قرص بیسموت ساب سیترات چه کاربردی دارد و برای چه مواردی تجویز می شود
قرص بیسموت ساب سیترات با نام های:عدداتمی 83، کربنات بیسموت پایه، گالات بیسموت پایه، نیترات بیسموت پایه، آلومینات بیسموت، بیسکلسیترات بیسموت، کاربومر بیسموت، سیترات بیسموت، گالات بیسموت، اگزینیترات بیسموت، فسفات بیسموت، نمک بیسموت، سدیم تریگلیکولامات بیسموت، ساب کربنات بیسموت، ساب سیترات بیسموت، ساب گالات بیسموت، ساب نیترات بیسموت، ساب سالیسیلات بیسموت، مجموعه پپتید- بیسموت (بیسیترو پپتید)، بیسموت ساب سیترات کلوئیدی، رانیتیدین بیسموت سیترات، تری پتاسیم دی سیترات بیسموتات نیز شناخته می شود.
بیسموت (بی ) عنصری شیمیایی با عدد اتمی 83 است و مکمل های حاوی آن معمولاً حاوی بیسموت به عنوان املاح هستند.
چنانچه در بخش سلامت پلاس وی بیسموت عموما برای درمان زخم معده و روده و نیز برای اسهال مسافرتی مورد استفاده قرار می گیرد و همچنین در ترکیب با داروهای دیگر در درمان عفونت های گوارشی هلیکوباکتر پیلپیلوری موثر است. املاح بیسموت برای درمان مشکلاتی مانند سوء هاضمه همانند یک آنتی اسید عمل می کند.
بیسموت همچنین ممکن است عمل لخته شدن خون را تسریع کند و علاوه بر این، در بسیاری از شرایط دیگر نیز استفاده می شود اما هیچ مدرک علمی خوبی برای پشتیبانی از این شرایط موجود نیست.
در عرصه تولید نیز املاح بیسموت به مواد آرایشی، باتری، رنگ و پلاستیک های رنگی اضافه می شوند. مکمل های بیسموت غالباً حاوی بیسموت به عنوان ساب سالیسیلات بیسموت، ساب سیترات بیسموت، ساب گالات بیسموت و سایر فرم های املاحی هستند.
کاربرد، موارد استفاده و اثربخشی قرص بیسموت ساب سیترات
بیسموت در درمان مشکلات ذیل مورد استفاده قرار می گیرد و احتمالا موثر می باشد:
1. اسهال مسافرتی:
ساب سالیسیلات بیسموت به منظور پیشگیری و درمان اسهال مسافرتی توسط پزشکان تجویز می شود. تحقیقات نشان می دهند که مصرف ساب سالیسیلات بیسموت در یک روز قبل از شروع مسافرت و ادامه آن تا دو روز پس از بازگشت به خانه احتمال بروز اسهال مسافرتی را تا 41 درصد کاهش خواهد داد.
2. درمان عفونت دستگاه گوارشی ناشی از هلیکوباکتر پیلوری:
تحقیقات نشان می دهند که مصرف بیسموت به تنهایی و سه بار در روز و به مدت 4هفته در درمان عفونت هلیکوباکتر موثر نمی باشد و باید به همراه آنتی بیوتیک مصرف شود اما مصرف آنتی بیوتیک با بیسموت ممکن است عوارض جانبی بیشتری را به همراه داشته باشد و باید در این باره با پزشک خود مشورت کنید.
تحقیقات نشان می دهد که مصرف نمک های بیسموت به همراه آنتی بیوتیک ها و داروهایی که اسید معده را کاهش می دهند (مهارکننده های پمپ پروتون) می توانند در درمان عفونت های هلیکوباکترپیلوری همانند سایر درمان های ترکیبی آنتی بیوتیک موثر باشند و همچنین این ترکیب ممکن است در افرادی که نسبت به برخی آنتی بیوتیک ها مقاومت نشان داده اند بهتر از درمان های ترکیبی آنتی بیوتیک عمل کنند.
3. زخم معده:
مصرف املاح بیسموت خاص، سه بار در روز و به مدت 4هفته در پیشگیری از عود مجدد زخم معده به همان اندازه موثر است که روزانه داروی سایمتیدین به مدت 4هفته مصرف شود. مصرف این املاح بیسموت ممکن است اثرات آنتی بیوتیکی را هنگام استفاده از آن برای درمان زخم معده مرتبط با عفونت هلیکوباکتر پیلوری بهبود بخشد.
برای مشکلات ذیل شواهد کافی برای موثر واقع شدن مصرف بیسموت وجود ندارد:
1. مشکلات پس از عمل کاهش وزن:
بر اساس برخی تحقیقات اولیه، مصرف بیسموت ممکن است بوی گاز و مدفوع را در شخصی که عمل جراحی کاهش وزن انجام داده است بهبود بخشد.
2. خونریزی:
براساس تحقیقات اولیه، خمیر بیسموتی بر خونریزی سنگین بعد از جراحی تاثیری نمی گذارد.
3. اسهال ناشی از داروهای سرطان:
تحقیقات اولیه حاکی از آن است که مصرف همزمان بیسموت در افرادی که برای مالتیپل میلوما درمان می شوند با دوزهای بسیار زیاد داروهای سرطانی می تواند از بروز مشکلی جدی به نام نوتروپنی تب دار پیشگیری کند اما بنظر نمی رسد که مصرف بیسموت برای افرادی که به دلیل لنفوم داروهای سرطانی دریافت می کنند به منظور پیشگیری از نوتروپنی تب دار موثر واقع شود.
4. درمان عفونت و آسیب به سیستم ایمنی بدن با دارو های سرطانی:
تحقیقات اولیه حاکی از آن است که مصرف همزمان بیسموت با دوز بسیار بالای داروهای سرطانی می تواند از ابتلا به عفونت در افرادی که مبتلا به میلوما هستند پیشگیری کند اما به نظر نمیرسد در درمان افراد مبتلا به لنفوم که دارو های سرطانی دریافت می کنند موثر باشد.
5. عوارض جانبی ناشی از داروی دی متیل فومارات:
دی متیل فومارات دارویی است که بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید و مالتیپل اسکلروزیس استفاده می کنند و اغلب باعث ناراحتی و گاز معده و اسهال می شود. به نظر نمی رسد که بیسموت مانع بروز این عوارض جانبی شود و حتی ممکن است گاز و اسهال را شدید تر کند.
6. بوی ناشی از باز شدن دیواره شکم ( بو ایلئوستومی):
تحقیقات اولیه حاکی از آن است که مصرف املاح بیسموت از طریق دهان، سه بار در روز و به مدت یک هفته بوی ناشی از بازشدن دیواره شکم حین عمل جراحی را کاهش یا از بین می برد.
7. اسهال ناشی از عفونت روده ( وبا):
بیسموت به معالجه و پیشگیری از اسهال کمک می کند اما با این حال به نظر نمی رسد در افرادی که اسهال ناشی از وبا دارند موثر باشد.
8. خونریزی جزئی:
تحقیقات اولیه نشان می دهند که گذاشتن خمیر بیسموت بر محل برداشت لوزه یا پیوند پوست پس از عمل جراحی باعث کاهش خونریزی می شود.
9. تورم (التهاب) و زخم های داخل دهان (مخاط دهانی):
تحقیقات اولیه حاکی از آن است که مصرف همزمان بیسموت با دوزهای بسیار بالای داروهای سرطانی در افراد مبتلا به مالتیپل میلوما می تواند از ایجاد مخاط دهانی پیشگیری کند اما به نظر نمی رسد که این امر در افراد مبتلا به لنفوم موثر واقع شود.
10. نوع نادری از بیماری التهابی روده بزرگ (کولیت میکروسکوپی):
براساس تحقیقات، مصرف املاح بیسموت خاص سه بار در روز و به مدت 8 هفته دفع مدفوع را در افراد مبتلا به کولیت میکروسکوپی کاهش می دهد.
11. عارضه پس از عمل جراحی کولیت اولسراتیو ( پوچیتیس):
تحقیقات اولیه حاکی از آن است که استفاده از تنقیه حاوی عنصر بیسموت مخلوط با ژل خاص در شب به مدت 45 روز علائم پوچیتیس را کاهش می دهد. با این حال شواهد دیگر نشان می دهد که استفاده از تنقیه بیسموت موجب بهبود علائم پوچیتیس نمی شود.
سایر مشکلاتی که شواهد کافی برای موثر واقع شدن مصرف بیسموت وجود ندارد
- یبوست
- اسهال
- سوء هاضمه
- مشکلات معده ناشی از مصرف دارو های ضد التهابی غیراستروئیدی
- آنفولانزای معده
- هموروئید
- سایر شرایط
دراین موارد شواهد بیشتری برای ارزیابی اثربخشی بیسموت مورد نیاز است.
عوارض جانبی قرص بیسموت ساب سیترات:
در صورت استفاده از بیسموت خاصی به نام بیسموت ساب گالات به صورت خوراکی، کوتاه مدت و طبق دستور پزشک برای بیشتر افراد بی خطر است و همچنین بیسموت دیگری به نام بیسموت ساب سالیسیلات در صورت مصرف کوتاه مدت خوراکی و طبق دستور پزشک بسیار ایمن است.
فرم های دیگر بیسموت در صورت مصرف خوراکی در یک دوره کوتاه مدت و طبق دستور پزشک احتمالا بی خطر هستند و سایر نمک های بیسموت از جمله رانیتیدین بیسموت سیترات، بیسموت ساب سیترات کلوئیدی و بیسموت ساب نیترات در صورت مصرف در دوزهای 400-2100 میلی گرمی در روز به مدت 56 روز نیز بی خطر هستند.
بیسموت ممکن است در صورت مصرف طولانی مدت خوراکی به علت خطر ابتلا به نارسایی کلیه و خطر آسیب عصبی و بروز عوارض ناشی از آن خطرناک در نظر گرفته می شود.
- اطلاعات موثق و کافی راجع به بی خطری و عوارض جانبی از طریق جذب بیسموت در پوست وجود ندارد.
- اطلاعات موثقی برای اطمینان از وجود عوارض جانبی برای استفاده از بیسموت به روش تنقیه نیز وجود ندارد.
بارداری و شیردهی:
اطلاعات موثقی راجع به بی خطری بیسموت در دوران بارداری یا شیردهی وجود ندارد.
در صورتی که در دوران بارداری یا شیردهی به سر می برید از مصرف این مکمل خودداری کنید.
کودکان:
بیسموت ساب گالات و بیسموت ساب سالیسیلات اگر به صورت خوراکی در کوتاه مدت و طبق دستور پزشک مصرف شوند بسیار ایمن هستند. مصرف 200-400 میلی گرم بیسموت ساب گالات به صورت خوراکی به مدت 4 بار در روز به عنوان یک داروی دئودورانت برای کودکان بالای 12 سال تایید شده است.
مصرف 1.05 گرم بیسموت ساب سالیسیلات در صورت نیاز ( حداکثر 4.2 گرم در روز ) به مدت دو روز برای اسهال در کودکان بالای 12 سال تایید شده است.
اطلاعات قابل اطمینان در مورد ایمنی مصرف املاح بیسموت خوراکی در کودکان در دسترس نمی باشد. چنان چه بیسموت به صورت خوراکی و در مقادیر زیاد یا در مدت زمان طولانی مصرف شود احتمالا خطرناک است.
آلرژی به سالیسیلات:
بسیاری از مکمل های بیسموت حاوی املاحی به نام بیسموت ساب سالیسیلات می باشند. هنگامی که این بیسموت به صورت خوراکی مصرف شود در معده تجزیه شده و به بیسموت ساب سالیسیلات تبدیل می شود. براساس یک تئوری، افرادی که به سالیسیلات حساسیت دارند ممکن است در اثر مصرف این مکمل با عوارض جانبی جدی مواجه شوند.
مشکلات روده:
به طور معمول، تقریبا هیچ بیسموتی توسط روده جذب نمی شود اما در صورت ابتلا به مشکلات روده ممکن است مقداری بیسموت جذب شود که ممکن است عوارض جانبی بیسموت را افزایش دهد.
تداخلات دارویی:
در حال حاضر هیچ اطلاعاتی راجع به تعاملات بیسموت وجود ندارد.
دوز مصرفی بیسموت ساب سیترات
دوز های ذیل در تحقیقات علمی مورد مطالعه قرار گرفته است:
- از طریق خوراکی
برای عفونت دستگاه گوارش که می تواند منجر به زخم شود ( هلیکوباکترپیلوری یا اچ.پیلوری ):
به عنوان یک درمان سه گانه ،120 میلی گرم بیسموت ساب سیترات،500 میلی گرم آموکسی سیلین و 250 گرم مترونیدازول چهار بار در روز به مدت 14 روز توصیه شده است.
به عنوان یک درمان چهارگانه، روزانه 240-1680 میلی گرم املاح بیسموت، روزانه 400-1500 میلی گرم مترونیدازول، روزانه 1500-2000 میلی گرم تتراسایکلین و دارویی که باعث کاهش اسید معده (مهار کننده پمپ پروتون) برای 7-14 روز تمام تجویز شده است و همچنین به عنوان یک درمان چهارگانه روزانه 480-600 میلی گرم املاح بیسموت، روزانه 2000میلی گرم آموکسی سیلین، یک مهارکننده پمپ پروتون و 100 میلی گرم کلاریترومایسین یا 1500 میلی گرم مترونیدازول برای 10-14 روز تمام تجویز شده است.
برای تمام این موارد باید به پزشک مراجعه کنید.
برای زخم معده:
سه بار در روز به مدت 4هفته، 700 میلی گرم ساب نیترات بیسموت تجویز شده است و همچنین چهار بار در روز مقدار 300 میلی گرم ساب نیترات بیسموت ،20 میلی گرم امپرازول دو بار در روز و 500 میلی گرم آموکسی سیلین چهار بار در روز به مدت دو هفته تجویز شده است.
برای اسهال مسافرتی:
به منظور پیشگیری 1.05-2.1 گرم ساب سالیسیلات بیسموت، 2 دوز تقسیم شده از روز قبل سفر تا 2 روز پس از بازگشت به خانه تجویز شده است.
به منظور درمان نیز 525میلی گرم ساب سالیسیلات بیسموت هر 30-60 دقیقه حداکثر 8 دوز در 24ساعت تجویز شده است.