ناتوانی اجتماعی چیست؟ همه ما لحظاتی را تجربه کرده ایم که از نظر اجتماعی آنقدر احساس ناخوشایندی داشته ایم که ترجیح میدادیم ناپدید شویم تا اینکه به گفتگو ادامه دهیم. شاید شما بطور تصادفی یک جوک بد گفتید، چیزی نامناسب را به زبان آوردید، یا نام کسی را فراموش کردید و سپس یک سکوت ناخوشایند. اگر ایده صحبتهای کوچک، رویدادهای اجتماعی یا صحبت با غریبه ها، ضربان قلب شما را به شدت افزایش میدهد، شما تنها نیستید. بیش از 60 درصد از مردم اضطراب اجتماعی یا کمرویی را تجربه کرده اند. حتی افراد مشهور برجسته، در موقعیتهای خاصی احساس اضطراب اجتماعی میکنند.
افراد که ناتوانی اجتماعی دارند، نمیدانند چگونه به راحتی با دیگران معاشرت کنند، وارد گفتگو شوند و با آرامش با دیگران تعامل کنند. آنها اغلب نشانه های اجتماعی را اشتباه میگیرند یا از نظر جسمی، احساس اضطراب میکنند. ممکن است ترس شدیدی از صحبت با افراد جدید و تحقیر شدن در محیط های اجتماعی داشته باشند.
8 نشانه ناتوانی اجتماعی
مانند خجالتی بودن، ناتوانی اجتماعی نیز میتواند در افراد مختلف به شیوه های متفاوتی ظاهر شود.
علائم اصلی ناهنجاری اجتماعی عبارتند از:
- شما در تعاملات اجتماعی فوق العاده عصبی هستید.
- درک درستی از رفتار افراد ندارید یا از نشانه های اجتماعی استفاده نمیکنید.
- تا حد امکان از معاشرت پرهیز میکنید.
- مکالمات تان با دیگران روان و ادامه دار نیست.
- مردم شوخی های شما را متوجه نمیشوند و آنها را توهین آمیز تلقی میکنند.
- وقتی با دیگران صحبت میکنید، سکوت های ناخوشایند زیادی وجود دارد.
- احساس میکنید مردم از صحبت کردن با شما اجتناب میکنند.
- شما بیش از حد به چیزهایی که در گفتگو میگویید، فکر میکنید یا پشیمان میشوید.
برخی از افراد در گروه های بزرگ کاملاً خوب هستند، اما احساس میکنند در ارتباطات یک به یک، اوضاع ناخوشایند است. عده ای ممکن است احساس کنند از نظر اجتماعی فلج شده اند و از قرار گرفتن در انظار عمومی میترسند. اگر خود را در یک مسیر پیوسته و با استمرار میبینید، بدانید که کاملاً قادر به یادگیری مهارتهای اجتماعی هستید، درست مانند دوچرخه سواری. البته با تمرین!
چگونه از ناتوانی اجتماعی خودداری کنیم
فردی که از نظر اجتماعی ناتوان است ممکن است خجالتی باشد، اضطراب اجتماعی داشته باشد یا تجربه زیادی از معاشرت نداشته باشد. نقطه مقابل ناتوانی اجتماعی، مهارت اجتماعی است. یک فرد اجتماعی که میداند چگونه با مردم احوالپرسی و مکالمه را شروع کند، باعث میشود دیگران در حضور آنها احساس راحتی کنند. با کمال تعجب، بسیاری از افراد دارای مهارت اجتماعی، در گذشته فرد ناتوانی از نظر مهارت های اجتماعی بودند. این افراد مهارت های اجتماعی را بطور غریضی و طبیعی نداشتند، بلکه یاد گرفته اند که از نظر اجتماعی ماهرتر باشد.
چیزهای کمی وجود دارند که بدتر از احساس تحقیر و ناراحتی از شرمندگی خود در مقابل مردم باشند. طرد شدن از نظر اجتماعی میتواند دردناک تر از درد فیزیکی باشد. علاوه بر این، تنهایی در جهان تقریباً در سطح همه گیر شدن است. ترکیبی از ناهنجاری اجتماعی و تنهایی باعث ایجاد یک پارادوکس بدتر میشود. شما شدیداً می خواهید دوستانی پیدا کنید و احساس کنید عضوی از یک جامعه هستید، اما آنقدر احساس عجیبی دارید که نمیدانید چگونه با مردم ارتباط برقرار کنید.
خوشبختانه، اجتماعی شدن مهارتی است که هر کسی میتواند آن را بیاموزد.
در اینجا راه هایی برای جلوگیری از ناتوانی اجتماعی و احساس اعتماد به نفس بیشتر در ارتباطات، بیان شده است.
1. شنونده خوبی باشید
فکر کردن به پاسخ های بامزه یا جذاب بودن در مکالمه دشوار است. راه بهتر برای شروع چیست؟ با گوش دادن؟ گوش دادن یک ابرقدرت اجتماعی است. تلاش برای فکر کردن به یک «پاسخ هوشمندانه و قابل قبول از نظر اجتماعی» در حالی که افراد دیگر در حال صحبت هستند را متوقف کنید. این به احساس ناتوانی اجتماعی کمک میکند. در عوض، این مشکل را با تمرین مهارتهای شنیداری بهتر برطرف کنید. گوش کنید تا بفهمید نه برای پاسخ دادن.
وقتی کسی چیزی را با شما به اشتراک می گذارد:
- یک شنونده خوب باشید. انسان ها عاشق شنیده شدن هستند. وقتی کسی صحبت میکند بگوییم «اوه»، «آه» یا «وای». با برقراری تماس چشمی، تکان دادن سر، یا زمزمه کردن «ممم» در حین صحبت، به آنها نشان دهید که درگیر حرف هایشان هستید و حضور دارید.
- انرژی مثبت بدهید. وقتی کسی داستانی را به پایان می رساند، با عباراتی مانند «وای، عالی است» یا «اوه، چقدر جالب بود»، اشتیاق نشان دهید.
- سوالات بزرگ بپرسید. یک سوال مرتبط و صمیمانه در مورد آنچه به شما گفته اند بپرسید. چه چیزی شما را کنجکاو می کند؟ یا سوالی بپرسید که چه چیزی آنها را بیشتر هیجان زده کرده است. چیزی شبیه، «چگونه این کار را شروع کردی؟» یا «این همه منابع را از کجا پیدا کردی؟» یا «مرحله بعدی چیست؟».
وقتی کسی درگیر حرف شما نیست، به احساس خود توجه کنید. شاید در حالی که شما سعی میکنید داستانی را برایشان تعریف کنید، پیامک می فرستند. آیا این باعث میشود که احساس بی اهمیتی کنید یا اینکه به حرفهای شما اهمیتی نمیدهند؟ این احساس را به خاطر بسپارید تا مطمئن شوید که هیچکس در هنگام صحبت با شما چنین احساسی ندارد. ویژگیهای اساسی یک شنونده فعال در مقابل یک شنونده غیرمتعهد را بیاموزید و آنها را عملی کنید.
شنونده فعال:
- تماس چشمی متمرکز
- حذف یا نادیده گرفتن عوامل حواس پرتی
- تکان دادن سر یا پاسخ «اوو» در حین صحبت
- به یاد آوردن جزئیات داستان
- پرسیدن سوالات مرتبط
- زبان بدن درگیر و باز (تنه متمایل به طرف مقابل، کمی به جلو خم شده)
شنونده غیرمتعهد و غیر درگیر:
- نگاه به اطراف در حین مکالمه
- چک کردن تلفن، تماشای تلویزیون یا محیط اطراف در حین مکالمه
- سکوت کامل یا عدم پاسخگویی
- فراموش کردن مسائل مهمی که در حال گفتن آن هستید
- مطرح کردن موضوعات نامرتبط
- زبان بدن بسته
2. خود را از نظر اجتماعی بی دست و پا و ناتوان ندانید
ایجاد مهارتهای اجتماعی جدید مستلزم تغییر نحوه درک خود در موقعیتهای اجتماعی است. وقتی از نظر اجتماعی احساس ناتوانی میکنید، ممکن است از روی خجالت یا شرم برای رفتار خود عذرخواهی کنید. افراد با ناتوانی اجتماعی، اغلب هویتی ناخودآگاه در مورد فقدان مهارتهای اجتماعی خود ایجاد میکنند. به عنوان مثال، آنها ممکن است بگویند: «ببخشید من خیلی بی دست و پا هستم»، «من همیشه خجالتی بوده ام» یا «من اضطراب اجتماعی دارم». اگر می خواهید مهارت های اجتماعی تان را به عنوان عادات روزانه تثبیت کنید، ابتدا باید باورهای خود را در مورد معاشرت تغییر دهید.
جیمز کلیر: برای اینکه رفتار خود را برای همیشه تغییر دهید، باید چیزهای جدیدی را در مورد خود باور کنید.
حتی اگر تمام مراحل این راهنما را دنبال کنید، ممکن است همچنان از نظر اجتماعی احساس ناخوشایندی داشته باشید. هر چقدر هم که ابتدایی به نظر برسد، باید از این باور که از نظر اجتماعی ناتوان هستید دست بردارید. ساده ترین مکان برای شروع؟ به روشی که خودتان را توصیف می کنید گوش دهید و این عبارات را از دایره لغات خود حذف کنید:
- من اضطراب اجتماعی دارم.
- من از نظر اجتماعی ناتوان هستم.
- متاسفم، من یک دمدمی مزاج هستم.
- من خجالتی هستم.
- من نمیدانم چگونه با مردم صحبت کنم.
- من در محیط های اجتماعی احساس ناخوشایندی دارم.
اگر متوجه شدید که این چیزها را میگویید، یک روش رشد فکری را در خود ایجاد کرده و در درون خود اینها را تکرار کنید:
- من دارم روی مشکلم کار میکنم.
- من در حال افزایش اعتماد به نفسم هستم.
- من یک فرد بی دست و پای در حال بهبود هستم.
3. از تله های مکالمه دوری کنید
همه ما مکالمات پیش پا افتاده ای داشته ایم که به این صورت است:
- هی چطوری؟
- خوبی، چه خبر؟
- چیکار میکنی؟
اینها تله های مکالمه هستند. تله ها زمانی اتفاق می افتند که سؤالاتی می پرسیم که پاسخهای خسته کننده، قابل پیش بینی و تک کلمه ای دارند. افرادی که ناتوانی در ایجاد ارتباط اجتماعی دارند، اغلب نمیدانند چگونه مکالمه را شروع کنند یا از نقطه اولیه صحبت های کوچک عبور کنند. اگر می خواهید قبل از یک رویداد اجتماعی، قرار ملاقات یا مهمانی، آمادگی بیشتری داشته باشید، چند شروع کننده خوب برای مکالمه را تمرین کنید.
4. مهارتهای اجتماعی خود را در موقعیتهای کم فشار تمرین کنید
گاهی اوقات خجالتی بودن و ناتوانی اجتماعی، دست به دست هم میدهند که متأسفانه آنها ترکیب خوبی نیستند. شما برای معاشرت بیش از حد خجالتی هستید، اما از نظر اجتماعی احساس ناخوشایندی دارید، زیرا اغلب با مردم صحبت نمیکنید. به نوعی باید این چرخه را بشکنید تا مهارت های اجتماعی خود را تمرین کنید. اما این یک اشتباه بزرگ است که مهارتهای اجتماعی جدید را در موقعیت های پرفشار تمرین کنیم!
ابتدا مهارت های خود را در موقعیت های کم فشار تر تقویت کنید. یکی از ساده ترین راه ها برای غلبه بر کمرویی این است که مهارت های مکالمه خود را با افرادی که نسبت به آنها احساس راحتی بیشتری میکنید یا در محیط کار با افرادی که مقام و رتبه پایین تری از شما دارند، تمرین کنید. این فوق العاده است، زیرا می خواهید با ارائه حرف های خوب، روز آنها را بهتر کنید و صحبت کردن با آنها اغلب نسبتاً آسان است. از این گذشته، آنها احتمالاً از نظر اجتماعی ماهر هستند و شما میتوانید از آنها یاد بگیرید.
5. افکار منفی را با جملات تاکیدی مثبت جایگزین کنید
تحقیقات نشان میدهد که خود تأییدی به شما کمک میکند در مواجهه با تهدیدات درک شده (مانند معاشرت) احساس شایستگی بیشتری داشته باشید. به عبارت دیگر، چیزهایی که در ذهن خود تکرار میکنید، این قدرت را دارند که هویت و اعتماد به نفس شما را در مواجهه با موقعیت هایی که شما را می ترسانند، شکل دهند. افکار منفی در مورد معاشرت را با باورهای مثبت در مورد توانایی های اجتماعی خود جایگزین کنید. چه آن را با صدای بلند بگویید یا از درون، هویت جدید خود را به عنوان یک فرد باهوش اجتماعی تأیید کنید.
به جای فکر کردن به اینکه:
- از ملاقات با افراد جدید متنفرم.
- من خیلی بی دست و پا هستم.
- من از صحبت کردن با مردم وحشتناک هستم.
- گفتن این حرف خیلی احمقانه بود.
- آنها در مورد عدم مهارتهای اجتماعی من قضاوت میکنند.
- مردم فکر میکنند من عجیب و غریب هستم.
- من در هنگام معاشرت احساس اضطراب میکنم.
اینها را به خود بگویید:
- ملاقات با افراد جدید آسان است.
- من دوستانه و صمیمی به نظر میرسم.
- من یک مکالمه گر عالی هستم.
- همه گاهی چیزهای احمقانه ای میگویند. آنها احتمالاً به هر حال به یاد نمی آورند.
- بیشتر مردم آنقدر روی خودشان متمرکز هستند که متوجه من نمیشوند.
- من منحصر به فرد هستم و به خودم اطمینان دارم.
- من برای ملاقات با افراد جدید هیجان زده هستم، حتی اگر این موضوع مرا عصبی کند.
- خجالتی بودن مانعی برای زندگی اجتماعی شما نیست. گاهی اوقات خجالتی نامناسب، فقط نتیجه عادات اجتماعی مکرر است. اگر درونگرا هستید یا در موقعیت های اجتماعی احساس خجالت می کنید، این مقاله علمی را برای غلبه بر کمرویی امتحان کنید.
6. همدل باشید
همدلی، درک و شناسایی احساسات و افکار دیگران است. افراد باهوش اجتماعی تمایل زیادی به همدلی دارند و به راحتی با دیگران ارتباط برقرار میکنند. اما وقتی از نظر ایجاد ارتباط اجتماعی ناتوان هستید، ممکن است احساسات مردم را درک نکنید. شاید در زمان نامناسبی بخندید، یا هیچ نگرانی برای موضوعی که با شما در میان میگذارند نشان نمیدهید.
برخی از مهمترین عادات افراد بسیار همدل عبارتند از:
- کنجکاوی در مورد افراد دیگر
- جستجوی شباهت ها و اشاره به آنها
- زبان بدن باز (کمی خم شدن به جلو، بازوهای صلیب نشده و تماس چشمی)
- توجه به آنچه مردم می گویند و به اشتراک گذاری نظرات مرتبط
- دادن نظرات محبت آمیز و تشویق کننده
- اجتناب از عبارات قضاوت کننده مانند، «به نظر میرسد...» یا «من نمیتوانم شما را...»
- استفاده از «ما» (به جای «من») تا حد امکان برای احساس ارتباط بیشتر
7. تماس چشمی متعادل
تماس چشمی یک تعادل ظریف است. البته اگر بیش از حد باشد، وحشتناک و طرد کننده است. پس چه باید کرد؟ وقتی با کسی صحبت می کنید، 3 تا 5 ثانیه تماس چشمی در یک زمان معمولاً از نظر اجتماعی قابل قبول است. طبیعی است که یک لحظه به سمت خود نگاه کنید و سپس نگاه خود را برگردانید و پلک زدن را فراموش نکنید. اما درست مانند همه چیز در زندگی، تعادل نیز حیاتی است. بسته به فرهنگ، اجتناب از تماس چشمی یا نگاه کردن به پایین در طول مکالمه نیز ممکن است خجالتی یا از نظر اجتماعی بی مهارتی تلقی شود. شما نمی خواهید مردم فکر کنند که شما به آنچه آنها میگویند بی علاقه هستید. سعی کنید 50 درصد از مواقع هنگام صحبت کردن و 70 درصد در حین گوش دادن به افراد نگاه کنید.
8. حریم شخصی و فاصله اجتماعی را نقض نکنید
نزدیک شدن بیش از حد به مردم می تواند باعث ایجاد احساس ناراحتی در آنها شود. حفظ حداقل 50 سانتیمتر فضای شخصی بین افراد بسیار معمول است، مگر اینکه آنها را از نزدیک بشناسید.
قانون سرانگشتی: اگر قدمی بردارید و دیگران به عقب برگردند، خیلی نزدیک هستید. اگر آنها همچنان به سمت شما قدم برمیدارند، شما خیلی دور هستید!
به هنجارهای اجتماعی در بین افرادی که با آنها رفت و آمد دارید توجه کنید.
9. فیلتر کلامی و ذهنی خود را فراموش نکنید
آیا میدانید افراد بدون فیلتر، زمانی که تصادفی چیزی نامناسب یا ترسناک را به زبان می آورند (مثل دیشب، بعد از شام بدترین اسهال را داشتم)، میتوانند لحظات فوق العاده ناخوشایندی را ایجاد کنند. نداشتن فیلتر کلامی و ذهنی نیز میتواند دوستان را دور کند.
افراد بدون فیلتر اغلب:
- افکار تصادفی یا نامربوط مطرح میکنند.
- در مورد مسائل خصوصی با صدای بلند صحبت میکنند.
- موضوعات تابو مانند سیاست، نژادپرستی، مذهب یا تمایلات جنسی را مطرح میکنند.
- بی ادبانه نظرات خود را بیان میکنند.
- شوخی های توهین آمیز میکنند.
- از دشنام دادن و استفاده از جملات ناسزا در زمان های نامناسب اباعی ندارند.
شما هیچگاه مستقیماً از رودخانه و بدون فیلتر و تصفیه، آب نمی نوشید، بنابراین بدون فیلتر وارد گفتگو نشوید. افراد دارای مهارت اجتماعی، قبل از صحبت، آگاهانه فکر میکنند و از موضوعات خاص اجتناب میکنند.
از این موضوعات اجتناب کنید تا از نظر اجتماعی ماهرتر به نظر برسید:
- مسائل خصوصی مانند روابط، امور مالی شخصی، سلامت روان یا مسائل خانوادگی
- تابو و موضوعات بحث برانگیز مانند مذهب، سیاست، شایعات، اعضای بدن یا جنسیت
- عقاید تند و افراطی
- نظرات منفی در مورد دیگران
- به اشتراک گذاری بیش از حد عمیق مسائل عاطفی (به ویژه در مراحل اولیه دوستی یا رابطه)
- موضوعات تصادفی بی ربط به مکالمه (این نشان می دهد که شما گوش نمیدادید)
- روی ساختن یک فیلتر ذهنی کار کنید که شما را از گفتن هر چیز نامناسب یا بالقوه ناخوشایند باز دارد. اما به یاد داشته باشید که اگر اجازه دادید چیزی از بین برود، خود را مورد شماتت قرار ندهید. هر کسی بالاخره در جایی نظر یا حرف غیر ضروری میگوید.
فقط هر چیزی که در یک لحظه به ذهنتان میرسد را نگویید. قبل از صحبت کردن، یک نفس عمیق بکشید و 2 تا 3 ثانیه صبر کنید تا به آنچه میگویید، فکر کنید. این به شما کمک میکند با متانت و احترام بیشتری معاشرت کنید.
10. به اشتباهات خود بخندید
هنگام تلاش برای غلبه بر ناتوانی اجتماعی، ممکن است احساس کنید تحت فشار قرار میگیرید که در تعاملات اجتماعی خود بی نقص باشید. اما یک چیزی در مورد دیدن جنبه های ناقص افراد، دوست داشتنی است. تحقیقات نشان میدهد که پذیرفتن نواقص، شما را دوست داشتنی تر میکند. این اثر Pratfall نامیده میشود و توضیح میدهد که چگونه اشتباهات ناشیانه کوچک میتوانند شما را انسانی تر و قابل باورتر جلوه دهند. خندیدن به خود میتواند شروع یک مکالمه ناخوشایند را از بین ببرد.
11. به افراد دیگر علاقه نشان دهید
نشان دادن علاقه به افراد دیگر ساده ترین پوشش برای فقدان مهارتهای اجتماعی است. به هر حال، مردم دوست دارند در مورد خودشان صحبت کنند و وقتی دیگران به آنها علاقه دارند، خوششان می آید. همانطور که برای ایجاد جعبه ابزار اجتماعی خود کار می کنید، فشار را از خود برای گفتن نظرات هوشمندانه یا رفتاری خاص بردارید. در عوض، با ابراز علاقه به آنچه که میگویند دیگران را در کانون توجه قرار دهید.
دیل کارنگی: شما می توانید در عرض دو ماه با علاقه مند شدن به افراد دیگر، دوستان بیشتری پیدا کنید تا اینکه در عرض دو سال با تلاش برای علاقه مند کردن مردم به خودتان، دوستان بیشتری پیدا کنید.
به جوکهای مردم بخندید، درباره زندگی آنها سوال بپرسید و مجذوب داستانهای آنها رفتار کنید. بیشتر مردم میخواهند احساس باحال بودن، خنده دار، جالب و ارزشمندی برای دیگران داشته باشند.
