چرا مورچه ها هیچ وقت ترافیک ندارند؟ + رازهای جالب

چگونه مورچه ها راه پیمایی می کنند ولی هیچ وقت ترافیک ندارند؟

مورچه ها - - اکثر آن ها موجودات ریز با مغز بسیار کوچک هستند - - مهندسینی به مراتب بهتر از انسان ها. دانشمندان ترافیک مورچه ها را به این دلیل مورد مطالعه قرار دادند، که آنها ترافیک را بهتر از انسان ها مدیریت می کنند. مورچه ها هرگز در مسیرشان متوقف نمی شوند و از ترافیک عبور نمی کنند. در حقیقت چنانچه در بخش سرگرمی پلاس وی گفته شده است ، طبق تحقیقات جدید، هرچه مورچه های بیشتری از یک نوع در این جاده ها راه بروند، راهپیمایی شان تندتر می شود.

محققان از دو دانشگاه آلمانی، دانشگاه های پوتسدام و دانشگاه مارتین لوتر در ویتنبرگ، یک لانه مورچه در چمن زاری را یافتند، در بیشه های ساکسونی ؛ این لانه دارای چهار مسیر اصلی است که منجر به جستجوی مناطقی می شود که بعضی از آن ها 18 متر طول دارند آن ها یک ناحیه کوچک را انتخاب کردند و دوربینی را کار گذاشتند که از گذر زمان عکاسی کند و مورچه هایی را که وارد منطقه می شوند را ثبت کنند.

کریستین هونیک، دانشجوی دکترا در پوتسدام و یکی از نویسندگان مقاله در علوم طبیعی گفت:"این مسیرها، بزرگراه های اصلی از داخل و خارج از لانه هستند. هونیک گفت که مورچه ها آن را به عنوان یک بزرگراه سه مرحله ای ترتیب داده اند که نوعی تبعیض نژادی است. زمانی که ترافیک آهسته می شود، به طور کلی مورچه ها در وسط مسیر حرکت می کردند و زمانی که ترافیک بالا می رود، مورچه ها از مرکز پخش می شوند.

چرا مورچه ها ترافیک ندارند؟

محققان نوشته اند:" در تراکم متوسط، تعداد مورچه های ورودی هنوز بر روی خطوط مرکزی متمرکز است، اما مورچه های خروجی در همه مسیرها ثبت شده اند و هیچ گونه ارجحیت در مسیرها نشان نمی دهند." مورچه هایی که از لانه خارج می شوند، به سمت راست راه می روند؛ مواد غذایی را پیدا می کنند و به لانه باز می گردند.او توضیح داد که مرکز آن جایی بود که این دو جریان باهم ملاقات می کردند ؛ به طرز عجیبی وقتی ترافیک سنگین تر می شود، مورچه ها تندتر راه می رفتند.

اگر یک مورچه متوجه یک انسداد در جاده شود، برای مثال یک برگ یا سنگ کوچک، می تواند آن را بردارد و از جاده خارج کند و سپس به راه رفتنش ادامه دهد و اطمینان حاصل می کند که ترافیک قطع نمی شود. مهم نبود که آن ها چقدر سریع حرکت می کردند، هیچ وقت ترافیکی وجود نداشت.

تعداد مورچه ها ممکن است به صدها هزار عدد برسد، اما ترافیک در مسیر - - برخلاف یک بزرگراه که مسدود شده باشد - به حرکتش ادامه می دهد. حتی برخوردها نیز آن ها را کم نکرد. هونیک گفت که البته حوادثی وجود دارد که اغلب در برخورد با آن ها رخ می دهد. در حالی که انسان ها پیاده می شوند و بیمه شان را جا به جا می کنند و به آمبولانس خبر می دهند، ترافیک را بیشتر می کنند و مسیرهای پایین را مسدود می کنند، مورچه ها از این فرصت برای تبادل اطلاعات و اخبار ترافیکی استفاده می کنند و سپس به سرعت با مورچه های ورودی که به سمت چپ خروجی می روند خبر می دهند و حرکت می کنند.

مورچه های وارد شده سریع تر حرکت می کنند، چون آن ها دو منبع ارزشمند دارند:معمولاً غذا را برای لانه حمل می کنند و اطلاعاتی در مورد محل جمع آوری آذوقه دارند، بنابراین سریع تر از آن هایی که از لانه خارج می شوند، حرکت می کنند و جالب تر این است که اگر مورچه ای پیش از حد کند حرکت کند، مورچه های پشت سر، معمولاً در سمت راست او قرار می گیرند.

چرا مورچه ها هیچ وقت ترافیک ندارند؟

تراکم در همه مسیرها به طور مساوی تقسیم می شود، تا ترافیک در هر دو جهت قرار گیرد. محققان با ارائه غذای اضافی در حوزه های جمع آوری آذوقه برای ساخت ترافیک، این وضعیت را مورد بررسی قرار دادند، ولی نتوانستند ترافیک ایجاد کنند، مورچه ها خیلی فوری با شرایط جدید تنظیم شدند.سرعت و چگالی به طور مستقیم به هم وابسته است، حتی زمانی که هر دو، دو برابر می شوند.

هونیک گفت که دیگر گونه های مورچه ها مهندسی ترافیکی متفاوتی دارند و مکانیزم مقابله با ترافیک آن ها ممکن است، نسبت به این مورچه های در حال مطالعه متفاوت باشد . مورچه ها هم بزرگراه های خود را مهندسی می کنند و هم ترافیک خود را در جاده تنظیم می کنند. آن ها مسیرهایی را از لانه خود به محل جستجوی آذوغه ایجاد می کنند، سپس جاده را صاف می کنند، میان بر می زنند و آن را حفظ می کنند، درست همانطور که مهندسان انسان انجام می دهند..

مهندسان ترافیک انسانی می توانند خطوط را به عنوان مورچه های موجود برای سرعت بخشیدن به ترافیک دستکاری کنند.در طول ساعت شلوغی، مقامات ترافیک خطوط بیشتری را در یک جهت و کم تر در مناطق دیگر باز می کنند، همانطور که در شهرهایی مانند برلین و واشنگتن دی سی انجام می شود.

آیا این به این معنی است که مورچه ها یک الگوریتم ترافیکی بهتر از مهندسین و یا رانندگان انسانی دارند؟

برتواد کی پی هورن، استاد علوم کامپیوتر و هوش مصنوعی موسسه فن آوری ماساچوست می گوید:ممکن است که مورچه ها باهوش تر از ما نباشند. اما آن ها ممکن است حس بهتری از ترافیک را داشته باشند.

" چنانچه در این بخش جالب از پلاس وی گفته ایم دیدگاه مورچه ها چندان زیاد نیست, بنابراین من شک دارم که بیشتر اطلاعات حاصل از حواس لامسه (آنتن ها, پاها) آنها باشد. بدان معنی است که آنها در واقع نه تنها مورچه های دیگر را آگاه می سازند، بلکه مورچه پشت سری را هم مطلع می کنند. او در ایمیلی به همکارش نوشت:"این کاهش بی ثباتی را در بزرگراههای خودرو کاهش می دهد، جایی که رانندگان تنها در مورد ماشین جلویی می دانند و از بقیه مطلع نیستند. 

چرا مورچه ها راهپیمایی می کنند اما هیچ وقت ترافیک ندارند؟

با این حال، هونیک گفت که بزرگراه های انسانی مانند مورچه های کوچک مغز سازماندهی نشده اند. هورن، که روی تخیلات ترافیک انسانی تحقیق می کند، با این نظر موافق است. او اشاره کرد زمانی که همه چیز واقعاً دشوار می شود، برخی از مورچه ها مسیر را ترک خواهند کرد و روی چمن حرکت خواهند کرد.

نتیجه گیری کلی این است که مورچه ها از هوش بیشتری برخوردار نیستند، اما آن ها اتحاد بیشتری دارند و توانایی دادن خبر به مورچه های دیگر درباره ترافیک موجود را دارند، که این درباره انسان ها صدق نمی کند.