فواید ورزش کودکان دیابتی و نکات مهم در مورد ورزش بچه دیابتیک

ورزش کودکان دیابتی چه بایدها و نبایدهایی دارد؟

لازم نیست که فرد مبتلا به دیابت در مسیر ورزش حرفه ای و مسابقات ورزشی قرار گیرد ولی حذف کامل ورزش برای او لازم نیست، تعدادی از ورزشکاران مبتلا به دیابت هستند و در این شرایط به ورزش و رقابت های خود می رسند و فرزند شما نیز می تواند اینگونه باشد. مثل بچه های دیگر، بچه های مبتلا به دیابت سالم هستند و اگر بتوانند زیاد ورزش کنند، واقعا می تواند به آنها کمک کند تا شرایط خود را کنترل کنند.

ورزش چگونه به کودکان دیابتی کمک می کند ؟ فواید ورزش کردن برای بچه های دیابتیک چیست؟

آیا ورزش می تواند به کودکان دیابتی کمک کند؟ پاسخ مثبت است و در این بخش از پلاس وی به بررسی فواید ورزش کودکان دیابتی اشاره شده است که شامل:

سلامت بهتر برای زندگی:

ورزش باعث تقویت استخوان ها و عضلات می شود و خطر ابتلا به بیماری های قلبی و انواعی از سرطان را کاهش می دهد. 

توانایی های جسمی را بیشتر می کند:

با ورزش، بچه ها می توانند هماهنگی، تعادل، قدرت و استقامت خود را به دست آورند و ورزش همچنین می تواند سطح انرژی آنها را افزایش دهد. 

پاسخ بهتر به انسولین و کنترل قند خون:

ورزش باعث افزایش کارایی انسولین در بدن می شود که به افراد دیابتی کمک می کند تا سطح قند خون خود را در محدوده سالم نگه دارند. 

مدیریت وزن:

برای رسیدن و داشتن وزن سالم، درست غذا خوردن کافی نیست - مردم باید ورزش کنند. ورزش، کالری ها را می سوزاند و عضله را می سازد، که به نوبه خود به بدن کمک می کند تا کالری بیشتری بسوزاند و در افراد مبتلا به دیابت نوع 1 یا 2، داشتن چربی زیادی، از کنترل انسولین برای کارش جلوگیری می کند و نمی تواند سطح قند خون را کنترل کند. 

تجربه زندگی:

هنگامی که بچه ها از خانه بیرون می روند یا به ورزشگاه می روند، برایشان فرصتی است برای دیدار با افراد جدید و تجربیات جدید و جالب.اگر آنها یک ورزش را انجام دهند، کار گروهی، ورزش و رقابت را یاد می گیرند. 

افزایش اعتماد به نفس:

ورزش کمک می کند تا اعتماد به نفس بچه ها افزایش یابد. با تسلط بر مهارت، بهبود توانایی های جسمانی و یا کمک به یک تیم، بچه ها می بینند که می توانند به چیزهایی که می خواهند برسند. 

تقویت روانی:

ورزش می تواند به کاهش تنش و استرس و بهبود آرامش و روحیه کمک کند ، ورزش حتی می تواند به پاک کردن ذهن و آرام کردن آن کمک کند. تمام ورزش ها عالی هستند - از پیاده روی گرفته تا دوچرخه سواری برای بازی ویا در تیم های ورزشی.

برای به حداکثر رساندن مزایای ورزش، یک هدف را برای کودک خود تعیین کنید، مثلا 60 دقیقه ورزش در روز برای 5 تا 6 روز در هفته.

مانند هر قسمت دیگری از یک شیوه زندگی سالم، ممکن است عادت های ورزشی جدید برای بچه ها در ابتدا سخت باشند، اما تجربیات و مزایای ورزش می تواند به بچه ها کمک کند تا به برنامه هایشان برسند.

کودکان دیابتی و آماده شدن برای ورزش :

همه بچه ها باید قبل از اینکه شروع به ورزش کنند، آمادگی فیزیکی ورزشی داشته باشند ؛ برای بچه های مبتلا به دیابت، قبل از شروع هر ورزش جدید، حتما باید با پزشکشان صحبت کنید، که واقعا این سطح فعالیت برای فرزند شما مناسب است یا خیر.

پزشک به شما در مورد هرگونه تغییر در برنامه آزمایشی، دارو یا سایر مواردی که ممکن است لازم باشد برای ورزش اطلاع می دهد. پزشک به احتمال زیاد نور سبزی برای هر فعالیتی می شود که کودک شما می خواهد آن را شروع کند.

جدا از همه اینها، ورزش بخش مهمی از مدیریت دیابت است با این وجود ممکن است ملاحظات خاصی برای فرزند شما وجود داشته باشد که به ورزش های خاصی از قبیل صخره نوردی، پارا گلایدینگ یا غواصی علاقه داشته باشد. 

این ورزش ها نیاز به تمرکز زیادی دارند،و داشتن شرایط جسمانی خوب و کنترل دیابت خوب هستند. اگر مشکلات دیابت رخ دهد و توانایی های فردی را در طول ورزش های ماجراجویی اش مختل کند، آسیب جدی برای فرزندتان می تواند وجود داشته باشد، بنابراین اجازه پزشک و آماده سازی مناسب برای کودکتان مهم است. 

اگر فرزند شما تازه شروع به ورزش کردن یا بازی کردن، کرده است، حمایت عاطفی شما مهم است ، والدین می ترسند و کودک را از مشارکت دور نگه می دارند، والدین می توانند احساس متفاوت بودن، بیمار بودن یا شکننده بودن کودک را تقویت کنند.

نگرش مثبت خود را حفظ کنید و اجازه دهید فرزند شما بداند که او می تواند در ورزشی با کار سخت نیز موفق شود - درست مثل هر بچه دیگر در تیم، تا زمانی که اقدامات احتیاطی ملاحظه شوند.

هنگامی که کودکان مبتلا به دیابت ورزش می کنند:

وقتی کودکان مبتلا به دیابت ورزش می کنند، می توانند قند خون پایینی داشته باشند، که هیپوگلیسمی نام دارد و یا قند خون بالایی داشته باشند، که هیپرگلیسمی نامیده می شوند. 

قند خون پایین می تواند در طول یا بعد از ورزش رخ دهد این اتفاق زمانی رخ می دهد که بدن مقدار زیادی قند ذخیره شده خود را مصرف می کند، به خصوص اگر سطح انسولین پس از تزریق بالا باقی مانده باشد علائم قند خون پایین عبارتند از؛

عرق کردن، سرگیجه، ضعف، لرز، اضطراب، گرسنگی، سردرد، مشکلات تمرکزی و گیجی.

موارد شدیدتر می تواند موجب از حال رفتن یا حمله ناگهانی مریضی شود.

کودکان مبتلا به دیابت ممکن است نیاز به بررسی سطح قند خون و خوردن میان وعده های اضافی برای جلوگیری از کاهش سطح قند خون داشته باشند یا اگر فرزند شما برنامه تمرینی دقیقی را آغاز می کند مانند تمرین برای ورزش، پزشک ممکن است یک مقدار کاهش انسولین را برای جلوگیری از هیپوگلیسمی توصیه کند.

افزایش قند خون همچنین ممکن است قبل و بعد از تمرین اتفاق بیافتد. عضلات در طول ورزش به انرژی بیشتری نیاز دارند، بنابراین بدن با آزاد کردن گلوکز اضافی در خون به آن پاسخ می دهد.

اگر بدن برای استفاده از گلوکز به اندازه کافی انسولین نداشته باشد، قند در خون می ماند این باعث می شود که فرد بیشتر دستشویی برود، که می تواند منجر به کم آبی بدن شود، به ویژه هنگامی که فرد عرق زیاد و تنفس شدید در طول ورزش داشته باشد.

نشانه های دیگر قند خون بالا و دیابت کودکان ،عبارتند از:

تشنگی بیش از حد، خستگی، ضعف، و تاری دید. 

اگر فرزند شما دیابت نوع 1 دارد، پزشک به شما می گوید که چگونه کتون ها را آزمایش کنید و در صورت لزوم، چگونه انسولین اضافی را به ورزشکار خود بزنید. پزشک احتمالا می خواهد فرزند شما قبل از شروع تمرین، سطح قند خون خود را کنترل کند.

تیم مراقبت های بهداشتی دیابتی می گوید که سطح قند خون باید قبل یا بعد بازی، یا بعد از تمرین و قبل از تمرین، اندازه گیری شود. 

اطمینان حاصل کنید که فرزند شما می داند چگونه علائم هیپوگلیسمی و هیپرگلیسمی را تشخیص دهد و این به معنی توقف تمرین و انجام دستورالعمل های پزشک است.

راهنمایی های ورزشی برای بچه های مبتلا به دیابت :

در اینجا چند راهنمایی ورزشی عمومی را آورده ایم:

تنظیم برنامه آزمایش خون:

پزشک شما هر گونه تغییرات در فرکانس یا زمان آزمایش های قند خون را هنگامی که فرزند شما تمرین می کند، نشان می دهد. 

تزریق انسولین را برنامه ریزی کنید:

پزشک ممکن است تزریق انسولین را برای ورزش یا بازی کردن تنظیم کند. اگر کودک شما تزریق انسولین انجام می دهد، سعی کنید از تزریقات در بخشی از بدن که در آن تمرینات ورزشی استفاده می شود اجتناب کنید (مثل تزریق به پای راست قبل از تمرین فوتبال) این باعث می شود که انسولین سریعتر جذب شود و احتمال انقباض هیپوگلیسمی افزایش می یابد.

اگر فرزند شما پمپ انسولین می پوشد، مطمئن باشید که این کار را برای ورزش انجام نخواهد داد، چون ممکن است قطع شود و یا آسیب ببیند و اگر کودک شما نیاز دارد تا در طول ورزش، پمپ انسولین استفاده کند، با پزشک او صحبت کنید. 

درست غذا خوردن:

تیم مراقبت های بهداشتی نیز به شما در تنظیم برنامه غذایی کودک کمک می کنند تا انرژی اضافی مورد نیاز در طول ورزش را تامین کند برای مثال، آنها ممکن است تنقلات اضافی را قبل، در طول و یا بعد از ورزش توصیه کنند.

فرزندتان را تشویق کنید که به توصیه هایش عمل کنند و عواقب ناشی از انجام ندادن آن را توضیح دهید، مانند قند خون پایین. هیپوگلیسمی می تواند با عملکرد ورزشی و توانایی مشارکت شما درگیر شود.

بچه ها - به ویژه نوجوانان - ممکن است وسوسه شوند و سعی کنند استراتژی هایی مانند خوردن کربوهیدرات در قبل دویدن یا کاهش کالری یا آب برای رسیدن به وزن خاصی در کشتی، انجام دهند این رفتارها می توانند مشکلاتی را ایجاد کنند، چرا که آنها احتمال ابتلا به هیپرگلیسمی یا هیپوگلیسمی را افزایش می دهند.

همراه داشتن خوراکی و آب:

چه در بازی فوتبال در مدرسه ،یا شنا در حیاط خلوت، کودک شما همیشه باید خوراکی و آب را در دست داشته باشد. برخی از قندهای سریع اگر قند خون پایین بیاید، مفی خواهند بود و آب آشامیدنی به جلوگیری از کم آبی بدن کمک می کند. 

جمع کردن پک:

اگر کودک شما خارج از خانه ورزش می کند، برای او پکی از تست ها، داروها، دستبند هشدار پزشکی، اطلاعات تماس اضطراری و یک کپی از طرح مدیریت دیابتش را در آن پک قرار دهید. این کار کمک می کند تا این چیزها را در یک کوله پشتی یا کیسه های دیگری نگه دارید تا راحت باشید. 

به مربیانش بگویید:

اگر فرزند شما ورزش منظم می کند، به مربیان او راجع به دیابت فرزندتان بگویید و دستورالعمل های لازم در مواقع مشکلات را نیز به او توضیح دهید آنها همچنین باید درک کنند که ممکن است فرزند شما نیاز به انجام این مراحل داشته باشد - مانند خوردن میان وعده یا مصرف انسولین - برای کنترل دیابت قبل، در طول بازی و یا بعد از آن. 

در دست داشتن کنترل:

کودکان مبتلا به دیابت باید کنترل سلامت خود را در دست بگیرند ؛ در زمانی که آنها در یک گروه از بچه ها هستند، این کار می تواند برایشان یک چالش باشد. اما مدیریت دیابت خود به معنای قطع رابطه با معلم یا مربی نیست و اینکار مشکلی ندارد.

بچه ها باید به راحتی بتوانند ورزش یا بازی خود را برای نیاز دیابت خود قطع کنند، مانند خوردن میان وعده برای نشانه های کاهش قند خون یا بررسی میزان قند خونشان. 

اما مهم نیست که والدین و فرزندان دچار دشواری شوند، بچه های مبتلا به دیابت در بعضی موارد دارای قند خون پایینی هستند بنابراین بچه ها و نوجوانانی که مبتلا به دیابت هستند، باید همیشه در معرض نوعی از شناسایی پزشکی (مانند دستبند یا گردنبند) باشند. علاوه بر شناسایی آنها به عنوان فرد دیابتی، این کار می تواند اطلاعات تماس اضطراری را فراهم کند. 

با تایید پزشک، یک طرح روشن برای پیشگیری و مدیریت مشکلات و بعضی از پیش آمادگی کودک شما می تواند باعث پاداش های زیادی باشد که ورزش و بازی برای او به ارمغان می آورد و می تواند از آنها لذت ببرد.