اسباب بازی برای کودک در سفر
کودکان زیر 3 سال وسایل، اسباب بازی، خوراکی و ... بسیاری دارند که هنگام مسافرت باید همراه خود داشته باشید تا کودک بهانه گیری نکند.
سفر رفتن وسایل خاص خودش را می خواهد ، در هنگام سفر پدر و مادر وسایل ضروری را آماده می کنند و در صندوق عقب ماشین می گذارند اما نباید وسایل ضروری کودکشان را فراموش کنند. با بیدار شدن کودک در اولین روز مسافرت ، بهانه گیری های او شروع می شود ، یک نواختی جاده ، کم تحرکی در ماشین و.. باعث شده که او کلافه شود.
اسباب بازی کودک در سفر
بازی های شادی آور در سفر
بی قراری های او که بالا می گیرد. مادر یادش می افتد اسباب بازی های کوچولو را با خود نیاورده است. اسباب بازی برای کودک در سفر جزو لوازم کاملاً ضروری و مهم برای داشتن سفری خوش و آرام همراه با کودک است. کودک در مواقع عادی زندگی اش ساعت ها مشغول بازی با لوازم است بنابراین تحمل سفر برای مدت طولانی آن هم بدون سرگرمی برایش بسیار سخت می شود. از این رو تهیه اسباب بازی های مناسب سفر راهکاری کمک کننده برای آرامش خانواده در سفر است. همراه داشتن چند قطعه اسباب بازی مانند سایر وسایل مورد نیاز سفر مهم است زیرا در طول سفر اسباب بازی ها کودکان را سرگرم نگه داشته و مهارت های رشد و اجتماعی آنها را بالاتر می برد.
روانشناس در این باره می گوید:نوع اسباب بازی که می بایست والدین در سفر برای فرزندشان انتخاب کنند بسته به اینکه سفر چه کیفیتی دارد، فرق دارد. معمولاً کودکان پائین تر از سن 3 سال با هر شیء سرگرم می شوند و آنها شاید ساعت ها مشغول بازی با یک شیء بدون هدف خاصی شوند و از این بازی لذت هم ببرند اما کودکان بالاتر از سن 3 سالگی معمولاً بازی بی هدف را دوست نداشته و ابزار را هدفمند در بازی ها به کار می گیرند. او ابتدا درباره آنچه دردسترس است خوب فکر کرده و بعد مطابق با چارچوب ساخته شده ذهنش از ابزار کمک می گیرد و با این شکل مهارت های فکری پیدا کرده و قوه خلاقیتش نیز تقویت می شود.
این روانشناس ادامه می دهد:«کودکانی که بیشتر از 3 سال دارند بازی های غیرتکراری و جدید برایشان لذت بخش تر است. بنابراین آنها دوست دارند در مسافرت با ابزاری جدید برای تفریح و سرگرمی شان آشنا شوند.
کودکان 2 تا 6 ساله از بازی های تکراری مثل ریختن شن در سطل لذت می برند. آنها ممکن است مدت ها کنار ساحل نشسته و به این کار مشغول شوند ولی کودکان 5 ساله از بازی های ترکیبی و آزمایشی لذت می برند. آنها همواره می خواهند آزمایش کنند که اگر در سطل شن کمی آب دریا را هم بریزند چه اتفاقی خواهد افتاد یا اگر سطل شن را در دریا خالی کنند چه رخ می دهد. بازی ها در این سن تحرک بیشتری گرفته بنابراین مراقبت از آنها توجه بیشتری می طلبد.
کودکان پیش دبستانی قادرند قوانین بازی را تبعیت کرده و به بازی های اجتماعی مشغول شوند. بنابراین آنها معمولاً اسباب بازی هایی که برای بازی های اجتماعی شان کاربرد دارد را بیشتر می پسندند مثل توپ، طناب و حتی یک قطعه گچ یا سنگ. از این رو باید در نظر داشت سفر کردن با کودکان و همراه بردن وسایل بازی مورد نیاز آنها نیازمند توجه و تحقیقی خاص در این مورد است.
سفر با کودکان نوپا
اسباب بازی های سفری اساساً نوع شان با اسباب بازی های موجود در خانه فرق دارد. این لوازم سرگرم کننده کودک معمولاً ویژگی هایی دارند که هم کودک را ساعت ها سرگرم می کند و هم به لحاظ حجم و اندازه به گونه ای هستند که به عنوان باری اضافه در سفر به حساب نمی آیند.
برای سفرهای با خودرو شخصی پیش از تهیه اسباب بازی مناسب می بایست یک صندلی ماشین برای کودک نوپا تهیه کرد. صندلی که میز مخصوص داشته باشد. میزی که کودک به راحتی بتواند روی آن غذا خورده و با اسباب بازی هایش سرگرم شود.
کودکان کمتر از سن یکسال معمولاً در کل سفر همراه با حرکات خودرو به خواب می روند. این کودکان کمتر احتیاج به سرگرم شدن با اسباب بازی دارند.
البته آنها طی سفر مراقبت خاص خود را می طلبند و حتی برخی از آنان که هوشیارتر و گوش به زنگ تر هستند نیز نیاز به اسباب بازی پیدا می کنند ولی در کل کودکان دو ساله در دوره های خواب و بیداری در سفر می بایست با وسایل مخصوص خودشان سرگرم شوند. وسایلی مثل جغجغه، عروسک های پارچه ای یا انگشتی، یا وسایل بازی که به صندلی جلویی نصب شده و برای کودک تحریکات بصری متعددی ایجاد می کند.
بهترین وسایل بازی نفری برای این کودکان کتاب های تصویری است.
کودکان نوپا علاقه خاصی به دکمه ها و سگک ها، زیپ، چسب و… دارند. بنابراین ساخت این وسیله کمک زیادی به والدین می کند. آنها می توانند روی یک پارچه روی هم تا شده چند دکمه با سایز بزرگ، زیپ، چسب و … بدوزند و کودک را ساعت ها مشغول بازی کنند.
به طور کلی اسباب بازی ها هر چه کوچک تر و سبک تر باشند در سفر، بخصوص سفرهای با هواپیما و قطار مناسب تر هستند. کودکان نوپا تا سه سالگی با وسایل بازی ساده به آسانی سرگرم شده و کمتر از بازی های تکراری خسته می شوند اما کودکان بزرگ تر یعنی حدود سن پیش دبستانی که بیشتر از بازی های اجتماعی و جمعی با دیگر کودکان و بزرگ ترها لذت می برند سرگرم کردنشان در سفر سخت تر است. آنها بیشتر اسباب بازی هایی را دوست دارند که به طور الکترونیکی حرکت کرده و سروصدا ایجاد کند اما این قبیل اسباب بازی ها برای سفرهای با هواپیما، قطار و سایر وسایل حمل و نقل عمومی مناسب نیست.
بنابراین در این مواقع بهتر است برای کودک دفتر نقاشی و چند مداد شمعی همراه داشت و با او بازی اجتماعی تصاویر و دانسته ها به راه انداخت. در این بازی یکی از اعضای خانواده تصویری مبهم روی کاغذ کشیده و از کودک می خواهد حدس بزند که تصویر چیست و او را تشویق به تکمیل تصویر می کند.
همراه داشتن عروسک هایی که به عنوان بالشتک کودک مورد استفاده قرار می گیرد نیز در سفر لازم است.
سفر با کودکان پیش دبستانی
به طور کلی سفر با کودکان 4 تا 6 ساله شادی بخش است. زیرا این کودکان مهارت های مراقبت از خود را تا حدودی آموخته و همیشه آماده یادگیری هستند.
تهیه سرگرمی:والدین بهتر است شب قبل از مسافرت از کودکشان بخواهند 3 تا 5 اسباب بازی مناسب سفر را انتخاب کند. انتخاب با کودک است زیرا با این شیوه کودک این احساس را پیدا می کند که جزو یکی از برنامه ریزان در سفر است و با والدین همکاری بیشتری کرده اما والدین نیز نباید غافل بمانند و یک یا دو وسیله بازی را نیز خود انتخاب کرده و همراه داشته باشند تا وقت مناسب به او بدهند. کتاب های رنگ آمیزی، کتاب های قصه، پاکت های بازی و… برای سرگرم نگه داشتن کودکان در این سن و در سفر مناسب است.
یک وسیله مناسب برای کودکان پیش دبستانی دستگاه پخش صوت و هدفون است. با این وسیله کودک می تواند ساعت ها مشغول شنیدن نوارها یا سی دی های قصه شود و بی قراری هایش نیز کمتر شود. البته والدین خودشان می توانند با قصه گویی او را سرگرم کنند یا می توانند از او بخواهند در طول مسیر ماشین های آبی رنگ را بشمارد و با یک بازی خانوادگی جمله سازی همه اعضای خانواده در سفر سرگرم می شوند. مسافرت با کودکان پیش دبستانی این شانس را به آنها می دهد تا مهارت های زیادی یاد بگیرند.
کودکان دوره دبستانی نیز معمولاً بهتر می دانند چگونه خودشان را سرگرم کنند و چه وسیله بازی را در طول سفر همراه داشته باشند. این کودکان که در مرحله نهفتگی رشدی شان قرار دارند معمولاً دوران آرامی را طی کرده و با سرگرمی های پیرامون خود اطلاعات زیادی از محیط می گیرند.
