انواع داده در برنامه نویسی C | اموزش سی

در این آموزش با انواع داده های اساسی در برنامه نویسی C مانند int، float، char و … آشنا خواهید شد.

در برنامه نویسی C باید نوع داده برای هر متغیر تعریف شود. بدین ترتیب نوع و اندازه داده تخصیص داده شده به متغیر هنگام تعریف آن مشخص خواهد شد. مثال،

int myVar;

myVar متغیری از نوع int (عدد صحیح) است. اندازه نوع داده int برابر با ۴ بایت است.

 

انواع داده اساسی در C

جدول زیر انواع داده رایج در برنامه نویسی C را همراه اندازه آنها نشان می دهد.

int

اعداد صحیح اعداد کامل شامل مقادیر صفر، مثبت و منفی می باشند اما مقدار اعشاری ندارند. به عنوان مثال ۰, -۵, ۱۰٫

برای تعریف متغیر از نوع عدد صحیح از int استفاده می کنیم.

int id;

در اینجا id یک متغیر از نوع عدد صحیح است.

در برنامه نویسی C می توانید همزمان چند متغیر تعریف کنید. مثال،

int id, age;

اندازه int معمولاً ۴ بایت (۳۲ بیت) است و می تواند ۲^۳۲ حالت متمایز از ۲۱۴۷۴۸۳۶۴۸- تا ۲۱۴۷۴۸۳۶۴۷ باشد.

float و double

از float و double برای ذخیره اعداد حقیقی استفاده می شود.

float salary;

double price;

اعداد اعشاری را می توان به صورت نمایی نیز نشان داد. مثال،

float normalizationFactor = 22.442e2;

تفاوت float و double چیست؟

اندازه float (اعشار با دقت single یا واحد) ۴ بایت است و اندازه double (اعشار با دقت double یا مضاعف) ۸ بایت است.

char

کلمه کلیدی char برای تعریف متغیرهای کاراکتری استفاده می شود.

char test = ‘h’;

اندازه متغیر کاراکتری برابر با ۱ بایت است.

void

void یک نوع داده ناتمام (incomplete) و به معنای “هیچ” یا “بدون نوع” است. می توانید آن را غیرموجود در نظر بگیرید.

به عنوان مثال تابعی که هیچ مقداری برنمی گرداند، نوع بازگشتی آن باید void باشد.

توجه داشته باشید نمی توانید متغیری با نوع void تعریف کنید.

short و long

اگر نیاز به استفاده از اعداد بزرگ داشته باشید می توانید از نوع long استفاده کنید. شیوه کار:

long a;

long long b;

long double c;

در اینجا متغیرهای a و b می توانند مقادیر صحیح و متغیر c نیز می تواند یک عدد اعشاری بزرگ را ذخیره کند.

برای کار با اعداد صحیح کوچک (در محدوده [۳۲۷۶۷ تا ۳۲۷۶۷-]) می توانید از نوع short استفاده کنید.

short d;

با استفاده از عملگر ()sizeof می توان اندازه یک متغیر را پیدا کنید.

int main() {
short a;
long b;
long long c;
long double d;
printf(“size of short = %d bytes\n”, sizeof(a));
printf(“size of long = %d bytes\n”, sizeof(b));
printf(“size of long long = %d bytes\n”, sizeof(c));
printf(“size of long double= %d bytes\n”, sizeof(d));
return 0;
}

signed و unsigned

signed و unsigned اصلاح کننده های نوع در زبان C هستند. می توانید با استفاده از آنها علامت داده را تغییر دهید.

unsigned int x;
int y;

در اینجا متغیر x فقط مقادیر صفر و مثبت را ذخیره می کند زیرا از اصلاح کننده unsigned برای آن استفاده شده است.

اگر اندازه int را برابر با ۴ بایت در نظر بگیریم، متغیر y می تواند مقداری بین ۱-۲^۳۱ تا ۱-۲^۳۱– را ذخیره کند در حالی که متغیر x تنها قابلیت ذخیره مقادیر ۰ تا ۱-۲^۳۱ را دارد.

سایر انواع داده تعریف شده در برنامه نویسی C عبارتند از:

• نوع bool
• نوع enum
• انواع Complex

انواع داده مشتق شده

انواع داده حاصل از انواع داده اصلی را انواع مشتق شده می گویند. به عنوان مثال: آرایه ها، اشاره گرها، انواع توابع، ساختارها و ….

در آموزش های بعدی با انواع داده های مشتق شده آشنا خواهید شد.