گزارش ویژه: پشت صحنه ناکامی لیورپول

به گزارش ",ورزش" روند ناکامی لیورپول در لیگ برتر انگلیس در سال 2023 همچنان ادامه دارد و آنها شب گذشته نیز با سه گل برابر وولوز شکست خوردند.

یورگن کلوپ در سال 2018 در همان جایی که سال 2015 قراردادش را با لیورپول امضا کرده بود نشسته و بسیار آرام به نظر می‌رسید. او به خبرنگاران گفت: «ما شرایطی ایجاد کرده‌ایم که من می‌‎توانم بهترین اطلاعات را در آن به دست بیاورم.»

این سومین سال حضور این مربی آلمانی روی نیمکت این تیم بود و آنها فینالیست شکست خورده جام اتحادیه و لیگ اروپا در سال 2016 و لیگ قهرمانان در سال 2018 بودند. با این حال، کلوپ کاملا آرام به نظر می‌رسید و معتقد بود که افراد درستی در درون و بیرون زمین در حال تلاش هستند و مطمئنا موفقیت بسیاری برای این تیم در پیش خواهد بود.

او از این موضوع اطمینان کامل داشت. لیورپول به زودی قرار بود به قله موفقیت برسد و به اولین تیم اروپایی تبدیل شود که فاتح لیگ قهرمانان، سوپر جام اروپا، جام جهانی باشگاه‌ها و قهرمان لیگ به صورت همزمان شده است. آنها در کنار منچسترسیتی به قدرتی تبدیل شده بودند که هیچ تیمی دوست نداشت با آنها روبرو شود.
لیورپول از حضور افرادی در بیرون از زمین بهره می‌برد که بسیار باهوش بودند: یورگن کلوپ، مایک گوردون به عنوان رییس گروه ورزشی فنوی و مایکل ادواردز که مدیر ورزشی این باشگاه بود.

تنها کسی از این جمع که هنوز در این تیم حضور دارد، کلوپ است و شاید برای بررسی دلیل این که چرا لیورپول شش بار در لیگ شکست خورده، 10 امتیاز با جایگاه چهارم جدول رده‌بندی فاصله دارد، از هر دو رقابت داخلی دیگر حذف شده و هویتش را از دست داده شاید باید از همین جا شروع کرد.

مثلث کلوپ، ادواردز و گوردون بهترین عملکرد حرفه‌ای ممکن را داشت. همه آنها شخصیت‌های متفاوتی بودند که برای کار تیمی در کنار هم قرار گرفته بودند و نظرات صادقانه‌شان را برای داشتن دیدگاه درستی از این که لیورپول به چه شکل باید با سایر باشگاه‌ها رقابت کند مطرح می‌کردند.
 

کلوپ و ادواردز همیشه درباره شرایط بازیکنان، خریدهای جدید احتمالی، پیشرفت زیر ساخت‌های فوتبالی و سایر مسائل مهم در زمان صرف صبحانه یا ناهار در سالن غذاخوری آنفیلد صبحت می‌کردند و پس از آن مشغول تحلیل با جزئیات دقیق‌تر می‌شدند.

آنها نظرات‌شان را به گوردون منتقل می‌کردند، کسی که می‌توانست شرایط مالی را بررسی کند و حمایتش از ایده‌های آنها اهمیت بسیاری داشت. درست مانند زمانی که برای خرید ویرژیل فن‌دایک از اورتون وارد عمل شد.

همکاری این سه نفر فوق العاده بود و باعث شد که احساس قدرت، اطمینان و هماهنگی خاصی در تیم تصمیم گیرنده در این باشگاه ایجاد شود که پیش از آن هرگز دیده نشده بود.
ادواردز در نوامبر 2021 تایید کرد که قصد دارد پس از پایان قراردادش در ژوئن 2022 از این سمت کنار برود و نیاز دارد که مدت زمانی را دور از دنیای فوتبال سپری کند.

گوردون این فصل از بررسی روزمره شرایط باشگاه فاصله گرفت تا بتواند روی پیشنهاد سرمایه‌گذاری گروه ورزشی فنوی برای فروش یا ادامه کار با لیورپول تمرکز کند.
چنین اتفاقی به این معنا بود که دو نفر از سه عضو مهم و تاثیرگذار در موفقیت‌های این باشگاه عملا دیگر جایی در آنفیلد نداشتند اما این فقط بخش ظاهری قضیه است که ما تا به حال شاهد آن بودیم.

این فروپاشی در عمق این باشگاه هم همچنان ادامه دارد. وقتی خبر جدایی ادواردز اعلام شد، لیورپول تلاش کرد که این دوران گذار را به خوبی مدیریت کند و جولیان وارد را به عنوان جانشین او انتخاب کرد اما او هم در ماه نوامبر استعفایش را به مدیران این باشگاه ارائه کرد و قرار است در پایان فصل از جمع آنها جدا شود.

نکته نگران کننده اینجاست که یان گراهام، مدیر تحقیقات، که به عنوان بهترین گزینه برای قرار گرفتن در این پست دیده می‌شد نیز در حال ترک لیورپول است. دلیل این موضوع این است که او دیگر نمی‌تواند بهترین استفاده را از توانایی‌هایش در این باشگاه ببرد.

جیم موکسون، پزشک لیورپول، در شب آغاز فصل جدید بدون هیچ توضیحی و به دلیل مشکلاتی که بین پزشکان، فیزیوتراپ‌ها و محققان ورزشی این باشگاه پیش آمده بود از جمع آنها جدا شد.

فیلیپ جاکوبسن در سال 2020 از پست مدیر عملکرد تیم کنار رفته بود. وظیفه او این بود که تمامی اعضای این دپارتمان را در کنار هم حفظ کند و سبک مشخصی برای کار ارائه دهد اما چنین اقدامی غیرممکن به نظر می‌رسید.

بسیاری در مجموعه تمرینی معتقد بودند که آندریاس کورنمایر، مدیر آمادگی جسمانی و یکی از مورد اعتمادترین اعضای کادر فنی کلوپ، تاثیرگذاری بیش از حدی روی بسیاری از اعضای تیم دارد و همین موضوع باعث شده بود که کار کردن با او دشوار شود.

تعداد دیگری از اعضای کادر فنی لیورپول که نقش مهمی در روند موفقیت این تیم داشتند نیز کنار گذاشته شدند. افرادی چون هریسون کینگستون در بین آنها دیده می‌شد که به فدراسیون فوتبال مراکش ملحق شد و همچنین مارک لیلند که در حال حاضر آنالیزور تیم اول نیوکسل است.

حالا می‌توان گفت که لیورپول درگیر «فرار مغزها» نه فقط در دوره گذار تیم، بلکه به صورت کلی و به عنوان یک باشگاه شده است.

یکی از کارمندان لیورپول می‌گوید: «تمرکز زیادی روی این موضوع که بازیکنان جدید تیم به خوبی بازسازی نشده و تغییر نکرده‌اند وجود دارد و این موضوع درست است اما این واقعیتی است که درباره افراد پشت صحنه هم صدق می‌کند. بسیاری از افراد کلیدی از این باشگاه جدا شده‌اند و بعضی بیش از حد قدرتمند شده‌اند. حالا ایمان کارکنان به تصمیمات گرفته شده کمتر شده است.»

آیا هنوز کسی به روندی که این باشگاه در پیش گرفته اعتماد دارد؟

لیورپول در دوران کلوپ به خوبی نشان داده بود که اتفاقاتی که در زمین دیده می‌شد محصول تلاش‌هایی بود که بیرون از زمین در جریان بود. آیا افت فاحش در هویت بازی این تیم در واقع شکستی در این روند است یا تمام این مسائل رسوایی و خیانتی باورنکردنی بوده است؟

وقتی تصمیم گیری‌ها به بهترین شکل ممکن صورت می‌گرفت، معیارهای مشخصی در آن دخیل بود و از هوش داده‌ای در آن استفاده می‌شد، لیورپول دومین تیم برتر اروپا بود. آنها تمامی موارد مربوط به بازیکنان را از دیدگاه فیزیکی بررسی می‌کردند و حتی خواسته‌های روانی و ذهنی کلوپ از هر بازیکن را هم در نظر می‌گرفتند.

کار آنها در فروش بازیکن فوق العاده بود، تنها چلسی از این تیم بهتر بود و دلیلش این بود که این باشگاه لندنی تحت هدایت رومن آبراموویچ به ماشین سوددهی تبدیل شده بود.

برنامه حرکت رو به جلوی این باشگاه در سطح بسیار بالایی قرار داشت و حتی آکادمی لیورپول سه ماه تمام وقتش را صرف بهبود شرایط ترنت الکساندر آرنولد کرد چون مشخص شده بود که این بهترین روش برای حضور او در تیم اول است.

این روش چنان به خوبی جواب داده بود که بسیاری از باشگاه‌ها در سراسر اروپا از آنها الگو گرفتند اما ناگهان تمام این روند متوقف شد یا افت کرد یا تغییر کرد، بسته به صحبت‌هایی که از هر یک از مدیران لیورپول می‌شنوید.

شرایط فعلی در بازه زمانی مهمی بین سال‌های 2019 و 2021 قابل پیش‌بینی بود. پیش از آن که لیورپول جام قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا را در مادرید بالای سر ببرد و پس از این که با کسب 97 امتیاز پس از سیتی در جایگاه دوم جدول رده‌بندی لیگ برتر قرار گرفت، آنها در همان زمان سیاست بازداری را در اولویت قرار دادند تا شاکله اصلی تیم را حفظ کنند.

محمد صلاح، سادیو مانه، جوردن هندرسون و جو گومز همگی در سال 2018 قراردادهایشان را تمدید کردند. اندی رابرتسون، الکساندر آرنولد، دیووک اوریگی، جوئل ماتیپ و جیمز میلنر هم در پاییز بعدی قراردادهای جدیدی را امضا کردند.

کلوپ گفت: «قراردادهای جدید و حفظ بازیکنانی که اینجا هستند در واقع پیام بسیار محکمی برای دنیای بیرونی است. این نشانه بسیار خوبی است. من از این واقعیت بسیار خوشحال هستم که این پسرها در بهترین سن فوتبالی ممکن قرار دارند.»

این راهکار در آن زمان منطقی به نظر می‌رسید چون همانطور که سرمربی گفت، هسته اصلی تیم در بهترین دوران فوتبالش قرار داشت. آنها مجبور به هزینه و تلاش بیش از حد نشدند و از همه مهم‌تر این بود که تاکتیک این تیم کم کم شکل می‌گرفت و بازیکنان تعویضی آماده بودند تا نقش تعیین‌کننده‌ای را در ترکیب این تیم ایفا کنند.

اما در ژوئن 2021 هم راهکار لیورپول همچنان همین بود. تنها بازیکنانی که به عنوان گزینه‌های حضور در ترکیب اصلی به این تیم اضافه شدند تیاگو و دیوگو ژوتا بودند و این در حالی بود که هاروی الیوت هم استعداد قابل توجهی به نظر می‌رسید.

ابراهیم کوناته یک ماه قبل به عنوان تنها خرید این تیم در آن پنجره نقل و انتقالات تابستانی به آنفیلد اضافه شده بود.

لیورپول در نقطه‌ای قرار داشت که شاکله اصلی این تیم دو سال در شرایط سخت، فشرده و بی‌وقفه فوتبال بازی کرده بودند و خستگی و فرسودگی به خوبی در ساق پاها و روحیه آنها دیده می‌شد. «سن خوب فوتبالی» آرام آرام سپری شده بود.

این باشگاه نمی‌خواست با امضای قراردادهای بلند مدت اشتباه کند و در عین حال تصمیمی برای افزایش دستمزد بازیکنان مسن‌تر نداشت. آنها اجازه جدایی جینی واینالدوم به عنوان بازیکن آزاد را هم صادر کردند.

با این حال، هندرسون، فابینیو، آلیسون بکر، رابرتسون و فن دایک قراردادهای بلند مدت و گران‌قیمتی امضا کردند که انتظارات از نمایش درخشان آنها پس از 30 سالگی را افزایش می‌داد.

پاداش دادن به بازیکنان مهم و محافظت از ارزش‌های آنها امری طبیعی و روندی سالم است اما این موضوع باید در راستای زمان‌بندی درست و مدت زمان مناسب برای تمدید قراردادها صورت بگیرد. مشکل اینجا بود که کمک لازم برای هسته اصلی ارسال نشده بود و همین کار را برای تیم سخت کرد.

بسیاری معتقد بودند که بازار تحت تاثیر شیوع جهانی ویروس کرونا نقش مهمی در این موضوع دارد اما باشگاه‌هایی که شرایط دشوارتری داشتند توانستند خروجی بهتری را به ثبت برسانند.

این احساس وجود داشت که اگر ویروس کرونا نبود، شاید یک فروش بزرگ می‌توانست شرایط بازسازی تیم را تا حد زیادی بهبود ببخشد. مانند فروش 180 میلیون یورویی فیلیپه کوتینیو به بارسلونا که کمک بسیاری به این باشگاه کرد.

بارسا و رئال مادرید در حال بررسی شرایط مانه و صلاح بودند اما رئال در نهایت تصمیم گرفت ادن هازارد را به خدمت بگیرد و شرایط مالی هر دو باعث شد که به فکر جذب این دو ستاره نباشند. پاری سن ژرمن هم که دیگر مشتری مهم این دو بازیکن بود، اولویتش را روی تمدید قرارداد کیلیان امباپه و جذب لیونل مسی قرار داد.

هیچ پیشنهاد قابل توجهی برای بازیکنان بزرگ به لیورپول نرسید و اتفاق بدتر این بود که آنها در فروش بازیکنان نیمکت نشین هم با مشکل جدی مواجه شدند.

لیورپول در فاصله سال‌های 2019 و 2021 موفقیت‌های بسیاری به دست آورد اما در عین حال با آگاهی کامل و به آرامی وارد منطقه خطر شده بود. این روند پس از آن با سرعت بیشتری ادامه پیدا کرد.

تنها هافبک قابل اعتمادی که پس از آگوست 2018 به جمع بازیکنان این تیم اضافه شده تیاگو است که مشکلات مصدومیتش در طول این مدت و پس از حضورش در آنفیلد در سپتامبر 2020 به گوش همه رسیده است.

نبی کیتا و الکس اوکسلید چمبرلین نتوانستند توانایی‌های خودشان را آنطور که باید و شاید در این پست به نمایش بگذارند، خستگی قابل توجه جیمز میلنر و هندرسون و همچنین بی‌تجربگی بازیکنان جوان باعث شد که آنها بارها و بارها با شدیدترین انتقادها مواجه شوند.

مدیران باشگاه همچنان ترجیح دادند که منتظر یافتن بهترین گزینه باشند که حالا بسیاری معتقد هستند که جود بلینگام است. او بازیکن بسیار درخشانی است اما فقط حضور او برای لیورپول کافی نیست و با توجه به علاقه منچسترسیتی و رئال مادرید به جذب این بازیکن، پیوستنش به این باشگاه هم تضمین شده نیست.

لیورپول نیاز به جراحی سنگینی در خط میانی دارد. قرارداد میلنر، کیتا و چمبرلین رو به پایان است و فابینیو و هندرسون نیز بسیار افت کرده‌اند. این که چطور آرتور ملو با وجود سوابق مصدومیتش به عنوان راه حل مناسبی دیده شد نیز جای سوال دارد.

این باشگاه در خط حمله هم به مانه اجازه داد که تابستان گذشته به دنبال چالش جدیدی برود و به بایرن مونیخ ملحق شود. آنها همچنین قرارداد صلاح را تمدید کردند تا او بیشترین دستمزد را در تاریخ این باشگاه دریافت کند.

بسیاری به این موضوع واقف هستند که تلاش برای ساختن دوباره خط حمله‌ای که نقش مهمی در موفقیت‌های لیورپول داشت، کاری بسیار چالش برانگیز برای مدیران این باشگاه خواهد بود. لوئیز دیاز پیش از مصدومیتش شانس زیادی برای کمک به این روند داشت اما داروین نونیز از زمان حضورش در این تیم مشکلات بسیاری را به همراه داشته است.

جذب کودی خاکپو بسیاری را امیدوار کرد، خصوصا که همه فکر می‌کردند این بازیکن قرار است پیراهن منچستریونایتد را به تن کند اما در لحظات آخر نظرش را عوض کرد و به لیورپول پیوست. این بازیکن هلندی که نمایش خوبی در جام جهانی 2022  قطر داشت قرار بود جانشین روبرتو فیرمینو شود اما این بازیکن 31 ساله برزیلی در آستانه امضای قرارداد جدیدی با این باشگاه قرار گرفته است.

بسیاری از منابع نزدیک به این باشگاه تاکید دارند که خاکپو و نونیز خریدهایی هستند که توسط کادر فنی انجام شده‌اند و شاید مدیران چندان با آن موافق نبودند.
لیورپول در طول یک سال گذشته 180 میلیون پوند برای ایجاد تغییر در خط حمله تیمش هزینه کرده و امیدوار بوده که سودی طولانی مدت را از این هزینه قابل توجه دریافت کند.