شعر با حرف چ برای مشاعره با حروف الفبا
شعر با چ یا بهتر بگوییم شعری که با چ شروع شود را اغلب برای مشاعره با حروف الفبا نیاز خواهید داشت.
شعرهای کوتاه تک بیتی زیبا و دلنشین از شاعران معروفی همچون شهریار و حافظ و مولانا که در ادامه این بخش از پلاس وی، گردآوری شده ست.
راهنمای جستجوی شعر مشاعره بر اساس حروف الفبا
| الف | آ | ب | پ | ت | ث | ج | چ | ح | خ | د |
| ذ | ر | ز | ژ | س | ش | ص | ض | ط | ظ | ع |
| غ | ف | ق | ک | گ | ل | م | ن | و | ه | ی |
شعر با حرف چ از شهریار
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
چه شد آن عهد قدیم و چه شد آن یار ندیم
خون کند خاطر من خاطره عهد قدیم
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
چه شدن آن طره پیوند دل و جان که دگر
دل بشکسته عاشق ننوازد به نسیم
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
چه شد که بار دگر یاد آشنا کردی
چه شد که شیوه بیگانگی رها کردی
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
چو ابرویت نچمیدی به کام گوشه نشینی
برو که چون من و چشمت به گوشه ها بنشینی
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
چو دل به زلف تو بستم به خود قرار ندیدم
برو که چون سر زلفت به خود قرار نبینی
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
چند بارد غم دنیا به تن تنهایی
وای بر من تن تنها و غم دنیایی
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
شعر با حرف چ از حافظ
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
چو باد، عزمِ سرِ کویِ یار خواهم کرد
نفس به بویِ خوشش مُشکبار خواهم کرد
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
چو شمعِ صبحدمم شد ز مهر او روشن
که عمر در سر این کار و بار خواهم کرد
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
چه مستی است؟ ندانم که رو به ما آورد
که بود ساقی و این باده از کجا آورد؟
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
چو دست بر سرِ زلفش زنم به تاب رَوَد
ور آشتی طلبم با سرِ عِتاب رَوَد
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
چو آفتاب مِی از مشرقِ پیاله برآید
ز باغِ عارِضِ ساقی هزار لاله برآید
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
چو برشکست صبا زلفِ عنبرافشانش
به هر شکسته که پیوست تازه شد جانش
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
چرا نه در پِیِ عزمِ دیارِ خود باشم
چرا نه خاکِ سرِ کویِ یارِ خود باشم
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
چو کار عمر نه پیداست باری آن اولی
که روزِ واقعه پیشِ نگارِ خود باشم
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
خوشتر از فکر می و جام چه خواهد بودن
تا ببینم که سرانجام چه خواهد بودن
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
چراغ روی تو را شمع گشت پروانه
مرا ز حال تو با حال خویش پروا نه
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
چه نقشها که برانگیختیم و سود نداشت
فسون ما بر او گشته است افسانه
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
خوش کرد یاوری فلکت روز داوری
تا شکر چون کنی و چه شکرانه آوری
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
شعر با حرف چ از سعدی
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
چه کند بنده که گردن ننهد فرمان را
چه کند گوی که عاجز نشود چوگان را
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
چه فتنه بود که حسن تو در جهان انداخت
که یک دم از تو نظر بر نمی‌توان انداخت
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
چه دل‌ها بردی ای ساقی به ساق فتنه‌انگیزت
دریغا بوسه چندی بر زنخدان دلاویزت
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
چه روی است آن که پیش کاروان است
مگر شمعی به دست ساروان است
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
چشمت چو تیغ غمزه خونخوار برگرفت
با عقل و هوش خلق به پیکار برگرفت
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
چو نیست راه برون آمدن ز میدانت
ضرورتست چو گوی احتمال چوگانت
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
چه لطیفست قبا بر تن چون سرو روانت
آه اگر چون کمرم دست رسیدی به میانت
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
چه کسی که هیچ کس را به تو بر نظر نباشد
که نه در تو باز ماند مگرش بصر نباشد
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
چه خوش است مرغ وحشی که جفای کس نبیند
من و مرغ خانگی را بکشند و پر نباشد
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
چه کند بنده که بر جور تحمل نکند
دل اگر تنگ شود مهر تبدل نکند
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
چه سروست آن که بالا می‌نماید
عنان از دست دل‌ها می‌رباید
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
چشم خدا بر تو ای بدیع شمایل
یار من و شمع جمع و شاه قبایل
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
چنان در قید مهرت پای بندم
که گویی آهوی سر در کمندم
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
چشم که بر تو می‌کنم چشم حسود می‌کنم
شکر خدا که باز شد دیده بخت روشنم
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
چه خوش است بوی عشق از نفس نیازمندان
دل از انتظار خونین دهن از امید خندان
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
چه خوش بود دو دلارام دست در گردن
به هم نشستن و حلوای آشتی خوردن
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
شعر با حرف چ از خیام
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
چون بلبل مست راه در بستان یافت
روی گل و جام باده را خندان یافت
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
چون ابر به نوروز رخ لاله بشست
برخیز و به جام باده کن عزم درست
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
چون نیست حقیقت و یقین اندر دست
نتوان به امید شک همه عمر نشست
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
چون عمر به سر رسد چه شیرین و چه تلخ
پیمانه چو پر شود چه بغداد و چه بلخ
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
چون روزی و عمر بیش و کم نتوان کرد
دل را به کم و بیش دژم نتوان کرد
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
چون نیست مقام ما در این دهر مقیم
پس بی می و معشوق خطائیست عظیم
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
شعر با حرف چ از مولانا
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
چون خون نخسپد خسروا چشمم کجا خسپد مها
کز چشم من دریای خون جوشان شد از جور و جفا
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
چندان بنالم ناله‌ها چندان برآرم رنگ‌ها
تا برکنم از آینه هر منکری من زنگ‌ها
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
چون همه عشق روی تست جمله رضای نفس ما
کفر شدست لاجرم ترک هوای نفس ما
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
چه باشد گر نگارینم بگیرد دست من فردا
ز روزن سر درآویزد چو قرص ماه خوش سیما
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
چو او باشد دل دلسوز ما را
چه باشد شب چه باشد روز ما را
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
چو فرستاد عنایت به زمین مشعله‌ها را
که بدر پرده تن را و ببین مشعله‌ها را
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
چه نیکبخت کسی که خدای خواند تو را
درآ درآ به سعادت درت گشاد خدا
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
چو عشق را تو ندانی بپرس از شب‌ها
بپرس از رخ زرد و ز خشکی لب‌ها
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
شعر با حرف چ از سلمان ساوجی
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
چه نویسم که دل از درد فراقت چه کشید؟
یا ز نادیدنت این دیده غم دیده چه دید؟
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
شعر با حرف چ از رهی معیری
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
چشم مستت چه کند با من بیمار امشب
این دل تنگ من و این دل تب دار امشب
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
شعر با حرف چ از فاضل نظری
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
چون برکه یخ بسته پر از حسرتم ای ماه!
دل بی تو چه شب های درازی که شکسته است
_-_-_---♥️ ♥️ ♥️---_-_-_
