نه صدای غرش موتور از کامیون او برمیخیزد و نه کسی از روی پلهایی که ساخته عبور میکند.
از سازش هم جز جیر جیرِ موردی چوب، صدایی برنخاسته است.
یانوس اوربانسکی (Janusz Urbanski)، پیرمرد لهستانی بازنشستهای که زمانی عمر خود را در معادن و کارگاههای آهنگری میگذراند، اکنون شبیه پدر ژپتوی قصهها، با کاردستی های چوبیاش سرگرم است. البته شاید بهتر باشد بگوییم: کاردستی های چوب کبریتی.
شصت ساله است و این تفریح را از بیست سالگی آغاز کرده و خودش فکر میکند تا کنون یازده میلیون چوب کبریت در آثارش به کار رفته است.
رویترز برای مصاحبهای که با او انجام داده، عنوانِ شورِ برافروخته را انتخاب کرده.
جز این چه نامی میتوان گذاشت بر چهار دهه فعالیت کسی که یازده میلیون چوب کبریت را دانه دانه به صف چیده، اما هیچ کدام را روشن نکرده و به آتش نکشیده است.