به گزارش ",ورزش"، آلومینیوم سومین فصل حضور خود در لیگ برتر را در حالی سپری می‌کند که نوع فوتبالی که این تیم این روزها در لیگ برتر ارائه می‌دهد خیلی‌ها را به پای گیرنده‌های تلویزیونی می‌کشاند.
آن‌ها که برای اولین بار در لیگ بیستم به لیگ برتر رسیدند و اولین تجربه خود را در سطح حرفهای فوتبال ایران تجربه می‌کردند، رتبه یازدهم را در پایان فصل به خود اختصاص دادند تا مثل خیلی از تیم‌ها خیلی زود به لیگ یک برنگردند، لیگ بیست و یکم برای این تیم با رتبه هشتم به پایان رسید، رتبه‌ای که برای این تیم تازه راه‌یافته به لیگ برتر، رتبه‌ای خوب و قابل دفاع بود. آن‌ها در آن فصل به فینال جام حذفی هم با شکست پرسپولیس رسیدند، تا احترام بیشتری برای خود در جامعه فوتبال بخرند.
مردان اراکی که در هر دو فصل 37 امتیاز را دشت کرده بودند، تا اینجای لیگ بیست و دوم و درحالی‌که 9 هفته به پایان فصل باقی مانده است، با 30 امتیاز در رده هفتم جدول قرار دارند و به‌نوعی در زمره نیمه بالایی جدول جای گرفته‌اند؛ جایی که لیاقت آن را هم دارند.
بازی امروز آن‌ها برابر تیم صدرنشین سپاهان و مربی معروف این تیم، مورایس، در حالی با نتیجه تساوی یک بر یک به پایان رسید که آن‌ها می‌توانستند در صورت قدر دانستن فرصت‌ها توسط زاپاتا، بازی را با برد و نتیجه‌ای مناسب به پایان برسانند.
تساوی با پرسپولیس در تهران با فوتبالی مالکانه در نیمه اول، متوقف‌کردن تراکتور خمس در تبریز و زدن 2 گل به مس رفسنجانی که با 9 گل خورده به‌همراه پرسپولیس بهترین خط دفاعی لیگ را تا اینجا داشته، نشان می‌دهد ظرفیت تیم رحمتی و نتایج این تیم بالاتر از سابقه آن‌ها در لیگ برتر است.
به نظر می‌رسد باید برای تیم آلومینیوم و شاگردان رحمتی که سخت به رقبا فرصت گلزنی می‌دهند و تا اینجای لیگ تنها 10 گل خورده‌اند، احترام ویژه‌ای قائل بود. تیمی که همانند گل‌گهر می‌تواند نوید قطب جدیدی در فوتبال ایران بدهد و تنور لیگ ایران را داغ‌تر کند.
