به گزارش ",ورزش"، جام جهانی 2022 قطر شگفتی‌های بسیاری در زمینه داوری به همراه داشت.
استفاده از سیستم آفساید نیمه اتوماتیک که باعث شد از معیار سانتیمتری به معیار میلیمتری برسیم. وقت‌های اضافه بسیار بیشتر که در ابتدا توجه بسیاری را جلب کرد اما در نهایت کمکی به مدیریت زمان بازی نکرد.
با این حال، قابل توجه‌ترین پیشرفت استفاده بسیار زیاد از آوانتاژ بود که باعث کاهش قابل توجه کارت‌های قرمز (چهار کارت) شد، خصوصا در موقعیت‌هایی که ارزش برخورد بیشتری داشت.
تعداد خطاهای اعلام شده از 27.1 در هر بازی در روسیه به 24.2 در هر بازی در قطر کاهش پیدا کرد و بعضی از تیم‌های خشن مانند آرژانتین و مراکش به شکل قابل توجهی از این موضوع استفاده کردند. دیدار دو تیم آرژانتین و هلند با وجود 17 کارت زرد (دومین بازی پر کارت تاریخ این رقابت‌ها) شاهد هیچ اخراجی نبودند.
تاریخچه تعداد کارت‌های زرد و قرمز از زمان استفاده از آنها در جام جهانی 1970 درس‌‌های غیرمنتظره‌ای برای ما داشته و جالب است بدانیم که جام جهانی 2018 هم تعداد برابری کارت قرمز با جام جهانی 2022 داشته اما تعداد کارت زرد جام جهانی 2022 سه کارت بیشتر و 222 کارت بوده است.
در این مورد، اعداد لزوما چیزهای بیشتری را به ما نشان نمی‌دهند و این موضوعی رفتاری و احساسی است. آنها به دو معیار وابسته به هم بستگی دارند: رفتار بازیکنان و رفتار داوران. تعداد بالای کارت‌ها نشانگر رفتار خشن یا سختگیری است.
نکته جالب دیگر اینجاست که تعداد پنالتی‌های اهدا شده هم به شکل قابل توجهی در مقایسه با سال 2018 تغییر پیدا کرده است (23 پنالتی برابر 29 پنالتی) اما باز هم بسیار زیاد است و در رده دوم بیشترین پنالتی اعلام شده قرار دارد.
میتوان از تعداد کم پنالتی‌های اعلام شده توسط کمک داور ویدئویی (خطاهای میلیمتری یا هندهای غیرعمد) استقبال کرد اما عدم دخالت آنها روی بعضی از صحنه‌ها نیز ناراحت کننده بود.
خط مشی کلی این بود که داوران اجازه دهند که بازی بیشتر در جریان باشد و پیش برود اما این ایده کاملا برعکس در قطر عمل کرد. داوران آسان‌گیر و اهمال‌کار اجازه دادند که ضد فوتبال و خشونت در زمین به وضوح دیده شود و به بازی ضربه بزند.
این روش بدون شک به سود تیمی مانند آرژانتین بود که ترسی از اعمال خشونت فراتر از حد عادی در زمین داشت و تلاش‌های متفاوتی برای به نمایش گذاشتن این هنرش در جریان دیدارها به کار گرفت.
چنین تغییراتی که در چند سال اخیر در فوتبال دیده نشده بود در جریان این جام جهانی به چشم آمد و بسیار نگران کننده بود. این روند در را به روی بازگشت خطاهای کوچک که بازی را از هدف اصلی‌اش دور میکند و خطاهای جدی که سلامت جسمی بازیکنان را به خطر می‌اندازد باز خواهد کرد.
این روند همچنین به جنجال‌های همیشگی و عدم درک جریمه کردن یا نکردن در موقعیت‌های مشابه دامن خواهد زد و اگر کمک داور ویدئویی روی این صحنه‌ها دخالت کند یا نکند، این جنجال‌ها بیش از پیش جدی خواهند شد.
برخلاف 2018 که جنجال‌ها (به جز استفاده از کمک داور ویدئویی) به کمترین حدش رسیده بود و کار داوران مورد تحسین قرار گرفته بود، جام جهانی 2022 باعث شد که تردیدها بیشتر از هر زمان دیگری افزایش پیدا کند. چندین تیم مدعی شدند که اشتباهاتی علیه آنها صورت گرفته و در بین آنها نام مراکش و فرانسه هم به چشم می‌خورد. آنها به دنبال نشانه‌های از داوری درست و اجرایی شدن بیشترین عدالت ممکن بودند.
این یعنی باید تغییراتی جدی در شرایط فعلی صورت بگیرد. داوران نباید در زمین برابر اعتراض‌های بچگانه و نادرست شبیه به رییس‌های کوچک رفتار کنند.
البته که نباید از یاد برد که بسیاری از وعده‌هایی که درباره کمک داور ویدئویی گفته شده بود نیز در نهایت عملی نشد. وعده‌هایی مانند این که دیگر هیچ جنجالی وجود نخواهد داشت، دیگر مشاجره نداریم، این سیستم به داورها کمک خواهد کرد و قرار نیست تیم‌های بزرگ از آن سود ببرند.
مشخصا همچنان بار زیادی روی دوش داوران است که گاهی با رفتارهایی از سوی بازیکنان روبرو هستند که شاید در هیچ ورزش دیگری تحمل نشود اما این بحث‌ها همچنان به صورت جدی ادامه دارد.
ما باید به دنبال بهترین داوری ممکن باشیم که در نتیجه تعادلی ظریف بین موارد اجباری به دست خواهد آمد و با تفسیر درستی از شرایط و تصمیم گیری بر اساس غرایز شکل خواهد گرفت اما مطمئنا بدون خطا نخواهد بود.
این جام جهانی پر فراز و نشیب از نظر انضباطی نشان داد که تمایل به ادامه دادن بازی شرایط را به شکلی پیش خواهد برد که نه بازیکنان و نه داور از امنیت کافی برخوردار نخواهند بود.
منبع: لوموند
