زمین دایر و موات چه شرایطی دارد؟ به تازگی زمین من موات اعلام شده است و من سرگردانم
در قوانین مختلف مربوط به اراضی شهری و غیر شهری ، تعریف زمین های دایر و بایر و موات اگر چه به صورت کلی و مفهومی تقریبا یکسان هستند ولی بد نیست که یک بار دیگر این تعاریف را به دقت بخوانیم به تفاوتهای ظریفی که با هم دارند توجه کنیم .
زمین های مواتی ودایر
تعریف زمین های دایر و بایر و موات در برخی قوانین مربوط به اراضی شهری
زمیندایر:اراضی دارای ساختمان و تاسیسات و دیوارکشی متناسب با ملک و یا املاکی که باغ و مشجر و یا زراعی باشد، دایر می گویند .
زمین بایر:به اراضی فاقد ساختمان و تاسیسات می گویند که سابقه دایر بودن را داشته اند.
زمین موات : به املاکی که فاقد ساختمان و تاسیسات باشد و هرگونه سابقه عمران و آبادی و یا باغ و کشاورزی نداشته اند گویند.
بر اساس ماده 1 قانون نحوه واگذاری و احیای اراضی مصوب 25/6/1358 شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران:انواع اراضی به شرح ذیل تعریف می گردد:
- اراضی موات:زمین هایی است که سابقه احیا و بهره برداری ندارد و به صورت طبیعی باقی مانده است.
- اراضی دایر:زمین هایی است که سابقه احیا دارد و به علت اعراض و عدم بهره برداری برای مدت 5 سال بدون عذر موجه متروک مانده و یا بماند.
هم چنین قانون زمین شهری (مصوب 22/6/1366 مجلس شورای اسلامی) مقرر می دارد:
ماده3- اراضی موات شهری زمین هایی است که سابقه عمران و احیا نداشته باشد:زمین های مواتی که علیرغم مقررات قانون لغو مالکیت اراضی موات شهری بدون مجوز قانونی از تاریخ 5/4/1358به بعد احیا شده باشد همچنان در اختیار دولت است.
