معیارهای مناسب برای انتخاب همسر و ازدواج موفق

نکاتی برای داشتن ازدواج موفق

انتخاب مناسب شریک زندگی ،مهمترین مرحله زندگی هر فردی است که با توجه به نتیجه یک انتخاب درست می توان ازدواج موفقی را انتظار داشت. هر اندازه دختر و پسر از نظر ویژگی های گوناگون نزدیکتر باشند ترکیب آن دو در زندگی زناشویی استوارتر و عمیق تر خواهد بود.

معیار های ازدواج موفق

به باور تمام روان شناسان و مشاوران خانواده در انتخاب همسر باید 4«میم» مهم در نظر گرفته شود که در ادامه این 4 «میم» را مطرح و درباره هریک از آنها توضیحاتی ارائه خواهیم کرد.

میم اول:مشاهده

مشاهده یعنی این که برای انتخاب همسر خوب مشاهده کنید، ظاهر و قیافه طرف مقابل را بررسی کنید، شکل و حرکات، شیوه گفتار و رفتار ظاهری او را به عنوان شرط اول بپذیرید زیرا بارها دیده ام و شنیده ام که زن و شوهری جوان به مرکز مشاوره ای مراجعه کرده اند و به طور مثال شوهری بعد از چندین ماه زندگی مشترک گفته است:من زن قد بلند می خواستم و خانمم قدش کوتاه است یا اندازه بینی و فرم دندان های او مطابق سلیقه من نیست یا خانمی گفته است که شوهرم نمی تواند در جمع صحبت کند، خوب لباس نمی پوشد و از این قبیل نظرها، بنابراین افراد در جلسات خواستگاری تا حدی که اسلام اجازه داده است باید مشخصات ظاهری و رفتاری طرف مقابل را ببینند و بپسندند.

میم دوم:مصاحبه

مصاحبه یعنی این که 2 نفر باید خوب با هم صحبت کنند و درباره نکات مثبت و منفی یکدیگر و مسائل مهمی که در تاریخچه زندگی هر کدام وجود دارد، از یکدیگر سوال کنند. بیماری های خاص، محل سکونت، آینده و این که می خواهند کار کنند یا شغل شان چه باشد، نحوه تربیت فرزندان و درباره مسائل دیگری که ممکن است پیش بیاید صحبت کنند و در چندین جلسه خواستگاری و با اطلاع و نظارت خانواده ها، دختر و پسر با هم دیدار و گفت و گو داشته باشند تا نسبت به هم شناخت بیشتری پیدا کنند.

میم سوم:مکاشفه

مکاشفه یعنی دختر یا پسر به قصد تحقیق و بررسی از زندگی اجتماعی طرف مقابل پرسش کنند از مدرسه، محل کار، محل سکونت، دانشگاه و... تا ببینند وجهه اجتماعی او چگونه است. برخوردش با مردم در اجتماع چطوری است. مثلا فردی که با هیچ فردی ارتباط ندارد و دوست صمیمی هم ندارد شاید دچار بدبینی باشد یا اختلالات دیگر که بهتر است همان ابتدا با پرسیدن از افراد مختلف چهره اجتماعی او بهتر شناخته شود.

میم چهارم:مشاوره

باید پذیرفت که امروزه دیگر اهمیت مشورت کردن و مشاوره های قبل از ازدواج بر هیچ فردی پنهان نیست. علاوه بر مشورت با بزرگ ترها و استفاده از تجربه آنها باید بدانید که در جلسات مشاوره بر اساس تخصص، تبحر و تجربه مشاور 2 نفر با هم مقایسه می شوند تا مشخص شود میان شان تا چه حد و چه میزان سازگاری وجود دارد و تناسب زندگی این 2 با هم چقدر است و بر همین اساس هر 2 مورد سنجش مشاور قرار می گیرند و چون مشاور یک فرد بی طرف است می توان روی اظهار نظر او حساب کرد و تایید یا عدم تایید او را به حساب مخالفت های بی جای بعضی اطرافیان نگذاشت.

 مسائلی که باید در جلسه خواستگاری درباره آنها صحبت کنید

به نظر می رسد که میم های دوم و سوم یعنی مصاحبه و مکاشفه، احتیاج به توضیح بیشتری دارند تا به شما برای انتخاب بهتر کمک شایان تر و واضح تری داشته باشد. ایسنا درباره صحبت دختر و پسر در جلسه خواستگاری می نویسد:جلسه اول خواستگاری باید کوتاه برگزار شود و 3 بحث مهم را باید دختر و پسر -و در درجه اول پسر- مطرح کنند اما اگر پسر صحبتی در این 3 زمینه نکرد، دختر باید پیش دستی کند. 1- معرفی شفاف یکدیگر که باید نکات خاص و اساسی را بیان کنند. 2- نقطه های عطف زندگی که از نظر طرف مقابل مهم است، مطرح شود. 3- صداقت و صمیمیت در زندگی از نظر دو طرف تشریح شود.

 شباهت جلسه خواستگاری و نردبان

جلسات خواستگاری به عنوان یک نردبان عمل می کند یعنی هر پله، مقدمه رفتن به پله بالاتر است. پس چه بهتر که با اطمینان و قدم هایی محکم هر پله را طی کنیم تا خطر سقوط به صفر برسد و صعودی موفق داشته باشیم. موضوعات قابل طرح در گفتگوهای قبل از مراسم عقد مختلف است؛ زیرا افراد عقیده ها، آرمان ها، هدفها و خواسته های گوناگون دارند. البته بعضی از مسائل و موضوعات عمومی است و ضرورت دارد جوانان قبل از ازدواج، برای آگاهی یافتن از ویژگی های جسمانی، روانی و اخلاقی یکدیگر درباره آنها با یکدیگر به گفت و گو بنشینند؛ بنابراین در این جلسات به صورت کلی می توان درباره مسائلی که در ادامه مطرح می شود، گفت و گو کرد.

1-خط مشی کلی زندگی آینده: مراد تبیین مبنای زندگی آینده است برای مثال جوان متدین می خواهد زندگی اش بر اساس قوانین اسلام بنا شود. در این جا باید از میزان پای بندی طرف مقابل به ارزش های دینی و اخلاقی سوال شود.

2-اهداف زندگی: یعنی هدف هایی که هر یک قصد دارند در زندگی آینده شان دنبال کنند، هدفها و آرمان های علمی و تحصیلی، اجتماعی، شغلی و...؛ برای مثال تا چه اندازه به ادامه تحصیل علاقه مند است و مشکلات تحصیل را تحمل می کند. شغل مناسب و مورد علاقه اش چیست؟ جایگاه اجتماعی را دارای چه اهمیتی می داند؟ از نظر اقتصادی و مالی به چه سطحی می اندیشد و حداقل و حداکثر برای او چقدر است؟

3-چگونگی رابطه با خانواده و بستگان: برای مثال به چه اندازه به رفت و آمد با اقوام و خویشان و نیز دوستان اهمیت می دهید و بر آن اصرار می ورزید؟ به آداب و رسوم فرهنگی و اجتماعی رفتار با بستگان چقدر پایبندید؟

4-خواست ها و انتظارات 2طرف از یکدیگر

5- شیوه تربیت فرزندان در آینده

6-نقص های جسمانی و بیماری های مزمن احتمالی یکدیگر

آشنایی با روش های تحقیق

همچنین بهتر است در ادامه به مرور نکاتی کوتاه درباره روش های تحقیق هم اشاره شود تا به شما برای توجه بیشتر به میم سوم یعنی مکاشفه کمک کند.

1-بررسی خصوصیات خویشاوندان: برخی ویژگیها و صفات مانند شرافت خانوادگی در یک فامیل و خانواده، گسترده و همگانی است. این معیار، راهنما و راهگشای خوبی در امر تحقیق است. می توان با بررسی ویژگی های خویشان به این نتیجه رسید که این صفت در فرد مورد نظر نیز وجود دارد یا نه.

2- تحقیق از آشنایان: بستگان شخص از روحیات، اخلاق و کردار او باخبرند. می توان درباره فرد مورد نظر از آنان تحقیق کرد. البته باید متوجه بود که خویشان، مصلحت اندیشی نکنند.

3- تحقیق از دوستان: دوستان نزدیک فرد که مدتی با او در تماس و معاشرت و دوستی بوده اند ف موارد خوبی برای تحقیق اند به این دلیل که دوستی محصول همرنگی و تفاهم است. معمولا ًافراد درستکار و صالح با افراد ناشایست و بی بندوبار و ولگرد طرح دوستی نمی ریزند. در واقع دوستان هر فردی تا حدی منعکس کننده روحیات او هستند.

4- تحقیق از محل کار یا تحصیل: این افراد ممکن است مطالبی درباره شخص مورد نظر بدانند که حتی خویشان و دوستان نزدیک او ندانند. این روش تحقیق از 2 روش پیش بهتر است. از این طریق ما قادر به شناخت فرد در زمینه هایی هستیم مانند:نحوه برخورد او با ارباب رجوع، نحوه مراوده با همکاران، همکاری و سازش با دیگران و پایبندی به اعتقادات دینی.

5- تحقیق از همسایگان: با تحقیق در محل کار و تحصیل می توان به شناختی از فرد و روحیات او دست یافت، اما با تحقیق در محل زندگانی او، امکان شناخت خانواده وی نیز میسر می شود.