علت لجبازی کودکان و بهترین رفتار والدین با این بچه ها

علت لجبازی کودکان و بهترین واکنش والدین با کودک لجباز

لجباز شدن کودک بنا به دلایلی ایجاد می شود. والدین برای کاهش لجبازی کودکان از امر و نهی های بی مورد و زیاد پرهیز کنند. این تکرار باید ها و نباید ها موجب بروز مشکلات عصبی و پرخاشگری در کودک می شود. جالب است بدانید لجبازی کودک بیشتر در فرزند اول دیده می شود، به دلیل اینکه مادر می خواهد فرزندش را در بهترین شرایط ممکن تربیت کند و کنترل بیشتری بر رفتارهای وی داشته باشد که در نتیجه موجب بروز لجبازی در کودک می شود. ​کودک از 2 تا 3 سالگی لجبازی را آغاز کرده و یا بهتر بگوییم در خودکشف می کند. او به درجه ای از خودآگاهی و شناخت محیط و اطرافیان می رسد که می فهمد رفتارش روی اطرافیانش تاثیر می گذارد و واکنش ها را برمی انگیزد. به همین دلیل در بعضی امور و زمانیکه از او کاری خواسته می شود لجبازی را به کار می گیرد تا واکنش ها را مشاهده کند و کنجکاوی اش ارضا شود. به گفته ی کارشناسان روانشناسی کودک این کنجکاوی می تواند به همان خواسته ای مربوط باشد یا به شخص درخواست کننده.

یکی از علل اصلی لجبازی کودک این است که او بدون آن که درباره لجبازی قضاوتی داشته باشد یا آن را خوب یا بد بداند تنها لجبازی را به عنوان وسیله ای برای محک زدن عکس العمل اطرافیان به کار می گیرد، ولی راه چاره چیست؟ پیشنهادها موثری را در ادامه این بخش از نکات تربیت کودک در پلاس وی خواهیم گفت.

9 راه حل مؤثر برای درمان لجبازی کودکان

9 نکته حقیقی برای مقابله با کودکان لجباز،برای انجام حتی کوچکترین کارها هر روز باید یک نبرد خسته کننده با فرزند خود داشته باشید، شانس خوبی است که یک کودک لجباز داشته باشید.

اما در عین حال ممکن است وسوسه شوید که به طور قاطعانه با کودک خود برخورد کنید، این به احتمال زیاد باعث افزایش ناامیدی برای هر دو شما خواهد شد. پس والدین وقتی کاسه صبرشان لبریز میشود باید چه کنند؟ خوب، خوشبختانه، نه روش برای کمک وجود دارد.

1. عصبی نشوید

یک نفس عمیق بکشید، یک یا دو دقیقه به اتاق دیگری بروید یا تا ده بشمارید، هر کاری لازم است انجام دهید تا آرام شوید. در غیر این صورت وضعیت وخیم تر میشود.

2. به خواسته آنها گوش دهید

اگر فرزندتان مایل به انجام کاری نیست، از آنها علت را جویا شوید؛ می تواند یک دلیل اصلی مهم باشد. به عنوان مثال، اگر آنها هر روز صبح از رفتن به مدرسه خودداری میکنند، ممکن است به این دلیل باشد که آنها مورد آزار و اذیت قرار می گیرند یا معلم به آنها خیلی اهمیت نمیدهد.

یکی از بهترین روش ها برای ایجاد همکاری با کودک این است که یک برنامه مشخص داشته باشید. سعی کنید یک نمودار لیست کارها داشته باشید.و از کودک خود در مورد اهمیت کارها سؤال کنید.

3. یک مثال خوب برای اختلافات بیاورید

اگر یک کودک همیشه والدین خود را در حال درگیری ببیند، رفتار مشابهی از خود نشان میدهد؛ بنابراین بسیار مهم است که آنها نحوه برخورد درست رفع مشکلات را از جانب والدین ببیند.

به همین دلیل است که کارشناسان والدین پیشنهاد می کنند که هرگونه بحث و مشاجره را به زمانی که کودک در اطراف شما نیست موکول کنید. یا بهتر است، والدین یاد بگیرند که کارها را به گونه ای دوستانه انجام دهند.

4. از بحث در مورد متقاعد کردن اجتناب کنید

گاهی اوقات، حتی زمانی که والدین همه چیز را درست انجام می دهند، بچه ها نمی خواهند کاری را که از آنها خواسته اند انجام دهند؛ برای مواردی مثل این، بهتر است که استدلال هایی خود را بیان کنید.

این را می توان با بیان دقیق و واضح از آنچه که از رفتار آنها انتظار می رود، انجام دهید. حتما اهمیت احترام و چگونگی رعایت ادب را برای آنها ذکر کنید، زیرا برای ایمنی و رفاه خودشان ضروری است سپس، تذکر دهید در پی ادامه رفتارشان چه عواقبی منتظر آنها است.

5. گزینه ارائه دهید

اجازه دهید کودکان در موارد کوچک حق انتخاب داشته باشند، به آنها کمک می کند تا بعدها در زندگی و در مسائل بزرگتر راحت تر تصمیم گیری کنند. میتوانید از مسائلی مثل زمان خواب یا لباس مدرسه شروع کنید.

6. تقویت رفتار مثبت

تشویق کودکان به رشد اعتماد به نفس آنها کمک میکند. همچنین آنها را تشویق به ادامه کار در جهت اهداف خود و حفظ رفتار مثبت سوق میدهد. بنابراین از کلماتی استفاده کنید که نیاز به هیچ گونه مبارزه برای خوابیدن و خوردن غذا وجود نداشته باشد.

7. سیستم پاداش را امتحان کنید

بچه ها عاشق برچسب ها و گنجینه های کوچک هستند. و خرید این اقلام هیچ هزینه ای ندارد بنابراین استفاده از این پاداش های کوچک تاثیر به سزایی در رفتار کودک ایحاد خواهد کرد.

8. سازش

هر گاه امکان‌پذیر است، با کودکان خود از طریق مصالحه کار کنید. به عنوان مثال، اگر آنها می خواهند یک لباس را که برای مدرسه مناسب نیست، بپوشند، سعی کنید یک جایگزین داشته باشید که هر دو شما را خوشحال کند، مانند دامن بلندتر، شلوار جین، یا ژاکت متفاوت.

9. راهنمایی حرفه ای بگیرید

اگر هیچکدام از این روش ها روی فرزند تاثیر گذار نبود،و روش دیگری برای تغییر رفتار در کودک وجود نداشت از یک متخصص خانواده مشورت بگیرید همانطور که می بینید، همه این نه روش بسیار ساده و کاربردی هستند اما ترفند استفاده از آنها را باید بلد باشید.

کودکان وقتی که می‌دانند چه چیزی از آنها انتظار دارید، رفتار درست را می آموزند؛ بنابراین اگر آنها دائما در مورد آنچه که قرار است انجام دهند شک داشته باشند، دچار اضطراب و اشتباه میشوند و به یاد داشته باشید، مشاوره گرفتن از یک متخصص زمانی که شرایط خیلی سخت شده است هیچ ایرادی ندارد.