حملونقل و انبارش کالاهایی که برای انسانها خطرآفرین هستند، نیاز به سیستم شناسایی قوی دارد تا اطمینان حاصل شود که افرادی که با چنین محصولاتی کار میکنند، اقدامات احتیاطی لازم را برای جلوگیری از آسیب جدی انجام میدهند. این سیستم شناسایی از برچسبهایی با نمادها و رنگهای مختلف برای نمایش و هشدار سطح خطر مرتبط با کالاهای مورد استفاده استفاده میکند.
در این مقاله به این خواهیم پرداخت که ADR چیست و حملونقل و جابهجایی کالاهای خطرناک مدیریت چگونه است. اگر با این اصطلاح آشنا نیستید و در جستوجوی اطلاعات دقیقی در مورد این موضوع هستید، ادامۀ متن را بخوانید.
مفهوم ADR در لجستیک
اصطلاح ADR مخفف «توافقنامۀ اروپایی برای حملونقل جادهای بینالملل کالاهای خطرناک» (European Agreement concerning the International Carriage of Dangerous Goods by Road) است. کاربرد این توافقنامۀ فاقد جریمه در هر کشور متفاوت است. هدف ADR تنظیم برچسبگذاری کالاهایی است که ممکن است خطری برای سلامتی، ایمنی و محیط زیست باشد. علاوه بر این، شرایطی را بیان میکند که وسایل نقلیۀ حامل چنین کالاهایی باید رعایت کنند. بهطور خاص، ADRدر حوزههای کلیدی زیر تنظیم مقررات میکند:
1. فهرست تمام کالاهای خطرناک مجاز برای حملونقل جادهای را ارائه میدهد؛
2. آموزش حرفهای مورد نیاز برای رسیدگی به این محصولات را مشخص میکند؛
3. مدارک لازم برای حمل کالا را نشان میدهد؛
4. جزئیات برچسب برای محصولات و علائم برای وسایل نقلیه باید نمایش داده شود؛
5. نوع بستهبندی مورد نیاز برای این کالاها را شرح میدهد.
کلاسهای برچسب ADR
کالاهای خطرناک بر اساس ویژگیهای آنها و آسیب احتمالی که میتوانند ایجاد کنند، برچسبگذاری میشوند. این برچسبها نحوۀ کار با محصول، روش حملونقل مناسب و آسیب احتمالی در صورت استفادۀ نادرست را نشان میدهد. بسیار مهم است که این برچسبگذاری را جدی بگیرید و از مقررات پیروی کنید تا از آسیبهای جدی جلوگیری شود. ADR کالاها را به 9 کلاس اصلی طبقهبندی میکند:
- کلاس 1: مواد منفجره: این دسته شامل مواد آتشنشانی، اقلام با خطر انفجار عظیم، خطر انفجار، خطر آتشسوزی و اثرات انفجار است. همچنین مواد با خطر انفجار عظیم در هنگام آتشسوزی و مواد با حداقل حساسیت به انفجار انبوه را پوشش میدهد.
- کلاس 2: گازها: گازهای این دسته میتوانند در حالتهای مختلف نگهداری شوند: مایع و منجمد. این شامل گازهای قابل اشتعال مانند بوتان، گازهای غیرقابل اشتعال مانند هلیوم و گازهای سمی مانند کلر یا آمونیاک است.
- کلاس 3: مایعات قابل اشتعال: این گروه شامل محصولاتی چون بنزین، نفت سفید، الکلها و تربانتین میشود.
- کلاس 4: جامدات قابل اشتعال و مواد مستعد احتراق خودبهخودی: در اینجا مواد جامد قابل اشتعال، مواد مستعد احتراق خودبهخود و آنهایی که در تماس با آب قابل اشتعال میشوند، مانند پتاسیم، را مییابیم.
- کلاس 5: مواد اکسیدکننده و پراکسیدهای آلی: این گروه به مایعات اکسیدکننده یا جامدات و پراکسیدهای آلی تقسیم میشوند. مواد اکسیدکننده در تماس با مواد دیگر باعث احتراق میشوند.
- کلاس 6: مواد سمی و عفونی: این دسته شامل مواد سمی است که در صورت بلعیدن یا استنشاق میتواند باعث مرگ شود و نیز مواد عفونی که ممکن است منجر به بیماری یا حتی مرگ شود.
- کلاس 7: مواد رادیواکتیو: محصولات شامل اورانیوم یا پلوتونیوم که بسته به سطح تشعشع، یکی از سه برچسب در این دسته استفاده میشود.
- کلاس 8: مواد خورنده: این مواد در صورت استنشاق یا بلعیدن میتوانند آسیبهای شدیدی ایجاد کنند، مانند اسید سولفوریک.
- کلاس 9: کالاهای خطرناک متفرقه: این دسته شامل محصولاتی میشود که تحت پوشش کلاسهای قبلی قرار نمی گیرند، اما همچنان خطرناک محسوب میشوند، مانند باتریهای لیتیومی و سیلندرهای فشردۀ گاز.
جمعبندی
امیدواریم این اطلاعات در مورد استانداردهای لجستیک کالاهای خطرناک یا ADR برای تجارت شما ارزشمند بوده باشد. درک خطرات بالقوۀ حملونقل محصولات خاص و برچسب زدن صحیح کالاهای خطرناک برای حملونقل ایمن بسیار مهم است.
با اطمینان از سطح استانداردهای ایمنی در انبار مرکز پردازش کالای ما، اگر میخواهید دربارۀ تخصص لجستیکی ما (خدمات یکپارچۀ سفارشگردانی، شامل انبارش، بستهبندی و ارسال سفارشات) و منافعی که برای کسبوکار شما دارد، اطلاعاتی کسب کنید، حتماً با کارشناسان فروش ما تماس بگیرید.
منبع
این مطلب ترجمهای است از گزارش زیر به قلم پائولا کوئروُ در وبسایت لوژیکوس (Lógicos):
Logistics for Hazardous Goods: What is ADR? by Paula Cuervo on Jul 9, 2024
برای آنکه بدانید ما در مرکز پردازش ایفا چه استانداردهایی را برای تضمین سلامتی و ایمنی همکاران خودمان و کالاهای شما رعایت میکنیم، همچنین در وبلاگ ایفا بخوانید: