روزه خواری بر اثر صعف جسمانی چه حکمی دارد؟

ضعف جسمانی مسأله‎ای است که عده‎ای از روزه‎داران به آن مبتلا هستند؛ این افراد به دلیل جواز پزشک یا اجتهاد شخصی توانایی ادای روزه در این مقطع خاص را ندارند؛ اما آیا باید قضای آن را ادا کنند یا خیر؟ در ادامه بر اساس کتاب سؤالات احکام شرعی مطابق با فتوای مقام معظم رهبریو آیت الله مکارم شیرازی به این پرسش پاسخ می‎‎دهیم.

حکم روزه خواری به دلیل صعف جسمی

 حکم مراجع در مورد روزه خواری به دلیل ضعف جسمی:

رهبر معظم انقلاب:
سؤال750:من بر اثر ضعف جسمانی از ابتدای سن بلوغ تا دوازده سالگی روزه نگرفته‎ام، در حال حاضر چه تکلیفی دارم؟
پاسخ:واجب است روزه‎هایی را که در ماه مبارک رمضان نگرفته‎اید با اینکه به سن تکلیف رسیده بودید قضا کنید و اگر افطار روزه ماه رمضان عمدی و اختیاری و بدون عذر شرعی بوده کفاره هم بر شما واجب است.

آیت الله مکارم:
سؤال:دختری به سن بلوغ رسیده است؛ ولی به واسطه ضعف جسمی توان روزه گرفتن در ماه مبارک رمضان را ندارد و بعد از ماه رمضان هم تا سال بعد نمی تواند قضا کند، حکمش چیست؟
پاسخ:باید کفّاره مدّ طعام را بدهد؛ یعنی برای هر روز معادل 750 گرم گندم و مانند آن به فقیر بدهد. و قضای این روزه ها بر او واجب نیست.