بیماری اوتیسم چیست؟ آشنایی با عوامل و علائم آن در کودکان
بیماری اوتیسم یک شرایط پیچیده عصبی و رفتاری و اختلالاتی در تعاملات اجتماعی و رشد کلامی و مهارت های ارتباطی همراه با رفتارهای تکراری و سخت است و به دلیل زیادی علائم این بیماری،آن را اختلال طیف اوتیسم (ASD) می نامند.
این بیماری شامل اختلال در طیف وسیعی از علائم و مهارت ها در سطوح مختلف است و درجات مختلفی دارد و ممکن است تنها یک نقص ساده باشد،که زندگی طبیعی بیمار را دچار مشکل میکند یا ممکن است،دچار ناتوانی های شدید شود که در آن به مراقبتهای اساسی نیاز است ؛
در ادامه این بخش از سلامت پلاس وی به علل و علائم بیماری اوتیسم در کودکان نگاه دقیق تری می اندازیم.
آشنایی با بیماری اوتیسم
یک کودک مبتلا به بیماری اوتیسم چه تفاوت های رفتاری دارد ؟
این کودکان مشکلات ارتباطی دارند،و احساسات و تفکرات دیگران را درک نمیکنند بنابراین ،برای آنها مشکل است که احساساتشان را از طریق کلمات ،ژست ها،حالات صورت،یا حتی لمس کردن بیان کنند.
یک کودک اوتیسمی بسیار حساس است و ممکن است در مواجهه با صداها،تماس،بو ها،یا دیدن مناظری که برای دیگران عادی است ،دچار مشکلات جدی و یا دردناک شوند.
آنها ممکن است حرکات بدنی تکراری و تقلیدی،مانند تاب خوردن،قدم زدن،یا دست زدن را انجام دهند و نسبت به افراد واکنش های غیر معمول انجام دهند.یا به اشیاء وابستگی شدید پیدا کنند و یا رفتارهای پرخاشگرانه داسته باشند و به خودشان آسیب بزنند.
بعضی موقع ها ممکن است هرگز متوجه افراد،اشیاء یا فعالیت های افراد خود نشوند.
بعضی از این کودکان ممکن است،دچار تشنج های شدید شوند،که در بعضی از موارد این تشنج ها در دوران بلوغ رخ میدهد.
بعضی از آنها تا حدی دچار مشکلات شناختی هستند.
بر خلاف اغلب مشکلات شناختی معمول که با تاخیر در تمامی زمینه های رشد شناخته میشود،اوتیسمی ها اما گاهی مهارت های مختلفی دارند مانند:طراحی،ساخت موسیقی،حل کردن مسائل ریاضی،و یا حفظ کردن برخی مطالب سنگین و در تست های هوش غیر کلامی دارای هوش متوسط و یا حتی بالایی هستند.
تفاوت های بیماران اوتیسمی
علائم بیماری اوتیسم:
علائم این بیماری،معمولا در سه سال اول زندگی،خود را نشان میدهد،و برخی از کودکان از بدو تولد این علائم را بروز میدهند ؛ عده ای دیگر در ابتدا معمولی و نرمال هستند اما از هیجده تا سی و شش ماهگی به بعد،به یکباره علائم این بیماری را نشان میدهند. امروزه مشخص شده است ،که در بعضی از افراد ناهنجاری های اجتماعی و ارتباطی،تا وقتی در جامعه حضور پیدا نکنند،نشان داده نمیشود.
اوتیسم در پسران چهار برابر بیشتر از دختران است،هیچ محدودیت نژادی،قومی،یا اجتماعی ندارد ؛ این بیماری روند رو به رشدی دارد و علت رشد بیماری،و دلیل بروز آن هنوز مشخص نشده است.
اوتیسم،تنها یک سندروم است،که به عنوان اختلالات طیف اوتیسم شناخته میشود سایر اختلالات مربوط به ارتباطات اجتماعی با بیماریهای که اکنون در محدوده این طیف،شناخته میشوند.عبارتند از:
اختلالات در خود ماندگی این همان چیزی است که با شنیدن کلمه اوتیسم به ذهن ها خطور میکند.
به اختلال در برقراری ارتباطات ،تعاملات اجتماعی،بازی های تخیلی در کودکان زیر 3 سال اختلال در خود ماندگی گفته میشود.
علائم و نشانه های بیماری اوتیسم
سندروم اسپرگر:
کودکان مبتلا به این سندروم،مشکلات تکلم ندارند و در تست هوش میانگین هوشی بالاتر از حد متوسط دارند اما درست مانند کودکان اوتیسمی در برقراری ارتباطات اجتماعی مشکل و محدودیت دارند.
اختلال فراگیر رشد،یا پیدیدی:
این اختلال برای کودکانی است که برخی از رفتارهای اوتیسمی را دارند اما در سایر دسته ها قرار نمیگیرند.
اختلال فروپاشی دوران کودکی:
کودکان مبتلا به این اختلال حداقل در 2 سال اول زندگی،رشد نرمالی دارند اما پس از آن بخش بزرگی از مهارت های ارتباطی خود را از دست میدهند. این اختلال بسیار نادر است و بسیاری از متخصصان،بیماری های ذهنی،در مورو اینکه،آن را یک بیماری در نظر بگیرند یا نه تردید دارند.
به دلیل این که بیماری اوتیسم سابقه خانوادگی دارد،بسیاری از محققان فکر میکنند که ترکیب خاصی از ژن ها عامل ایجاد بیماری اوتیسم در کودک است،اما عواملی مانند سن بالای پدر یا مادر احتمال ابتلای به این بیماری را بالا میبرد ؛ و اینکه در کل دقیقا چه چیزی باعث این بیماری میشود، مشخص نیست محققان معتقدند،اوتیسم به دلیل اختلالاتی در بخش های از مغز رخ میدهد که تفسیر پیام های دریافتی از اندام های حسی و پردازش گفتار در مغز را بر عهده دارند.
کودکان مبتلا به بیماری اوتیسم
ولی علت چیست ؟ دلیل ابتلا کودکان به بیماری اوتیسم چیست؟
مصرف دارو های خاص در دوران بارداری
محققان می گویند نوزادانی که داخل رحم مادر در معرض برخی از داروهای خاص قرار دارند، از جمله والپروئیک اسید و تالیدومید، خطر ابتلا به اوتیسم در آن ها بسیار افزایش می یابد.
دیابت و فقر آهن در مادر
براساس نتایج تحقیقاتی کهدر امریکا انجام شد ثابت شده است که کمبود آهن می تواند خطر اوتیسمی شدن کودک را تا پنج برابر بالا ببرد. علاوه بر مادران کم خون مادران دیابتی هم احتمال دارد فرزندی اوتیسمی به دنیا بیاورند. براسس نظرات محققان فرزند مادرانی که از هفته 26 بارداری به بعد به دیابت بارداری دچار می شوند، 63 درصد بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به بیماری اوتیسم قرار می گیرد.
علت بیماری اوتیسم به درستی شناخته نشده است اما عواملی مانند رشد مغزی، ژنتیک، سموم، سن والدین و شرایط دوران بارداری را با آن مرتبط می دانند.
اختلال در رشد مغز:
تحقیقات نشان داد کودکان و نوجوانان مبتلا به اوتیسم در مغز خود سیناپس بیش از حد دارند. در حالیکه علت بیماری اوتیسم به درستی شناخته نشده است اما محققان بر این باورند که این اختلالات در ساختار مغز است که کارکرد درست آن را تحریک می کند.
علت به وجود آمدن بیماری اوتیسم
سموم و مواد شیمایی مانند آفت کش ها :
محققان به این نتیجه رسیدند زنانی که هنگام بارداری در معرض یا در نزدیکی سموم یا کودهای شیمیایی قرار دارند یا در مزارعی که از این سموم استفاده می کنند، کار یا زندگی می کنند به احتمال بیشتری فرزندانی اوتیسمی به دنیا می آورند. با توجه به نتایج پژوهش ها، احتمال اینکه کودک این مادران به اوتیسم مبتلا شود، دوسوم بیشتر از فرزند مادرانی است که در دوره بارداری در معرض این سموم قرار نداشته اند.
ژنتیک :
شواهدی موجود است که تغییرات ژن، یکی از دلایل ابتلا به اوتیسم است. برخی بررسی ها می گویند احتمال به ارث رسیدن اوتیسم از خانواده مادری بیشتر از خانواده پدری است ؛ همچنین مشاهده شده است در خانواده هایی که یک کودک مبتلا به اوتیسم وجود دارد، خطر اینکه کودکی دیگر با این بیماری داشته باشند بیشتر است.
سن والدین برای بچه دار شدن:
در این مورد دانشمندان هنوز به نتیجه نهایی دست نیافته اند ولی این احتمال را می دهند که تولد کودک اوتیسمی مربوط به جهش های ژنتیکی باشد که با افزایش سن پدر و مادر از طریق اسپرم و تخمک آن ها این اتفاق روی می دهد.
بالا رفتن سن مادر از 40 سال خطر اوتیسمی شدن کودکش را تا 15 درصد افزایش می دهد اما محققان می گویند مادرانی که بیش از اندازه کم سن و سال هستند هم نمی توانند بچه های سالمی را به دنیا بیاورند.
مطالعات نشان می دهد که پیر بودن پدر به اندازه بالا بودن سن مادر در سلامت فرزندان تاثیر ندارد اما بیماری اوتیسم از جمله اختلالاتی است که پیر بودن اسپرم های پدر می تواند خطر ابتلا به آن را بیشتر کند.
اختلاف سنی والدین هم در سالم بودن یا اوتیسمی شدن کودک تاثیرگذار است. براساس نظر محققان والدینی که اختلاف سنی زیادی با یکدیگر دارند، بیشتر احتمال دارد که فرزندی اوتیسمی به دنیا بیاورند.
