوح بزرگ سال می رسد.

با این حال چنانچه در پلاس وی توضیح داده شده است روانشناسان کشف کرده اند که کودکان 3 ماه و 6 ماهه می توانند خاطرات بلند مدت در حافظه داشته باشند تفاوتش این است که در آن خاطرات دور هم جمع می شوند به عنوان مثال، به نظر می رسد که کودکان با مفهوم بی عیب و یا ناخودآگاه به دنیا می آیند.

در همان زمان حافظه صریح یا ضمنی رویدادهای خاص را ثبت می کند، اطلاعاتی را در مورد این فاصله سه ساله، منتقل نمی کند و همین عاملی است برای آنکه ثابت کند که چرا انسان ها تولد خود را به یاد نمی آورند.

تغییرات حافظه نوزاد از بدو تولد

همه چیز درباره حافظه نوزاد و خاطرات آن

در واقع انسان وقتی نوزاد است به دنیا امدنش را در ذهن دارد اما به دلیل تغییراتی در حافظه که توضیح داده شد بعد از چندماه آن را از خاطرخود پاک شده می یابد. 

اما چرا این اتفاق می افتد و در سال های اول چه تغییراتی رخ می دهد ؟ اگر بتوانیم خاطرات خود را به عنوان نوزاد شکل دهیم، چرا آن ها را مثل بزرگسالی نگاه نداریم؟

برای شکل دادن حافظه، انسان ها باید سیناپس ها را ایجاد کرده، یا ارتباط بین سلول های مغز را ایجاد کنند که اطلاعات حسی را از رویدادی به حافظه ما کدگذاری می کنند.

از آنجا، مغز ما این اطلاعات را دسته بندی می کند و آن را به سایر داده های مشابه پیوند می دهد که یکپارچگی نامیده می شود به منظور حفظ این حافظه باید به طور دوره ای این خاطرات را بازیابی کرده و آن سیناپس ها اولیه را مرور و این ارتباطات را تقویت کنیم.

مطالعات تا حد زیادی این تفکرات طولانی را رد کرده اند که نوزادان نمی توانند اطلاعات را کدگذاری کنند که پایه و اساس خاطرات را تشکیل می دهد.

این رمزگذاری حافظه می تواند به رشد کودک از قشر پیش پیشانی در پیشانی ارتباط داشته باشد. این حوزه، که در طول کدگذاری و بازیابی حافظه های صریح فعال است، در هنگام تولد به طور کامل کارکردی نیست.

با این حال، تا 24 ماهگی، تعداد سیناپس ها در قشر پیش پیشانی به سطوح بلوغ رسیده است.

همچنین اندازه هیپوکامپ در پایه مغز تا دومین یا سومین سال رشد می کند. این مساله مهم است زیرا هیپوکامپ مشخص می کند که چه اطلاعات حسی برای انتقال به حافظه بلند مدت وجود دارد.

چه خاطراتی در حافظه نوزادان ثبت می شود؟

اما در مورد حافظه نهان نوزاد چطور؟

حافظه ضمنی برای نوزادان ضروری است و به آن ها اجازه می دهد تا احساس گرما و امنیت را با صدای مادر خود به همراه داشته باشند و از روی غریزه می دانند چگونه شیر بخورند.

مطالعات ، اندکی تغییرات رشدی را در حافظه ضمنی به عنوان افزایش سن ما نشان داده اند حتی در بسیاری از موارد فراموشی بزرگسالان، مهارت های ضمنی مانند سوارکاری با دوچرخه یا نواختن پیانو اغلب از آسیب مغزی جان سالم به در می برند.

اکنون می دانیم که نوزادان حافظه ضمنی قوی دارند و می توانند پیام های صریح را به خوبی کد گذاری کنند، که نشان می دهد فراموشی دوران کودکی ممکن است از بازیابی حافظه صریح معیوب ریشه بگیرد.

مگر اینکه ما به طور خاص در مورد یک رویداد گذشته فکر کنیم، نوعی اشاره به یک حافظه صریح در تمام گروه های سنی دارد. سپس، متوجه می شوید که این نشانه ها چه هستند.

به علاوه، هنگامی که شروع به سازماندهی خاطرات در یک زمینه می کنیم، دانش گذشته شخصی خود را توسعه می دهیم. بسیاری از کودکان پیش دبستانی می توانند بخش های مختلف یک رویداد را در نظم و ترتیبی توضیح دهند.

چه چیزی حافظه نوزاد و کودکان را تقویت می کند؟

نقش والدین و خانواده در حافظه نوزاد

والدین نقشی اساسی در توسعه خاطرات شخصی کودکان ایفا می کنند. تحقیقات نشان داده اند که روشی که والدین به طور شفاهی خاطرات خود را با کودکان کوچک خود یاد آوری می کنند، مرتبط با سبک روایت کودکان برای بازگو کردن خاطرات بعد در زندگی است.

به عبارت دیگر، کودکانی که والدینشان در مورد رویدادهای گذشته با آن ها صحبت می کنند مانند مهمانی های جشن تولد یا رفتن به باغ وحش، به طور مفصل و واضح حافظه خود را توصیف می کنند.

توضیحات مفصل تری در مورد فراموشی دوران کودکی وجود دارد. اما ساختار مغز، زبان و احساس بنیان آن است.