رفتاری در والدین که کودک مقاوم تربیت می کند

مغز کودکان همانند یک اسفنج می باشد یعنی هر گونه تعامل و کاری که بزرگان آنها انجام می دهند ، در مغز خود ذخیره می کنند. نوزادها از والدین خود بطور طوطی وار تقلید می کنند. اما ممکن است این سوال برای والدین پیش آید که آیا هرکاری که آنها انجام می دهند ، فرزندشان آنها را فرا می گیرند یا این تنها یک ایده اشتباهی می باشد؟ در این بخش از پلاس وی راز رفتار والدین برای تربیت کودک مقاوم و سخت کوش را خواهیم گفت.

یک مطالعه منتشر شده توسط مجله Science ، محققان که حدودا از 100 کودک 13 تا 18 ماهه برای آزمایش خود استفاده کردند.

در مرحله اول آزمایش ، محقق اسباب بازی را که داخل سبد بود را نشان داد و گفت :"چیزی در داخل سبد قرار دارد و می خواهم آنرا از داخل سبد خارج کنم" سپس تلاش های خود را برای پیدا کردن آن بکار می گرفت. 

در مرحله دوم آزمایش ، آنها همان کار مرحله اول را انجام دادند اما با این تفاوت بجای آنکه اسباب بازی داخل سبد باشد در جایی آنرا گره زده بودند. حدود یک سوم نوزادان توانستند تا وظیفه خود را در 30 ثانیه تکمیل کنند.

یک سوم دوم هم 10 ثانیه اول وظیفه خود را انجام دادند و یک سوم آخر در هیچ یک از دو مرحله شرکت نکردند.

سرانجام در مرحله سوم، محققان جعبه اسبای بازی که روی آن یک دکمه سفید قرار داشت را دادند و گفتند :

"حالا نوبت تو هستش که بازی کنی. اسباب بازی را میبینی؟ این عروسک آهنگ می خواند " بعد از این حرف محقق اسباب بازی را مخفی می کرد و مخفیانه صدای آنرا فعال کرد و سپس خاموش کرد و آنرا به کودک تحویل داد و اتاق را ترک کرد.

تمام کودکان سعی کردند که اسباب بازی را باز کنند تا دکمه آنرا فشار دهند تا آهنگ آن اجرا شود.

سوال این است که آیا نوزادانی که والدین خود را در حال انجام کار سخت می بینند با آنهایی که والدین خود را در حال سخت کار کردن نمی بینند بهتر می توانند انجام دهند یا خیر؟

در حقیقت کودکانی که والدین خود را در حال سخت کارکردن می بینند نسبت به آنهایی که والدین خود را در حال سخت کارکردن نمی بینند ، زودتر و سریعتر نسبت این کار را انجام دادند.

محققان هم چنان تعداد دفعاتی که کودکان چند بار قبل از باز کردن جعبه دکمه آنرا فشار می داد ، را نیز ثبت کردند و این در کودکانی که در زمان کمتری آنرا باز کردند نسبت به کودکانی که در زمان بیشتری باز کردند ، کمتر بود.

البته در زمانیکه آنها برای بار دوم این کار را انجام دادند ، تفاوت در عملکرد کمتر بود و زیاد علاقه به انجام این کار نشان ندادند.

این نشان دهنده این است که لازم نیست که شما در مقابل چشمان فرزندتان کاردکردن را مخفی کنید و از آن خجالت بکشید و کودک شما اینگونه بهتر رشد خواهد کرد و کار خود را به کودکتان معرفی کنید و بفهمانید که چگونه زحمت می کشید تا قدر داشته هایش را بداند و برای شما و شغل شما ارزش قائل باشد.