علل و علائم پارکینسون + پیشگیری و نکات طب سنتی

پارکینسون چیست و چه علل و علائمی دارد ؟

پارکینسون نوعی بیماری و حالت لرزش در وضعیت استراحت است که متاسفانه به لطف دنیای تکنولوژی جوانان را هم به خود مبتلا می سازد و تنها مختص سالمندان نیست. پارکینسون لرزش در وضعیت استراحت است که شیوع آن بیشتر در سنین پیری است اما در جوانان هم دیده می شود شیوع آن در تمام مناطق دنیا یکسان است یعنی درصد شیوع بیماری با تغییر در منطقه خیلی فرق نمی کند.

بطور کلی این بیماری بر اثر از بین رفتن سلول های ترشح کننده ماده ای به نام دوپامین (که یک انتقال دهنده عصبی) است رخ می دهد. افزایش نسبت استیل کولین به دوپامین در عقده های قاعده ای مغز موجب علائم ترمور، سفتی عضلات و کندی حرکات می شود.

علایم پارکینسون

علائم بیماری پارکینسون می تواند در افراد متفاوت باشد علایم اولیه ممکن است خفیف و جلب توجه نکنند علائم معمولا در یک طرف بدن شروع می شوند و معمولا در آن سمت بدتر باقی می مانند، حتی پس از آن علائم هر دو طرف را تحت تاثیر قرار می دهند.

علائم و نشانه ها ممکن است شامل موارد زیر باشند: 

لرزش :

یک لرزش یا تکان معمولا در اندام ، اغلب دست و یا انگشتان شروع می شود. شما ممکن است انگشت شست و سبابه خود را به عقب و جلو بمالید دست ممکن است زمانی که در حال استراحت هستید لرزش داشته باشد. 

حرکت آهسته (برادیکینزیا ):

با گذشت زمان، پارکینسون ممکن است حرکت شما را کند کند و کارهای ساده را سخت و زمان بر می سازد. وقتی قدم می زنید، ممکن است قدم های شما کوتاه تر شوند و بلند شدن از روی صندلی مشکل باشد ممکن است پاهای خود را طوری بکشید که سعی دارید راه بروید. 

ماهیچه های سخت:

خشکی ماهیچه ای ممکن است در هر بخشی از بدن شما رخ دهد. ماهیچه های سفت می توانند دردناک باشند و محدوده حرکت شما را محدود کنند. 

وضعیت بدنی ضعیف و متعادل :

حالت بدنی شما ممکن است خمیده شود و یا ممکن است مشکلات تعادل به عنوان نتیجه بیماری پارکینسون داشته باشید.

نداشتن حرکات خودکار :

ممکن است توانایی کاهش حرکات ناخودآگاه، از جمله پلک زدن، لبخند زدن و یا تکان دادن بازوها در هنگام پیاده روی داشته باشید.

تغییرات در صحبت کردن :

ممکن است قبل از صحبت آرام یا مردد عمل کنید. صحبت ها ممکن است بیشتر یکنواخت باشد.

تغییرات در نوشتن :

نوشتن ممکن است دشوار و کوچک به نظر برسد.

چه زمانی به پزشک مراجعه می کنید:

 اگر هر یک از علایم مرتبط با بیماری پارکینسون را داشته باشید، به پزشک مراجعه کنید نه تنها بیماری را تشخیص می دهید بلکه علل دیگری نیز برای نشانه ها مشخص می شود.

علل بیماری پارکینسون

در بیماری پارکینسون، سلول های عصبی ویژه ای (نورون ها) در مغز به تدریج کم می شوند یا می میرند. بسیاری از نشانه ها به خاطر از دست دادن نورون ها هستند که یک پیام رسان شیمیایی را در مغز شما به نام دوپامین تولید می کنند. هنگامی که سطح دوپامین کاهش می یابد، منجر به فعالیت غیرعادی مغز می شود که منجر به بروز علائم بیماری پارکینسون می شود.

علت بیماری پارکینسون ناشناخته است، اما به نظر می رسد که عوامل متعددی نقش خود را ایفا می کنند، از جمله: 

ژن ها:

محققان جهش های ژنتیکی خاص را شناسایی کرده اند که می تواند باعث بیماری پارکینسون شود اما این موارد غیر عادی هستند به جز در موارد نادر با بسیاری از اعضای خانواده که مبتلا به بیماری پارکینسون هستند.

با این حال، برخی تغییرات ژنی خاص به نظر می رسد که خطر بیماری پارکینسون را افزایش می دهد، اما با ریسک نسبتا کمی از بیماری پارکینسون برای هر کدام از این نشانه های ژنتیکی.

محرک های محیطی :

قرار گرفتن در معرض برخی سموم یا عوامل محیطی ممکن است خطر ابتلا به پارکینسون را افزایش دهد، اما ریسک نسبتا کم است.

محققان همچنین متوجه شده اند که بسیاری از تغییرات در مغز افراد مبتلا به پارکینسون رخ می دهند، اگرچه روشن نیست که چرا این تغییرات رخ می دهند. 

این تغییرات عبارتند از: 

حضورلویی بادی ها :توده های مواد خاص درون سلول های مغز، نشانه های میکروسکوپی از بیماری پارکینسون هستند اینها لویی بادی نامیده می شوند و محققان بر این باورند که این لویی بادی ها سرنخ مهمی برای علت بیماری پارکینسون هستند.

آلفا سینوکلئین در لویی بادی ها یافت می شود:اگرچه بسیاری از مواد در لویی بادی ها یافت می شوند اما دانشمندان معتقدند که یک پروتیین مهم و گسترده به نام آلفا سینوکلئین در تمامی بدن به شکل توده وجود دارد که سلول ها نمی توانند آن را تجزیه و تحلیل کنند. این در حال حاضر یک تمرکز مهم در میان پژوهشگران مبتلا به پارکینسون است.

عوامل خطر پارکینسون

عوامل خطر بیماری پارکینسون عبارتند از:

سن :

بزرگسالان جوان به ندرت بیماری پارکینسون را تجربه می کنند این حالت معمولا در میانه یا اواخر زندگی شروع می شود و خطر آن با گذشت زمان افزایش می یابد افراد معمولا این بیماری را حدود سن 60 سال یا بزرگ تر بیشتر تجربه می کنند. 

وراثت :

داشتن خویشاوند نزدیک مبتلا به بیماری پارکینسون، احتمال بروز این بیماری را افزایش می دهد. با این حال، خطرات ابتلا هنوز کم است مگر این که افراد زیادی در خانواده خود مبتلا به پارکینسون باشند.

جنسیت :

مردان بیشتر از زنان مبتلا به پارکینسون می شوند. 

قرار گرفتن در معرض مواد سمی :

قرار گرفتن در معرض آفت کش ها، ممکن است خطر ابتلا به پارکینسون را کمی افزایش دهد. 

عوارض پارکینسون

بیماری پارکینسون اغلب با این عوارض همراه است که ممکن است قابل کنترل باشد :

مشکلاتی در فکر کردن :

شما ممکن است مشکلات شناختی (جنون) و مشکلات فکری را تجربه کنید. این مورد معمولا در مراحل آخر بیماری پارکینسون رخ می دهند چنین مشکلات شناختی نسبت به داروها چندان واکنشی نیستند.

افسردگی و تغییرات عاطفی :

ممکن است افسردگی را گاهی اوقات در مراحل اولیه تجربه کنید. درمان افسردگی می تواند مشکلات دیگری از بیماری پارکینسون را کنترل کند. شما هم چنین ممکن است دیگر تغییرات احساسی مانند ترس، اضطراب و یا از دست دادن انگیزه را تجربه کنید. پزشکان ممکن است به شما دارو بدهند تا این علائم را درمان کنند.

مشکلات بلع :

ممکن است با پیشرفت بیماری خود، مشکلاتی با قورت دادن داشته باشید. بزاق ممکن است به علت کند شدن بلع در دهان جمع شوند و آب دهان سرازیر شود.

جویدن و مشکلات خوردن :

در اواخر مرحله بیماری پارکینسون بر ماهیچه ها در دهان شما تاثیر می گذارد و جویدن را دشوار می کند این می تواند منجر به خفگی و تغذیه ضعیف شود. 

اختلالات خواب :

افراد مبتلا به پارکینسون اغلب دچار مشکل خواب می شوند، از جمله بیدار شدن مکرر در طول شب، بیدار شدن یا خوابیدن در طول روز.

همچنین ممکن است افراد دچار اختلال رفتار چشمی سریع شوند، که شامل نمایش رویاهای شما نیز می شود. داروها ممکن است به مشکلات خواب کمک کنند.

یبوست :

بسیاری از افراد مبتلا به پارکینسون یبوست دارند که بیشتر به خاطر دستگاه گوارش آهسته است.

مشکلات مثانه :

بیماری پارکینسون ممکن است باعث بروز مشکلات مثانه از جمله توانایی کنترل ادرار و یا به سختی ادرار کردن شود.

تغییر فشار خون:

ممکن است هنگامی که ایستاده اید به خاطر افت ناگهانی فشار خون احساس سرگیجه و فشارخون کنید (فشار خون ارتواسپاتیک).

اختلال عملکرد بویایی :

ممکن است مشکلاتی را با حس بویایی خود تجربه کنید ممکن است در تشخیص بوهای خاص یا تفاوت بین بوها مشکل داشته باشید.

خستگی :

بسیاری از افراد مبتلا به پارکینسون، انرژی را از دست می دهند و خستگی را تجربه می کنند علت آن همیشه مشخص نیست.

درد :

برخی افراد مبتلا به پارکینسون درد را تجربه می کنند، چه در مناطق خاص بدن و چه در بدن خود.

عملکرد بد جنسی:

برخی افراد مبتلا به پارکینسون کاهش تمایل جنسی یا عملکرد دارند.

پیش گیری از پارکینسون

 از آنجا که علت پارکینسون مشخص نیست، روش های اثبات شده برای جلوگیری از این بیماری نیز یک راز است.

برخی تحقیقات نشان داده اند که ورزش هوازی منظم ممکن است خطر ابتلا به پارکینسون را کاهش دهد.

برخی تحقیقات دیگر نشان داده اند افرادی که کافئین مصرف می کنند موادی که در قهوه، چای و ... یافت می شوند کم تر از آن هایی که آن را نمی نوشند، به بیماری پارکینسون مبتلا می شوند. با این حال هنوز مشخص نیست که آیا کافئین در واقع از ابتلا به پارکینسون جلوگیری می کند و یا به روش دیگری مرتبط است .چای سبز نیز با کاهش خطر ابتلا به پارکینسون، ارتباط دارد. 

راههای پیشگیری از پارکینسون با طب سنتی

بهترین راههای پیشگیری از بیماری پارکینسون در دو بخش تغذیه و ورزش می گنجد. انجام حرکات ورزشی ساده به صورت مرتب بدن را از ابتلا به این حالات دور می کند. مصرف برخی از مواد غذایی به خصوص میوه و سبزیجات سد محکمی در برابر ابتلا به بیماری پارکینسون است که بهترین آنها شامل:

زعفران 

مصرف مداوم زعفران می تواند به کنترل و کاهش شدت بیماری پارکینسون و سایر مشکلات عصبی کمک کند. مصرف زعفران در دوران جوانی می تواند مانع از بروز بیماری های اعصاب، آلزایمر و پارکینسون در سنین بالا شود و مصرف متعادل آن در رژیم های غذایی توصیه می شود. 

چای سبز

بارها و بارها در بخش سلامت پلاس وی گفته شده است که برای داشتن مغز سالم چای سبز را دریابید. توصیه می کنیم برای پیشگیری از ابتلا به بیماری پارکینسون از مصرف این چای غافل نشوید حتی افرادی که قبلاً به این بیماری دچار شده اند.

دور قهوه خط قرمز بکشید

قهوه عامل تولید اسید معده می شود و زیاده روی در مصرف آن موجب آسیب مخاط روده ها می شود. گفتنی است بیماران پارکینسونی به هلیکوباکترپیلوری حساس ترند؛ چنانچه در مطالب مربوط به میکروب معده در بخش سلامت پلاس وی گفته شد این باکتری به سیستم گوارشی و برخی از بخش های مغز آسیب وارد می کند. برای همین توصیه می کنیم که در مصرف قهوه زیاده روی نکنند.

برنامه ی کنترل طبیعی پارکینسون در 5 مرحله

بیماری پارکینسون در این روزها افزایش بیشتری نسبت به قبل دارد و نتیجه آن لرزش دست و پای فرد و از دست دادن کنترل و تعادل بدنی می باشد و در نتیجه فرد به سختی به انجام کارهای روزانه می پردازد و شدیدا به دیگران وابسته است. حال در این قسمت از پلاس وی در 5 مرحله، راه ها و نسخه های مناسب خانگی را به شما معرفی می کنیم که از طریق آن می توانید این بیماری را کنترل و بهبود ببخشید. 

مرحله 1:بهترین غذا ها برای پارکینسون

مصرف غذاهای مختلف در این بیماران بسیار حائز اهمیت است. این افراد باید از رژیم های غذایی مغذی، گوشت با کیفیت بالا و سبزیجات و میوه به اندازه کافی مصرف کنند و همچنین تا جایی که می توانند از غذاهای فرآوری شده حاوی نگهدارنده ها، رنگ ها و ترکیبات مصنوعی و دیگر مواد شیمیایی دوری کنند. غذاهای زیر برای رژیم افراد مبتلا به پارکینسون مناسب می باشد.

غذاهای خام :

میوه ها و سبزیجات خام حاوی انتی اکسیدان هستند که اثرات رادیکال های آزاد را کاهش می دهند و التهاب را نیز پایین می آورند.

غذاهایی با فیبر بالا :

یبوست یکی از رایج ترین علائم در پارکینسون است و بنابراین باید فیبر دریافتی فرد بالا باشد تا حرکات روده ای بهبود یابد.

چربی های سالم :

مصرف چربی های سالم در بهبود اعصاب و روحیه این افراد تاثیرگزار است. این چربی های سالم را می توان در موادی مثل ماهی، آووکادو، نارگیل، کره طبیعی، آجیل خام و گردو یافت.

روغن های پرس شده سرد :

روغن زیتون می تواند در سالاد این افراد استفاده شود که حاوی ویتامین E است که خواص آنتی اکسیدانی دارد.

غذا های حاوی امگا 3 :

افزایش امگا3 باعث متناسب ساختن سطح دوپامین می شود و التهاب را در فرد کاهش می دهد و پس بهتر است که چند بار در هفته از غذاهای دریایی استفاده کنید.

آب سبزیجات تازه :

این نوشیدنی ها حاوی ویتامین ها و مواد معدنی هستند که بدن را مرطوب می کنند و از ابتلا به یبوست در فرد جلوگیری می کنند.

مصرف پروتئین فقط در شام :

متعادل نگه داشتن سطح پروتئین در طول روز می تواند علائم پارکینسون را کاهش دهد.

چای سبز :

چای سبز حاوی آنتی اکسیدان های پلی فنول است که رادیکال های آزاد را از بین می برد.

بسیاری از افراد مبتلا به پارکینسون از حذف کامل غلات نیز نتایج خوبی می گیرند. 

مرحله 2:مواد غذایی که باید از آن ها دوری کنید.

کاهش پروتئین می تواند در کاهش علائم پارکینسون نقش داشته باشد.

غذا های فرآوری شده :

سم ها و مواد اعتیادآور موجود در غذاهای فراوری شده می تواند باعث تشدید بیماری پارکینسون شود و حذف این غذا ها در سنین جوانی ریسک ابتلا به این بیماری را تا حد زیادی کاهش می دهد.

هرگونه آلرژن موجود در غذاها :

باید مراقب باشید تا از غذاهایی که به آن ها آلرژی دارید، هرگز استفاده نکنید و با محدود کردن این آلرژن ها مثل لبنیات، گلوتن و تنقلاتی مثل بادام زمینی می توانید علائم پارکینسون را کاهش دهید. 

شیرین کننده های مصنوعی و قند زیادی :

این نوع مواد غذایی سمی هستند و علائم پارکینسون را بدتر می کنند.

مرحله 3:مکمل ها و روغن های ضروری برای بیماری پارکینسون

کوانزیم Q10:

این مکمل حاوی آنتی اکسیدان بالایی است که از پیشرفت پارکینسون جلوگیری می کند. مطالعات نشان می دهد که سطح پایینی از کوانزیم Q10 در مغز و خون بیماران پارکینسون وجود دارد. این مکمل مسئول تولید انرژی برای سلول هاست که در از بین بردن اثر اکسیداتیو و رادیکال های آزاد موثر هستند.

ویتامین C:

این ویتامین را می توان به عنوان یک آنتی اکسیدان برای جلوگیری از آسیب رادیکال های آزاد استفاده کرد و همچنین سیستم ایمنی فرد را نیز تقویت می کند.

ویتامین E:

ویتامین E نیز یک آنتی اکسیدان قوی است که می تواند عملکرد مغز شما را بهبود ببخشد.

مکمل پودری سبزیجات سبز :

این مکمل ها حاوی مواد معدنی هستند که در سم زدایی بسیار موثر می باشند.

روغن ماهی امگا 3:

این روغن به کاهش التهابات کمک می کند و سلامت عصبی فرد را تضمین می کند.

روغن های ضروری پارکینسون :

استفاده از روغن های ضروری در کاهش علائم پارکینسون مثل افسردگی، مشکلات خوابیدن، التهاب پوستی و مشکلات گوارشی موثر است.

ویتامین D:

برای نگهداری از سلامت استخوان ها حتما باید به اندازه مناسب از کلسیم و ویتامین D استفاده کنید. افراد با سن بالای 50 سال باید روزانه 1500 میلی گرم کلسیم و 800 IU مصرف کنند.

مرحله 4 :تمرینات ورزشی و دیگر حرکات بدنی برای بهبود پارکینسون

افراد مبتلا به پارکینسون نمی توانند مانند گذشته ورزش و فعالیت بدنی داشته باشند اما حرکات کوچکی هستند که می تواند در بهبود آن ها نقش داشته باشد.

تمام حرکات بدنی را با احتیاط انجام دهید.

این بیماری باعث برهم خوردن تعادل می شود که در این قسمت راهکارهایی را برای امنیت بالاتر هنگام حرکات بدنی به شما معرفی می کنیم.

•  حرکات را بیش از حد سریع انجام ندهید.
•  هنگام راه رفتن از تثبیت شدن پاشنه پا روی زمین اطمینان حاصل کنید.
•  اگر حس کردید که لرزش دارید، چند دقیقه صبر کنید و جای پای خود را تثبیت کنید.
•  هنگام راه رفتن به جلو نگاه کنید و سرتان را پایین نیاندازید.
•  روی مرکز پای خود تکیه نکنید.

کمی بدن خود را کشش دهید.

حرکات کششی آرام شما را سرحال می کند و همچنین می تواند باعث از بین رفتن سوزش، سفتی و درد عضلات شود که در این قسمت یک حرکت خاص را برای شما توضیح می دهیم تا با انجام آن از درد عضلات جلوگیری کنید.

1.  چند سانت دورتر از دیوار بایستید و بازوان خود را بالا نگه دارید. برای حفظ تعادل دستان خود را روی دیوار بگذارید و بازوهای خود را به عقب بکشید.
2.  سپس کمی بدن خود را بچرخانید و کمر خود را به دیوار تکیه دهید تا تعادل شما حفظ شود و کمی زانوهای خود را بالا بکشید.
3.  روی یک صندلی بنشینید، دستان خود را پشت صندلی قرار دهید و شانه ها را تا جایی که می توانید به عقب بکشید و سر خود را کمی به سمت بالا بکشید و به سقف نگاه کنید.

 

مرحله 5:طب سوزنی را امتحان کنید

مطالعات اخیر نشان می دهد که طب سوزنی تا حد زیادی روی کاهش علائم پارکینسون تاثیر دارد و عملکرد مغز شما را برای کاهش التهابات مغزی بهبود می بخشد.

طب سوزنی قرن های زیادی برای کاهش درد، اضطراب، بی خوابی و سفتی بدن به کار می رود. همچنین می تواند مرگ سلول ها را کاهش دهد و اثر اکسیداتیو را از بین ببرد که باعث آسیب به دستگاه عصبی می شود.