فرق مادر کامل با مادر کافی + ویژگی و مادر بهتر

تفاوت مادر کافی و مادر کامل

پس از تولد کودک تحول عظیمی در زندگی مادران رخ می دهد و همه مادران دوست دارند مادر خوب و بی عیب و نقصی برای فرزندشان باشند. مادری که هنوز فرزندشان نیاز خود را عنوان نکرده، آنرا برآورده می کنند و نمی گذارند آب در دل کودک تکان بخورد اما واقعا مادر کامل بودن خوب است؟ 

از دیدگاه روانپزشکی، در علم فرزند پروری از دو اصطلاح «مادر کافی و مادر کامل» استفاده می شود. در این بخش از پلاس وی ویژگی های مادر کافی و مادر کامل را بر شمرده ایم و به شما می گوییم کدام یک فرزندان کارآمدتری را تربیت خواهند کرد.

ویژگی های مادر کامل 

1. از کودکش همیشه مراقبت می کند.
2. از او هیچ وقت حتی لحظه ای غافل نمی شود.
3. خود را وقف کودک می کند.
4. همیشه در تمام زندگیش خواسته های کودک را در اولویت قرار می دهد.
5. قبل از اینکه کودک نیازش را عنوان کند، آن را برآورده می کند.
6. مشکلات کودک را خودش رفع کرده و اجازه نمی دهد کودک از خودش دفاع کند.
7. این مادر همزمان چند نقش مانند نقش پلیس، معلم، آشپز، قاضی، راننده و ارائه دهنده خدمات را ایفا می کند.
8. هیچ وقت احساس آرامش ندارد و برای مراقبت از کودک و ایده آل بودن فشار زیادی را تحمل می کند.

ویژگی های مادر کافی 

1. کودک خود را بی قید و شرط دوست دارد.
2. کودک خود را تشویق می کند.
3. در مواقع ضروری به او بی توجهی می کند و خواسته های فرزندش را نادیده می گیرد.
4. نه تنها به فرزندش رسیدگی می کند بلکه به خود و همسرش توجه دارد.
5. مادر کافی برنامع ریزی خوبی برای تفریح و شادی کل خانواده می کند.
6. مادر کافی تنها فرزندش را در اولویت قرار نمی دهد و زمانی را به تفریح خود اختصاص می دهد.
7. مادر کافی به کودک می آموزد مشکلاتش را بشناسد و خودش آنها را حل کند.
8. مادر کافی به کودک خود فرصتی برای خلاق بودن می دهد.
9. حضور مادر کافی در کنار کودک به قدری پررنگ و مداخله گر نیست که کودک احساس ناکامی کند.
10. مادر کافی به کودک شجاعت می دهد تا بتواند با خطر روبرو شود.
11. مادر کافی نقش ناظر را دارد و از امنیت محیط برای کودک اطمینان حاصل می کند.

مادر کامل یا مادر کافی، کدام یک فرزندان کارآمدتری را تربیت خواهند کرد؟

مادر کامل ممکن است با تصور اینکه باید بی عیب و نقص باشد، خود را کامل وقف فرزند نماید و از او ثانیه ای غافل نشود، این مادر به مرور دچار اختلال وسواس فکری شده و به فرزندش این پیام را می رساند دنیا جای خطرناکی است و تو بدون من توانایی انجام کارها را نخواهی داشت. 

مادران کامل اغلب کودکانی وابسته تربیت می کنند، کودکانی به شدت وابسته به والدین که فرصتی برای شناخت و کشف به تنهایی ندارند و بدون مادر احساس تنهایی و خطر می کنند و احساس می کنند، نمی توانند با خطر روبه رو شوند.

مادر کافی به خود در کنار خانواده اهمیت می دهد و گاهی فرزندش را تشویق می کند و گاهی به درستی تنبیه می کند. او طریقه رویارویی با مشکلات و دفاع از خود را به فرزندش می آموزد و در تمامی تعاملات خود با کودک یک سبک فرزندپروری مناسب را در پی می گیرد بنابراین مادر کافی بهتر از مادر کامل است.

چطور می توان مادر کافی بود؟

1. در ابتدای به دنیا آمدن کودک به طور کامل به نیازهای نوزاد خود توجه کنید تا به او القا کند که جهان جای امنی است و به تدریج از کودک فاصله بگیرید تا به او این امکان را بدهد که نیازهایش بلافاصله برآورده نشود. در ابتدا این فاصله برای برآورده کردن نیازها باید کم باشد و به تدریج افزایش یابد.
2. تمام شادی و لذت زندگیتان را به فرزندتان محدود نکنید.
3. خودتان را دوست داشته باشید و یک زندگی مستقل شامل دوستان، علایق و فعالیت های مورد علاقه داشته باشید.
4. به خودتان استراحت بدهید. 
5. به فرزندتان اجازه ابراز نظر بدهید. 
6. به حرف های کودکتان اهمیت بدهید.
7. مسیر پیشرفت و اعتماد به نفس را برای کودک خود هموار کنید.
8. نگران حرف های دیگران درباره فرزند پروری نباشید و کاری را انجام دهید که برای خانواده خودتان خوب است. 
9. اگر روزی ناراحت بودید، به فرزندتان بگویید که از چیزی ناراحت هستید و امروز کمی ساکت تر خواهید بود. 
10. به بچه نیز استراحت بدهید و از او انتظارات زیادی نداشته باشید.
11. بدرفتاری و آزارهای جزئی کودک را نادیده بگیرید اما اگر کودک کار ناشایستی انجام داد به موقع او را تنبیه کنید اما منظور ما از تنبیه، تنبیه روحی و جسمی نیست.