خصوصیات واکسن هپاتیت A و B چیست؟

اطلاعات کامل در رابطه با واکسیناسیون بر علیه هپاتیت A و B

هپاتیت A نوعی بیماری حاد کبد است که به دلیل ویروس هپاتیت A یا HAV رخ می دهد. این بیماری نوعی بیماری حاد است یعنی به صورت ناگهانی رخ می دهد و معمولا دوره شدید و کوتاهی دارد. این ویروس در مدفوع مبتلا به آن وجود دارد و با تماس شخصی نزدیک، گسترش می یابد.

اگر یکی از اعضای خانواده هپاتیت A دارد بیماری او به سادگی به افراد هم خانه او انتقال می یابد. این بیماری با عدم رعایت بهداشت در ارتباط است. ویروس آن نیز از طریق غذا و آب آلوده به HAV انتقال می یابد. در موارد بسیار نادر نیز این ویروس ممکن است از طریق اتقال خون آلوده به فرد انتقال یابد.

هپاتیت B بواسطه ویروس هپاتیت B یا HAV ایجاد می گردد. مانند هپاتیت ای، هپاتیت B ممکن است به صورت حاد بروز کند و باعث بیماری خفیفی شود که چندین هفته به طول می انجامد. اما در برخی افراد به خصوص نوزادان هپاتیت B بیشتر به طول می انجامد و باعث بروز یک بیماری مزمن می گردد که خود موجب مشکلات طولانی مدت کبدی می شود. حتی افرادی هم که 20 تا 30 سال بدون بروز هیچ عارضه خاصی این بیماری را دارند نیز در خطر ابتلا به مشکلات جدی کبدی مانند سیروز یا سرطان کبد قرار دارند.

هپاتیت B از طریق خون، اسپرم یا مایعات بدن فرد مبتلا وارد بدن فرد سالم می گردد. مادر مبتلا به این بیماری نیز این بیماری را در هنگام تولد به کودک خود انتقال می دهد.

واکسن هپاتیت

هپاتیت A و B دو گروه از یک بیماری است که به هم شبیه می باشد. دو بیماری دیگر از این دسته بیماری وجود دارد که به نام C , D و E معروف است که به دلیل عفونت ویروسی رخ می دهد. هرچند ویروس عامل این بیماری ها و همچنین حالت های انتقال آن با هم متفاوت است اما این دو بیماری شبیه به هم هستند. مشخصه بیماری هپاتیت شامل تورم کبد است و عارضه ناشی از آن ابتلا به بیماری است که بسیاری جدی می باشد و در برخی موارد منجربه مرگ می گردد.
هرچند برای هپاتیت C , D و E هیچ واکسنی وجود ندارد اما برای جلوگیری از بروز هپاتیت B و A واکسن B خطر و مفیدی وجود دارد. همچنین ترکیبی از دو واکسن وجود دارد که فرد را در برابر هر دو بیماری ایمن می سازد.

واکسن هپاتیت A و B چقدر کارآمد و چه قدر ایمن است

هم واکسن هپاتیت A و هم واکسن هپاتیت B بسیار موثر است. در مطالعه A که طی آن چهار واکسن جهت مقابله با هپاتیت مورد بررسی قرار گرفت مشخص شد حدود 100 درصد همه افرادی که یک واکسن را دریافت نمودند در بدن آنان سطوح ایمنی آنتی بیوتیک در یک ماه پس از دریافت دوز اول واکسن افزایش یافت.
بعلاوه هشت سال پس از دریافت دو یا بیشتر دوز این دارو مشخص شد حدود 99 تا 100 درصد افرادی که این واکسن دریافت نموده بودند هنوز هم در برابر آن بیماری مصون بودند. در مورد واکسن هپاتیت B نیز به همین ترتیب. بنابراین متخصصان تخمین می زنند هر دو واکسن تا حدود 20 تا 30 سال در بدن فرد باقی می ماند.
همانند سایر داروها در مورد استفاده از این داروها نیز عوارض جانبی وجود دارد هر چند گزارشات درباره ایمن سازی این واکسن ها نتیجه فوق العاده A را نشان می دهد. البته معمول ترین عارضه جانبی استفاده از واکسن هپاتیت B شامل قرمزی در محل تزریق است. از سال 1982 هنگامی که واکسن هپاتیت B در امریکا ساخته شد بیش از 100 میلیون نفر واکسینه شدند و هیچ گزارشی درباره بروز عوارض جانبی جدی در مورد آنان وجود ندارد در همین زمان بروز هپاتیت B تا 80 درصد کاهش یافت.
عوارض جانبی خفیف واکسن هپاتیت A شامل قرمزی در محل تزریق، سردرد، از دست دادن اشتها و خستگی است.
عوارض جانبی شدید آن نیز که شامل واکنش آلرژیک شدید می باشد در مدت چند دقیقه یا چند ساعت پس از تزریق واکسن رخ می دهد البته بروز چنین عوارضی بسیار نادر است.