آلرژی غذایی در هر فردی متفاوت است این حساسیت می تواند ارثی باشد معمولا پروتئین ها باعث ایجاد آلرژیک می شوند و علائم آن تا دوساعت بعد خوردن غذا ایجاد می شود.
علائم شایع و درمان آلرژی غذایی
آلرژی غذایی یک واکنش به سیستم ایمنی است که خیلی زود پس از خوردن یک غذای خاص رخ می دهد، حتی یک مقدار بسیار کمی از مواد غذایی که منجر به آلرژی می شود، می تواند علائم و نشانه هایی از قبیل مشکلات هاضمه ، کهیر و مجاری تنفسی ورم کرده را تحریک کند.
در برخی افراد، آلرژی غذایی می تواند موجب علایم شدید یا حتی یک واکنش تهدید کننده به زندگی به نام آنافیلاکسی شود، آلرژی غذایی 6 تا 8 درصد از کودکان زیر 3 سال و 3 درصد بزرگسالان را تحت تاثیر قرار می دهد، در حالی که هیچ درمانی ندارد.
اما برخی از کودکان آلرژی غذایی خود را در طی افزایش سنشان کاهش می دهند، به راحتی ممکن است یک آلرژی غذایی را با یک واکنش بسیار معمول که به عنوان عدم تحمل غذا شناخته می شود، اشتباه گرفت، در حالی که رنج، عدم تحمل غذا شرایط بسیار جدی تری است که سیستم ایمنی را درگیر نمی کند.
علائم آلرژی غذایی:
در حالی که آلرژی در خانواده ها ارثی است, اما پیش بینی این که آیا کودک آلرژی غذایی والدین را به ارث خواهد برد یا خیر، غیرممکن است، برخی تحقیقات نشان می دهند که خواهر و برادر کوچک تر یک کودک مبتلا به آلرژی بادام زمینی بنا به احتمال بیشتری به بادام زمینی حساس خواهند بود.
آلرژِی غذایی می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد، فقط به این دلیل که یک واکنش اولیه باعث مشکلات کمی می شود, به این معنی نیست که همه واکنش ها مشابه خواهند بود; غذایی که تنها علایم خفیف را در یک موقعیت ایجاد می کند ،ممکن است در یک زمان دیگر علایم شدیدتری ایجاد کند.
برای برخی افراد، واکنش آلرژیک به یک غذای خاص ممکن است ناخوشایند باشد، اما شدید نباشد، برای افراد دیگر، یک واکنش غذایی می تواند ترسناک و حتی مهلک باشد، علائم آلرژی غذایی معمولاً در عرض چند دقیقه تا دو ساعت پس از خوردن غذاهای متخلف، ایجاد می شود.
آیا شما هم آلرژی غذایی دارید؟
شایع ترین علائم آلرژی و علائمش عبارتند از:
- سوزش و یا خارش در دهان
- کهیر، خارش یا اگزما
- تورم لب ها، صورت، زبان و گلو و یا قسمت های دیگر بدن
- خس خس، گرفتگی بینی و یا مشکل در تنفس
- درد شکمی، اسهال، تهوع یا استفراغ
- گیجی، سرگیجه و یا غش کردن
- آنافیلاکسی
آلرژی غذایی آنافیلاکسی
در برخی افراد، آلرژی غذایی می تواند موجب واکنش آلرژیک شدید به نام آنافیلاکسی شود، این می تواند منجر به علایم و نشانه های تهدید کننده زندگی شود، از جمله:
- انقباض و تنگ شدن مجاری هوایی
- تورم گلو یا احساس بغض در گلو که نفس کشیدن را دشوار می کند
- شوک با افت شدید فشار خون
- ضربان قلب سریع
- گیجی، سرگیجه و یا از دست دادن آگاهی
عوامل خطر آلرژی غذایی آنافیلاکسی
عواملی که ممکن است ریسک رشد یک واکنش آنافیلاکسی را افزایش دهند، عبارتند از:
- داشتن سابقه آسم
- نوجوان یا جوان بودن
- تاخیر در استفاده اپینفرین که برای درمان علائم آلرژی غذایی است
- نداشتن کهیر و یا دیگر علایم پوستی
درمان اورژانسی برای آنافیلاکسی حیاتی است، آنافیلاکسی درمان نشده، می تواند منجر به کما یا حتی مرگ شوند، نوع دیگری از واکنش های آلرژی غذایی ناشی از سندرم پروتئینی انتروکولیت (FPIES) است که معمولاً دو تا شش ساعت پس از مصرف شیر, سویا, دانه های خاص و برخی غذاهای جامد دیگر رخ می دهد.
چنانچه بخش سلامت نمناک اشاره میکند این بیماری عمدتاً در کودکی رخ می دهد که برای اولین بار در معرض این مواد غذایی قرار می گیرد و یا از شیر گرفته می شود، این مشکل اغلب شامل استفراغ مکرر بوده و ممکن است منجر به کم آبی بدن شود، در برخی موارد, نوزادان اسهال خونی می گیرند و از آنجا که علایمش مشابه بیماری های ویروسی یا عفونت باکتریایی هستند, تشخیص بیماری ممکن است به تاخیر بیافتد.
همه کسانی که علائم را بعد از خوردن غذاهای خاص تجربه می کنند, آلرژی غذایی دارند و یا نیاز دارند که به طور کامل از این غذا اجتناب کنند; برای مثال, برخی افراد پس از خوردن میوه خام و یا سبزیجات خام, سوزش و خارش را در دهان و گلویشان تجربه می کنند، این ممکن است نشان دهنده سندرم آلرژی دهانی باشد واکنشی به گرده است, نه خود غذا.
سیستم ایمنی گرده و پروتئین های مشابه را در غذا تشخیص داده و واکنش آلرژیک را به سمت آن ها هدایت می کند، آلرژن با حرارت دادن غذا از بین می رود که می تواند بدون هیچ مشکلی مصرف شود.
برای آلرژی غذایی چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر علائم آلرژی غذایی را اندکی پس از خوردن داشته باشید، به یک پزشک یا متخصص آلرژی مراجعه کنید. در صورت امکان، زمانی که واکنش آلرژیک رخ می دهد، به پزشک خود مراجعه کنید. این به پزشک شما کمک می کند.
در صورتی که علایم و نشانه های آنافیلاکسی بروز کند، درمان اورژانسی را دنبال کنید، مواردی مانند:
- گرفتگی مجاری هوایی که نفس کشیدن را دشوار می کند
- شوک با افت شدید فشار خون
- ضربان قلب سریع
- سرگیجه یا گیجی
- -نگرانی هایی در مورد چیزی که در شرف وقوع است
-خارش و سوزش مداوم در گلو
-حالت تهوع
-مشکلات تنفسی که به تدریج بدتر می شوند
-خارش پوست و جوش هایی که ممکن است به سرعت در سراسر بدن گسترش یابد
-عطسه پی درپی
-آبریزش بینی و چشمان اشک آلود
-تاکیکاردی (ضربان قلب شتاب دار)
-تورم سریع گلو, لب ها, صورت و دهان
-استفراغ
علل آلرژی غذایی:
وقتی آلرژی غذایی دارید، سیستم ایمنی شما به اشتباه یک غذای خاص و یا یک ماده غذایی را به عنوان چیزی مضر تشخیص می دهد، در پاسخ، سیستم ایمنی تان سلول ها را تحریک می کند تا یک آنتی بادی به نام ایمونوگلوبولین ای (ige) را آزاد کند تا مواد غذایی را خنثی کند (آلرژن).
دفعه بعد که حتی کوچک ترین مقدار آن غذا را بخورید، آنتی بادی ige آن را حس کرده و سیستم ایمن یک ماده شیمیایی به نام هیستامین و دیگر مواد شیمیایی را وارد جریان خون شما می کند، این مواد شیمیایی علائم آلرژی دارند، در بزرگسالان، اکثر آلرژی های غذایی با پروتئین های ویژه ای در ارتباط هستند:
- میگو، لابستر و خرچنگ،
- بادام زمینی
- میوه های درخت مانند گردو
- ماهی
در کودکان، آلرژی های غذایی معمولاً توسط پروتئین ها فعال می شوند:
- بادام زمینی
- آجیل درختی
- تخم مرغ
- شیر گاو
- گندم
- سویا
شما به چه غذایی آلرژی دارید؟
سندرم آلرژی غذایی و گرده ها:
سندرم حساسیت به غذا نیز به عنوان سندروم آلرژی خوراکی شناخته می شود و بسیاری از افراد مبتلا به تب یونجه را تحت تاثیر قرار می دهد، در این شرایط، برخی میوه ها و سبزیجات تازه و یا میوه و ادویه می توانند موجب واکنش آلرژیک شوند ، که باعث سوزش و خارش دهان خواهد شد.
در موارد جدی، واکنش منجر به تورم گلو یا حتی آنافیلاکسی می شود، پروتیین ها نیز در برخی میوه ها، سبزیجات، آجیل و ادویه باعث واکنش می شوند چون آن ها شبیه به پروتیین های آلرژی هستند که در برخی از گرده ها یافت می شوند، این مثالی از واکنش پذیری متقابل است.
زمانی که غذاهایی درست می کنید که منجر به سندروم آلرژی می شود، علائم شما ممکن است کم تر شدید باشد، جدول زیر، میوه ها، سبزیجات، آجیل و ادویه های ویژه ای را نشان می دهد که ممکن است منجر به سندروم آلرژی گرده - غذایی در افرادی شود که نسبت به گرده های مختلف حساسیت دارند.
همچنین ممکن است واکنشی به این موارد نیز داشته باشید:
- بادام
- سیب
- زردآلو
- هویج
- کرفس
- گیلاس
- فندق
- هلو
- بادام زمینی
- گلابی
- آلو
- سیب زمینی های خام
- سویا
- برخی گیاهان و ادویه جات (رازیانه، زیره سیاه، گشنیز، رازیانه، جعفری، خردل).
- موز
- ملون ها (طالبی، هندوانه و خربزه)
- کدو
- خیار
- پرتقال
- گوجه فرنگی
- سیب زمینی سفید
- فلفل دلمه ای
- بروکلی
- کلم
- گل کلم
- سیر
- پیاز
آلرژی غذایی ناشی از ورزش:
خوردن غذاهای خاص ممکن است باعث شود برخی افراد بعد از شروع ورزش، احساس خارش و سرگیجه کنند، در موارد جدی حتی ممکن است شامل کهیر و یا آنافیلاکسی باشند، نخوردن در دو ساعت قبل از ورزش کردن و اجتناب از غذاهای خاص ممکن است به جلوگیری از این مشکل کمک کند.
عدم تحمل غذا و واکنش های دیگر:
عدم تحمل غذا و یا واکنش به ماده ای دیگر که می خورید ، ممکن است موجب نشانه و علائم مشابهی به عنوان یک آلرژی غذایی شود - مانند حالت تهوع، استفراغ، درد شکم و اسهال، بسته به نوع عدم تحمل غذایی که دارید، ممکن است قادر به خوردن مقادیر کمی از غذاهای مشکل بدون واکنش باشید.
در مقابل، اگر یک آلرژی غذایی واقعی داشته باشید، حتی مقدار کمی از غذا ممکن است باعث واکنش آلرژیک شود، یکی از جنبه های دشوار تشخیص عدم تحمل غذا این است که برخی افراد نسبت به خود غذا حساس نیستند، بلکه به ماده یا جز تشکیل دهنده مورد استفاده در آن غذا عادت ندارند.
شرایط رایجی که ممکن است باعث ایجاد علائم در مورد آلرژی غذایی شوند، عبارتند از:
عدم وجود یک آنزیم برای هضم کامل یک غذا
ممکن است مقدار کافی از آنزیم های مورد نیاز برای هضم برخی غذا ها را نداشته باشید، مقادیر ناکافی آنزیم را کاهش می دهد، به عنوان مثال، کاهش توانایی شما برای هضم لاکتوز، قند اصلی در محصولات شیر کاهش می دهد، عدم تحمل لاکتوز می تواند موجب نفخ، گرفتگی، اسهال و گاز اضافی شود.
مسمومیت غذایی
گاهی اوقات مسمومیت غذایی می تواند واکنش آلرژیک را تقلید کند، باکتری ها در ماهی های تن فاسد و ماهی های دیگر نیز می توانند سمی را تولید کنند که واکنش های مضر را تحریک می کند.
حساسیت به افزودنی های خوراکی
برخی افراد پس از خوردن افزودنی های خوراکی خاص، واکنش های گوارشی و دیگر علائم را دارند، به عنوان مثال، سولفیت های مورد استفاده برای نگهداری خشکبار و غذاهای کنسرو شده می تواند باعث حملات به آسم در افراد حساس شود.
سمیت هیستامین
ماهی های خاصی، مانند ماهی تن یا ماهی خال مخالی، که به درستی نگهداری نمی شوند و حاوی مقادیر بالایی از باکتری ها نیز هستند، ممکن است حاوی سطوح بالایی هیستامین باشند که علائمی شبیه به آلرژی غذاها را تحریک می کند، به جای واکنش آلرژیک، این ماده به عنوان سمیت هیستامین شناخته می شود و یا مسمومیت اسکومبرویید نامیده می شود.
بیماری سلیاک
در حالی که بیماری سلیاک گاهی به عنوان یک آلرژی گلوتنی منسوب است، در نتیجه منجر به آنافیلاکسی نمی شود، مانند آلرژی غذایی، شامل یک واکنش سیستم ایمنی است، اما یک واکنش منحصر به فرد پیچیده تر از یک آلرژی غذایی ساده می باشد.
این مشکل گوارشی مزمن با خوردن گلوتن، پروتیینی که در نان، ماکارونی، شیرینی ها و بسیاری از غذاهای حاوی گندم، جو و چاودار است، بوجود می آید، اگر مبتلا به بیماری سلیاک، غذا های حاوی گلوتن بخورند، یک واکنش ایمنی در بدنشان رخ می دهد که باعث آسیب به سطح روده کوچک می شود و منجر به ناتوانی در جذب مواد مغذی خاصی خواهد شد .
عوامل خطر آلرژی غذایی:
عوامل خطر آلرژی غذایی ،عبارتند از:
سابقه خانوادگی
شما در معرض خطر ابتلا به آلرژی های غذایی قرار دارید اگر که آسم، اگزما، کندوهای یا آلرژی های غذایی مثل تب یونجه در خانواده تان رایج باشد.
داشتن سایر آلرژی ها
اگر در حال حاضر نسبت به یک غذا حساسیت دارید، ممکن است در خطر افزایش حساسیت نسبت به موارد دیگر باشید، به طور مشابه، اگر شما انواع دیگری از واکنش های آلرژیک را داشته باشید، مانند تب یونجه یا اگزما، خطر داشتن یک آلرژی غذایی برای شما بیشتر است.
سن
آلرژی های غذایی در کودکان، به ویژه در کودکان نوپا و نوزادان رایج هستند، وقتی بزرگ تر می شوید سیستم گوارشی شما بالغ می شود و بدن تان به احتمال کمتری مواد غذایی را جذب می کند که آلرژی را تحریک می کند، کودکان، آسیب پذیرترین گروه سنی هستند که قربانی آلرژی های غذایی می شوند، زیرا سیستم گوارشی آن ها هنوز در شرف رشد است.
با بلوغ سیستم گوارشی و بدن احتمال کمتری دارد که موادی را جذب کند که موجب آلرژی شود و شما را کم تر مستعد آلرژی می کند، اگرچه آلرژی های غذایی خاصی در کودکان به طور معمول به شیر، سویا، گندم و تخم مرغ در طول زمان حیاتمی مانند، آلرژی های شدید و آلرژی به آجیل و صدف، با این حال به احتمال زیاد به مدت یک عمر باقی می مانند، خوشبختانه، کودکان به طور معمول از آلرژی شیر، سویا، گندم و تخم مرغ را رها می کنند، آلرژی های شدید و آلرژی به آجیل و صدف احتمالاً مادام العمر هستند.
آسم
آسم و آلرژی غذایی عموماً با هم اتفاق می افتند، زمانی که آن ها وجود دارند، هر دو علائم آلرژی و آسم به احتمال زیاد شدید هستند.
پیش گیری از آلرژی غذایی:
بهترین راه برای جلوگیری از واکنش آلرژیک این است که از غذاهایی که باعث نشانه و علائم می شوند اجتناب کنید، برای برخی افراد، این یک دردسر ساده است، اما برخی دیگر آن را یک مشکل بزرگ می دانند، هم چنین برخی مواد وقتی به عنوان مواد اولیه در غذاهای خاص استفاده می شوند ممکن است کاملاً پنهان باشند، این به خصوص در رستوران ها و دیگر محیط های اجتماعی صادق است.
پیش گیری از آلودگی غذا:
طبق آنچه در بخش سلامت نمناک گفته ایم افراد دارای آلرژیک نسبت به یک غذای خاصی ممکن است به طور بالقوه واکنش بیشتری داشته باشند، فردی که نسبت به یک درخت آجیل حساسیت دارد ممکن است نسبت به بقیه نیز واکنش نشان دهد، آن هایی که به میگو حساسیت دارند می توانند به خرچنگ هم واکنش نشان دهند، کسی که نسبت به بادام زمینی حساسیت دارد که در واقع حبوبات (لوبیا) هستند, نه آجیل - ممکن است مشکلاتی با میوه های درخت مانند گردو, بادام و بادام هندی داشته باشد; در شرایط بسیار نادر ممکن است مشکلاتی با سایر حبوبات هم (به جز سویا) داشته باشند.
یادگیری الگوهای واکنش پذیری متقابل و چیزی که باید از آن اجتناب کرد، یکی از چیزهایی است که افراد مبتلا به آلرژی های غذایی باید از متخصصان دارای گواهی نامه خود دریافت کنند.
ممکن است آزمایش های منفی در تشخیص آلرژی خیلی مفید باشند، در مورد تست های مثبت برای غذاهایی که هرگز نخورده اید اما با مواردی که نسبت به آن ها واکنش آلرژیک دارید مربوط هستند، یک چالش غذایی خوراکی است که بهترین راه برای تعیین این است که آیا غذا خطری محسوب می شود یا خیر.
همیشه مراقب چیزی که در دهان خود قرار می دهید باشید، غذاهای تحریک کننده خود را شناسایی کرده و از آن ها دوری کنید، این شامل خواندن برچسب های مواد غذایی برای چک کردن لیست محتویات یک محصول و مراقبت از مواد غذایی است که ممکن است در غذاهای ویژه ای که در رستوران ها و دیگر فضاهای اجتماعی سرو کار دارند، وجود داشته باشد، در صورتی که در میانه یک واکنش شدید مداوم هستید مثل این که قادر به برقراری ارتباط با دیگران نیستید، یک دست بند یا گردن بند محافظ پزشکی بپوشید تا نشان دهد که از یک آلرژی غذایی رنج می برید.
اگر خطر ابتلاء به واکنش آلرژیک شدید دارید، می توانید با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در زمینه حمل انسولین اپی نفرین (آدرناکلیک، اپی پن) در تمام مراحل مشورت کنید، مطمئن شوید که با کارگزار یا آشپزتان در مورد این که غذای شما چگونه باید آماده شوند، صحبت کنید، با پرسنل رستوران خود درباره هر گونه آلرژی های غذایی فعالی که دارید، برای حصول اطمینان صحبت کنید، هر وقت به جایی سفر می کنید که ممکن است کمی طول بکشد، وعده های غذایی غیر آلرژی خود را آماده کنید تا احساس گرسنگی شما را ارضا کند، به طوری که بهتر است از خرید محصولات فروخته شده در بازار اجتناب کنید.
چگونه از آلرژی غذایی جلوگیری کنیم؟
موارد زیر اقدامات پیشگیرانه ای برای کودکانی هستند که از آلرژی رنج می برند:
در یک مراسم جشن تولد یا امثال آن ها، برای کودک خود غذا و خوراکی مناسب خودش را آماده کنید،.
به افراد کلیدی اطلاع دهید که کودک شما آلرژی غذایی دارد، با ارائه دهندگان مراقبت های کودک، پرسنل مدرسه، والدین دوستان کودک خود و دیگر بزرگسالان که به طور منظم با کودک شما تعامل دارند، صحبت کنید، هشدار دهید که واکنش آلرژیک می تواند تهدید کننده زندگی او باشد و نیازمند اقدام فوری است، مطمئن شوید که کودک شما هم می داند که اگر او به غذا واکنش نشان دهد، از شما درخواست کمک کند، هم زمان، آموزش دهید و به کودک خود انگیزه دهید تا به محض این که احساس می کند در حال ایجاد واکنش است، درخواست کمک کند.
یک برنامه عملی را آماده کنید که مراحل نزدیک شدن را مشخص کرده و مراقب کودک خود باشید تا در صورت غیبت شما واکنشی آلرژیک نداشته باشد، نسخه هایی از این کار را با پرستار مدرسه فرزندتان و دیگران که مراقب و سرپرستی کودک خود هستند، به اشتراک بگذارید، به کودک خود آموزش دهید که همیشه دست بند یا گردن بند مراقبت پزشکی خود را همراه داشته باشد، این امر برخی علائم آلرژی کودک را به افراد مطلع خواهد کرد و توضیح می دهد که چگونه می توانند کمک های اولیه را در مواقع اضطراری ارائه دهند.
تشخیص آلرژی غذایی:
آلرژی غذایی معمولاً باعث نوعی واکنش می شود، علایم می تواند از فرد به فرد دیگر متفاوت باشد و ممکن است همیشه علائم مشابهی را در طول هر واکنش تجربه نکنید، واکنش های آلرژیک به غذا می تواند بر پوست, دستگاه تنفسی, دستگاه گوارش و سیستم قلبی - عروقی تاثیر بگذارد، پیش بینی اینکه واکنش بعدی چقدر شدید است, غیرممکن است, و تمام بیماران مبتلا به آلرژی غذایی باید به دقت در مورد خطر ابتلا به سرطان, یک واکنش کشنده بالقوه که با اپی نفرین (آدرنالین) درمان می شود, مشاوره شود، برای تشخیص بیماری، متخصص سوالات مفصلی در مورد تاریخچه پزشکی و علائم شما می پرسد، آماده باشید که به این سوالات پاسخ دهید:
چه غذایی خورده اید و به چه میزان؟
چه علائمی دارید و چه مدت می مانند؟
چه مدت زمان می برد تا علائم شما زیاد شوند؟
پس از گرفتن سابقه تان، متخصص ممکن است تست های پوست و / یا تست های خون را تجویز کند، که نشان می دهد آیا آنتی بادی های خاص ایمونوگلوبولین ای (ige) در بدن شما وجود دارند یا خیر:
هیچ آزمایش کاملی برای تایید یا رد یک آلرژی غذایی وجود ندارد، پزشک تان تعدادی از عوامل را پیش از تشخیص در نظر می گیرد. این عوامل عبارتند از:
علائم شما
به پزشک خود یک سابقه دقیق از علائم تان بدهید که غذاهایی هستند که به نظر می رسد برایتان مشکلاتی را ایجاد می کنند.
سابقه خانوادگی آلرژی
همچنین اطلاعاتی در مورد اعضای خانواده تان را بدهید که مربوط به هر نوع آلرژی می شود.
معاینه فیزیکی
معاینه دقیق اغلب می تواند مشکلات پزشکی را شناسایی یا رد کند.
تست پوستی
تست پوستی حدود 20 دقیقه نتایج را به همراه دارند، تست خراش پوستی می تواند واکنش شما را به یک غذای خاص مشخص کند، در این تست, مقدار کمی از مواد غذایی مشکوک بر روی پوست ساعد یا کمر شما قرار می گیرد، یک پزشک یا یک متخصص سلامتی, پوست شما را با یک سوزن لمس می کند تا مقدار کمی از ماده را زیر پوستتان بدهد ، اگر نسبت به یک ماده خاص حساسیت داشته باشید, یک برآمدگی یا واکنش بزرگ ایجاد می شود، به خاطر داشته باشید که واکنش مثبت به این تست به تنهایی برای تایید یک آلرژی غذایی کافی نیست.
تست خون
تست های خون، که کمی دقیق تر از تست های پوست هستند، مقدار آنتی بادی ige را برای غذای خاص مورد آزمایش قرار می دهند، نتایج معمولاً در حدود یک هفته در دسترس هستند و به عنوان یک ارزش عددی گزارش می شوند، تست خون می تواند پاسخ سیستم ایمنی شما را با اندازه گیری آنتی بادی مرتبط با آلرژی به عنوان ایمونوگلوبولین ای اندازه گیری کند.
برای این تست نمونه خون اخذ شده در مطب پزشک به یک آزمایشگاه پزشکی فرستاده می شود که در آن غذا های مختلف می توانند مورد آزمایش قرار گیرند، ممکن است برای حذف غذاهای مشکوک به مدت یک یا دو هفته خواسته شود و سپس مواد غذایی را در یک زمان به رژیم غذایی خود اضافه کنید.
این فرآیند می تواند به ایجاد ارتباط علائم به غذا های خاص کمک کند، با این حال, جیره حذفی عاری از خطا نیست، رژیم غذایی حذفی نمی تواند به شما بگوید که آیا واکنش شما به غذا یک آلرژی واقعی است نه حساسیت غذایی، همچنین, اگر یک واکنش شدید به غذا در گذشته داشتید, ممکن است رژیم غذایی حذف ایمن نباشد.
چالش غذاها
در طول این تست, در مطب پزشک, مقدار کمی از مواد غذایی مشکوک به ایجاد علائم به شما داده می شود، اگر در طول این آزمایش واکنشی ندارید, می توانید این غذا را دوباره در رژیم غذایی خود بگنجانید، در برخی موارد، متخصص یک چالش غذایی خوراکی را توصیه می کند که به عنوان موثرترین راه برای تشخیص آلرژی غذایی در نظر گرفته می شود.
در طی یک چالش غذایی خوراکی، که تحت نظارت دقیق پزشکی انجام می شود، بیمار مقادیر بسیار کمی از مواد محرک مظنون را در دوز های بالاتر از یک دوره زمانی تغذیه ای دریافت می کند و پس از آن چند ساعت بررسی می شود که آیا واکنش اتفاق می افتد یا خیر، این تست زمانی مفید است که سابقه بیمار مشخص نیست و یا اگر تست های پوست و یا خون بی نتیجه باشند این تست انجام می شود، همچنین می توان از آن برای تعیین این که آیا مشکل آلرژی است یا خیر، استفاده شود.
درمان های خانگی طبیعی ساده برای مبارزه با آلرژی غذایی:
در اینجا چند داروی خانگی که برای مقابله با آلرژی های غذایی مفید هستند، آورده شده است.
1. از آلرژن های غذایی پرهیز کنید:
یک بخش کلیدی از تسکین علائم آلرژی های غذایی، شناسایی غذاهایی است که مسئول پریشانی شما هستند، برای شناسایی مواد آلرژن، هر چیزی را که در طول 2 تا 3 روز قبل از ظاهر علائم آلرژی می خورید، یادداشت کنید و سپس به دنبال غذاهایی بگردید که برای بدن شما تازگی دارند و تا زمانی که شرایط شما بهبود یابد، از چنین غذاهایی اجتناب کنید.
شما می توانید آن غذا را به آرامی به رژیم غذایی خود منتقل کنید، اما تنها بعد از آن که به طور کامل بهبود پیدا کردید، اگر علائم بیماری دوباره ایجاد شود، بهتر است از آن غذا به طور کامل اجتناب کنید.
2. غذاهای پروبیوتیک بخورید:
برای تسکین نشانه ها از قبیل درد معده و اسهال, غذا های پروبیوتیکی بیشتری بخورید، آن ها حاوی تعداد زیادی باکتری " خوب " (لاکتوباسیلی) هستند که به بازیابی تعادل طبیعی باکتری شکم شما کمک می کنند و در نتیجه مشکلات هاضمه را کاهش می دهند، چنین غذا هایی باعث افزایش و بهبود سیستم ایمنی بدن شما می شوند، وقتی نوبت به غذاهای پروبیوتیکی می رسد، بهترین گزینه ماست " است ، سعی کنید روزانه 2 تا 3 فنجان ماست خالص و شیرین نشده بخورید.
غذاهای خوش مزه پروبیوتیک دیگر عبارتند از:کفیر، کلم ترش، میسو، کیمچیو تمپه.برای 1 تا 2 هفته پروبیوتیک را در غذای خود جای دهید.
توجه:اگر چه بیشتر پروبیوتیک ها عموماً مصرفشان ایمن هستند, حتی توسط افراد بدون یک مساله بهداشت و درمان مشخص, اما هنوز هم ضروری است که قبل از مصرف آن با پزشک خود مشورت کنید.
تاثیر پروبیوتیک ها بر روی افراد با سیستم ایمنی ضعیف هنوز به خوبی اثبات نشده و ممکن است مضر باشد.، ممکن است برای سلامت افراد مسن مضر باشد، برخی از پروبیوتیک ها ممکن است با داروهای خاصی تداخل کنند یا اثرات نامطلوبی داشته باشند.
اثرات جانبی مرتبط با مصرف پروبیوتیک ممکن است متفاوت باشد, مانند گاز و نفخ که رایج ترین آن هاست، در حالی که اکثر این ناراحتی ها, ملایم و موقتی هستند.
استفاده از پروبیوتیک ها گاهی می تواند منجر به مشکلات جدی تر, مانند واکنش های آلرژیک یا به خود پروبیوتیک یا سایر مواد تشکیل دهنده در محصولات شود، پزشک شما تمام این فاکتورها را در نظر می گیرد و به شما کمک می کند تصمیم بگیرید که آیا پروبیوتیک انتخاب درستی برای شما است یا خیر.
3. زنجبیل را به رژیم غذایی خود اضافه کنید:
زنجبیل در درمان بیماری های مختلف گوارشی موثر است، خواص ضد التهابی, آنتی اکسیدان و ضد میکروبی آن می تواند اسپاسم گوارش, تهوع, استفراغ, سوهاضمه و اسهال را محدود کند، در مطالعه مولکولی که منتشر شده است گزارش شده است که ترکیبات فنلی از ریزوم زنجبیل توانایی بالایی در مهار ترشح واسطه های التهابی از گلبول های سفید نشان می دهند، مطالعه ای که در زیست شناسی دارویی منتشر شد گزارش داد که زنجبیل التهاب راه هوایی آلرژیک را کاهش می دهد که احتمالاً به واسطه سرکوب پاسخ های ایمنی th2 است.
جرعه ای چای زنجبیل بنوشید، چای درست کند و چند تکه زنجبیل در فنجان های آب جوش اضافه کنید و به مدت چند دقیقه اجازه دهید تا بجوشد، این چای گرم را مزه مزه کنید و لذت ببرید.
متناوبا یک قاشق چای خوری از عصاره زنجبیل تازه را با عسل مخلوط کنید، این مخلوط را قبل از غذای خود برای بهبود هضم بخورید.
4. جرعه ای چای سبز بنوشید:
چای سبز یکی از بهترین درمان های خانگی برای علائم شکمی مرتبط با آلرژی های غذایی است ،که خواص آنتی اکسیدانی, ضد التهابی و آنتی هیستامین را نشان می دهد، همچنین به عملکرد سیستم گوارشی شما کمک می کند و سیستم ایمنی تان را تقویت می کند.
مطالعه ای که در ژورنال غذاهای فراسودمند به چاپ رسید, نشان داد که عصاره چای سبز دارای خواص و ویژگی های منحصر به فردی است که به کنترل زیست فراهمی مواد آلرژی در داخل روده کمک می کند.
چای سبز با کیفیت را در فنجان بریزید و آب داغ را روی آن بریزید، تا چند دقیقه صبر کنید و آن را بپوشانید، سپس مقداری عسل و لیمو برای مزه اش اضافه کنیدف و بعد این چای سبز را بنوشید.
توجه:چای سبز هنگام مصرف در دوزهای زیاد, مضر است.
5. سیر بخورید:
سیر حاوی کوئرستین است, آنتی هیستامین طبیعی که می تواند در درمان آلرژی های غذایی بسیار موثر باشد، علاوه بر این, خواص ضد التهابی , آنتی بیوتیک و آنتی اکسیدان آن به کاهش علایم آلرژی و بهبود سریع درمان کمک می کند.
این مطالعه نشان داد که مصرف عصاره سیر در یک مدل موشی, منجر به تغییرات مستقیم و غیر مستقیم در عملکرد سلول های مغز, بازوفیل ها, و لنفوسیت های t فعال شده داشت و نقش مهمی در واکنش های زنجیرهای آلرژیک از جمله التهاب دارد، برای مبارزه با علایم مختلف هر روز 2-3 حبه سیر خام بجوید، همچنین می توانید از مکمل های سیر پس از مشورت با پزشک استفاده کنید.
نکته:برخی افراد نسبت به سیر حساسیت دارند, بنابراین پیش از شروع هر گونه مکمل سازی با پزشک خود مشورت کنید.
6. نوشیدن چای گزنه:
گزنه حاوی آنتی هیستامین ها از ویژگی های ضد التهابی است که می تواند به درمان انواع آلرژی از جمله آلرژی های غذایی کمک کند، می تواند باعث تسکین علایم مانند آبریزش بینی, عطسه, خارش پوست, تهوع و درد معده شود.
یک قاشق سوپ خوری برگ گزنه خشک را در یک فنجان آب داغ قرار دهید، برای چند دقیقه روی آن را بپوشانید، کمی عسل اضافه کنید و این چای گیاهی را دو یا سه بار در روز بنوشید تا علائم شما برطرف شود، متناوبا, شما می توانید کپسول های گزنه را مصرف کنید، اما تنها پس از مشورت با یک پزشک این کار مقدور خواهد بود .
نکته:باید در طول بارداری و شیردهی از گزنه اجتناب شود، همیشه قبل از استفاده از گزنه با پزشک مشورت کنید, به خصوص اگر از فشار خون کم, مشکلات کلیوی و دیابت رنج می برید.
7. غذاهای غنی از ویتامین c مصرف کنید:
غذاهای غنی از ویتامین c مزایای آنتی اکسیدان و تقویت کنندگی ایمنی را فراهم می کنند، این ویتامین همچنین از تشکیل هیستامین در پاسخ به آلرژن در حذف سموم از بدن جلوگیری می کند، میوه ها و سبزیجات بیشتری را در رژیم غذایی خود در نظر بگیرید، برخی منابع خوب ویتامین c عبارتند از:لیمو, پرتقال, بروکلی, گریپ فروت, کیوی, فلفل دلمه ا ی, توت فرنگی, کلم و گوجه فرنگی.
با این حال مطمئن شوید که نسبت به هیچ یک از آن ها حساسیت ندارید، شما همچنین می توانید روزانه مکمل ویتامین سی را مصرف کنید اما تنها پس از تجویز آن توسط پزشکتان این کار را انجام دهید .
نکات اضافی آلرژی غذایی:
-برای واکنش های موضعی, ملایم, دوش بگیرید و یا کمپرس سرد بزنید، لباس های سبک بپوشید که پوست را تحریک نکند.
-برای چند روز سطح فعالیت خود را پایین نگه دارید، بخوابید و استراحت کافی داشته باشید تا ریکاوری سریعی داشته باشید.
-خود را در معرض نور آفتاب صبح قرار دهید تا به بدنتان کمک کند ویتامین d تولید کند که به تعدیل پاسخ های ایمنی کمک می کند.
-ویتامین E سیستم ایمنی بدن شما را افزایش می دهد, بنابراین غذا های غنی از ویتامین E مانند اسفناج, بادام, دانه آفتابگردان, آووکادو, میگو, قزل آلا, روغن زیتون و کلم بروکلی را بخورید.
-شما می توانید از حمام نمک اپسوم برای درمان جوش ها استفاده کنید.
-در فواصل منظم آب بنوشید تا بدن خود را مرطوب نگه دارید.
-طب سوزنی و طب فشاری به بهبود پاسخ های سیستم ایمنی شما کمک می کنند.
-درمان های مختلفی در یوگا می تواند برای کاهش واکنش های آلرژیک کار کند، با این حال, داشتن یک مربی یوگا آموزش دیده برای آموزش مهارت های مناسب ضروری است.
برخی سوالات متداول درباره آلرژی غذایی
آیا هیچ درمان مطمئن و قاطعی برای آلرژی غذایی وجود دارد؟
در حال حاضر, اجتناب از غذایی که به آن آلرژی دارید تنها راه محافظت در برابر یک واکنش است، با این حال, خبرهای خوبی وجود دارد، دو آزمایش در مراکز اصلی پزشکی در سراسر کشور انجام شده است، این برچسب ها مقدار کمی از مواد مغذی را به صورت روزانه وارد پوست می کنند تا نسبت به غذا حساسیت کمتری پیدا کنید
آزمایش دیگر مقادیر بسیار کمی از یک آلرژن غذایی را به صورت خوراکی در دوزهای بالا معرفی می کند تا حساسیت کمتری نسبت به غذا داشته باشد، امید بسیاری برای درمان آلرژی های غذایی در آینده وجود دارد, اما در حال حاضر هیچ کدام توسط fda تایید نشده اند.
آیا آلرژن های غذایی همچنان بر روی اشیا باقی می مانند؟
آیا واکنش آلرژیک از لمس آلرژن های غذایی روی می دهد که روی چیزهایی مانند بازی های تخته ای و یا کلیدهای کامپیوتری هستند؟
بله, آلرژن های غذایی می توانند روی اشیا باقی بمانند اگر به دقت تمیز نشوند، تنها لمس کردن یک شی که حاوی چیزی است که به آن آلرژی دارید, در بدترین حالت ممکن باعث خارش پوست شما در محل تماس می شود، بدون قورت دادن هیچ یک از آلرژن ها, بعید است که واکنش بیشتری داشته باشید، در اغلب موارد, شستن منطقه باعث توقف جوش می شود و به نظر می رسد که هیچ دارویی نیاز نباشد.
آیا آلرژی غذایی می تواند با افزایش سن رشد کند؟
اگر چه بیشتر آلرژی های غذایی وقتی که کودک هستید رشد می کنند، اما به ندرت می توانند تا بزرگ سالی باقی بمانند، رایج ترین آلرژی های غذایی برای بزرگسالان صدف, سخت پوستان و نرم تنان و همچنین آجیل, بادام زمینی و ماهی است.
بیشتر بزرگسالان مبتلا به آلرژی غذایی از زمان کودکی آلرژی دارند، یک واکنش آلرژیک به یک غذا گاهی می تواند در بزرگسالان از دست برود, زیرا علائمی مانند استفراغ و یا اسهال می تواند با آنفولانزا یا مسمومیت غذایی اشتباه شود، بزرگسالان همیشه به علائمی که ممکن است خطرناک باشند, توجه نمی کنند.
همه چیز درباره آلرژی غذایی کودکان و بزرگسالان
آیا آلرژی های غذایی ناپدید می شوند؟
بله. این یک نکته مهم برای تاکید است،عموماً کودکان آلرژی به شیر, تخم مرغ, سویا و گندم دارند. تحقیقات جدید نشان می دهد که تا 25 درصد از کودکان مبتلا به آلرژی بادام زمینی، آلرژیشان بهبود می یابد، نیازی نیست فرض کنید که آلرژی غذایی کودک شما مادام العمر خواهد بود.
احتمال داشتن واکنش شدید به آلرژن های هوایی چیست؟
عملاً هیچ.
هیچ مطالعه ای به طور قطعی ثابت نکرده است که آلرژی به هوا از بدو تولد است و علایمی را ایجاد می کند، خارج از چند گزارش موردی که شامل نشانه هایی از آلرژی ماهی است وقتی یک نفر ماهی را می پزد, آن هایی که آلرژی غذایی دارند تنها پس از خوردن غذای آلرژیکی واکنش های شدیدی پیدا می کنند.
بسیاری از افراد مبتلا به آلرژی بادام زمینی نگران گرد و غبار بادام زمینی به ویژه در هواپیماها هستند، اغلب واکنش ها پس از لمس ریزگرد بادام زمینی رخ می دهند که ممکن است روی میز یا سطوح دیگر باشد، مطالعه اخیر نشان داد که پاک کردن سطوح برای حذف ریزگرد منجر به واکنش های گزارش شده در افراد در طول پرواز می شود.
گلوتن چیست؟ آلرژی به گلوتن چگونه است؟
گلوتن پروتئینی است که در دانه های غلات مانند گندم, جو و چاودار یافت می شود، برخی از افراد نسبت به گندم حساسیت دارند, اما این مانند آلرژی گلوتنی نیز نیست، آلرژی به گلوتن اصطلاحی گمراه کننده است که اغلب با آلرژی گندم و گاهی بیماری سلیاک اشتباه گرفته می شود،هیچ چیزی به عنوان یک آلرژی گلوتنی وجود ندارد, اما شرایطی وجود دارد که بیماری سلیاک نامیده می شود.
آنطور که پیش از این هم در نمناک توضیح دادیم بیماری سلیاک یک بیماری گوارشی است که اگر تشخیص داده نشود جدی می شود،علائم بیماری سلیاک شامل اسهال شدید بعد از خوردن محصولات حاوی گلوتن, کاهش وزن شدید و یا عدم موفقیت در افزایش درست وزن و درد شکم است در کودکان کوچک تر ممکن است فقط افزایش وزن کم و بدون هیچ دردی را مشاهده کنید.
تشخیص بیماری سلیاک تنها توسط یک متخصص گوارش تایید می شود، عدم تحمل گلوتن یک آلرژی نیست و در حال حاضر هیچ تستی برای تشخیص دقیق وجود ندارد، افرادی که علایم خاصی دارند ممکن است برای بیماری سلیاک آزمایش بدهند, اما تعداد کمی از افراد مبتلا به عدم تحمل گلوتن، بیماری سلیاک دارند، عدم تحمل گلوتن نشانه آلرژی نیست، افراد زیادی وجود دارند که خود را " آلرژی " به گلوتن می دانند و متاسفانه رژیم غذایی خود را بدون اینکه متخصص ببینند محدود می کنند، افراد مبتلا به عدم تحمل گلوتن باید توسط پزشک خود دیده شوند و یا به متخصص بیماری های معده و روده مراجعه کنند.
