به گزارش" ,ورزش "، برای اینکه فرق بین انسانها و مردان بزرگ را بهتر متوجه شویم باید درنوع رفتار آنها در سخت ترین شرایط کنکاش کنیم و ببینیم آنها با اتفاقات و رویدادهای زندگی چگونه برخورد می کنند.حالا فرض کنید این رفتار در یکی از مهمترین بازی های فوتبال ایران مورد بررسی قرار بگیرد و نوع برخورد مربیان با تصمیمات داوری و گویش آنها مورد ارزیابی قرار بگیرد.
منصور پورحیدری یکی از مربیان بزرگ تاریخ فوتبال ایران است که به همراه علی پروین و برانکو ایوانکویچ سه قهرمانی بازیهای آسیایی را برای تیم ملی ایران در سالهای بعد از انقلاب به ارمغان آورده است. او در دورانی که روی نیمکت استقلال چه به عنوان مربی و چه به عنوان سرپرست دیده می شد، کمتر اعتراض می کرد و به شاگردانش در حین بازی هم اجازه چنین کاری را نمی داد، برای صحت این موضوع باید بازی دربی استقلال و پرسپولیس در هشتم دی ماه سال 1374 را دوباره مرور کنیم و نوع ادبیات این مربی دوست داشتنی را به پرچم کمک داوران خارجی دیدار از نوع بخوانیم .
در اواسط این دیدار که با نتیجه تساوی صفر بر صفر در رقابت های جام آزادگان به پایان رسید، استقلال صاحب ضربه کرنر شد، قلعه نویی که تازه از بند مصدومیت رها شده بود، توپ را روی دروازه پرسپولیس فرستاد و بهروز پرورش خواه در جناح مخالف مجدداً صاحب توپ شد، سانتر مجدد پرورشخواه روی محوطه هجده قدم پرسپولیس و روی تیردوم با ضربه سراکبریان و ضربه سر مجدد پاشازاده گل استقلال را به ثمر رساند، پاشازاده در حال خوشحالی بود که پرچم کمک را به نشانه آفساید بالا دید تا نبرد دو تیم در روزی که جنجال بزرگ تعویض کرمانی مقدم و علی دایی به وقوع پیوست با نتیجه مساوی به پایان برسد.
پورحیدری بعد از بازی به خبرنگاری که از او در باره بازی سئوال کرده بود گفت:
«بیائید، گل پاشازاده را بررسی کنیم. اگر او و ضربه اش آفساید بود، آنگاه من نسبت به داشته هایم در فوتبال دچار تردید خواهم شد»
