ادرار شتر واقعا خاصیت دارد یا مضر است؟

ادرار شتر مفید است یامضر؟؟

گوشت ، شیر و ادرار شتر بر اساس بسیاری از عقاید ، از محصولات و مواد غذایی پر خاصیت هستند به طوری که مصرف این فرآورده ها ، بر دیگر محصولات دامهای دیگر اولویت دارد.

اما بر اساس بیماری های حیوانی که در میان دامها شیوع دارد ، سازمان بهداشت جهانی (WHO)، توصیه می کند بنابر احتیاط لازم از مصرف شیر و فرآورده های شتر اجتناب شود . در غیر اینصورت شیر و گوشت شتر باید خوب پخته و استرلیزه شوند.

در یکی از روزنامه های عرب زبان نوشته شده است که سازمان بهداشت جهانی همچنین درباره نزدیک شدن به شترها یا نوشیدن مستقیم شیر از آن ها یا خوردن گوشت آن ها بدون پاک کردن و خوب پختن، هشدار داد و به شدت بر ضرورت پرهیز از نوشیدن ادرار شتر تاکید کرد.

پژوهش های پزشکی مشخص نموده است که افراد مبتلا به بیماری کرونا به علت نزدیک شدن و لمس شتر به ویروس آلوده شده اند . این پژوهش ها خفاش را عامل اصلی انتقال ویروس کرونا به شتر می دانند.

برخی از مردم عربستان ، ادرار شتر را داروی شفابخش می دانند که برای درمان بسیاری از بیماری ها مفید می باشد.

روایات مختلف در مورد خواص ادرار شتر

ابوعلی سینا در کتاب قانون که یکی از منابع مرج در علم پزشکی است به خواص ادرار شتر و گاو اشاره کرده است و از آنها برای درمان بیماری های خاص تجویز نموده است . ادرار شتر یا گاو نیز ماند زهر مار و زهر عقرب، دارای خواص درمانی می باشد.

عَنِ الْمُفَضَّلِ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع قُلْتُ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ إِنَّهُ یُصِیبُنِی رَبْوٌ شَدِیدٌ إِذَا مَشَیْتُ حَتَّی لَرُبَّمَا جَلَسْتُ فِی مَسَافَةِ مَا بَیْنَ دَارِی وَ دَارِکَ فِی مَوْضِعَیْنِ فَقَالَ یَا مُفَضَّلُ اشْرَبْ لَهُ أَبْوَالَ اللِّقَاحِ قَالَ فَشَرِبْتُ ذَلِکَ فَمَسَحَ اللَّهُ دَائِی

مفضّل از امام صادق پرسید :ای پسر پیامبر خدا! هنگام راه رفتن، نفس تنگی شدیدی مرا ازار می دهد تا اندازه ای که گاه در فاصله میان منزل خود و شما ، دوبار می نشینم. فرمود:ای مفضّل! برای این عارضه، ادرار شتر شیرده بخور. من از آن خوردم و خداوند، بیماری ام را شفا بخشید.

در مسئله طهارت و نجاست ادرار؛ حیوانات را به دو دسته تقسیم می کنند :

دسته اول: حیوانات حرام گوشت که ادرار و دیگر فضولات آنها نجس است. البته درباره پرندگان حرام گوشت اختلاف نظر وجود دارد.

دسته دوم:حیوانات حلال گوشت که ادرار و مدفوع آنها نجس نیست.

شتر در دسته دوم قرار دارد بنابراین ادرار و مدفوع آن پاک است، و اگر آنها را از خبائث(غذاهای چندش آور) ندانیم، حکم اولیه آن مبنی بر حرام نبودن آن است که خوردنشان نیز حرام نمی باشد.

در این صورت با برخی روایات که می گوید:«شفایی در حرام وجود ندارد»، منافات نخواهد داشت؛به همین دلیل چه مصرف عادی و چه مصرف برای درمان ، حرام نمی باشد.

اما اگر ادرار شتر را جزء خبائث بدانیم و به دلیل حرمت خوردن و نوشیدن خبائث قائل به حرمت ادرار شتر شویم، شاید موضوع متفاوت باشد.

در این نوع دیدگاه ، مصرف عادی ادرار شتر به طور یقین حرام است اما استفاده از آن به عنوان درمان ایرادی ندارد چرا که فقها استفاده از هر خوردنی حرام که علاج و درمان بیمار به صورت انحصاری متوقف بر آن باشد را جایز می دانند.

زیرا اگر تنها راه درمان بیماری استفاده از مواد حرام باشد ، فرد بیمار می تواند به مقدار رفع ضرورت از حرام استفاده کند.مستند این حکم، عموم آیه ای است که وجود حرج و سختی را نفی نموده و دلیل دیگر، روایاتی است که نفی ضرر می کنند.

همچنین آیه ای که مسلمانان را از وقوع در هلاکت نهی کرده، مستندی دیگر برای این حکم است. علمای علم فقه، این عمومات را مقدم بر روایات نفی ضرر کرده اند.

اما در پاسخ به این پرسش که با روایاتی که وجود شفا در حرام را نفی می کنند، چه می توان گفت ؟با ادله و روایاتی که درمان با حرام را جایز می دانند روایاتی نمی تواند مقابله کند.

در مورد تاثیر درمانی ادرار شتر بر آسم و تنگی نفس روایات و شواهد تجربی متعددی وجود دارد . مواد موثر در ادرار شیر در درمان و بهبود آسم به دو صورت اتساع برونشی ( Bronchodilation ) یا بهبود التهاب مجاری تنفسی عمل می کنند.

در مطالعه ای تاثیر اتساعی شیر شتر بر 7 نمونه و ادرار شتر بر 9 نمونه تراشه جدا شده خوکچه هندی منقبض شده بوسیده µM 100 متاکولین در مقایسه با محلول کربس به مدت 8 دقیقه بررسی گردید. طبق نتایج حاصل شده ، اختلاف معنی داری میان حداکثر پاسخ برونکودیلاتوری شیر شتر (P

به طور کلی در حالی که شیر و ادرار شتر دارای اثر اتساعی بر تراشه خوکچه هندی بود محلول کربس اثر انقباضی بر تراشه داشت.این نتایج نشان می دهد که ماده یا مواد برونکودیلاتوری در شیر و ادرار شتر وجود دارد اما برای تعیین مکانیسم عمل این اثر نیاز به بررسی های بیشتر است.