رادیوتراپی چیست و رادیوتراپیست کیست؟
رادیوتراپیست یک متخصص است که از اشعه یونیزه کننده برای معالجه بیماری، معمولاً سرطان استفاده می‌کند. رادیوتراپیست همچنین مسئول جمع‌آوری اطلاعات مربوط به بیمار و استفاده از این اطلاعات با برنامه ریزی برای درمان بیمار است. گاهی اوقات یک رادیوتراپیست، رادیو گرافی درمانی نیز نامیده می‌شود.
رادیوتراپیست در تیمی از متخصصان که به مراقبت و معالجه بیماران مبتلا به سرطان می‌پردازند، تحت راهنمای یک سرطان شناس پرتونگاری مشغول به کار خواهند بود. آنها معمولاً در یکی از سه زمینه اصلی شبیه سازی، برنامه ریزی و درمان، به صورت چرخشی فعالیت می‌کنند.
شبیه سازی شامل، جمع‌آوری تمام داده‌های مربوط به برنامه ریزی و معالجه بیمار است. رادیوتراپیست یادداشت‌های مربوط به بیمار را می‌خواند و هرگونه آزمایش یا اسکن رادیوگرافی مانند اشعه ایکس، CT اسکن و MRI را که ممکن است بیمار انجام دهد، بررسی می‌کند که تومور در کجا واقع شده است. چنانچه در پلاس وی اشاره شده است با ورود بیمار، پرتودرمان روند کار را برای بیمار توضیح می‌دهد و به هر سوالی پاسخ می‌دهد. این مهم است که رادیوتراپیست، فردی احساسی و در عین حال حرفه ای باشد زیرا می‌تواند یک دوره عاطفی برای بیمار و خانواده آنها باشد.
پرتودرمان از یک شبیه‌ساز (دستگاه شبیه به دستگاه درمان) یا یک اسکنر CT استفاده می‌کند تا داده هایی را که برای برنامه ریزی درمان بیمار استفاده می‌شود، جمع‌آوری کند. این بیمار در همان موقعیتی قرار دارد که تحت درمان قرار می‌گیرند. این ممکن است به استفاده از وسایلی مانند ماسک مخصوص ترمو پلاستیک گردن و زانو باشد تا بیمار تا حد امکان بی تحرک باشد.
رادیوتراپیست علائمی را بر روی پوست بیمار به عنوان نشانگر خارجی به جا می‌گذارد تا بداند از کجا درمان می‌کند. پس از سی تی اسکن یا شبیه سازی، این علائم به شکل نقاط دائمی کوچک، اندازه یک برآمدگی روی بیمار خال کوبی می‌شود. رادیوتراپیست اطلاعاتی از قبیل وضعیت بیمار، تجهیزات مورد استفاده، محل‌های خال خالی و هر اندازه گیری مربوط را ثبت می‌کند.
برنامه ریزی، یا دزیمتری جایی است که رادیوتراپیست از داده‌های جمع‌آوری شده در طول شبیه سازی برای برنامه ریزی درمان بیمار استفاده می‌کند. این کار معمولاً در رایانه انجام می‌شود. رادیوتراپیست مشخص می‌کند که در چه مواردی باید درمان انجام شود و چه دوز پرتویی را بیمار دریافت می‌کند. رادیوتراپیست مسئول تصمیم گیری بهترین راه برای هدف قرار دادن پرتو درمانی در سرطان با کمترین تاثیر بر روی بافت‌های طبیعی یا اطراف است. رادیوتراپیست نیز باید برای اطمینان از اینکه بافت‌های حساس مانند چشم، قلب یا روده به اندازه یک دوز کم دریافت می‌شود، کار کند تا عوارض جانبی طولانی مدت درمان را محدود کند. متخصص انکولوژیست قبل از شروع درمان این طرح را تایید خواهد کرد.
وقتی بیمار برای درمان به یک متخصص مراجعه می‌کند، رادیوتراپیست وظیفه اطمینان از معالجه دقیق بیمار و همچنین پشتیبانی عاطفی از آنها را بر عهده دارد. قبل از اولین معالجه بیمار، پرتونگار اطلاعات مربوط به برنامه ریزی را بررسی می‌کند و اطمینان می‌دهد که تمام تجهیزات مربوطه، در اتاق درمان هستند. رادیوتراپیست روش را برای بیمار توضیح داده و به هر سوالی پاسخ خواهد داد.
آنها نقاط نشان گذاری شده را که طی فرآیند شبیه سازی قرار داده شده اند با چراغ‌های لیزر در اتاق درمان تراز می‌کنند تا اطمینان حاصل شود که بیمار هر روز در یک موقعیت قرار دارد، زیرا صحت درمان بسیار مهم است. پرتودرمانی با شتاب دهنده خطی (دستگاه درمان) عمل می‌کند، که می‌تواند از داخل اتاق جابجا شود، اما دوز تشعشع تنها در صورتی که تمام کارکنان در خارج از اتاق درمان باشند، داده می‌شود.
رادیوتراپیست‌ها وظیفه حمایت از بیمار را در طول درمان خود دارند. آنها باید مهارت‌های دلسوزانه و قوی با بیمار داشته باشند. بخشی از نقش آنها، گوش دادن به نگرانی‌ها و اضطراب‌های عاطفی بیمار و ارجاع مناسب در صورت لزوم است. پرتودرمانی نیز با تشخیص عوارض جانبی درمان و روش‌های کاهش این بیماری ها، واکنش بیمار را نسبت به درمان ارزیابی خواهد کرد. رادیوتراپیست‌ها معمولاً با بیماران خود روابط نزدیکی برقرار می‌کنند، زیرا معمولاً آنها را پنج روز در هفته و بین سه تا هفت هفته می‌بینند.
رادیوتراپیست‌ها ممکن است مسئولیت‌های اضافی از قبیل آزمایش QA دستگاه‌های شبیه سازی و درمان را داشته باشند و یا بررسی اشعه ایکس هفتگی بیمار را برای صحت درمان انجام دهند. آنها همچنین ممکن است در هماهنگی کارآزمایی‌های بالینی یا گروه‌های تخصصی درگیر شوند تا تکنیک‌های پرتودرمانی را در بخش‌های خود توسعه دهند. آنها ممکن است در کنفرانس‌های ملی و بین المللی و روزهای مطالعه شرکت کنند و در آموزش مداوم حضور داشته باشند.
رادیوتراپیست‌ها معمولاً هشت ساعت در روز، پنج روز در هفته کار می‌کنند. آنها ممکن است در آخر هفته برای معالجه موارد اضطراری در تماس باشند. تقاضای خوبی برای رادیوتراپی در استرالیا و نیوزلند و همچنین در خارج از کشور وجود دارد.
