مدیریت دعوای کودک سر وسایل + بهترین رفتار والدین

وقتی کودکمون سر وسایلش دعوا میکنه چیکار کنیم؟

تصور کنید کودکتان با دوستش در حال بازی است اما ناگهان دوست او عروسک و یا اسباب بازیش را می گیرد و کودک شما داد و جیغ و دعوا را شروع می کند؟ در این هنگام شما چگونه رفتار می کنید؟ عروسک کودکتان را از دستش می گیرید و به دوست او می دهید؟ ترجیح می دهید وارد دعوای آنها نشوید؟ کودکتان را سرزنش کرده و او را خسیس خطاب می کنید؟ به نظرتان رفتار درست در این مواقع چیست و شما چگونه باید رفتار نمایید تا آسیبی به کودکتان نرسد. اگر سردرگم هستید و نمی دانید چگونه رفتار کنید، این بخش از خانواده پلاس پلاس وی به شما کمک خواهد کرد. 

رفتار درست والدین هنگام دعوای کودکان سر وسایل

زمانی که کودکان بر سر وسایل و اسباب بازی دعوا می کنند، والدین واکنش های مختلفی از خود نشان می دهند. گروهی از والدین بسیار ناراحت شده و نگران قضاوت دیگران درباره نحوه تربیتشان هستند، بنابراین کودک خود را سرزنش می کنند. گروهی دیگر از اینکه کودک از پس خود بر می آید، بسیار خوشحال می شوند. گروهی دیگر نیز بی تفاوت هستند. در ادامه نکاتی را آورده ایم که کمک می کند بهترین رفتار را در این مواقع داشته باشید.

اسباب بازی او را به زور از دست او نگیرید

اگر کودک شما اسباب بازی خود را به کسی نمی دهد، به سن او توجه کنید. بدیهی است که کودک دو ساله شما معنی بخشش را نداند پس اگر زودتر از موقع به کودک اصرار بورزید که خودخواهی را کنار بگذارد و مجبورش کنید اسباب بازی خود را به کودک دیگری بدهد، یا اسباب بازی او را به زور از دست او بگیرید و به کودک دیگر بدهید، کودک احساس عدم امنیت می کند و همواره این ترس و نگرانی را خواهد داشت که مبادا کسی اسباب بازی هایش را بگیرد و در نتیجه با نزدیک شدن هر کودک به حریم بازی خود دچار وحشت می شود و او را به زور عقب می راند.

بگذارید با کودک کمی بزرگتر از خود بازی کند

اگر کودک 2 ساله شما همیشه وسایل را از دیگرکودکان می گیرد، او شخص زورگویی نیست و مفهوم رعایت حقوق دیگران را نمی فهمد پس بگذارید با کودکان بزرگ تر از خود، بازی کند که می توانند برای دفاع از حق شان در مقابل فرزند شما مقاومت کند.

فرزندتان را سرزنش نکنید

اگر کودک شما همیشه وسایل را از دیگرکودکان می گیرد و مهاجم است،او را سرزنش نکنید زیرا این کار سبب تهاجمی شدن بیشتر او و احساس تنهایی می شود.

توجه آنها را روی چیز دیگری جلب کنید

اگر فرزند شما مهاجم است و بچه ای را پیاپی آزار می دهد، مدتی آنها را از یکدیگر جدا نگاه دارید و توجه او را به چیز دیگری جلب کنید. 

یک اسباب بازی دیگر به آنها بدهید

اگر دو کودک بر سر یک اسباب بازی واحد دعوایشان شده شما باید حواس آنها را پرت کنید و اسباب بازی دیگری به میان آورید و شوق کودک را برای بازی با آن برانگیزید.

چند اسباب بازی یک شکل تهیه کنید

قبل از اینکه دو کودک با یکدیگر بازی کنند به آنها اسباب بازی های یک شکلی بدهید تا از هر گونه دعوا جلوگیری شود.

واکنش مثبت نشان ندهید

اگر دو کودک بر سر اسباب بازی دعوا می کنند و یکی از آنها به زور اسباب بازی را از دیگری گرفته است، در برابر کودکی که چیزی را به زور از دیگری می گیرد واکنش مثبت نشان ندهید و از کودک بخواهید اسباب بازی را به دوستش بدهد و از او بخواهد اسباب بازی را به او بدهد.

هرگز کودکتان را مجبور به کاری نکنید

اگر کودک شما اسباب بازی اش را به دیگری نمی دهد، از کودک به اکراه و اجبار نخواهید که اسباب بازی اش را به دیگری بدهد پس باید به تصمیم او احترام بگذارید واو را مجبور به کاری نکنید که دوست ندارد، انجام دهد.

به سخاوتمندشدن کودک اصرار نورزید

اگر کودک شما معنی سخاوت و بخشش را نمی داند از فشار و سختگیری برای سخاوتمندشدن کودک بپرهیزید زیرا این فشار رشد طبیعی او را به تأخیر می اندازد و حاصل دیگری ندارد.

اسباب بازی را از هر دو بگیرید

اگر دو کودک بر سریک اسباب بازی دعوا کردند و هیچ یک از کودکان دست از دعوا برنداشتند، بهتر است اسباب بازی را از هر دو بگیرید و سرگرم بازی دیگری کنید.

تا حد امکان چیزی نگویید

زمان دعوای کودکان بر سر تملّک اشیاء بهتر است تا حد امکان چیزی نگویید و بگذارید خودشان مشکل شان را حل کنند. 

از مشاور کمک بگیرید

اگر کودک شما همیشه مهاجم و پرخاشگر است و نمی تواند با کسی بازی کند، بهتر است با کمک گرفتن از مشاور روانشناس رفتارش را اصلاح کنید.

در چه رده سنی با کودکان درمورد بخشش صحبت کنیم؟

خودخواهی در کودک نیز یک امر طبیعی است.کودک در مراحل رشد ابتدا با کلمه «مال من» آشنایی پیدا می کند و اعتماد به نفس او بالا رفته و استقلالی برای خود می یابد. کودک رفته رفته پی می برد که بعضی چیزها مال او نیست و کم کم تلفیقی از مفهوم «مال من» و «مال تو» یا «مال او» در ذهنش پیدا می شود.

اگر کودک دوساله ای از دادن اسباب بازی هایش به دیگران خودداری می کند، رفتاری طبیعی و مناسب دو سالگی دارد واگر از او بخواهید اسباب بازی مورد علاقه اش را در اختیار کودکی دیگر قرار دهد، او را نسبت به اسباب بازی مورد نظر حریض تر می کنید.

کودک وقتی به سه سالگی رسید و برای بازی های جمعی آماده می شود ولی هنوز خیلی از مفاهیم در ارتباط با بازی را درک نمی کند و او به تدریج در مورد دادن و گرفتن، قرض کردن، پس دادن و با هم استفاده کردن، یا مال من و تو تجربه خواهد اندوخت پس اگر اسباب بازی ای را در این سن برداشت این دزدی محسوب نمی شود. 

کودک سه تا چهار ساله دلش می خواهد که با دیگران معاشرت کند ولی هنوز آماده نیست و نمی تواند اسباب بازی مورد علاقه خود را برای بازی به کودک دیگر واگذار کنداما ممکن است چیزی که فعلاً نمی خواهد را در اختیار دیگری قرار دهد. 

کودکان پنج ساله به فعالیت های گروهی و بازی های جمعی علاقه دارند و در این سن، به آنچه به دیگران تعلق دارد احترام می گذارند و دیگر اسباب بازی های دیگران را به زور از دست شان نمی گیرند. 

هنگام ورود به مدرسه کودک حس مالکیت و مراقبت از وسایل خود را یاد می گیرد و والدین باید بدون اجازه او به دیگری و یا برادر و خواهر کوچک ترشان وسایل آنها را نبخشند. والدین در این سن می توانند درباره بخشیدن و سایر مفاهیم با کودک خود صحبت نمایند.