وجود مو روی گوش و کانال گوش می تواند یک علامت هشدار باشد و باید جدی گرفته شود. علاوه بر این ظاهر نازیبای آن اعتماد به نفس شخص در اجتماع را کاهش می دهد.
وجود مو بر روی لاله گوش نشانه ابتلا به چیست؟
مو روی گوش یا موی گوش را نمی توان با بی تفاوتی نادیده گرفت. اگر چشم ها پنجره ی روح هستند، پس گوش ها پنجره ای رو به قلب به حساب می آیند و باید به شما بگوییم وجود مو روی گوش شما می تواند یک هشدار کاملا جدی برای سلامتی تان باشد. علم می گوید موهای داخل مجرای گوش، آن باغ کوچک پر از طره های سیاه، یک نشانه ی شایع برای حمله قلبی است.
هنوز معلوم نیست که چه طور این ایده به ذهن آنها رسید، اما در سال 1973 دکتر ساندرز تی. فرانک و تیم تحقیقاتی اش، پژوهشی را در ژورنال پزشکی نیو اینگلند منتشر کردند که ادعا می کرد چین و چروک مورب نرمه ی گوش، که بعد ها نام مستعار “علامت فرانک” به آن داده شد، پیش بینی کننده ی وجودبیماری سرخرگ های قلبی (سی اِی دی) است. سی اِی دی یا اختلال عروق کرنری یک مشکل گرفتگی عروق است که در آن پلاک های مومی درون رگ ها جمع می شوند، اختلالی که تصلب شرایین نام دارد.
پزشکانی که مجذوب این ارتباط غیب گویانه ی گوش و قلب شدند، برای پیدا کردن پاسخ با متخصصان پوست همکاری کردند. در سال 1984، گروهی از پزشکان نیویورکی مطلبی در ژورنال پزشکی نیواینگلند انتشار دادند و در آن مدعی وجود یک رابطه ی قوی بین موی داخل مجرای گوش و بیماری سرخرگ های قلب شدند. در مطالعه ای که روی 43 مرد و 20 زن صورت گرفت، 90 درصد از شرکت کنندگانی که چین مورب روی نرمه ی گوش و مو داخل مجرای گوش شان داشتند، نارسایی قلبی را تجربه کرده بودند
آن دسته از پزشکان از جمله ریچارد اف. واگنر از مدرسه ی پزشکی دانشگاه بوستون، گمان می کردند که قرار گرفتن در معرض آندروژن (پادشاه هورمون های مردانه و پدر تستوسترون) به مدت طولانی، به دلیل تولید بیش از اندازه ی سلول های قرمز خون، سبب ایجاد لخته در عروق می شود.
پنج سال بعد در سال 1989، مقاله ای در ژورنال قلب هند منتشر شد که در آن محققان نتایج پژوهش خود را که شامل 215 بیمار هندی و ارتباط بین چین نرمه ی گوش، موی گوش و بیماری سرخرگ های قلب بود، منتشر کردند. نویسندگان این مقاله در چکیده ی گزارش نوشتند، ” تفاوت قابل توجهی در زمینه ی وجود مو در مجرای گوش، بین مردان مبتلا به سی ای دی و مردانی که دچار این بیماری نشده اند و همگی در یک گروه سنی قرارداشتند، مشاهده شد.
موی روی گوش
ادسون ای. که تا انتهای قرن 20 لیاقت و برتری خود را ثابت نکرده بود، پژوهش خود را در نسخه ی ماه ژوئن 2006 ژورنال امریکایی آسیب شناسی پزشکی قانونی منتشر کرد. ادستون 520 کالبدشکافی را مطالعه می کند و بی ام آی (شاخص توده ی بدنی)، وزن طحال، موی گوش، چین نرمه ی گوش، علت مرگ، چاقی، ضخامت چربی شکمی، و شش ویژگی دیگر را ارزیابی می کند. بعد از بررسی اعداد ” مشخص می شود که ای ال سی (چین لاله ی گوش) به شدت با سی اِی دی هم در مردان و هم در زنان مرتبط است (p<0.0001) اما با مرگ ناگهانی قلبی (اس سی دی) فقط در مردان مرتبط است (p<0.04)” هر چه مریض جوان تر بود، ارزش اخباری مثبت بالاتر بود.
هیچ کس کاملا مطمئن نیست که چرا مو روی گوش و حمله ی قلبی این قدر با هم مرتبط هستند. برخی مکمل های تستوترون را مقصر می دانند. سایرین فکر می کنند که آدم ها با افزایش سن پُرمو و چاق می شود و در اثر دومی می میرند. خوشبختانه هیچ کس موی داخل گوش را مقصر نمی داند!
