علامت اصلی شوک قلبی و راه پیشگیری از آن + درمان

شوک قلبی چیست و علائم آن چه تفاوتی با سکته قلبی دارد؟

کاردیوجنیک، وضعیتی است که در آن قلب شما نمی تواند به اندازه کافی خون را پمپ کند تا نیازهای بدنتان را برآورده کند. این بیماری اغلب توسط یک حمله قلبی شدید ایجاد می شود, اما هر کسی که دچار حمله قلبی می شود، ملزوما دچار کاردیوجنیک نمی شود.

کاردیوجنیک یا شوک قلبی نادر است, اما اغلب اگر بلافاصله درمان نشود, کشنده می شود. اگر بلافاصله درمان شود, حدود نیمی از افراد زنده می مانند.

علائم و نشانه های شوک قلبی شامل این موارد است:

• تنفس سریع
• تنگی شدید نفس
• ضربان قلب سریع و ناگهانی
• از دست دادن آگاهی و هوش
• پالس ضعیف
• فشار خون پایین
• عرق کردن
• پوست رنگ پریده
• دست و پای سرد
• ادرار کم تر از حد معمول

تنگی نفس و عرق کردن از علائم شوک قلبی

علائم سکته قلبی:

از آنجا که شوک الکتریکی معمولاً در افرادی رخ می دهد که دچار حمله قلبی شدید هستند, شناخت نشانه های حمله قلبی مهم است.

این ها شامل:

• پری یا فشار فشرده در مرکز سینه تان است، که بیش از چند دقیقه طول می کشد
• درد در شانه, یک یا دو دست, یا حتی به دندان ها و فک
• تشدید درد قفسه سینه
• تنگی نفس
• عرق کردن
• گیجی و یا سرگیجه ناگهانی
• تهوع و استفراغ

هنگام داشتن این علائم و نشانه ها سریعاً به سراغ درمان پزشکی بروید.

 درد قفسه سینه و تهوع از نشانه های سکته قلبی

چه زمانی می توان برای شوک قلبی به پزشک مراجعه کرد؟

درمان حمله قلبی به سرعت شانس بقای شما را بهبود می بخشد و آسیب به قلب شما را به حداقل می رساند.

• اگر مبتلا به سکته قلبی شدید, با اورژانس تماس بگیرید.
• اگر به خدمات پزشکی اورژانس دسترسی ندارید, باید به نزدیک ترین بیمارستان بروید.
• خودتان رانندگی نکنید.

علل شوک قلبی:

در اغلب موارد, کمبود اکسیژن به قلب, معمولاً از یک حمله قلبی, به فضای پمپ اصلی (بطن چپ) صدمه می زند. بدون وجود خون غنی از اکسیژن, ماهیچه قلب می تواند ضعیف شود و دچار شوک قلبی شوید. به ندرت آسیب به بطن راست قلب که خون را به ریه های شما می فرستد، باعث شوک قلبی می شود.

دیگر دلایل احتمالی شوک قلبی عبارتند از:

• التهاب ماهیچه قلب (میوکاردیت)
• عفونت دریچه های قلب (اندوکاردیت)
• قلب ضعیف به هر دلیلی
• مصرف بیش از حد دارو یا مسمومیت با موادی که توانایی پمپاژ قلب شما را تحت تاثیر قرار می دهند.

چه چیزی باعث شوک قلبی می شود؟

عوامل خطر شوک قلبی:

اگر سکته قلبی داشته باشید, خطر گسترش این شوک در صورتی افزایش می یابد که:

• مسن باشید
• تاریخچه نارسایی قلبی یا سکته قلبی
• انسداد (بیماری عروق کرونر) در چندین رگ اصلی قلب
• دیابت یا فشار خون بالا
• زن باشید

مشکلات شوک قلبی:

اگر بلافاصله درمان نشود, شوک قلبی ممکن است که کشنده باشد. یک عارضه جدی دیگر آسیب به کبد, کلیه ها و یا ارگان های دیگر از کمبود اکسیژن است که می تواند پایدار باشد.

پیشگیری از شوک قلبی:

مثل همیشه بخش سلامت پلاس وی راه پیشگیری را نیز عنوان کرده است ؛ بهترین راه برای جلوگیری از این شوک, ایجاد تغییرات سبک زندگی برای سالم نگه داشتن قلب و فشار خون شماست.

سیگار نکشید و از دود دست دوم اجتناب کنید

چند سال پس از ترک سیگار, خطر سکته شما همانند غیر سیگاری ها می شود.

ترک سیگار برای جلوگیری از شوک قلبی

وزن سالمی داشته باشید

اضافه وزن به عوامل خطر دیگری مانند فشار خون بالا, بیماری های قلبی و عروقی و دیابت کمک می کند. از دست دادن تنها 10 کیلوگرم وزن، فشار خون را کاهش می دهد و باعث بهبود سطح کلسترول می شود.

کلسترول و چربی اشباع شده کمتری را بخورید

محدودکردن اینها, به ویژه چربی اشباع شده, می تواند خطر بیماری قلبی شما را کاهش دهد.

از چربی ترانس دار خودداری کنید

محدود کردن شکر اضافه شده و الکل. این به شما کمک می کند از کالری پایین غذایی اجتناب کنید و به شما در حفظ وزن سالم کمک می کند.

به طور منظم ورزش کنید

ورزش می تواند فشار خون شما را کاهش دهد, سطح لیپوپروتئین با دانسیته بالا (hdl) را افزایش داده و سلامت کلی رگ های خونی و قلب شما را بهبود بخشد. به تدریج تا 30 دقیقه فعالیت - مانند پیاده روی, جاگینگ, شنا و دوچرخه سواری - در اکثر روزهای هفته, کار کنید.

اگر یک حمله قلبی دارید، اقدام سریع می تواند به جلوگیری از شوک قلبی کمک کند. اگر فکر می کنید دچار حمله قلبی هستید، به سراغ درمان اورژانسی پزشکی بروید. شوک قلبی معمولاً در شرایط اضطراری تشخیص داده می شود.

تشخیص علت حملات و شوک قلبی

پزشکان علائم و نشانه های شک برانگیز را بررسی خواهند کرد و سپس آزمایش هایی برای یافتن دلیل انجام خواهند داد. آزمایش ها ممکن است شامل موارد زیر باشند:

اندازه گیری فشار خون.

افراد مبتلا به شوک الکتریکی فشار خون بسیار پایینی دارند.

الکترکتردیوگرام (ECG).

این تست فعالیت الکتریکی قلب شما را از طریق الکترودهای متصل به پوست شما ثبت می کند. اگر شما به ماهیچه قلب، مشکلات الکتریکی و یا تجمع مایعات در اطراف قلب خود آسیب رسانده باشید، به طور طبیعی انگیزه های الکتریکی را هدایت می کند.

تست اشعه ایکس.

این کار به پزشک شما اجازه می دهد تا اندازه و شکل قلب و رگ های خونی شما را بررسی کند و اینکه آیا مایعی درون ریه ها هست یا خیر.

تست های خون.

خون در بدن شما کشیده خواهد شد تا آسیب های اندامی، عفونت و حمله قلبی را چک کنید. نوع دیگری از آزمایش خون بنام رگ خونی شریانی ممکن است برای اندازه گیری اکسیژن در خونتان مورد استفاده قرار گیرد.

اکوکاردیوگرام.

امواج صوتی تصویری از قلب شما ایجاد می کنند که می تواند به تشخیص آسیب از حمله قلبی کمک کند.

کاتتریزاسیون قلبی (آنژیوگرام).

یک رنگ مایع به رگ های قلب شما از طریق یک لوله باریک و نازک (کاتتر) تزریق می شود، که از طریق یک سرخرگ معمولاً در ساق پا وارد می شود. رنگ، شریان های شما را در اشعه ایکس، آشکار می سازد و مناطق انسداد یا باریک شدن را آشکار می کند.

درمان شوک قلبی:

درمان شوک قلبی بر به حداقل رساندن آسیب ناشی از کمبود اکسیژن به ماهیچه قلب و دیگر اندام ها تمرکز دارد.

حمایت از زندگی اورژانسی:

بیشتر افرادی که شوک قلبی دارند به اکسیژن اضافی نیاز دارند. در صورت نیاز به دستگاه تنفس (تهویه) متصل می شوید. شما از طریق تزریق وریدی (IV) به دست خود دارو و مایعات دریافت خواهید کرد.

داروهای درمان شوک قلبی:

مایعات و پلاسما با استفاده از یک چهارم و دارو برای درمان شوک قلبی، کار می کنند تا توانایی پمپاژ قلب را افزایش دهند.

عوامل Inotropic.

ممکن است به شما داروهایی داده شود تا عملکرد قلب خود را بهبود ببخشند، مانند نور اپی نفرین (Levophed) یا دوپامین (دوپامین) تا زمانی که درمان های دیگر شروع به کار کنند.

آسپرین.

امدادگران اورژانس ممکن است به شما آسپرین کافی بدهند، تا لخته شدن خون را کاهش دهید و خون خود را از طریق یک سرخرگ باریک نگه دارید. اگر پزشک تان قبلاً به شما گفته بود که این کار را برای نشانه های حمله قلبی انجام دهید، خودتان آسپرین بخورید.

ترومبولیتیک.

این داروها که لخته خونی و یا فیبرینولیتیکها نامیده می شوند، به حل شدن یک لخته خونی کمک می کنند که باعث مسدود شدن جریان خون در قلب شما می شود. هر چه زودتر یک داروی ترومبولیتیک را پس از حمله قلبی دریافت کنید، شانس زنده ماندن شما بیشتر می شود. این داروها شامل آلتپاس یا رتپلاس هستند، تنها در صورتی که کاتتریزاسیون قلبی در دسترس باشد.

داروی ضد انعقاد.

پزشکان اتاق اورژانس ممکن است داروهایی مشابه آسپرین به شما بدهند تا از تشکیل لخته جلوگیری کنند.

این موارد عبارتند از؛

دارو، مانند کلوپیدوگرل خوراکی (پالویکس)، و مسدود کننده های گیرنده گلیکوپروتئین IIb / IIIa، مانند آبسیکمیب (رپورو)، تیروفیان (آگراستات) و اپتیفیباتید (اینتگرین)، که از طریق سیاه رگ (درون وریدی) داده می شوند.

داروهای رقیق کننده خون دیگر؛ احتمالاً داروهای دیگری مثل هپارین به شما داده می شود تا خون شما رقیق شود. IV یا هپارین تزریقی معمولاً در طی چند روز اول پس از حمله قلبی داده می شود.

روش های پزشکی درمان شوک قلبی:

روش های پزشکی برای درمان شوک قلبی معمولاً بر احیای جریان خون از طریق قلبتان تمرکز دارند. آن ها شامل موارد زیر هستند:

آنژیوپلاستی و استنت گذاری.

اگر انسداد در طی یک کاتتریزاسیون قلبی پیدا شود، پزشک شما می تواند یک لوله طولانی و نازک (کاتتر) را وارد یک بالون ویژه از طریق سرخرگ کند، معمولاً در ساق پای شما، به سرخرگ مسدود کننده قلب شما وارد کند. زمانی که در موقعیت قرار بگیرید، بالون به طور مختصر برای باز کردن انسداد استفاده می شود.

یک استنت فلزی به سرخرگ وارد می شود تا آن را در طول زمان باز نگه دارد. در اغلب موارد، شما یک استنت با یک داروی آزاد کننده برای کمک به باز نگه داشتن سرخرگ خود قرار خواهید داد.

پمپ بالون.

پزشک شما پمپ بالون را در سرخرگ اصلی قلب (آئورت) قرار می دهد. پمپ باد می شود و به تورم درون آئورت به جریان خون کمک می کند و مقداری از فشار کاری را از قلب خود بیرون می کشد.

پشتیبانی گردش خون.

روش های جدیدتر از پمپ بالون برای کمک به بهبود جریان خون و تامین اکسیژن به بدن مورد استفاده قرار می گیرند، مانند اکسیژن زایی غشا خارجی (ECMO).

جراحی برای درمان شوک قلبی:

اگر داروها و روش های پزشکی برای درمان شوک قلبی کار نکند، پزشک شما ممکن است جراحی را توصیه کند.

عمل جراحی بای پس کرونری قلبی. این کار شامل دوختن شریان ها در محلی فراتر از سرخرگ کرونری مسدود کننده است. پزشک شما ممکن است این روند را بعد از اینکه قلب شما فرصت دارد از حمله قلبی شما بازیابی شود را پیشنهاد کند. گاهی اوقات، جراحی بای بای براساس شرایط اضطراری انجام می شود.

جراحی باید آسیب به قلب شما را ترمیم کند. گاهی اوقات یک آسیب، مثل پارگی یکی از حفره های قلب یا یک دریچه قلب آسیب دیده، می تواند باعث ایجاد شوک الکتریکی شود. جراحی ممکن است مشکل را اصلاح کند.

بطن چپ به دستگاه کمک می کند. یک دستگاه مکانیکی را می توان به شکم پیوند داد و به قلب متصل کرد تا به پمپ کمک کند. این ممکن است زندگی برخی افراد با نارسایی قلبی را افزایش دهد که منتظر قلب های جدید هستند، که بتوانند پیوند قلب داشته باشند.

پیوند قلب.

اگر قلب شما به قدری آسیب دیده است که هیچ درمان دیگری کارساز نیست، ممکن است پیوند قلب آخرین چاره باشد.